Poradnik
baner-l-to-bedzie-twoj-rok-23-12-2024-4245
Paroxinor (Paroxetinum)

Paroxinor (Paroxetinum)

Paroxinor zawiera w swoim składzie paroksetynę która należy do grupy leków zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Stosowana jest u osób dorosłych. Lek Paroxinor wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Paroksetyna zwiększa stężenie serotoniny w mózgu.

Zarezerwuj w aptece
Odbiór tylko w aptece
Lek na receptę jest wyłączony ze sprzedaży wysyłkowej. Może być sprzedawany jedynie w aptekach stacjonarnych.
Odbiór w aptece
Odbierz osobiście w aptece
Rezerwacja w aplikacji Recepta Gemini
SPRAWDŹ W APLIKACJI
Zgodnie z prawem, leki na receptę mogą być sprzedawane jedynie w aptekach stacjonarnych po okazaniu ważnej recepty.
NazwaParoxinor
Nazwa międzynarodowaParoxetinum
Kategoria dostępnościLeki na receptę
Dawka

20 mg

PostaćTabletki powlekane
Skład - substancja czynna

Paroksetyna

Skład - substancje pomocnicze

Rdzeń tabletki:

  • wodorofosforan wapnia dwuwodny (Calipharm)
  • wodorofosforan wapnia dwuwodny (Ditab)
  • wodorofosforan wapnia bezwodny
  • laktoza jednowodna
  • karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A)
  • stearynian magnezu

Otoczka tabletki:

  • tytanu dwutlenek (E 171)
  • hypromeloza 3 cP
  • hypromeloza 6 cP
  • makrogol 400
  • polisorbat 80
Dostępne opakowania
  • 20 tabletek
  • 30 tabletek
  • 60 tabletek
  • 100 tabletek
Działanie / właściwości

Przeciwdepresyjne

Zastosowanie
  • epizody ciężkiej depresji
  • zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnych (nerwica natręctw)
  • zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii
  • fobia społeczna
  • zaburzenia lękowe uogólnione
  • zaburzenia stresu pourazowego
Przeciwwskazania
  • uczulenie na paroksetynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych tego leku
  • przyjmowanie leków zwanych inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) również, gdy były stosowane w dowolnym momencie w ciągu ostatnich dwóch tygodni
  • pacjent ma zamiar przyjmować leki z grupy inhibitorów MAO, należy zachować przynajmniej tydzień odstępu między zakończeniem przyjmowania Paroxinoru a rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO
  • przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych zawierających tiorydazynę lub pimozyd
Ostrzeżenia i środki ostrożności
  • wiek poniżej 18 lat
  • wystąpienie myśli samobójczych i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
  • poczucie niepokoju, pobudzenie psychoruchowe
  • objawy zespołu serotoninowego (wysoka gorączka, skurcze mięśni, splątanie, lęk)
  • epizody manii
  • choroba serca, wątroby lub nerek
  • cukrzyca
  • padaczka
  • wystąpienie drgawek w trakcie leczenia
  • zastosowanie u pacjenta elektrowstrząsów jako terapia depresji
  • jaskra
  • przyjmowanie tamoksyfenu, leku przeciwnowotwoworego stosowanego w leczeniu raka piersi
  • stosowanie diety niskosodowej
  • zaburzenia krzepnięcia krwi
  • przyjmowanie leków, które mogą zwiększać skłonność do krwawień
Działania niepożądane / Skutki uboczne

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

  • mdłości
  • zaburzenia czynności seksualnych

Często (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):

  • zmniejszenie łaknienia, zwiększenie stężenia cholesterolu
  • senność, bezsenność, pobudzenie, nietypowe sny (także koszmary senne)
  • bóle głowy
  • zawroty głowy, drżenie ciała (drżenia)
  • zaburzenia koncentracji
  • niewyraźne widzenie
  • ziewanie
  • zaparcia, biegunki, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej
  • pocenie się
  • osłabienie (astenia), zwiększenie masy ciała
Możliwe interakcje z
  • trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym
  • SSRI selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny
  • L-tryptofanem
  • lekami będącymi inhibitorami monoaminoksydazy (MAO)
  • litem
  • buprenorfiną
  • zielem dziurawca zwyczajnego
  • tryptanam
  • tramadolem
  • linezolidem
  • metylotioniniowym chlorkiem
  • petydyną
  • fentanylem
  • lekami przeciwpsychotycznymi
  • propafenonem i flekainidem
  • metoprololem
  • prawastatyną
  • fenobarbitalem, karbamazepiną i fenytoiną
  • ryfampicyną
  • skojarzeniem fosamprenawiru i rytonawiru
  • tamoksyfenem
  • NLPZ – niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
  • warfaryną
  • procyklidyną
  • miwakurium i suksametonium
Ciąża

Lek nie powinien być stosowany w ciaży bez konsultacji z lekarzem.

Karmienie piersią

Lek może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matki. Przyjmując lek nie należy karmić piersią bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Dzieci

Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów

Podczas stosowania leku należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ mogą pojawić się takie objawy jak: senność, zawroty głowy, splątanie, które wpływają na zdolnośc koncentracji i szybkość reakcji. W przypadku wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. 

Działanie i właściwości

Jak działa lek Paroxinor?

Lek Paroxinor wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Paroksetyna zwiększa stężenie serotoniny w mózgu. Jest wykorzystywana w leczeniu osób dorosłych.

Zastosowanie / wskazania

Kiedy stosuje się lek Paroxinor?

Lek Paroxinor wskazany jest do stosowania u pacjentów dorosłych w leczeniu:

  • ciężkiego epizodu depresji
  • zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
  • zaburzeń lękowych z napadami lęku (w tym z agorafobią lub bez, która jest lękiem przed otwartą przestrzenią)
  • fobii społecznych (strachu lub unikania sytuacji kontaktu z innymi ludźmi)
  • zaburzeń lękowych uogólnionych (długotrwale obecnego strachu, w przypadku którego dominuje przewlekłe, nerwowe martwienie się)
  • zaburzeń stresowych pourazowych (niepokoju spowodowanego traumatycznymi wydarzeniami)

Dawkowanie

Jak stosować lek Paroxinor?

Ten lek należy zawsze stosować z zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Depresja

  • zalecana dawka leku to 20 mg na dobę
  • dawkę mozna zwiększać o 10 mg jednorazowo, aż do osiągnięcia dobowej dawki maksymalnej wynoszącej 50 mg
  • poprawa stanu pacjenta następuje po pierwszym tygodniu terapii, natomiast zauważalna staje się po 2 tygodniach leczenia
  • leczenie nalezy prowadzić minimum 6 miesięcy

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne

  • zalecana dawka leku to 40 mg na dobę
  • terapia paroksetyną rozpoczyna się od 20 mg
  • lekarz może stopniowo zwiększyć dawkę o 10 mg w odniesieniu do dawki zalecanej, aż do dawki dobowej maksymalnej 60 mg

Zaburzenia lękowe z napadami lęku

  • zalecana dawka leku to 40 mg na dobę
  • leczenie rozpoczyna się od dawki 10 mg i zwiększa się ją stopniowo o 10 mg aż do dawki zalecanej
  • maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg

Fobie społeczne, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia lękowe poourazowe

  • zalecana dawka leku  wynosi 20 mg na dobę
  • lekarz może zalecić stopniowe zwiększanie dawki o 10 mg, aż do dobowej dawki maksymalnej 50 mg

Pacjenci w podeszłym wieku

Maksymalna dawka dla pacjentów w podeszłym wieku wynosi 40 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Lekarz może zalecić stosowanie niższej dawki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W momencie zastosowania większej dawki paroksetyny należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub udać się do szpitala. Objawami przedawkowania leku są: wymioty, rozszerzone źrenice, gorączka, zmiany ciśnienia tętniczego, ból głowy, mimowolne skurcze mięśniowe, pobudzenie, lęk i przyspieszenie rytmu serca.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć kolejną dawkę leku według ustalonego schematu dawkowania.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać leczenia samodzielnie. W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia objawów odstawienia lekarz może zalecić powolne zmniejszanie dawki leku (np. o 10 mg co tydzień). Objawy te mają na ogół nasilenie łagodne lub umiarkowane i ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni.Jeśli objawy odstawienne leku będą bardzo uciążliwe dla pacjenta, lekarz może zalecić, aby lek wycofywać jeszcze wolniej. Nawet w przypadku wystąpienia objawów odstawienia możliwe jest przerwanie stosowania paroksetyny.

Objawy odstawienia:

  • zawroty głowy
  • zaburzenia czuciowe
  • zaburzenia snu (w tym intensywne sny)
  • mdłości, biegunka
  • bóle głowy
  • szybki i nieregularny rytm serca
  • drżenia
  • zwiększona potliwość
  • zaburzenia widzenia lub uczucie pobudzenia, lęku

Paroxinor z jedzeniem, piciem

Tabletki należy przyjmować rano podczas śniadania. Zmniejszy to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Paroxinor?

Leku nie należy przyjmować w przypadku:

  • uczulenie na paroksetynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych tego leku
  • przyjmowanie leków zwanych inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) również, gdy były stosowane w dowolnym momencie w ciągu ostatnich dwóch tygodni
  • pacjent ma zamiar przyjmowac leki z grupy inhibitorów MAO, nalezy zachować przynajmniej tydzień odstępu między zakończeniem przyjmowania Paroxinoru a rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO
  • przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych zawierających tiorydazynę lub pimozyd

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Działania niepożądane / skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Paroxinor może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy:

  • obrzęk twarzy, języka i/lub gardła i/lub trudności z połykaniem lub pokrzywka z towarzyszącymi trudnościami z oddychaniem
  • wysoka gorączka, skurcze mięśni, splątanie i lęk, ponieważ objawy te mogą wskazywać na wystąpienie tzw. zespołu serotoninowego

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

  • mdłości
  • zaburzenia czynności seksualnych

Często (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):

  • zmniejszenie łaknienia, zwiększenie stężenia cholesterolu
  • senność, bezsenność, pobudzenie, nietypowe sny (także koszmary senne)
  • bóle głowy
  • zawroty głowy, drżenie ciała (drżenia)
  • zaburzenia koncentracji
  • niewyraźne widzenie
  • ziewanie
  • zaparcia, biegunki, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej
  • pocenie się
  • osłabienie (astenia), zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób):

  • nieprawidłowe krwawienia, głównie w obrębie skóry i błon śluzowych (w tym wybroczyny i niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych)
  • splątanie, omamy
  • powolne i/lub mimowolne ruchy (objawy pozapiramidowe)
  • przyspieszenie rytmu serca
  • przejściowe podwyższenie lub obniżenie ciśnienia tętniczego, które może powodować zawroty głowy lub omdlenie przy nagłym wstawaniu. Leczenie paroksetyną wywoływało przejściowe podwyższenie lub obniżenie ciśnienia tętniczego, na ogół u pacjentów z istniejącym uprzednio wysokim ciśnieniem tętniczym (nadciśnieniem) lub lękiem.
  • rozszerzenie źrenic
  • wysypki skórne, świąd
  • niemożność oddania moczu (zatrzymanie moczu), mimowolne popuszczanie moczu (nietrzymanie moczu)
  • utrata kontroli nad stężeniem cukru we krwi u pacjentów chorujących na cukrzycę

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1 000 osób):

  • zmniejszenie stężenia sodu we krwi
  • reakcje maniakalne, lęk, uczucie oderwania od własnej osoby, napady paniki, niepokój ruchowy i uczucie niemożności usiedzenia na jednym miejscu
  • drgawki, zespół niespokojnych nóg
  • zwolnienie rytmu serca
  • podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych
  • bóle stawowe, bóle mięśniowe
  • hiperprolaktynemia pojawienie się wydzieliny z brodawki sutkowej
  • zaburzenia miesiączkowania

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u 1 na 10 000 osób):

  • zmniejszenie liczby płytek krwi
  • reakcje alergiczne, które mogą być ciężkie i zależne od leku Paroxinor, w tym pokrzywka i obrzęk powiek, twarzy, warg, języka lub gardła z utrudnieniem oddychania (duszność) lub połykania (obrzęk naczynioruchowy)
  • uczucie osłabienia lub zawroty głowy mogące być przyczyną upadku lub utraty przytomności
  • zwiększenie wydzielania hormonu antydiuretycznego (zespół nieprawidłowego wydzielania ADH), prowadzące do hiponatremii z takimi objawami, jak ból głowy, nudności i wymioty
  • zespół serotoninowy (objawy mogą obejmować pobudzenie, splątanie, nadmierne pocenie się, omamy, nasilenie odruchów (zaburzenia nerwowo-mięśniowe), skurcze mięśni, dreszcze, przyspieszenie rytmu serca i drżenie)
  • ostra jaskra
  • krwawienia z przewodu pokarmowego
  • zaburzenia ze strony wątroby
  • ciężkie reakcje skórne (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna martwica naskórka), nadwrażliwość na światło
  • długotrwały wzwód prącia (priapizm)
  • obrzęk tkanek spowodowany zatrzymaniem płynów

Częstość nieznana:

  • myśli lub zachowania samobójcze
  • u niektórych pacjentów pojawiało się brzęczenie, szum, świstanie, dzwonienie lub inny, utrzymujący się dźwięk w uszach (szumy uszne) podczas stosowania leku Paroxinor
  • agresja
  • zgrzytanie zębami
  • zapalenie jelita grubego
  • ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Paroxinor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat

Paroksetyny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Pacjenci z tej grupy stosujący lek Paroxinor są szczególnie narażeni na wystąpienia działań niepożądanych takich, jak:

  • próby samobójcze
  • myśli samobójcze
  • wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu)

Mimo to, lekarz może przepisać paroksetynę młodszemu pacjentowi, jeżeli uzna to za korzystne w procesie leczenia. Należy poinformować lekarza w przypadku wystąpienia lub nasilenia przedstawionych wcześniej objawów.

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

U pacjentów chorujących na depresję lub zaburzenia lękowe, mogą czasami pojawiać się myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Zdarza się, że takie zaburzenia nasilają się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, czasem później. Wystąpienie takich stanów jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:

  • u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia
  • pacjent jest młodym dorosłym (dane wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi)

Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza jeśli któraś z poniższych sytuacji go aktualnie dotyczy lub miałą miejsce w przeszłości:

  • poczucie niepokoju, pobudzenie psychoruchowe
  • objawy zespołu serotoninowego (wysoka gorączka, skurcze mięśni, splątanie, lęk)
  • epizody manii
  • choroba serca, wątroby lub nerek
  • cukrzyca
  • padaczka
  • wystąpienie drgawek w trakcie leczenia
  • zastosowanie u pacjenta elektrowstrząsów jako terapia depresji
  • jaskra
  • przyjmowanie tamoksyfenu, leku przeciwnowotwoworego stosowanego w leczeniu raka piersi
  • stosowanie diety niskosodowej
  • zaburzenia krzepnięcia krwi 
  • przyjmowanie leków, które mogą zwiększać skłonność do krwawień

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Paroxinor a ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Przyjmowanie leku Paroxinor w pierwszych miesiącach ciąży zwiększa ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dzieci, szczególnie układu krążenia. Stosowanie leku (zwłaszcza w 3 ostatnich miesiącach ciąży) może rówież zwiększać ryzyko wystąpienia u niemowląt zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), powodującego przyspieszony oddech i sinicę skóry. Objawy te występują zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną, jeśli u noworodka wystąpią poniższe objawy:

  • trudności ze spaniem lub z przyjmowaniem pokarmu
  • trudności z oddychaniem
  • zsinienie
  • zbyt wysoka lub za niska temperatura ciała
  • wymioty
  • płaczliwość
  • sztywność lub zwiotczenie mięśni
  • podsypianie
  • drżenia mięśniowe
  • nerwowość lub napady drgawkowe

Jeśli po urodzeniu u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów lub istnieją obawy o jego zdrowie, należy skontaktować się z lekarzem lub położną.

Paroxinor a karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matki. Przyjmując lek nie należy karmić piersią bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Interakcje

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Paroxinor wykazuje interakcje z:

  • trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym np. klomipraminą, nortryptyliną i dezypraminą
  • SSRI selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, np. cytalopramem i fluoksetyną
  • L-tryptofanem (stosowanym w leczeniu zaburzeń snu)
  • inhibitorami MAO (np. stosowanymi w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona)
  • litem
  • buprenorfiną
  • zielem dziurawca zwyczajnego
  • tryptanami (stosowanymi w leczeniu migren) np. sumatryptanem
  • tramadolem (silnym lekiem przeciwbólowym)
  • linezolidem (antybiotykiem)
  • metylotioniniowym chlorekiem (błękit metylenowy)
  • petydyną (silny środek przeciwbólowy)
  • fentanyl (używany w znieczuleniu ogólnym lub przewlekłym bólu)

Wyżej wymienione leki w połączeniu z lekiem Paroxinor mogą prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego.

Jednoczesne stosowanie leku Paroxinor z poniższymi lekami może nasilić działania niepożądane, głownie ze strony układu krążenia:

  • perfenazyna, rysperydon, atomoksetyna, tiorydazyna, pimozyd i klozapina (leki przeciwpsychotyczne)
  • propafenon i flekainid (stosowanymi w leczeniu nieregularnego rytmu serca)
  • metoprolol (stosowany w leczeniu niewydolności serca)
  • prawastatyna (stosowana na obniżenie cholesterolu)

Tamoksyfen stosowany łącznie z Paroxinorem może osłabić jego działanie.

Wydłożenie krawienia obserwowano po podanu Paroxinoru z:

  • NLPZ – niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. ibuprofenem, diklofenakiem), inhibitorami cyklooksygenazy typu 2 i kwasem acetylosalicylowym (lekami przeciwbólowymi)
  • warfaryną (stosowaną w zapobieganiu krzepnięciu krwi)

Po równoczesnym podaniu Paroxinoru i procyklidyny może wystąpić zwiększenie częstości działań niepożądanych procyklidyny na skutek jej zwiększonego stężenia we krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Paroxinor a alkohol

W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu, może on nasilić objawy choroby lub działania niepożądane leku Paroxinor.

Paroxinor a prowadzenie pojazdów

Podczas stosowania leku należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ mogą pojawić się takie objawy jak: senność, zawroty głowy, splątanie, które wpływają na zdolnośc koncentracji i szybkość reakcji. W przypadku wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. 

Przechowywanie

Jak przechowywać lek Paroxinor?

Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Spis treści

Podstawowe informacje
Działanie i właściwości
Zastosowanie / wskazania
Dawkowanie
Przeciwwskazania
Działania niepożądane / skutki uboczne
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Paroxinor a ciąża
Paroxinor a karmienie piersią
Interakcje
Paroxinor a alkohol
Paroxinor a prowadzenie pojazdów
Przechowywanie