NeoFuragina 50 mg, 30 tabletek

NeoFuragina to lek w postaci tabletek do podawania doustnego odpowiedni dla osób dorosłych. Stosuje się go w zakażeniach dolnych dróg moczowych. Substancją czynną leku NeoFuragina jest furazydyna, zwana inaczej furaginą. Furazydyna jest pochodną nitrofuranu, która zatrzymuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.

Zakażenie dolnych dróg moczowych.

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: 50 mg furaginy
• substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, sacharoza, polisorbat 80, kwas stearynowy.

Hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
 

Dorośli:

• pierwszy dzień leczenia: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę;
• następne dni: 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę. Należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie wchłaniania furaginy.
• Lek stosuje się przez 7 do 8 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-8 dniach, powinno zwrócić się do lekarza. W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.

Nie należy stosować leku NeoFuragina:

• jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę, pochodne nitrofuranu, bądź którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• w pierwszych trzech miesiącach ciąży oraz w okresie donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko wystąpienia u noworodka niedokrwistości hemolitycznej (anemii związanej z rozpadem krwinek czerwonych),
• u dzieci i młodzieży,
• w przypadku gdy u pacjenta stwierdzono niewydolność nerek (w badaniach laboratoryjnych klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy),
• gdy u pacjenta występuje polineuropatia (zaburzenie układu nerwowego związane z uszkodzeniem nerwów obwodowych, mogące charakteryzować się zaburzeniami ruchowymi lub czuciowymi),
• w przypadku gdy u pacjenta występuje niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (choroba związana z genetycznie uwarunkowanym niedoborem enzymu biorącym udział w przemianach zachodzących w czerwonych krwinkach) ze względu na ryzyko wystąpienia hemolizy w przypadku doustnego przyjmowania leku.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli wystąpią ostre działania niepożądane, podawanie leku należy przerwać i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• reakcje anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe), obrzęk naczynioruchowy (mogące utrudniać oddychanie i przełykanie),
• ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, pęcherzowy rumień wielopostaciowy- zespół Stevensa-Johnsona)
• objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania).

Występujące z nieznaną częstością (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

• reakcja astmatyczna (duszność) u pacjentów z astmą; reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego, w tym:
  • reakcje ostre - objawiające się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej,
  • dusznością - najczęściej szybko ustępują po odstawieniu leku;
  • reakcje przewlekłe - w tym zmiany w płucach (np. zwłóknienie płuc, zapalenie płuc) - nasilenie objawów i ich odwracalność po odstawieniu leku zależy od czasu trwania leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych; po wykryciu działania niepożądanego konieczne jest natychmiastowe odstawienie leku; upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne; przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.
• zakażenia drobnoustrojami opornymi na furazydynę, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie;
• sinica wskutek methemoglobinemii;
• u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej; rzekomobłoniaste zapalenie jelit (biegunka ze skurczowymi bólami brzucha, nieznacznie podwyższona temperatura ciała; ciężkie zapalenie jelita grubego);
• zapalenie trzustki objawiający się silnym bólem w nadbrzuszu;
• uszkodzenie nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi lub niedoborem witaminy B).

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• nudności, nadmierne oddawanie gazów;
• bóle głowy.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• świąd, pokrzywka, wysypka;
• łysienie (przemijające);
• wymioty, zaparcie, biegunka, objawy niestrawności, bóle brzucha, utrata apetytu, zapalenie,
• ślinianek,
• zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania niżej wymienionych leków:

• antybiotyki z grupy aminoglikozydów i tetracyklin – podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne;
• pochodne chinolonu (np. kwas nalidyksowy, norfloksacyna, kwas oksolinowy – leki przeciwbakteryjne) – furazydyna może hamować ich działanie przeciwbakteryjne;
• rystomycyna, lewomicetyna, sulfanilamidy, chloramfenikol (antybiotyki) – możliwe ryzyko zahamowania czynności układu krwiotwórczego probenecyd i sulfinpirazon (leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem) – mogą zmniejszać wydalanie furazydyny i powodować gromadzenie się jej w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu, co może doprowadzić do osłabienia jej działania;
• leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające trójkrzemian magnezu, hamują wchłanianie furazydyny – mogą zmniejszać działanie przeciwbakteryjne furazydyny;
• leki będące inhibitorami anhydrazy węglanowej (sulfonamidy, leki moczopędne lub stosowane w leczeniu jaskry) oraz leki podwyższające pH moczu (alkalizujące) – mogą obniżać aktywność antybakteryjną nitrofuranów;
• witaminy z grupy B lub zwiększone spożywanie soli kuchennej – zwiększają wchłanianie pochodnych nitrofuranu;
• atropina – może opóźniać wchłanianie furazydyny, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

• Podczas podawania furazydyny wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów zawierających siarczan miedzi (np. roztworu Benedicta, Fehlinga) mogą być fałszywie dodatnie.
• Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi są prawidłowe.

neoFuragina z jedzeniem lub z alkoholem

• Lek neoFuragina należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, co powoduje zwiększenie wchłaniania furazydyny.
• Należy unikać picia alkoholu podczas stosowania leku neoFuragina ze względu na możliwość wystąpienia tak zwanego efektu disulfiramowego z takimi objawami, jak uczucie gorąca, bóle brzucha, nudności, wymioty oraz zatokowe przyspieszenie rytmu serca.

Wpływ na płodność

• Pochodne nitrofuranu mogą niekorzystnie oddziaływać na funkcje jąder, w nieznaczny lub umiarkowany sposób zmniejszając ogólną liczbę plemników w spermie.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
• Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn (zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia.

• Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, stosowanie leku neoFuragina należy omówić z lekarzem.
• W przypadku gdy u pacjenta wystąpią objawy ze strony układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów). Mogą to być objawy uszkodzenia nerwów obwodowych (polineuropatia obwodowa), które w ciężkich przypadkach mogą być nieodwracalne i zagrażać życiu pacjenta. Lek należy natychmiast odstawić i zwrócić się do lekarza.
• Jeśli pacjent ma cukrzycę, zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia układu nerwowego, niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe (zmiany w stężeniu jonów we krwi), niedobór witamin z grupy B lub chorobę płuc, należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku, gdyż jest zwiększone ryzyko wystąpienia polineuropatii obwodowej.
• Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak gorączka, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność, lek należy natychmiast odstawić i zwrócić się do lekarza. Mogą to być reakcje płucne, występujące niekiedy podczas leczenia pochodnymi nitrofuranu.
• Gdy pacjent stosuje lek długotrwale może być konieczne regularne badanie krwi, oraz czynności nerek i wątroby. Rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby. W razie stwierdzenia zaburzeń czynności wątroby (takich jak: ból w prawej okolicy podżebrowej, zażółcenie powłok skórnych), należy natychmiast przerwać leczenie furazydyną.
• Należy unikać picia alkoholu podczas leczenia furazydyną.

Lek neoFuragina zawiera laktozę jednowodną i sacharozę

• 1 tabletka zawiera 18,80 mg laktozy jednowodnej i 10,00 mg sacharozy.
• Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
• skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Podmiot odpowiedzialny
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych, dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.