Pyralgina Gorączka 500 mg, 6 saszetek

Pyralgina Gorączka jest lekiem wskazanym dla dorosłych i młodzieży powyżej 15. roku życia. Preparat występuje w postaci niezbrylowanego granulatu o smaku pomarańczowym do sporządzania roztworu doustnego. Pyralgina Gorączka jest nieopiodiowym lekiem przeciwbólowym z grupy pochodnych pirazolonu, a jego substancją czynną jest metamizol magnezowy.

Pyralgina Gorączka granulat w saszetkach – działanie

Lek Pyralgina Gorączka wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, stosuje się go w przypadku gorączki, gdy stosowanie innych leków jest przeciwwskazane lub nieskuteczne.

Lek Pyralgina Gorączka 500 mg stosuje się w celu:

• leczenia gorączki, gdy stosowanie innych leków jest przeciwwskazane lub nieskuteczne. 

1 saszetka Pyralgina Gorączka zawiera:

• substancję czynną: metamizolu magnezowego w postaci metamizolu magnezowego sześciowodnego 500 mg,
• pozostałe składniki: mannitol, powidon K29/32, sacharyna sodowa, aromat pomarańczowy, żółcień pomarańczowa (E110).

Przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.

Jak stosować lek Pyralgina Gorączka?

Lek Pyralgina Gorączka należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Dorosłym i młodzieży w wieku 15 lat lub więcej (o masie ciała przekraczającej 53 kg): można podawać maksymalnie 1000 mg metamizolu w dawce pojedynczej (2 saszetki) nie częściej niż 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6–8 godzin.
• Maksymalna dawka dobowa to 4000 mg (co odpowiada 8 saszetkom).
• Wyraźnego działania można spodziewać się w ciągu 30 do 60 minut od podania doustnego.

• Uczulenie na metamizol, inne pochodne pirazolonu i pirazolidyny (np. propyfenazon, fenazon lub fenylobutazon) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Zespół astmy analgetycznej lub znana nietolerancja na leki przeciwbólowe objawiające się pokrzywką, obrzękiem naczynioworuchowym (obrzękiem w obrębie języka, twarzy, warg i (lub) gardła), tak jak pacjenci, którzy reagują skurczem oskrzeli lub inną reakcją anafilaktoidalną na salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen.
• Zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po zastosowaniu leków obniżających odporność organizmu) lub zmiany w obrazie morfologicznym krwi, takie jak zmniejszenie całkowitej liczby krwinek białych (leukopenia) lub pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów (agranulocytoza), lub niedokrwistość.
• Ostra niewydolność nerek lub wątroby, ostra porfiria wątrobowa.
• Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
• Gdy pacjent stosuje lek z grupy pochodnych pirazolonu i pirazolidyny (np. fenylobutazon, propyfenazon).
• Ostatnich trzech miesiącach ciąży.

• Lek Pyralgina Gorączka należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

Lek Pyralgina Gorączka, podobnie jak każdy inny lek, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ze względu na zagrożenie życia lek należy natychmiast odstawić i wezwać pomoc lekarską w razie pojawienia się ciężkich reakcji uczuleniowych (anafilaktycznych):

• rzadko występujący obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, które mogą powodować utrudnienie połykania lub oddychania,
• bardzo rzadko występujący ciężki skurcz oskrzeli,
• zmiany skórne i śluzówkowe, jak świąd, pieczenie, zaczerwienienie, pokrzywka,
• wstrząs anafilaktyczny (zagrażające życiu zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, omdlenie) – częstość nieznana.

Natychmiast należy odstawić lek i zgłosić się do lekarza, w razie pojawienia się bardzo rzadko występujących ciężkich działań niepożądanych, takich jak:

• zespół Stevens-Johnsona (pęcherze przechodzące w nadżerki, na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówek, narządów płciowych),
• zespół Lyella (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zmiany rumieniowo-pęcherzowe w obrębie skóry i błon śluzowych prowadzące do spełzania dużych powierzchni naskórka i obnażenia dużych powierzchni skóry),
• pancytopenia (znaczne zmniejszenie ilości wszystkich komórek krwi: czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi, objawiające się ogólnym złym samopoczuciem, gorączką, objawami zakażenia, krwiakami, krwawieniami, bladością skóry),
• agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity zanik granulocytów we krwi) objawiająca się:
  • wysoką gorączką, dreszczami,
  • bólem gardła, trudnościami w połykaniu oraz stanami zapalnymi błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy,
  • podwyższonym OB,
  • nie zawsze prawidłowymi wartościami hemoglobiny, erytrocytów i płytek krwi, choć najczęściej są one w normie,
  • nieznacznie powiększonymi węzłami chłonnymi oraz śledzioną, choć najczęściej są bez zmian.
• Istnieje ryzyko wystąpienia agranulocytozy może się zwiększyć  w przypadku przyjmowania metamizolu przez okres dłuższy niż jeden tydzień.

Inne działania niepożądane
Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• wysypka polekowa (przemijająca wysypka różnego typu: grudkowa, plamista, krostkowa, rumieniowa),
• nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego.

Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• zmiany skórne grudkowo-plamkowe,
• leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi).

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• astma analgetyczna, 
• napady astmy,
• małopłytkowość (krwiaki, krwawienia),
• nagłe pogorszenie czynności nerek z białkomoczem, skąpomoczem lub bezmoczem włącznie,
• ostra niewydolność nerek,
• śródmiąższowe zapalenie nerek.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nudności, wymioty, bóle brzucha, podrażnienie żołądka, biegunka, suchość w ustach,
• uszkodzenie wątroby,
• bóle i zawroty głowy,
• niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, uszkodzenie szpiku, niekiedy kończące się zgonem,
• u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej lek wywołuje hemolizę krwinek, czerwone zabarwienie moczu (po zastosowaniu bardzo wysokich dawek metamizolu).

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny.
• Doustne leki przeciwcukrzycowe.
• Fenytoiny (lek przeciwpadaczkowy).
• Sulfonamidy (leki o działaniu przeciwbakteryjnym).
• Cyklosporyny (lek obniżający odporność organizmu stosowany w zapobieganiu odrzucania przeszczepów).
• Barbiturany (np. fenobarbital - lek stosowany m.in. w padaczce).
• Inhibitory monoaminooksydazy (np. selegilina, moklobemid - leki stosowane np. w depresji).
• Chloropromazyny (lek stosowany m.in. w leczeniu schizofrenii).
• Lit (lek przeciwdepresyjny).
• Leki obniżające ciśnienie tętnicze (np. kaptopryl).
• Leki moczopędne (np. triamteren).
• Metotreksat (lek stosowany w leczeniu chorób nowotworowych).

Stosowanie leku Pyralgina Gorączka jest przeciwwskazane: 

• z lekami z grupy pochodnych pirazolonu i pirazolidyny (fenylobutazon, propyfenazon).

Metamizol może zmniejszać działanie kwasu acetylosalicylowego na płytki krwi.

• Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu kwasu acetylosalicylowego stosowanego w zapobieganiu chorobom serca.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Pyralgina Gorączka należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• gdy u pacjenta występuje skurczowe ciśnienie tętnicze mniejsze niż 100 mm Hg lub choroby serca i zaburzenia krążenia (np. zawał serca, choroba wieńcowa lub urazy wielonarządowe),
• zwężenie naczyń domózgowych, zmniejszona objętość krwi krążącej, a także u pacjentów odwodnionych, ponieważ lek może spowodować obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
• gdy pacjent ma wysoką gorączkę,
• gdy u pacjenta występuje niewydolność nerek i (lub) wątroby,
• gdy u pacjenta występuje choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
• jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, w szczególności jeśli towarzyszy jej polipowate zapalenie błony śluzowej nosa i zatok,
• jak pacjent ma choroby uczuleniowe, w tym atopowe, przewlekłą pokrzywkę,
• jeżeli pacjent ma nietolerancję niektórych barwników (np. tartrazyna) lub konserwantów (np. benzoesany),
• u pacjentów z nietolerancją alkoholu objawiającą się kichaniem, łzawieniem oczu i silnym zaczerwienieniem twarzy w reakcji nawet na niewielkie ilości alkoholu, może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej astmę analgetyczną.

Ze względu na zagrożenie życia lek należy natychmiast odstawić i wezwać pomoc lekarską w razie wystąpienia objawów reakcji uczuleniowej (anafilaktycznej), np.:

• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, które mogą powodować utrudnienie połykania lub oddychania,
• ciężki skurcz oskrzeli,
• zmiany skórne i śluzówkowe, jak świąd, pieczenie, zaczerwienienie, pokrzywka,
• wstrząs (zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, omdlenie).
• Pacjenci wykazujący reakcję uczuleniową lub inną immunologiczną reakcję na metamizol są także narażeni na podobną reakcję na inne pirazolony i pirazolidyny oraz inne nieopioidowe leki przeciwbólowe. U pacjentów z uczuleniem może dojść do wstrząsu anafilaktycznego. Dlatego podczas stosowania leku zaleca się zachować szczególną ostrożność u pacjentów z astmą lub atopią (np. atopowe zapalenie skóry lub błon śluzowych, gorączka sienna, astma alergiczna). Pacjentom z podwyższonym ryzykiem wystąpienia reakcji podobnych do gwałtownych reakcji uczuleniowych metamizol wolno podawać tylko po starannym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Jeśli zajdzie taka konieczność należy podawać go w warunkach ścisłej kontroli lekarskiej, z zapewnieniem możliwości udzielenia pomocy w nagłym przypadku.

Lek Pyralgina Gorączka należy natychmiast odstawić i zgłosić się do lekarza w razie wystąpienia objawów:

• agranulocytozy, np. podwyższonej temperatury ciała połączonej z dreszczami, bólem gardła, trudnościami w połykaniu i owrzodzeniami w jamie ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy. Stosowanie leku w dużych dawkach lub długotrwale zwiększa ryzyko agranulocytozy, dlatego lek nie powinien być stosowany dłużej niż 7 dni. W razie konieczności długotrwałego stosowania leku lekarz bezwzględnie zaleci wykonanie badań oceniających morfologię krwi, gdyż metamizol może powodować uszkodzenie szpiku kostnego. Pacjenci, u których wystąpiła agranulocytoza w odpowiedzi na leczenie metamizolem, są szczególnie narażeni na wystąpienie podobnej reakcji na stosowanie innych pirazolonów i pirazolidyny,
• małopłytkowości, np.: wybroczyny na skórze i błonach śluzowych, krwiaki, nawracające krwawienia z dziąseł, nosa, przewodu pokarmowego,
• pancytopenii (znaczne zmniejszenie ilości wszystkich komórek krwi: czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi), np.: ogólne złe samopoczucie, gorączka, objawy zakażenia, krwiaki, krwawienia, bladość,
• ciężkiej choroby alergicznej - zespołu Stevensa-Johnsona: pęcherze i nadżerki na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych, gorączką i bóle stawowe lub ciężkiej, gwałtownie przebiegającej choroby alergicznej - toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka: pękające olbrzymie pęcherze, rozległe nadżerki na skórze, spełzanie dużych płatów naskórka oraz gorączka. W razie wystąpienia takich objawów nie wolno metamizolu już nigdy ponownie stosować. Należy dokładnie kontrolować skórę pod kątem wystąpienia ww. objawów, w szczególności w pierwszych tygodniach leczenia.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.