Runaplax (Rivaroxabanum)

Jak działa lek Runaplax?

Działanie leku Runaplax polega na blokowaniu czynnika krzepnięcia krwi (czynnik Xa) i dzięki temu zmniejszeniu tendencji do tworzenia się zakrzepów krwi.

Runaplax 2,5 mg

• diagnoza ostrego zespołu wieńcowego (stan obejmujący zawał serca i niestabilną dławicę piersiową, ostry ból w klatce piersiowej) oraz stwierdzenie podwyższonego stężenia biomarkerów sercowych,
• zmniejszenie u osób dorosłych ryzyka wystąpienia kolejnego zawału serca lub zmniejszenie ryzyka śmierci z powodu choroby związanej z sercem lub naczyniami krwionośnymi (Lekarz zleci pacjentowi przyjmowanie również: kwasu acetylosalicylowego lub kwasu acetylosalicylowego i klopidogrelu lub tyklopidyny),
• zmniejszenie u osób dorosłych ryzyka wystąpienia zakrzepów krwi (zdarzenia zakrzepowe na podłożu miażdżycowym) (Lekarz zleci pacjentowi przyjmowanie również kwasu acetylosalicylowego).

Runaplax 10 mg

• zapobieganie powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach po operacji wszczepienia protezy stawu biodrowego lub kolanowego,
• leczenie zakrzepów krwi w żyłach nóg (zakrzepica żył głębokich) i naczyniach płucnych (zatorowość płucna),
• zapobieganie nawrotom zakrzepów w żyłach i płucach.

Runaplax 15 mg i 20 mg

• zapobieganie zakrzepom krwi w mózgu (udar) i innych naczyniach u pacjentów z migotaniem przedsionków niezwiązanym z wadą zastawkową,
• leczenie zakrzepów krwi w żyłach nóg (zakrzepica żył głębokich),
• leczenie zakrzepów krwi w płucach (zatorowość płucna),
• zapobieganie nawrotom zakrzepów krwi,
• U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat i o masie ciała 30 kg lub więcej leczenia zakrzepów krwi i zapobiegania ponownemu powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach lub w naczyniach krwionośnych płuc, po trwającym co najmniej 5 dni leczeniu początkowym wstrzykiwanymi lekami stosowanymi w leczeniu zakrzepów krwi.

Jak stosować lek Runaplax?

Runaplax 2,5 mg

Zalecana dawka to jedna tabletka (2,5 mg) dwa razy na dobę. Lek Runaplax należy przyjmować mniej więcej o tej samej porze każdego dnia (na przykład jedną tabletkę rano i jedną wieczorem). Lek można przyjmować podczas jedzenia lub niezależnie od posiłku.

Jeśli pacjentowi sprawia trudność połknięcie całej tabletki, należy porozmawiać z lekarzem o innych sposobach przyjmowania leku Runaplax. Tabletkę można rozgnieść, wymieszać ją z wodą lub przecierem jabłkowym i natychmiast przyjąć.

W razie konieczności lekarz może podać rozgniecioną tabletkę leku Runaplax przez zgłębnik żołądkowy.

Lek Runaplax nie będzie podawany pacjentowi jako jedyny lek. Lekarz zleci pacjentowi przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego. Jeśli pacjent otrzymuje lek Runaplax po ostrym zespole wieńcowym, lekarz może również zlecić przyjmowanie klopidogrelu lub tyklopidyny.

Jeśli pacjent otrzymuje lek Runaplax po zabiegu udrożnienia zwężonej lub zamkniętej tętnicy kończyny dolnej w celu przywrócenia przepływu krwi, lekarz może przepisać pacjentowi również klopidogrel, aby przyjmował go przez krótki czas dodatkowo do kwasu acetylosalicylowego.

Lekarz powie pacjentowi, ile ma przyjmować (zazwyczaj 75–100 mg kwasu acetylosalicylowego na dobę lub dawkę dobową 75–100 mg kwasu acetylosalicylowego plus dawkę dobową 75 mg klopidogrelu lub standardową dawkę dobową tyklopidyny).

Kiedy rozpocząć przyjmowanie leku Runaplax 2,5 mg?
Leczenie lekiem Runaplax po ostrym zespole wieńcowym należy rozpocząć jak najszybciej po stabilizacji ostrego zespołu wieńcowego, najwcześniej 24 godziny po przyjęciu do szpitala i w momencie, gdy pozajelitowe (poprzez wstrzyknięcie) leczenie przeciwzakrzepowe byłoby normalnie przerwane.

Lekarz powie pacjentowi, kiedy należy rozpocząć leczenie lekiem Runaplax, jeśli zdiagnozowano u niego chorobę wieńcową lub chorobę tętnic obwodowych. Lekarz zadecyduje, jak długo należy kontynuować leczenie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Runaplax:
Jeśli pacjent przyjął więcej tabletek leku Runaplax niż zalecono, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia.

Pominięcie zastosowania dawki leku Runaplax:
Nie przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent pominął dawkę, powinien przyjąć następną dawkę w ustalonym czasie.

Przerwanie stosowania leku Runaplax:
Lek Runaplax należy przyjmować regularnie i przez czas zalecany przez lekarza.

Nie wolno przerywać stosowania leku Runaplax bez uprzedniego porozumienia z lekarzem. W przypadku przerwania przyjmowania tego leku może zwiększyć się ryzyko wystąpienia kolejnego zawału serca, udaru lub śmierci z powodu choroby związanej z sercem, lub naczyniami krwionośnymi.

Runaplax 10 mg

W zapobieganiu powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach po operacji wszczepienia protezy stawu biodrowego lub kolanowego:

• Zalecana dawka to jedna tabletka (10 mg) raz na dobę.

W leczeniu zakrzepów krwi w żyłach w nogach i w naczyniach krwionośnych płuc oraz w zapobieganiu ponownemu powstawaniu zakrzepów krwi:

• Po zakończeniu co najmniej 6-miesięcznego leczenia zakrzepów krwi zalecaną dawką jest jedna tabletka 10 mg przyjmowana raz na dobę lub jedna tabletka 20 mg przyjmowana raz na dobę.

Lekarz przepisał pacjentowi Runaplax w tabletkach 10 mg do przyjmowania raz na dobę.

Tabletkę należy połknąć, popijając najlepiej wodą. Lek można przyjmować podczas jedzenia lub niezależnie od posiłku.

Jeśli pacjentowi sprawia trudność połknięcie całej tabletki, należy porozmawiać z lekarzem o innych sposobach przyjmowania leku Runaplax. Tabletkę można rozgnieść, wymieszać ją z wodą lub przecierem jabłkowym i natychmiast przyjąć.

W razie konieczności lekarz może podać rozgniecioną tabletkę leku Runaplax przez zgłębnik żołądkowy.

Kiedy przyjmować lek Runaplax 10 mg?
Tabletki należy przyjmować codziennie aż do czasu, gdy lekarz zaleci odstawienie leku. Najlepiej przyjmować tabletkę o stałej porze każdego dnia, gdyż wtedy łatwiej jest o tym pamiętać.

Zapobieganie powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach po operacji wszczepienia protezy stawu biodrowego lub kolanowego:

• Pierwszą tabletkę należy przyjąć 6 do 10 godzin po operacji.

Pacjenci po dużym zabiegu chirurgicznym stawu biodrowego:

• przyjmują zwykle lek przez 5 tygodni.

Pacjenci po dużym zabiegu chirurgicznym stawu kolanowego:

• przyjmują zwykle lek przez 2 tygodnie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Runaplax:
Jeśli pacjent przyjął więcej tabletek, niż zalecono, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia.

Pominięcie zastosowania dawki leku Runaplax:
Jeśli pacjent zapomniał o przyjęciu tabletki, powinien przyjąć ją możliwie szybko po przypomnieniu sobie o tym. Następną dawkę leku należy przyjąć w kolejnym dniu o zwykłej porze i kontynuować zalecone dawkowanie. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Runaplax:
Nie należy ani przerywać stosowania leku Runaplax bez uzgodnienia tego z lekarzem, gdyż lek ten zapobiega rozwojowi poważnych zaburzeń.

Runaplax 15 mg i 20 mg

Lek Runaplax należy przyjmować w czasie posiłku. Tabletkę(i) należy połknąć, najlepiej popijając wodą.

Jeśli pacjentowi sprawia trudność połknięcie całej tabletki, należy porozmawiać z lekarzem o innych sposobach przyjmowania leku Runaplax. Tabletkę można rozgnieść, wymieszać ją z wodą lub przecierem jabłkowym i natychmiast przyjąć. Bezpośrednio potem należy spożyć posiłek. W razie konieczności lekarz może podać rozgniecioną tabletkę leku Runaplax przez zgłębnik żołądkowy.

Ile tabletek należy przyjmować?
Dorośli:

W zapobieganiu powstawaniu zakrzepów krwi w mózgu (udar) i w innych naczyniach krwionośnych:

• Zalecana dawka to jedna tabletka 20 mg raz na dobę.
• U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lekarz może zmniejszyć dawkę do jednej tabletki 15 mg raz na dobę.

Jeśli konieczny jest zabieg mający na celu poszerzenie zablokowanych tętnic obejmujących serce (tzw. przezskórna interwencja wieńcowa z wszczepieniem stentu), ograniczone dane wskazują na zmniejszenie dawki do jednej tabletki 15 mg raz na dobę (lub u pacjentów z nieprawidłową czynnością nerek do 1 tabletki 10 mg raz na dobę), dodanej do leku przeciwpłytkowego, jak np. klopidogrel.

W leczeniu zakrzepów krwi w żyłach nóg, zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych płuc oraz w zapobieganiu ponownemu powstawaniu zakrzepów krwi:

• Zalecana dawka to jedna tabletka 15 mg dwa razy na dobę przez pierwsze 3 tygodnie. Po upływie 3 tygodni zalecana dawka to jedna tabletka 20 mg raz na dobę.
• Po zakończeniu co najmniej 6-miesięcznego leczenia zakrzepów krwi lekarz może zadecydować o kontynuacji leczenia jedną tabletką 10 mg przyjmowaną raz na dobę lub jedną tabletką 20 mg przyjmowaną raz na dobę.
• U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, przyjmujących jedną tabletkę 20 mg raz na dobę, lekarz może zmniejszyć dawkę po 3 tygodniach leczenia do jednej tabletki 15 mg raz na dobę (jeśli ryzyko krwawienia jest większe niż ryzyko powstawania kolejnych zakrzepów krwi).

Dzieci i młodzież:
Dawka leku Runaplax zależy od masy ciała i będzie obliczona przez lekarza.

• Zalecana dawka dla dzieci i młodzieży o masie ciała od 30 kg do poniżej 50 kg to jedna tabletka 15 mg raz na dobę.
• Zalecana dawka dla dzieci i młodzieży o masie ciała od 50 kg to jedna tabletka 20 mg raz na dobę.

Każdą dawkę leku Runaplax należy przyjmować podczas posiłku, popijając napojem (np. wodą lub sokiem). Tabletki należy przyjmować codziennie o mniej więcej tej samej porze.

W przypadku wyplucia dawki lub wymiotów:

• Jeśli wymioty lub wyplucie dawki nastąpiły krócej niż 30 minut po przyjęciu leku, należy przyjąć nową dawkę.
• Jeśli upłynęło więcej niż 30 minut, nie należy przyjmować nowej dawki – kolejną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze.

Kiedy przyjmować lek Runaplax 15 mg i 20 mg?
Tabletki należy przyjmować codziennie aż do czasu, gdy lekarz zaleci odstawienie leku. Najlepiej przyjmować tabletki o stałej porze każdego dnia, co ułatwia zapamiętanie.

Pominięcie zastosowania dawki leku Runaplax:

• W schemacie raz na dobę: Jeśli pacjent pominie dawkę, powinien przyjąć ją możliwie szybko po przypomnieniu sobie o tym. Kolejną dawkę należy przyjąć następnego dnia i kontynuować zwykłe dawkowanie. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.
• W schemacie dwa razy na dobę: Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę, powinien ją zażyć jak najszybciej, nawet jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek 15 mg w jednym czasie.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Runaplax:
Jeżeli pacjent przyjął za dużo tabletek Runaplax, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przyjęcie zbyt dużej dawki leku Runaplax zwiększa ryzyko krwawienia.

Przerwanie stosowania leku Runaplax:
Nie należy przerywać stosowania leku Runaplax bez uzgodnienia tego z lekarzem, gdyż lek ten leczy poważne zaburzenia oraz zapobiega ich ponownemu wystąpieniu.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Runaplax?

• jeśli pacjent ma uczulenie na rywaroksaban lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent obficie krwawi;
• jeśli u pacjenta występuje choroba lub zaburzenie dotyczące jakiegoś narządu, zwiększające ryzyko poważnego krwawienia (np. wrzód żołądka, uraz lub krwawienie do mózgu, ostatnio przebyty zabieg chirurgiczny w obrębie mózgu lub oczu);
• jeśli pacjent przyjmuje leki zapobiegające krzepnięciu krwi (tj. warfaryna, dabigatran, apiksaban lub heparyna); wyjątkiem jest okres zmiany leczenia przeciwzakrzepowego albo podawanie heparyny w celu utrzymania drożności cewnika w żyle lub tętnicy;
• jeśli pacjent ma chorobę wątroby, która zwiększa ryzyko krwawienia;
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Jeśli którakolwiek z tych sytuacji dotyczy pacjenta, nie przyjmować leku Runaplax i zwrócić się do lekarza.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, Runaplax może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Tak jak inne podobne leki o podobnym działaniu zmniejszającym tworzenie się zakrzepów krwi, Runaplax może powodować krwawienie, które może nawet zagrażać życiu. Nadmierne krwawienie może prowadzić do nagłego zmniejszenia ciśnienia krwi (wstrząs). W niektórych przypadkach krwawienie może być niewidoczne.

Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych:

• Oznaki krwawienia
  • krwawienie do mózgu lub wnętrza czaszki (objawy mogą obejmować ból głowy, jednostronny niedowład, wymioty, drgawki, obniżenie poziomu świadomości i sztywność karku – poważny nagły przypadek medyczny, należy natychmiast wezwać pomoc lekarską);
  • długotrwałe lub nadmierne krwawienie;
  • skrajne osłabienie, zmęczenie, bladość, zawroty głowy, ból głowy, obrzęk z niewiadomej przyczyny, duszność, ból w klatce piersiowej lub dławica piersiowa.

Lekarz może zadecydować o poddaniu pacjenta ścisłej obserwacji lub zmienić jego sposób leczenia.

• Oznaki ciężkiej reakcji skórnej
  • reakcje skórne, takie jak rozsiana, intensywna wysypka, powstawanie pęcherzy lub zmiany na błonach śluzowych, np. w obrębie jamy ustnej lub oczu (zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka);
  • reakcja na lek powodująca wysypkę, gorączkę, zapalenie narządów wewnętrznych, zaburzenia hematologiczne i ogólnoustrojowe (zespół DRESS).

Wymienione działania niepożądane występują bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów).

• Oznaki poważnej reakcji alergicznej
  • obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła;
  • trudności z połykaniem;
  • pokrzywka i trudności w oddychaniu;
  • nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi.

Ciężkie reakcje alergiczne występują bardzo rzadko (reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów) i niezbyt często (obrzęk naczynioruchowy i obrzęk alergiczny może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów).

Ogólna lista możliwych działań niepożądanych wszystkie dawki:

• Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

  • zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, co może spowodować bladość skóry, osłabienie lub duszność;
  • krwawienie z żołądka lub jelita, krwawienie z układu moczowo-płciowego (w tym obecność krwi w moczu i silne krwawienie miesiączkowe), krwawienie z nosa, krwawienie dziąseł;
  • krwawienie do oka (w tym krwawienie z białkówki oka);
  • krwawienie do tkanek lub jam ciała (krwiak, powstawanie siniaków);
  • odkrztuszanie krwi (krwioplucie);
  • krwawienie ze skóry lub krwawienie podskórne;
  • krwawienie po operacji;
  • sączenie się krwi lub płynu z rany pooperacyjnej;
  • obrzęk kończyn;
  • ból kończyn;
  • zaburzenia czynności nerek (na które mogą wskazywać wyniki badań zleconych przez lekarza);
  • gorączka;
  • ból żołądka, niestrawność, nudności lub wymioty, zaparcie, biegunka;
  • niskie ciśnienie krwi (objawami mogą być zawroty głowy lub omdlenia podczas wstawania);
  • ogólne osłabienie i brak energii (osłabienie, zmęczenie), ból głowy, zawroty głowy;
  • wysypka, świąd skóry;
  • zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych wykazane w badaniach krwi.

• Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

  • krwawienie do mózgu lub w obrębie czaszki (patrz powyższe oznaki krwawienia);
  • krwawienie do stawu powodujące ból i obrzęk;
  • małopłytkowość (mała liczba płytek krwi – komórek uczestniczących w procesie krzepnięcia krwi);
  • reakcje alergiczne, w tym skórne reakcje alergiczne;
  • zaburzenia czynności wątroby (na które mogą wskazywać wyniki badań zleconych przez lekarza);
  • wykazane w badaniach krwi zwiększone stężenie bilirubiny, zwiększona aktywność niektórych enzymów trzustkowych lub wątrobowych albo zwiększona liczba płytek krwi;
  • omdlenie;
  • złe samopoczucie;
  • przyspieszone bicie serca;
  • suchość w jamie ustnej;
  • pokrzywka.

• Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

  • krwawienie do mięśni;
  • zastój żółci (zmniejszony przepływ żółci), zapalenie wątroby, w tym uszkodzenie komórek wątrobowych;
  • zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka);
  • miejscowy obrzęk;
  • gromadzenie się krwi (krwiak) w pachwinie jako powikłanie procedury cewnikowania serca polegającej na wprowadzeniu cewnika do tętnicy w nodze (tętniak rzekomy).

• Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

  • nagromadzenie eozynofili, rodzaju białych granulocytarnych krwinek, które powodują stan zapalny w płucach (eozynofilowe zapalenie płuc).

• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

  • niewydolność nerek po silnym krwawieniu;
  • krwawienie w nerkach, czasami z obecnością krwi w moczu, prowadzące do niezdolności nerek do prawidłowej pracy (nefropatia związana z lekami przeciwzakrzepowymi);
  • występujące po krwawieniu zwiększone ciśnienie w mięśniach nóg i rąk, co powoduje ból, obrzęk, zmiany czucia, drętwienie lub porażenie (zespół ciasnoty przedziałów powięziowych po krwawieniu).

Działania niepożądane u dzieci i młodzieży dawki 15 mg i 20 mg:

Ogólnie działania niepożądane obserwowane u dzieci i młodzieży leczonych lekiem Runaplax były podobne pod względem rodzaju do tych obserwowanych u dorosłych i miały głównie nasilenie łagodne do umiarkowanego.

Działania niepożądane obserwowane częściej u dzieci i młodzieży:

• Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób):

  • ból głowy,
  • gorączka,
  • krwawienie z nosa,
  • wymioty.

• Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

  • szybkie bicie serca,
  • wyniki badania krwi mogą wykazać zwiększenie stężenia bilirubiny (barwnika żółciowego),
  • małopłytkowość (mała liczba płytek, które są komórkami pomagającymi w krzepnięciu krwi),
  • nadmierne krwawienie miesiączkowe.

• Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób):

  • wyniki badania krwi mogą wykazać zwiększenie podkategorii bilirubiny (bilirubiny bezpośredniej, barwnika żółciowego).

Przed zastosowaniem leku Runaplax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Podczas stosowania leku Runaplax należy zachować szczególną ostrożność:

• jeśli ryzyko krwawienia jest u pacjenta zwiększone, co może mieć miejsce w takich sytuacjach, jak:
  • ciężka choroba nerek u dorosłych oraz umiarkowana lub ciężka choroba nerek w przypadku dzieci i młodzieży, gdyż czynność nerek może wpływać na ilość leku działającego w organizmie pacjenta;
  • przyjmowanie innych leków zapobiegających krzepnięciu krwi (tj. warfaryna, dabigatran, apiksaban lub heparyna) podczas zmiany leczenia przeciwzakrzepowego lub podczas stosowania heparyny w celu utrzymania drożności cewnika w żyle lub tętnicy.
  • zaburzenia krzepnięcia krwi;
  • bardzo wysokie ciśnienie krwi, niekontrolowane przez przyjmowane leki;
  • choroby żołądka lub jelit, które mogą spowodować krwawienie, np. zapalenie jelit lub żołądka albo zapalenie przełyku (np. na skutek choroby refluksowej przełyku, w której kwaśny sok żołądkowy cofa się do przełyku) lub nowotwory zlokalizowane w żołądku lub jelitach lub układzie płciowym lub układzie moczowym;
  • choroba naczyń krwionośnych tylnej części gałek ocznych (retinopatia);
  • choroba płuc z rozszerzeniem oskrzeli i wypełnieniem ich ropą (rozstrzenie oskrzeli) albo występujące wcześniej krwawienie z płuc;
• jeśli pacjent ma protezę zastawki serca;
• jeśli u pacjenta występuje zaburzenie zwane zespołem antyfosfolipidowym (zaburzenie układu odpornościowego powodujące zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów), pacjent powinien powiadomić o tym lekarza, który podejmie decyzję o ewentualnej zmianie leczenia;
• jeśli lekarz uznał, że ciśnienie krwi pacjenta jest niestabilne lub jeśli planuje wykonanie u pacjenta zabieg chirurgiczny albo inne leczenie mające na celu usunięcie zakrzepu z płuc.

Jeśli którakolwiek z tych sytuacji dotyczy pacjenta, przed przyjęciem leku Runaplax należy zwrócić się do lekarza. Lekarz zadecyduje, czy pacjent powinien przyjmować ten lek i czy konieczna jest w tym czasie ścisła obserwacja jego stanu.

Jeśli pacjent musi być poddany operacji:

• Bardzo ważne jest przyjmowanie leku Runaplax przed i po operacji w ściśle określonym przez lekarza czasie.
• Jeśli w trakcie operacji planowane jest cewnikowanie lub wykonanie nakłucia kręgosłupa (np. w celu wykonania znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego albo w celu zmniejszenia bólu):
  • bardzo ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących przyjęcia leku Runaplax w określonym czasie przed lub po nakłuciu lędźwiowym albo usunięciu cewnika;
  • należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli po zakończeniu znieczulenia u pacjenta wystąpi drętwienie lub osłabienie nóg albo zaburzenia oddawania stolca lub moczu, gdyż konieczne jest wówczas natychmiastowe leczenie.

Dzieci i młodzież

Runaplax 2,5 mg i 10 mg
Nie zaleca się podawania leku Runaplax pacjentom w wieku poniżej 18 lat.

Runaplax 15 mg i 20 mg
Runaplax stosuje się u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat i o masie ciała 30 kg lub więcej.

Runaplax zawiera laktozę:
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Runaplax zawiera sód:
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Runaplax zawiera barwnik żółcień pomarańczową FCF, lak (E 110):
Barwnik ten może wywołać reakcje alergiczne.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli kobieta jest w ciąży nie może stosować leku Runaplax. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas przyjmowania leku Runaplax. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie leczenia, powinna niezwłocznie powiadomić o tym lekarza, który podejmie decyzję o dalszym leczeniu.

Jeśli kobieta karmi piersią, nie może stosować leku Runaplax.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym o lekach dostępnych bez recepty.

Jeśli pacjent przyjmuje:

• niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. flukonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol), chyba że są one stosowane wyłącznie miejscowo na skórę,
• ketokonazol w tabletkach (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga, gdy organizm wytwarza za dużo kortyzolu),
• niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych (np. klarytromycynę, erytromycynę),
• niektóre leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS (np. rytonawir),
• inne leki zmniejszające krzepnięcie krwi (np. enoksaparyna, klopidogrel lub antagoniści witaminy K, jak warfaryna i acenokumarol),
• leki przeciwzapalne i przeciwbólowe (np. naproksen lub kwas acetylosalicylowy),
• dronedaron (lek stosowany w leczeniu zaburzeń czynności serca),
• niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny [SSRI] lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny [SNRI]).

Jeśli którykolwiek z powyższych przypadków dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi zanim zastosuje się lek Runaplax, gdyż możliwe jest nasilenie działania leku. Lekarz zadecyduje, czy pacjent powinien przyjmować lek Runaplax i czy konieczna jest w tym czasie ścisła obserwacja jego stanu.

Jeśli w opinii lekarza u pacjenta występuje zwiększone ryzyko owrzodzenia żołądka lub jelit, może zastosować u niego również leki zapobiegające rozwojowi choroby wrzodowej.

Jeśli pacjent przyjmuje:

• niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina, karbamazepina, fenobarbital),
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum), lek roślinny stosowany w leczeniu depresji,
• ryfampicynę (antybiotyk).

Jeśli którykolwiek z powyższych przypadków dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi zanim zastosuje się lek Runaplax, gdyż możliwe jest osłabienie jego działania. Lekarz zadecyduje, czy pacjent powinien przyjmować lek Runaplax i czy konieczna jest w tym czasie ścisła obserwacja jego stanu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Runaplax może powodować zawroty głowy (częste działanie niepożądane) lub omdlenie (niezbyt częste działanie niepożądane). Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, nie należy prowadzić pojazdów, jeździć na rowerze ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.

• Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.