Tamoxifen-Ebewe (Tamoxifenum)

Jak działa lek Tamoxifen-Ebewe?

Lek Tamoxifen-Ebewe działa przeciwnowotworowo. Jego mechanizm działania polega na wiązaniu się z domeną blokującą steroidy w receptorze estrogenowym i hamowaniu działania estradiolu.

Kiedy stosuje się lek Tamoxifen-Ebewe?

Wskazaniem do stosowania leku Tamoxifen-Ebewe jest leczenie nowotworu piersi.

Jak stosować lek Tamoxifen-Ebewe?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie

• zalecana dawka wynosi 20 mg
• pacjenci z chorobą zaawansowaną powinni otrzymywać dawkę 30 mg lub 40 mg
• maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg
• tabletki można przyjmować raz lub 2 razy na dobę, jeśli istnieje konieczność przyjmowania więcej niż 1 tabletki
• czas leczenia ustala lekarz

Zazwyczaj po 4 - 10 tygodniach leczenia obserwuje się pierwsze odpowiedzi na leczenie, wyjątek stanową pacjenci z przerzutami do kości, u nich pierwsze efekty leczenia są obserwowane w późniejszym okresie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tamoxifen-Ebewe

W razie przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Nie odnotowano przypadków ciężkiego przedawkowania u ludzi.

Pominięcie zastosowania leku Tamoxifen-Ebewe

Należy przyjąć pominiętą dawkę leku tak szybko jak to tylko możliwe i powrócić do przyjętego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Tamoxifen-Ebewe

Nie wolno przerywać stosowania leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Tamoxifen-Ebewe?

Leku Tamoxifen-Ebewe nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na tamoksyfen lub którykolwiek z pozostałych składników leku 
• małopłytkowość
• leukopenia
• hiperkalcemia
• pacjentka jest w ciąży

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tamoxifen-Ebewe może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zatrzymanie płynów
• uderzenia gorąca
• nudności
• nietypowe krwawienia z dróg rodnych
• zaburzenia miesiączkowania, zahamowanie miesiączkowania
• upławy, wysypka skórna (w tym rzadko takie reakcje, jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa - Johnsona lub pęcherzyca)
• uczucie zmęczenia

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• przemijające zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość)
• zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemia) u pacjentów z przerzutami do kości
• zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy
• oszołomienie, ból głowy
• zaburzenia czucia (w tym parestezje i zaburzenia smaku)
• zaburzenia widzenia (na skutek zmian w rogówce, zaćmy i retinopatii)
• incydenty niedokrwienia mózgu
• kurcze nóg
• zdarzenia zakrzepowo - zatorowe (w tym zakrzepica żył głębokich nóg, zakrzepica w drobnych naczyniach i zator tętnicy płucnej)
• wymioty, biegunka, zaparcie
• zmiany aktywności enzymów wątrobowych, stłuszczenie wątroby
• łysienie
• reakcje nadwrażliwości (w tym rzadko obrzęk naczynioruchowy)
• ból mięśni
• odczucie swędzenia sromu
• mięśniaki macicy, zmiany w obrębie błony śluzowej macicy

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia)
• przemijające zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• udar mózgu
• śródmiąższowe zapalenie płuc
• marskość wątroby
• rak błony śluzowej macicy
• rozkojarzenie
• zaczerwienienie guza
• u kobiet przed menopauzą leczonych tamoksyfenem odwracalne powiększenie torbieli jajników
• rak błony śluzowej macicy

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• całkowity lub prawie całkowity brak pewnego rodzaju krwinek białych, tzw. granulocytów (agranulocytoza)
• zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia)
• choroba nerwu wzrokowego (neuropatia oczna)
• zapalenie nerwu ocznego (w nielicznych przypadkach z utratą wzroku)
• zapalenie naczyń skórnych
• torbiele jajników, mięsaki macicy, polipy błony śluzowej macicy
• w początkowym okresie leczenia ból kości i ból w okolicy tkanki objętej chorobą
• depresja
• u mężczyzn utrata libido
• drżenie nóg
• intensywny wzrost włosów
• u mężczyzn impotencja
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby, zmiany profilu tłuszczów w surowicy

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):

• zastój żółci
• zapalenie wątroby
• żółtaczka
• uszkodzenie i martwica komórek wątroby
• niewydolność wątroby
• znaczne zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi (pancytopenia)
• znaczne zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy, czasami wraz z zapaleniem trzustki
• skórna postać tocznia rumieniowatego
• porfiria skórna późna, nawrót objawów popromiennych

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tamoxifen-Ebewe należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• przyjmuje równolegle inne leki, zwłaszcza leki przeciwzakrzepowe
• u pacjenta rozpoznano chorobę oczu, wątroby, nerek, chorobę zakrzepowo - zatorową, cukrzycę lub inne problemy zdrowotne
• u pacjenta występują nietypowe krwawienia z dróg rodnych, nieregularne miesiączki, upławy, bóle lub ucisk w okolicy miednicy

Pacjentki przed menopauzą przyjmujące lek mogą zaobserwować zahamowanie krwawienia miesiączkowego. Pacjentki z zachowaną macicą powinny odbyć u lekarza kontrolę stanu błony śluzowej macicy.

Na początku leczenia zalecana jest kontrola okulistyczna, lek Tamoxifen-Ebewe może powodować zaburzenia widzenia, dlatego wszelkie pogorszenie wzroku powinno być zgłoszone do lekarza. Wczesne przerwanie kuracji może spowodować cofniecie zmian, które zaszły w widzeniu.

Pacjenci z czynnikami ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowej, będą poddani ścisłej kontroli lekarskiej. Leczenie tamoksyfenem wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby zakrzepowej.

Pacjentom leczonym lekiem Tamoxifen-Ebewe lekarz zleci regularne kontrole morfologii krwi, czynności wątroby, stężenia wapnia i stężenia triglicerydów w surowicy.

U pacjentek poddawanych zabiegowi rekonstrukcji piersi z wykorzystaniem techniki mikrochirurgicznej, tamoksyfen może zwiększyć ryzyko powikłań związanych z zaburzeniami mikrokrążenia w płacie skórnym.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży. Przed rozpoczęciem kuracji oraz 3 miesiące po jej zakończeniu należy stosować skuteczne metody antykoncepcji (nie stosować doustnych środków antykoncepcyjnych). Stosowanie leku w ciąży prowadziło do wystąpienia poronień samoistnych, wad wrodzonych, obumarcia płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek powoduje zahamowanie laktacji. Należy skonsultować z lekarzem czy pacjentka zakończy karmienie piersią czy rozpocznie leczenie tamoksyfenem po zakończonym okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Tamoxifen-Ebewe może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny), Tamoxifen-Ebewe może nasilić działanie leku przeciwzakrzepowego i wydłużyć krwawienie
• lekami przeciwnowotworowymi
• ryfampicyną
• paroksetyną
• fluoksetyną
• bupropionem
• chinidyną
• cynakalcetem
• bromokryptyną

Jednoczesne stosowanie leku Tamoxifen-Ebewe z hormonami estrogenozależnymi może osłabić działanie obu leków.

Podawanie leku Tamoxifen-Ebewe z lekami cytotoksycznymi może spowodować wystąpienie powikłań zakrzepowo - zatorowych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Podczas przyjmowania leku mogą wystąpić takie objawy jak zaburzenia widzenia, zmęczenie i odczucie oszołomienia, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Tamoxifen-Ebewe?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°C
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią