Bactrim, Bactrim Forte (Sulfamethoxazolum + Trimetoprimum)

Jak działa lek Bactrim? 

Lek Bactrim zawiera dwie substancje czynne, sulfametoksazol i trimetoprim. Wykazuje właściwości bakteriobójcze na bakterie wrażliwe na działanie substancji leczniczych.

W jakim celu stosuje się lek Bactrim? 

Lek Bactrim stosowany jest w leczeniu: 

• zakażeń dróg oddechowych, przewlekłego zapalenia oskrzeli
• zapalenia ucha środkowego
• zakażeń przewodu pokarmowego, np. dur brzuszny, biegunka podróżnych
• leczeniu i profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocistis jirovecii
• zakażeń układu moczowego i wrzodu miękkiego 

Jak stosować lek Bactrim?

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.   

Tabletki 

Lek należy stosować doustnie. Tabletki należy przyjmować po posiłku popijając odpowiednią ilością płynu.  

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jirovecii 

Stosowana dawka to maksymalnie 100 mg/kg masy ciała sulfametoksazolu i 20 mg/kg masy ciała trimetoprimu na dobę w równych dawkach podzielonych, podawanych co 6 godzin przez 14 dni. 

W profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii zalecana dawka dobowa dla dorosłych i młodzieży to 2 tabletki Bactrim raz na dobę. 

Leczenie dawką pojedynczą w niepowikłanym, ostrym zakażeniu dróg moczowych 

4-6 tabletek Bactrim stosowanych jednorazowo, najlepiej przyjmować lek wieczorem, przed snem. 

Leczenie wrzodu miękkiego 

2 tabletki Bactrim dwa razy na dobę. Jeśli po upływie 7 dni pacjent nie zauważy poprawy należy zgłosić się do lekarza.  

Syrop 

Lek należy stosować doustnie, po posiłku. Przed podaniem należy zamieszać butelką. 

Dzieci w wieku do 12 lat 

Dawka dla dzieci to średnio 30 mg/kg masy ciała sulfametoksazolu i 6 mg/kg masy ciała trimetoprimu na dobę.  

Dzieci i młodzież w wieku powyżej 12 lat z prawidłową czynnością nerek 

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jirovencii 

Stosowana dawka to maksymalnie 100 mg/kg masy ciała sulfametoksazolu i 20 mg/kg masy ciała trimetoprimu na dobę w równych dawkach podzielonych, podawanych co 6 godzin przez 14 dni. 

Leczenie dawką pojedynczą w niepowikłanym, ostrym zakażeniu dróg moczowych 

8-12 łyżek miarowych syropu Bactrim podawane jednorazowo, najlepiej wieczorem przed snem. 

Leczenie wrzodu miękkiego 

4 łyżeczki miarowe syropu Bactrim dwa razy na dobę. Jeśli po upływie 7 dni pacjent nie zauważy poprawy należy zgłosić się do lekarza.  

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek 

Zalecane dawkowanie: 

• Klirens kreatyniny >30 ml/min; standardowe dawkowanie
• Klirens kreatyniny 15-30 ml/min; połowa standardowej dawki
• Klirens kreatyniny <15 ml/min; nie należy stosować leku Bactrim

Dawkowanie u osób poddawanych dializom 

Pacjenci poddawani hemodializom powinni początkowo otrzymywać normalną dawkę nasycającą leku a następnie dodatkowo połowę dawki po każdej hemodializie. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów poddawanych dializom otrzewnowym. 

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku 

U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek należy stosowac takie dawki jak zalecane u osób dorosłych.  

Czas trwania leczenia zależy od przebiegu, czasu trwania objawów i określany jest przez lekarza.   

Kiedy nie stosować leku Bactrim?

Nie należy stosować leku Bactrim gdy pacjent: 

• ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek ze składników preparatu
• ma istotne uszkodzenie miąższu wątroby
• choruje na ciężką niewydolność nerek
• stosuje lek dofetylid
• jest dzieckiem w pierwszych 6 tygodniach życia 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jak każdy lek Bactrim może wywołać działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Często występują:

• reakcje skórne, w tym wykwity polekowe, złuszczające zapalenie skóry
• wysypka, wysypka grudkowo-plamista, wysypka odropodobna, rumień, świąd
• nudności, wymioty
• podwyższenie aktywności enzymów
• zwiększone stężenie azotu mocznikowego we krwi i zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy

Niezbyt często występują: 

• biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit
• podwyższone stężenie bilirubiny, zapalenie wątroby
• zakażenia grzybicze, np. kandydoza
• drgawki
• zaburzenia czynności nerek
• pokrzywka

Rzadko występują: 

• zaburzenia krwi i układu chłonnego, np. leukopenia, granulocytopenia, zmniejszenie liczy płytek krwi, niedokrwistość
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka
• ból i zapalenie żył
• zastój żółci
• hipoglikemia
• zaburzenia układu nerwowego, np. neuropatia, neuropatia obwodowa, nieprzyjemne wrażenia zmysłowe, drętwienie, mrowienie, uczucie wibrowania, przebiegania prądu 
• omamy 
• krystaluria  

Bardzo rzadko występują: 

• zaburzenia krwi i układu chłonnego, np. zmniejszenie ilości lub całkowity zanik białych krwinek, pancytopenia, methemoglobinemia
• alergiczne zapalenie mięśnia sercowego
• szumy uszne, zawroty głowy
• zapalenie błony naczyniowej oka
• martwica wątroby
• reakcje nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, choroba posurowicza
• przypadki rozkładu tkanki mięśniowej
• ataksja, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jałowe
• śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększone wydzielanie moczu
• nacieki płucne obserwowane w związku z eozynofilowym lub alergicznym zapaleniem pęcherzyków płucnych
• rumień wielopostaciowy 

Nieznana częstotliwość: 

• zapalenie naczyń siatkówki
• ostre zapalenie trzustki
• zespół zanikania przewodów żółciowych
• podwyższone stężenie potasu we krwi
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• bóle stawów, bóle mięśni
• zapalenie naczyń mózgowych
• zapalenie naczyń płucnych
• zapalenie naczyń, martwicze zapalenie naczyń, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń, guzkowate zapalenie tętnic
• bolesne, wypukłe zmiany na skórze w kolorze fioletowym, na kończynach, czasem na twarzy, szyi, z towarzyszącą gorączką
• poronienie samoistne 

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o: 

• ciężkich reakcje alergiczne po zastosowaniu leku
• ciężkiej alergii lub astmie oskrzelowej
• porfirii
• zaburzeniach czynności tarczycy
• podeszłym wiek
• zaburzeniach czynności nerek

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta .

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u kobiet w ciąży. Badania nie wykazują jednoznacznych wad rozwojowych płodu, które mogło wywołać przyjmowanie leku, jednak zaobserwowano zwiększone ryzyko samoistnego poronienia ciąży w pierwszym trymestrze.  

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u kobiet karmiących piersią. Substancje czynne leku przenikają do mleka matki.

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych lekach oraz o lekach, które pacjent planuje przyjmować.  

Nie łączyć leku Bactrim z: 

• amantadyną
• cyklosporyną
• dapsonem
• digoksyną
• dofetylidem
• doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi
• fenytoiną
• klozapiną
• kumarynami i innymi lekami przeciwzakrzepowymi
• lamiwudyną
• lekami moczopędnym
• lekami oszczędzającymi potas
• memantyną
• metotreksatem
• pirymetaminą
• pochodnymi sulfynylomocznika
• repaglinidem, rozyglitazonem, pioglitazonem
• amiodaronem
• paklitakselem

Przyjmowanie leku Bactrim łącznie z niektórymi lekami może zwiększyć częstotliwość występowania działań niepożądanych takich jak uszkodzenie komórek szpiku, polekowe uszkodzenie nerek. 

• analogi nukleozydów
• takrolimus
• azatiopryna
• merkaptopuryna  

Brak informacji.

Brak informacji czy lek wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.

Jak przechowywać lek Bactrim?

• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30^oC w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• po otwarciu butelki z syropem lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC i zużyć w przeciągu 20 dni