Corsib (Bisoprololi fumaras)

Jak działa lek Corsib?

Corsib działa poprzez spowolnienie pracy serca, co zmniejsza jego zapotrzebowanie na tlen i poprawia wydolność w pompowaniu krwi. Dzięki temu obniża ciśnienie krwi i łagodzi objawy niewydolności serca oraz dławicy piersiowej.

Kiedy stosuje się lek Corsib?

Lek Corsib jest stosowany:

• w skojarzeniu z innymi lekami (inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi i glikozydami nasercowymi) w leczeniu stabilnej niewydolności serca. Niewydolność serca pojawia się, jeśli mięsień serca jest słaby i nie jest w stanie przepompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić potrzeby organizmu,
• w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) i dławicy piersiowej (bólu w klatce piersiowej spowodowanego zablokowaniem tętnic zaopatrujących mięsień sercowy).

Jak stosować lek Corsib?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Corsib należy przyjmować rano z posiłkiem lub niezależnie od posiłku, popijając wodą.

Tabletek nie należy kruszyć ani rozgryzać.

Podwyższone ciśnienie krwi/dławica piersiowa

• Dorośli: Lekarz rozpocznie leczenie od możliwie najmniejszej dawki (5 mg).
• Lekarz będzie uważnie monitorował stan pacjenta na początku leczenia i zwiększał dawkę do uzyskania dawki możliwej do zastosowania u pacjenta.
• Zalecana dawka dobowa to 10 mg.
• Maksymalna dawka dobowa to 20 mg.
• Leczenie lekiem Corsib jest zazwyczaj długotrwałe.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby zazwyczaj nie jest wymagane dostosowanie dawki.
• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie powinni przyjmować dawki większej niż 10 mg bisoprololu na dobę.

Niewydolność serca (zmniejszona zdolność serca do pracy jako pompa)

• Leczenie lekiem Corsib wymaga regularnej kontroli lekarskiej. Jest to konieczne zwłaszcza na początku leczenia i podczas dostosowywania dawki.
• Leczenie bisoprololem należy rozpocząć od małej dawki i stopniowo ją zwiększać. Lekarz zadecyduje, w jaki sposób zwiększać dawkę i zwykle odbywa się to w następujący sposób:
  • 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień,
  • 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień,
  • 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień,
  • 5 mg bisoprololu raz na dobę przez cztery tygodnie,
  • 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez cztery tygodnie,
  • 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (długotrwałym).
• Maksymalna zalecana dawka dobowa to 10 mg bisoprololu.
• U niektórych pacjentów wystarczająca może być dawka podtrzymująca mniejsza niż 10 mg bisoprololu.
• Tabletkę można podzielić na równe dawki.
• W zależności od tego, jak pacjent toleruje lek Corsib, lekarz może również zdecydować o wydłużeniu czasu między zwiększeniem dawki.
• Jeśli stan pacjenta się pogorszy lub pacjent nie toleruje leku Corsib, konieczne może być ponowne zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia.
• Jeśli pacjent musi całkowicie przerwać leczenie, lekarz zazwyczaj zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, ponieważ w przeciwnym razie stan pacjenta może się pogorszyć.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• W przypadku przyjęcia większej dawki leku Corsib niż zalecana, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza. Lekarz zadecyduje, jakie działania należy podjąć.
• Objawami przedawkowania mogą być: spowolnienie czynności serca (bradykardia), ostre zwężenie dróg oddechowych prowadzące do trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli), znaczny spadek ciśnienia krwi, ostra niewydolność serca lub obniżenie stężenia cukru we krwi. 

Pominięcie zastosowania leku

• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
• Należy przyjąć zwykłą dawkę następnego dnia rano.

Przerwanie stosowania leku

• Nigdy nie należy przerywać przyjmowania leku Corsib, jeśli nie zaleci tego lekarz. W przeciwnym razie stan pacjenta może się znacznie pogorszyć.
• Leczenia bisoprololem nie należy przerywać nagle. Jeśli pacjent musi przerwać leczenie, należy to robić stopniowo, aby uniknąć działań niepożądanych. Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, dawkę należy zmniejszać wolniej.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Corsib?

• jeśli pacjent ma uczulenie na bisoprolol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent ma ciężką astmę,
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia krążenia krwi w kończynach (jak zespół Raynauda), które mogą powodować mrowienie, blednięcie bądź sinienie palców rąk lub stóp,
• jeśli pacjent ma kwasicę metaboliczną, stan, w którym stężenie kwasów we krwi jest zbyt duże,
• jeśli pacjent ma nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, rzadko występujący nowotwór (rdzenia) nadnerczy,
• jeśli pacjent ma ostrą niewydolność serca, która nagłe się nasila, i (lub) która może wymagać leczenia szpitalnego,
• jeśli pacjent ma wolną czynność serca, która powoduje problemy, lub niskie ciśnienie krwi,
• jeśli pacjent ma niektóre choroby serca powodujące wolną lub nieregularną czynność serca,
• jeśli pacjent ma wstrząs kardiogenny, czyli ciężkie zaburzenia serca, prowadzący do niskiego ciśnienia krwi i niewydolności krążenia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jak każdy lek, lek Corsib może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

W przypadku wystąpienia zawrotów głowy, osłabienia lub trudności w oddychaniu należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Pozostałe działania niepożądane w zależności od częstości ich występowania:

Bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• bradykardia (wolna czynność serca).

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp,
• niskie ciśnienie krwi,
• pogorszenie istniejącej niewydolności serca,
• nudności, wymioty, biegunka, zaparcia,
• zmęczenie, zawroty głowy, ból głowy (w przypadku leczenia wysokiego ciśnienia krwi lub dławicy piersiowej objawy te występują szczególnie na początku leczenia lub w przypadku zmiany dawkowania. Są one na ogół łagodne i często ustępują w ciągu 1 do 2 tygodni.)
• osłabienie (astenia).

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• zaburzenia snu,
• depresja,
• zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego,
• spadek ciśnienia krwi podczas wstawania powodujący zawroty głowy,
• problemy z oddychaniem u pacjentów z astmą lub przewlekłą chorobą płuc,
• osłabienie mięśni, kurcze mięśni.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób):

• suchość oczu spowodowana zmniejszonym wydzielaniem łez (może być problematyczne, jeśli pacjent stosuje soczewki kontaktowe),
• zaburzenia słuchu,
• alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i zatkany nos,
• zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub białkówek oczu,
• zwiększone stężenie enzymów wątrobowych (AST, ALT), zwiększone stężenie triglicerydów,
• reakcje alergiczne, takie jak świąd, zaczerwienienie twarzy, wysypka. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia cięższych reakcji alergicznych, do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności w oddychaniu.
• zaburzenia erekcji,
• koszmary senne,
• omamy,
• omdlenie.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):

• podrażnienie i zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek),
• wystąpienie lub nasilenie łuszczących się zmian na skórze (łuszczyca), zmiany łuszczycopodobne,
• łysienie. 

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Corsib należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z następujących stanów:

• przewlekła choroba oskrzeli lub astma o łagodniejszym przebiegu,
• cukrzyca,
• ścisła głodówka,
• leczenie odczulające (np. w celu uniknięcia kataru siennego),
• niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala),
• zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby,
• zaburzenia krążenia krwi w kończynach,
• podczas operacji ma zostać zastosowane znieczulenie ogólne,
• jeśli pacjent choruje (lub chorował w przeszłości) na łuszczycę (nawracająca choroba przebiegająca ze złuszczaniem skóry i suchą wysypką skórną),
• guz chromochłonny rdzenia nadnerczy,
• zaburzenie czynności tarczycy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Istnieje ryzyko, że stosowanie bisoprololu w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku. Lekarz zadecyduje, czy można przyjmować Corsib w czasie ciąży.

• Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 
• Nie wiadomo, czy bisoprolol przenika do mleka matki. Dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia bisoprololem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy stosować poniższych leków razem z lekiem Corsib bez specjalnego zalecenia lekarza:

• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon),
• niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, dławicy piersiowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, tacy jak werapamil i diltiazem),
• niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna. Nie należy jednak przerywać przyjmowania tych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Przed zastosowaniem poniższych leków jednocześnie z lekiem Corsib należy skonsultować się z lekarzem; być może lekarz zaleci częstsze kontrole lekarskie:

• niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub dławicy piersiowej (antagoniści kanału wapniowego, tacy jak felodypina i amlodypina),
• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron),
• miejscowo stosowane beta-adrenolityki (takie jak krople do oczu stosowane w leczenia jaskry - zwiększone ciśnienie w oku),
• niektóre leki stosowane w leczeniu np. choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki, takie jak takryna czy karbachol) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (takie jak izoprenalina i dobutamina),
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy, w tym insulina,
• środki stosowane w znieczuleniu ogólnym (na przykład w czasie operacji),
• digoksyna (stosowana w leczeniu niewydolności serca),
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zapalenia stawów, bólu i zapalenia (takie jak ibuprofen i diklofenak),
• wszystkie leki, które mogą obniżać ciśnienie krwi, takie jak:
  • leki przeciwnadciśnieniowe,
  • niektóre leki na depresję (takie jak imipramina lub amitryptylina), 
  • niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki,
  • niektóre leki stosowane podczas znieczulenia (takie jak fenobarbital),
  • niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (takie jak lewomepromazyna),
• meflochina, stosowana w zapobieganiu lub leczeniu malarii,
• leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) takie jak moklobemid.

Należy zachować szczególną ostrożność w razie łączenia leku z alkoholem.

• Lek może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
• Należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia, po zwiększeniu dawki lub po zmianie leków.

Jak przechowywać lek Corsib?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.