Dexamethasone Zentiva ( Dexamethasonum)

Jak działa lek Dexamethasone Zentiva?

Deksametazon jest monofluorowanym glikokortykosteroidem o silnych właściwościach przeciwzapalnych, przeciwalergicznych i immunosupresyjnych, a także stabilizujących błonę komórkową. Ponadto wpływa na metabolizm węglowodanów, białek i lipidów.

Kiedy stosuje się lek Dexamethasone Zentiva?

Lek Dexamethasone Zentiva jest stosowany w chorobach wymagających ogólnoustrojowego leczenia glikokortykosteroidami. W zależności od rodzaju i nasilenia należą do nich:

• obrzęk mózgu wywołany guzem mózgu, operacjami neurochirurgicznymi, ropniem mózgu lub bakteryjnym zapaleniem opon mózgowych;
• ciężki ostry napad astmy;
• początkowy etap leczenia rozległych, ciężkich chorób skóry o ostrym przebiegu, np. erytrodermia, pęcherzyca zwykła czy ostry wyprysk;
• leczenie ogólnoustrojowych chorób reumatycznych (chorób reumatycznych, które mogą wpływać na narządy wewnętrzne), takich jak układowy toczeń rumieniowaty;
• aktywne reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) o ciężkim postępującym przebiegu, np. postacie, które szybko prowadzą do zniszczenia stawów i (lub) zajęcia tkanek znajdujących się poza stawami;
• ciężkie choroby zakaźne z objawami podobnymi do zatrucia (np. gruźlica, dur brzuszny); wyłącznie w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwzakażeniową;
• leczenie wspomagające nowotworów złośliwych;
• leczenie choroby wywołanej przez koronawirusa 2019 (COVID-19) u pacjentów dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i starszych o masie ciała wynoszącej co najmniej 40 kg), z trudnościami w oddychaniu i wymagających tlenoterapii.

Dodatkowo:

• Dawkę 0,5 mg i 1 mg stosuje się także podczas hormonalnej terapii zastępczej w przypadku osłabienia lub braku czynności nadnerczy (zespół adrenogenitalny) u dorosłych.
• Dawkę 1 mg i 4 mg stosuje się podczas profilaktyki i leczenia wymiotów wywołanych leczeniem cytostatykami lub po zabiegach operacyjnych.

Jak stosować lek Dexamethasone Zentiva? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.    

Jaką dawkę leku stosować?

Lekarz ustala dawkę leku indywidualnie dla danego pacjenta. Należy przestrzegać zaleceń zgodnie z instrukcją, gdyż w przeciwnym razie działanie leku Dexamethasone Zentiva nie będzie prawidłowe. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, wskazane jest stosowanie następujących dawek:

• Obrzęk mózgu: 16-24 mg (do 48 mg) na dobę, podzielone na 3-4 (do 6) dawki pojedyncze przez 4-8 dni;
• Obrzęk mózgu wywołany bakteryjnym zapaleniem opon mózgowych:
  • dorośli; 0,15 mg/kg masy ciała co 6 godzin, przez 4 dni;
  • dzieci: 0,4 mg/kg masy ciała co 12 godzin, przez 2 dni, zaczynając przed podaniem pierwszej dawki antybiotyku.
• Ciężki ostry atak astmy:
  • dorośli: należy podać jak najszybciej 8-20 mg, następnie, jeśli konieczne, 8 mg co 4 godziny.
  • dzieci: 0,15 - 0,3 mg/kg masy ciała.
• Ostre choroby skóry: w zależności od rodzaju i stopnia rozległości choroby, dobowe dawki w zakresie 8-40 mg, a w niektórych przypadkach nawet do 100 mg. Następnie leczenie z zastosowaniem coraz mniejszych dawek.
• Układowy toczeń rumieniowaty: 6-16 mg na dobę
• Aktywne reumatoidalne zapalenie stawów o poważnym, postępującym przebiegu, np. formy szybko prowadzące do uszkodzenia stawów lub postać z objawami pozastawowymi: 6-12 mg na dobę.
• Ciężkie choroby zakaźne z objawami przypominającymi zatrucie: 4-20 mg na dobę przez kilka dni, wyłącznie w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwzakażeniową.
• Leczenie paliatywne nowotworów złośliwych: początkowo 8-16 mg na dobę, w dłuższej terapii 4-12 mg na dobę.
• Leczenie COVID-19:
  • dorośli: zaleca się podawanie doustnie 6 mg raz na dobę przez okres do 10 dni.
  • młodzież w wieku od 12 lat: zaleca się podawanie doustnie 6 mg raz na dobę przez okres do 10 dni.

Dexamethasone Zentiva 0,5 mg, 1 mg jest stosowany również podczas:

• Hormonalnej terapii zastępczej - wrodzony zespół adrenogenny u dorosłych: 0,25-0,75 mg/dobę przyjmowane w pojedynczej dawce. W razie potrzeby podać mineralokortykoid (fludrokortyzon). Jeśli nie jest możliwe podanie Dexamethasone Zentiva, należy zastosować inny dostępny na rynku produkt leczniczy zawierający deksametazon. W przypadku szczególnego stresu fizycznego, takiego jak infekcja z gorączką, uraz, zabieg chirurgiczny lub poród, dawkę należy tymczasowo zwiększyć zgodnie z zaleceniami lekarza.

Dexamethasone Zentiva 1 mg, 4 mg jest stosowany również podczas:

• Profilaktyki i leczenia wymiotów podczas terapii cytostatykami w ramach planowania leczenia przeciwwymiotnego: 10-20 mg przed rozpoczęciem chemioterapii, następnie 4-8 mg 2 do 3 razy na dobę przez 1-3 dni lub w razie potrzeby do 6 dni.
• Profilaktyki i leczenia wymiotów po zabiegach chirurgicznych:
  • pojedyncza dawka:  8-20 mg przed rozpoczęciem zabiegu chirurgicznego;
  • u dzieci od 2 lat: 0,15-0,5 mg/kg masy ciała (maks. 16 mg).

Jak przyjmować lek Dexamethasone Zentiva? 

• Tabletki podaje się doustnie.
• Tabletki należy połykać w całości podczas lub po posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.
• Jeśli to możliwe, dawkę dobową należy podawać w pojedynczej dawce rano. Jednak w przypadku chorób wymagających leczenia dużymi dawkami, aby osiągnąć maksymalne działanie, często wymagane jest przyjmowanie wielu dawek w ciągu doby.

Jak długo stosować lek Dexamethasone Zentiva?

• Lekarz decyduje o tym, jak długo należy stosować deksametazon - ustala plan leczenia, który powinien być dokładnie przestrzegany.
• Czas leczenia zależy od choroby i jej postępu.
• Jak tylko osiągnięty zostanie zadowalający wynik leczenia, dawka zostanie zmniejszona do dawki podtrzymującej lub leczenie zostanie przerwane. Zasadniczo dawka powinna być zmniejszana stopniowo. 
• W przypadku niedoczynności tarczycy lub marskości wątroby, stosunkowo małe dawki mogą okazać się wystarczające lub może być wymagane zmniejszenie dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dexamethasone Zentiva

• Na ogół lek Dexamethasone Zentiva jest dobrze tolerowany bez powikłań nawet po krótkotrwałym stosowaniu dużych dawek. Nie ma konieczności stosowania szczególnych środków. W przypadku stwierdzenia nasilonych albo nietypowych działań niepożądanych należy zgłosić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Dexamethasone Zentiva

• W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć tą, która wcześniej nie została przyjęta. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
• Kilkukrotne pominięcie przyjęcia leku może spowodować zaostrzenie lub pogorszenie leczonej choroby. W takim przypadku należy zgłosić się do lekarza, który sprawdzi i ewentualnie skoryguje leczenie.

Przerwanie stosowania leku Dexamethasone Zentiva

• Należy zawsze przestrzegać schematu dawkowania zaleconego przez lekarza. Nigdy nie należy przerywać stosowania leku Dexamethasone Zentiva na własną rękę, ponieważ szczególnie długotrwałe leczenie może prowadzić do zahamowania produkcji glikokortykosteroidów przez organizm (niewydolność lub „niedoczynność” kory nadnerczy). Sytuacja nasilonego stresu fizycznego bez wystarczającej produkcji glikokortykosteroidów może zagrażać życiu.

Kiedy nie stosować leku Dexamethasone Zentiva? 

Leku Dexamethasone Zentiva nie należy stosować w przypadku uczulenia na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

• Jak każdy lek, lek Dexamethasone Zentiva może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.  
• Jeśli podczas leczenia lekiem Dexamethasone Zentiva wystąpią którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych lub jakiekolwiek inne działania niepożądane, należy zwrócić się do lekarza. Nie należy samodzielnie przerywać leczenia.
• Istnieje niskie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po zastosowaniu zalecanych dawek w hormonalnej terapii zastępczej.
• Jednak podczas długotrwałego stosowania, zwłaszcza dużych dawek, lek może powodować działania niepożądane o różnym nasileniu, ale częstość ich występowania nie może być jednoznacznie określona.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

• Maskowanie zakażeń, wystąpienie i nasilenie zakażeń wirusowych, grzybiczych, bakteryjnych, a także zakażeń pasożytniczych oraz oportunistycznych, aktywacja zakażenia węgorkiem karłowatym.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

• Zmiany w morfologii krwi (zwiększona liczba krwinek białych lub wszystkich krwinek, zmniejszenie liczby pewnego rodzaju białych krwinek).

Zaburzenia układu immunologicznego

• Reakcje nadwrażliwości (np. wysypka polekowa), ciężkie reakcje anafilaktyczne, takie jak zaburzenia rytmu serca, skurcz oskrzeli (skurcz mięśni gładkich w oskrzelach), zbyt wysokie lub zbyt niskie ciśnienie tętnicze krwi, zapaść krążeniowa, zawał serca, osłabienie układu odpornościowego.

Zaburzenia endokrynologiczne

• Wywołanie tzw. zespołu Cushinga (typowymi objawami są twarz księżycowata, otyłość tułowia i zaczerwienienie twarzy), niedoczynność lub zanik kory nadnerczy.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

• Wzrost masy ciała, wzrost poziomu cukru we krwi, cukrzyca, wzrost poziomu tłuszczów (cholesterolu i trójglicerydów), zwiększenie stężenia sodu z opuchlizną tkanek (obrzęk), niedobór potasu spowodowany zwiększonym wydalaniem potasu (może to prowadzić do zaburzeń rytmu serca), zwiększony apetyt.

Zaburzenia psychiczne

• Depresja, drażliwość, euforia, zwiększenie napędu, psychoza, mania, omamy, chwiejność emocjonalna, lęk, zaburzenia snu, skłonności samobójcze.

Zaburzenia układu nerwowego

• Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, pojawienie się objawów utajonej padaczki (epilepsja), zwiększenie skłonności do drgawek w padaczce.

Zaburzenia oka

• Wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego (jaskra), zamglenie soczewki (zaćma), zaostrzenie owrzodzenia rogówki, nasilenie zapalenia oka wywołanego przez wirusy, bakterie lub grzyby, nasilenie bakteryjnego zapalenia rogówki, opadanie powieki, rozszerzenie źrenicy, obrzęk spojówek, perforacja białej części ściany gałki ocznej (twardówki), zaburzenie widzenia, utrata wzroku, niewyraźne widzenie.

Zaburzenia naczyniowe

• Nadciśnienie tętnicze, zwiększone ryzyko miażdżycy i zakrzepicy, zapalenie naczyń (także jako zespół odstawienia po długotrwałym leczeniu) oraz zwiększona kruchość naczyń włosowatych.

Zaburzenia żołądka i jelit

• Wrzody żołądka i jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki, dolegliwości żołądkowe.
• Jeśli wystąpią dolegliwości żołądka i jelit, ból pleców, barków lub stawów biodrowych, zaburzenia psychiczne, zauważalne wahania cukru we krwi u diabetyków lub inne zaburzenia, należy natychmiast poinformować o tym lekarza.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• Rozstępy skórne, zmniejszenie grubości skóry („skóra pergaminowa”), rozszerzone naczynia krwionośne, skłonność do krwiaków, punktowe lub rozległe krwawienia skóry, nasilone owłosienie, trądzik, stany zapalne skóry twarzy, szczególnie wokół ust, nosa i oczu, zmiany pigmentacji skóry.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

• Zaburzenia w obrębie mięśni, osłabienie i zanik mięśni, utrata masy kostnej (osteoporoza) zależna od dawki i możliwa nawet po krótkotrwałej terapii, inne formy degeneracji kości (jałowa martwica kości), choroby ścięgien, zapalenie ścięgna, zerwanie ścięgna, odkładanie się tłuszczu w kręgosłupie (lipomatoza nadtwardówkowa), zahamowanie wzrostu u dzieci.
• Uwaga: Jeśli po długotrwałym leczeniu dawka zostanie zmniejszona zbyt szybko, może wystąpić zespół odstawienia. Może się to objawiać się dolegliwościami, takimi jak bóle mięśni i stawów.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

• Zaburzenia wydzielania hormonów płciowych wynikające z występowania: Nieregularnych miesiączek lub ich braku (amenorrhoea), męskiego owłosienia u kobiet (hirsutyzm), impotencji.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

• Opóźnione gojenie się ran.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dexamethasone Zentiva należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

• Jeśli pacjent przyjmuje inne leki steroidowe, nie należy przerywać ich stosowania, chyba że lekarz zaleci inaczej.
• Ogólne środki ostrożności dotyczące stosowania leków z grupy steroidów w określonych chorobach, maskowania objawów infekcji, przyjmowanych jednocześnie leków itp. powinny zostać podjęte zgodnie z aktualnymi zaleceniami.
• Leczenie glikokortykosteroidami może prowadzić do niedoczynności kory nadnerczy (niedostateczna produkcja glikokortykosteroidów przez organizm), która w zależności od dawki i długości leczenia może trwać kilka miesięcy, a w niektórych przypadkach nawet ponad rok od zakończenia terapii. Jeśli podczas leczenia glikokortykosteroidami wystąpią szczególne warunki stresu fizycznego, takie jak gorączka, urazy, zabieg chirurgiczny, poród itp., należy poinformować lekarza prowadzącego albo poinformować lekarza oddziału ratunkowego o stosowanym leczeniu. Może być konieczne tymczasowe zwiększenie dobowej dawki leku Dexamethasone Zentiva. Podawanie glikokortykoidów może być również konieczne w sytuacjach stresowych, gdy po zakończeniu leczenia utrzymuje się niewydolność kory nadnerczy (osłabienie czynności nadnerczy). Podczas długotrwałego leczenia lekiem Dexamethasone Zentiva, lekarz powinien przekazać pacjentowi kartę informującą o zażywaniu kortykosteroidów, którą należy mieć zawsze przy sobie.
• W celu uniknięcia ostrej postaci niedoczynności kory nadnerczy wywołanej terapią, gdy planowane jest przerwanie leczenia, lekarz ustali plan zmniejszenia dawki, którego należy ściśle przestrzegać.
• Leczenie produktem Dexamethasone Zentiva może prowadzić do zwiększonego ryzyka zakażeń bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych, oportunistycznych i grzybiczych w wyniku osłabienia mechanizmów obronnych organizmu. Oznaki i objawy istniejącego lub rozwijającego się zakażenia mogą być maskowane i przez to trudne do wykrycia. Nieaktywne zakażenia mogą ulec wznowieniu.
• Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.
• Stosowanie tego leku może spowodować wystąpienie przełomu w przebiegu guza chromochłonnego nadnerczy (Pheochromocytoma crisis), który może prowadzić do śmierci. Guz chromochłonny jest rzadkim nowotworem nadnerczy. Przełom w jego przebiegu może wystąpić z następującymi: bólem głowy, nadmiernym poceniem się, kołataniem serca i zwiększonym ciśnieniem tętniczym. W przypadku wystąpienia powyższych objawów pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Przed rozpoczęciem stosowania leku Dexamethasone Zentiva należy omówić to z lekarzem, jeśli istnieje podejrzenie lub pacjent ma zdiagnozowanego guza chromochłonnego nadnerczy (nowotworu nadnerczy).
• Oznaki podrażnienia otrzewnej po perforacji żołądkowo-jelitowej mogą nie wystąpić u pacjentów otrzymujących duże dawki glikokortykosteroidów.
• U chorych na cukrzycę należy regularnie kontrolować metabolizm. Należy uwzględnić ewentualne zwiększenie zapotrzebowania na leki stosowane w leczeniu cukrzycy (insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe).
• Pacjentów z ciężkim nadciśnieniem tętniczym i (lub) ciężką niewydolnością serca należy uważnie monitorować, ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia stanu zdrowia.
• Duże dawki mogą powodować zwolnienie pracy serca.
• Mogą wystąpić ciężkie reakcje anafilaktyczne (nadmierna reakcja układu odpornościowego).
• W przypadku jednoczesnego podawania fluorochinolonów (rodzaj antybiotyku) i leku Dexamethasone Zentiva zwiększone jest ryzyko zaburzeń w obrębie ścięgien, zapalenia ścięgna i zerwania ścięgna.
• Podczas leczenia określonego rodzaju porażenia mięśni (miastenii) na początku objawy mogą się nasilić.

Lek Dexamethasone Zentiva można stosować w przebiegu poniższych schorzeń jedynie wówczas, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. W niektórych przypadkach muszą być równocześnie zastosowane leki o swoistym działaniu przeciwdrobnoustrojowym:

• ostre zakażenia wirusowe (zapalenie wątroby typu B, ospa wietrzna, półpasiec, zakażenia wirusem opryszczki, zapalenie rogówki wywołane przez wirusy Herpes);
• przewlekłe czynne zapalenie wątroby z dodatnim wynikiem testu na obecność HBsAg (zakaźne zapalenie wątroby);
• około 8 tygodni przed i do 2 tygodni po szczepieniach ochronnych z zastosowaniem żywych szczepionek;
• ostre i przewlekłe zakażenia bakteryjne;
• zakażenia grzybicze z zajęciem narządów wewnętrznych;
• niektóre choroby pasożytnicze (zakażenie amebą, robakami),w przypadku zakażenia lub podejrzenia zakażenia owsikami (Strongyloides);
• choroba Heinego-Medina (polio);
• zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu przeciw gruźlicy;
• jeśli pacjent chorował w przeszłości na gruźlicę, lek można stosować jedynie równocześnie ze środkami przeciw gruźlicy.

Podczas leczenia lekiem Dexamethasone Zentiva należy monitorować przebieg następujących chorób:

• choroba wrzodowa żołądka i jelit;
• ubytek masy kostnej (osteoporoza);
• ciężka niewydolność serca;
• trudne do wyrównania nadciśnienie tętnicze;
• trudna do wyrównania cukrzyca;
• choroby psychiczne (także w wywiadzie), w tym ryzyko samobójstwa. W takim przypadku zaleca się nadzór neurologiczny lub psychiatryczny.
• podwyższenie ciśnienia śródgałkowego (jaskra z wąskim lub szerokim kątem przesączania), zalecany jest nadzór okulistyczny i odpowiednie leczenie;
• uszkodzenia i owrzodzenia rogówki; zalecany jest nadzór okulistyczny i leczenie.

Ze względu na ryzyko perforacji jelit, lek Dexamethasone Zentiva wolno stosować jedynie z nagłych wskazań i pod odpowiednią kontrolą w przebiegu następujących schorzeń:

• ciężkie zapalenie jelita grubego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego) z ryzykiem perforacji, z wrzodziejącym lub ropiejącym zapaleniem, przebiegające również bez zapalenia otrzewnej.
• zapalenie uchyłków jelita;
• bezpośrednio po niektórych operacjach na jelitach (anastomozy jelit).

Szczepienia

• Szczepienia szczepionkami z zabitych drobnoustrojów (szczepionki martwe) zasadniczo są możliwe. Należy jednak zauważyć, że odpowiedź immunologiczna, a tym samym odpowiedź na szczepienie, może być osłabiona przy większych dawkach kortykosteroidów.

Choroby wirusowe

• Choroby wirusowe (takie jak odra, ospa wietrzna) mogą mieć szczególnie ciężki przebieg u pacjentów leczonych produktem Dexamethasone Zentiva. Szczególnie zagrożeni są pacjenci z obniżoną odpornością, którzy nie chorowali jeszcze na odrę lub ospę wietrzną. Jeśli ci pacjenci mają kontakt z osobami chorymi na odrę lub ospę wietrzną podczas leczenia produktem Dexamethasone Zentiva, powinni natychmiast skontaktować się z lekarzem, który w razie potrzeby rozpocznie leczenie zapobiegawcze.

Zespół rozpadu guza

• Objawy zespołu rozpadu guza, takie jak kurcze mięśni, osłabienie mięśni, splątanie, utrata lub zaburzenia widzenia oraz duszność, jeśli u pacjenta występuje nowotwór układu krwiotwórczego.

Dzieci i młodzież

• Deksametazon nie powinien być rutynowo stosowany u wcześniaków z niewydolnością układu oddechowego.
• U dzieci lek Dexamethasone Zentiva należy stosować tylko wtedy, gdy istnieją ku temu ważne medyczne przesłanki związane z ryzykiem opóźnienia wzrostu, a w przypadku leczenia długoterminowego należy regularnie monitorować wzrost. Należy ograniczyć czas trwania leczenia lekiem Dexamethasone Zentiva lub stosować go naprzemiennie (np. co drugi dzień, ale w podwojonej dawce) (terapia naprzemienna).

Pacjenci w podeszłym wieku

• U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność z powodu ryzyka wystąpienia osteoporozy.

Dexamethasone Zentiva zawiera laktozę i sód

• Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjentów nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
• Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Wpływ na badania diagnostyczne

• Glikokortykosteroidy mogą hamować reakcje skórne w testach alergicznych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.  
• Deksametazon przenika przez łożysko. Podczas ciąży, a zwłaszcza w pierwszym trymestrze, lek może być stosowany wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, dlatego jeśli pacjentka jest w ciąży lub może być w ciąży, powinna powiedzieć o tym lekarzowi. Nie można wykluczyć wystąpienia zaburzeń wzrostu płodu podczas długotrwałego stosowania glikokortykosteroidów w trakcie ciąży.
• Jeśli glikokortykosteroidy podawane są pod koniec ciąży, istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności kory nadnerczy u płodów, co może wymagać leczenia substytucyjnego ze stopniowym zmniejszaniem dawki u noworodków.

• Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.  
• Glukokortykosteroidy, w tym deksametazon, przenikają do mleka kobiet karmiących piersią. Do tej pory nie są znane przypadki szkodliwego działania na niemowlęta. Niemniej jednak lek może być stosowany podczas karmienia piersią, wyłącznie, jeśli jest to bezwzględnie konieczne.
• Jeśli wymagane jest stosowanie większych dawek ze względu na chorobę, karmienie piersią powinno zostać przerwane. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach (na receptę, bez recepty lub produktach ziołowych) stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Leki, które wpływają na działanie leku Dexamethasone Zentiva:

• leki, które przyspieszają jego rozkład w wątrobie, takie jak tabletki nasenne (barbiturany), leki przeciw drgawkom (fenytoina, karbamazepina, prymidon) i niektóre leki przeciw gruźlicy (ryfampicyna) mogą osłabiać działanie kortykosteroidów;
• leki spowalniające przemianę kortykosteroidów w wątrobie, takie jak niektóre leki przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol), mogą nasilać działanie kortykosteroidów;
• określone żeńskie hormony płciowe, np. stosowane w środkach antykoncepcyjnych („pigułkach”): mogą zwiększać działanie leku Dexamethasone Zentiva; 
• leki przeciw nadmiernemu wytwarzaniu kwasu solnego w żołądku (leki zobojętniające): możliwe jest zmniejszone wchłanianie deksametazonu przy jednoczesnym stosowaniu wodorotlenku magnezu lub wodorotlenku glinu. Leki te powinny być przyjmowane osobno (z dwugodzinną przerwą);
• efedryna (może być zawarta np. w lekach stosowanych w leczeniu niskiego ciśnienia krwi, w przewlekłym zapaleniu oskrzeli, napadach astmy oraz do zmniejszania obrzęku błon śluzowych w przypadku przeziębienia oraz jako składnik środków zmniejszających apetyt): Skuteczność leku Dexamethasone Zentiva może być zmniejszona ze względu na przyspieszony metabolizm w organizmie.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje rytonawir lub kobicystat, ponieważ może to zwiększać stężenie deksametazonu we krwi.

Wpływ leku Dexamethasone Zentiva na działanie innych leków:

• może nasilać działanie leków wzmacniających serce (glikozydy nasercowe) z powodu niedoboru potasu;
• może zwiększać wydalanie potasu wywołane przez leki moczopędne (saluretyki) lub środki przeczyszczające;
• może osłabiać działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych obniżających poziom cukru we krwi i insuliny;
• może osłabiać lub nasilać działanie leków zmniejszających krzepliwość krwi (doustne leki przeciwzakrzepowe, kumaryny). Lekarz zdecyduje, czy dostosowanie dawki leku zmniejszającego krzepliwość krwi jest konieczne;
• może zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów żołądka i krwawień z przewodu pokarmowego, jeśli jest stosowany jednocześnie z lekami przeciwzapalnymi i przeciwreumatycznymi (salicylany, indometacyna i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne);
• może wydłużać działanie zwiotczające mięśnie niektórych leków (niedepolaryzujące leki zwiotczające mięśnie);
• może nasilać działanie niektórych leków zwiększających ciśnienie w oku (atropina i inne leki przeciwcholinergiczne);
• może obniżyć skuteczność działania leków stosowanych w leczeniu zakażeń robakami (prazykwantel);
• może zwiększać ryzyko rozwoju chorób mięśni lub chorób mięśnia sercowego (miopatie, kardiomiopatie) przy jednoczesnym stosowaniu z lekami na malarię lub choroby reumatyczne (chlorochina, hydroksychlorochina, meflochina);
• może osłabiać działanie hormonów wzrostu (somatropina), szczególnie podczas stosowania leku w dużych dawkach lub podczas długotrwałego leczenia;
• może zmniejszać wzrost poziomu hormonu tyreotropiny (TSH) po podaniu protyreliny (TRH, hormon wytwarzany przez międzymózgowie);
• może zwiększać podatność na zakażenia, jeśli jest przyjmowany jednocześnie z lekami zmniejszającymi czynność układu odpornościowego (substancje immunosupresyjne) oraz może nasilić przebieg zakażenia, które już istnieje, ale mogło się w pełni nie rozwinąć;
• może zwiększać stężenie cyklosporyny (lek stosowany w celu osłabienia mechanizmów obronnych organizmu przeciw chorobom) we krwi a tym samym zwiększać ryzyko napadów drgawkowych;
• fluorochinolony, grupa antybiotyków, która może zwiększyć ryzyko zerwania ścięgna.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.

Dotychczas nie stwierdzono, aby lek Dexamethasone Zentiva upośledzał zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn. Takie samo stanowisko dotyczy wykonywania pracy w warunkach wymagających szczególnej ostrożności.

Jak przechowywać lek Dexamethasone Zentiva? 

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.