Digoxin WZF (Digoxinum)

Jak działa Digoxin Teva?

Digoxin Teva zmniejsza częstość akcji serca, jednocześnie zwiększa siłę skurczów mięśnia sercowego. 

Kiedy stosuje się lek Digoxin WZF?

Lek stosuje się w:

• niewydolności serca, gdy serce nie może pompować krwi z wystarczającą siłą, aby dotarła ona do wszystkich części ciała
• niektórych rodzajach zaburzeń rytmu serca (arytmie) obejmujących „migotanie” i „trzepotanie” przedsionków serca

Jak stosować lek Digoxin WZF?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki

Digoxin WZF stosuje się doustnie. Dawkę leku oraz schemat przyjmowania leku Digoxin WZF ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta. Dawka zależy od rodzaju i nasilenia problemów z sercem oraz wieku, masy ciała i pracy nerek. Leczenie digoksyną rozpoczyna się zwykle od dawki nasycającej, która może być podawana według jednego z poniżej zamieszczonych schematów. Po zastosowaniu dawki nasycającej lekarz zaleci przyjmowanie dawki podtrzymującej. Lekarz może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie dawki leku Digoxin WZF w zależności od tego, jak pacjent toleruje lek. W celu sprawdzenia, jaka dawka jest właściwa dla danego pacjenta, lekarz może zalecić wykonywanie badania krwi i moczu.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat:

Dawka nasycająca:

Zwykle wynosi od 3 do 6 tabletek (od 750 do 1500 mikrogramów) przyjęte jednorazowo. Niektórym pacjentom lekarz może zalecić stosowanie tej dawki w równych częściach co 6 godzin. Lekarz może zalecić inny schemat stosowania: od 1 do 3 tabletek (250 do 750 mikrogramów) na dobę przez tydzień.

Dawka podtrzymująca:

Zwykle dawka wynosi od pół tabletki do 1 tabletki (125 do 250 mikrogramów) na dobę.

Dzieci w wieku poniżej 10 lat:

Dawka nasycająca:

Zwykle wynosi od 25 do 45 mikrogramów na kilogram masy ciała na dobę, podawana w dawkach podzielonych (częściach) co 4 do 8 godzin ściśle według zaleceń lekarza. Przed podaniem każdej kolejnej dawki, lekarz oceni działanie leku u pacjenta.

Dawka podtrzymująca:

Zwykle wynosi jedną piątą (1/5) lub jedną czwartą (1/4) dawki nasycającej na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku i (lub) z chorobami nerek

U pacjentów w podeszłym wieku i (lub) mających problemy z nerkami oraz stosujących leki moczopędne, lekarz może zmniejszyć dawkę leku. 

Jeżeli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę (przedawkował)

Należy natychmiast udać się do najbliższego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku Digoxin WZF

W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeżeli jednak upłynęło dużo czasu, należy pominąć dawkę i zażyć następną według schematu zaleconego przez lekarza. Nie należy stosować dawki podwójnej leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Digoxin WZF

O zaprzestaniu przyjmowania leku decyduje lekarz. Nie należy samodzielnie odstawiać leku, bez konsultacji z lekarzem, ponieważ może to pogorszyć stan serca. U pacjentów, którzy stosują leki moczopędne (np. furosemid) oraz na nadciśnienie (np. enalapryl, kaptopryl), odstawienie digoksyny może spowodować pogorszenie stanu zdrowia. Jeżeli pacjent chce zaprzestać stosowania leku, powinien porozmawiać o tym z lekarzem. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.

Ampułki

Ten lek zwykle jest podawany przez personel medyczny. Digoxin WZF stosuje się dożylnie. Dawkę leku oraz schemat przyjmowania leku Digoxin WZF ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta. Dawka zależy od rodzaju i nasilenia problemów z sercem oraz wieku, masy ciała i pracy nerek. Leczenie digoksyną rozpoczyna się zwykle od dawki nasycającej (choć mogą być pacjenci, którym lekarz nie zaleci dawki nasycającej), która może być podawana według jednego z poniżej zamieszczonych schematów. Po zastosowaniu dawki nasycającej lekarz zaleci przyjmowanie dawki podtrzymującej digoksyny w innej postaci, np. tabletek. Lekarz może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie dawki leku Digoxin WZF w zależności od tego, jak pacjent toleruje lek. W celu sprawdzenia, jaka dawka jest właściwa dla danego pacjenta, lekarz może zalecić wykonywanie badania krwi i moczu.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat:

Dawka nasycająca:

Zwykle od 0,5 do 1 mg (2 do 4 ml) podawana w dawkach podzielonych (częściach) co 4 do 8 godzin ściśle według zaleceń lekarza. Przed podaniem każdej kolejnej dawki, lekarz oceni działanie leku u pacjenta.

Dawka podtrzymująca:

Lekarz zdecyduje, jaka dawka jest właściwa dla danego pacjenta. Lekarz może również zalecić stosowanie digoksyny w innej postaci, np. tabletek.

Dzieci w wieku poniżej 10 lat:

Dawka nasycająca:

Zależy od masy ciała dziecka i zwykle wynosi od 0,020 do 0,035 mg (od 20 do 35 mikrogramów) na kilogram masy ciała na dobę, dawka ta powinna być podawana w dawkach podzielonych (częściach) co 4 do 8 godzin ściśle według zaleceń lekarza. Przed podaniem każdej kolejnej dawki, lekarz oceni działanie leku u pacjenta.

Dawka podtrzymująca:

Lekarz zdecyduje, jaka dawka jest właściwa dla danego dziecka. Lekarz może również zalecić stosowanie digoksyny w innej postaci, np. tabletek.

Pacjenci w podeszłym wieku i (lub) z chorobami nerek

U pacjentów w podeszłym wieku i (lub) mających problemy z nerkami oraz stosujących leki moczopędne, lekarz może zmniejszyć dawkę leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Digoxin WZF

Lek podaje zazwyczaj personel medyczny - zastosowanie większej dawki leku niż zalecana jest mało prawdopodobne. Jeżeli jednak u pacjenta wystąpią objawy wymienione w działaniach niepożądanych, należy natychmiast powiedzieć o tym personelowi medycznemu.

Pominięcie zastosowania leku Digoxin WZF

Lek podaje zazwyczaj personel medyczny - pominięcie dawki leku jest mało prawdopodobne. 

Przerwanie stosowania leku Digoxin WZF

O zaprzestaniu przyjmowania leku decyduje lekarz. U pacjentów, którzy stosują leki moczopędne (np. furosemid) oraz na nadciśnienie (np. enalapryl, kaptopryl), odstawienie digoksyny może spowodować pogorszenie stanu zdrowia. 

Kiedy nie stosować leku Digoxin WZF?

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku:

• jeśli pacjent ma uczulenie na digoksynę lub inne leki zwane glikozydami nasercowymi, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta wystąpiły wcześniej poważne problemy z sercem, określane jako: - blok serca drugiego stopnia (objawy: serce nie bije rytmicznie, występuje znaczne spowolnienie pracy serca)
• okresowo występujący całkowity blok serca (objawy: rozkojarzenie pracy przedsionków i komór serca, powodujące, że praca serca nie jest wydajna i może być konieczne wszczepienie rozrusznika)
• w niektórych typach arytmii nadkomorowych (zaburzeń rytmu serca)
• tachyarytmi komorowej (szybkie skurcze komór serca) lub migotaniu komór serca
• kardiomiopati przerostowej (przerost lewej komory serca, objawiający się dusznością po wysiłku, zawrotami głowy i utratą przytomności)
• arytmii spowodowanej zatruciem glikozydami nasercowymi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku.

Jak każdy lek Digoxin Teva może wywołać działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdej osoby.

Należy zaprzestać stosowania leku Digoxin WZF i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych działań niepożądanych:

• kołatanie serca
• ból w klatce piersiowej
• kłopoty z oddychaniem, tzw. „krótki oddech”
• nadmierne pocenie się.

Częste działania niepożądane (rzadziej niż 1 przypadek na 10 pacjentów):

• wolne lub nieregularne bicie serca
• nudności, wymioty, biegunka
• wędzące zmiany skórne (wysypki)
• senność, zawroty głowy
• zaburzenia widzenia (zamazane, nieostre widzenie lub widzenie w żółtym kolorze)

Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• depresja

Bardzo rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• siniaki lub krwawienia występujące częściej niż zwykle (mogą to być objawy zmniejszonej liczby płytek krwi)
• ból brzucha wywołany niedokrwieniem lub uszkodzeniem jelit
• zaburzenia psychiczne (apatia; splątanie - zaburzenia świadomości z trudnościami w ocenie sytuacji; psychoza)
• osłabienie, uczucie zmęczenia lub ogólne złe samopoczucie
• powiększenie piersi u mężczyzn
• jadłowstręt (anoreksja)
• ból głowy
• zaburzenia rytmu serca

Przed rozpoczęciem stosowania Digoxin Teva należy omówić to z lekarzem, jeżeli:

• pacjent niedawno przebył zawał serca
• lekarz stwierdził u pacjenta małe stężenie potasu i (lub) magnezu we krwi
• lekarz stwierdził u pacjenta duże stężenie wapnia we krwi
• u pacjenta stwierdzono zaburzenia związane z sercem, wynikające z niedoboru witaminy B1 (choroba beri–beri)
• u pacjenta stwierdzono zaburzenie pracy nerek, płuc, tarczycy oraz zaburzenia trawienia
• występuje zaburzenia trawienia
• planowana jest kardiowersja elektryczna
• występuje zatokowo-przedsionkowe zaburzenia przewodnictwa
• lekarz stwierdził zapalenie osierdzia
• u pacjenta stwierdzono zapalenie mięśnia sercowego lub przewlekłą zastoinową niewydolnością serca

Pacjentowi z zespołem złego wchłaniania lub po zabiegach rekonstrukcyjnych na przewodzie pokarmowym lekarz może zalecić większe dawki niż zwykle stosowane.

W czasie stosowania leku lekarz powinien zalecić wykonywanie regularnych badań czynnościowych wątroby i nerek oraz monitorować EKG.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz zdecyduje, czy zastosować lek Digoxin WZF.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Digoksyna przenika do mleka kobiecego w minimalnych ilościach, dlatego karmienie piersią nie jest przeciwwskazane.

Lekarz zdecyduje, czy zastosować lek Digoxin WZF.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie stosować leku Digoxin WZF jednocześnie:

• z wapniem podawanym dożylnie
• z mieszankami ziołowymi zawierającymi wyciąg z dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)

Można stosować lek Digoxin WZF wyłącznie po uprzedniej konsultacji z lekarzem z lekami wymienionymi poniżej:

• stosowanymi na serce - w tym leki beta-adrenolityczne i inne niż digoksyna glikozydy nasercowe, np. digitoksyna, przyjmowane w ciągu ostatnich dwóch tygodni
• na zaburzenia rytmu serca (amiodaron, flekainid)
• na wysokie ciśnienie krwi i na zaburzenia rytmu serca (np. enalapryl, prazosyna, karwedylol, werapamil, tiapamil, felodypina, nifedypina, diltiazem, propafenon, chinidyna)
• na zaburzenia czynności układu pokarmowego (karbenoksolon, metoklopramid, propantelin
• na choroby przewodu pokarmowego i choroby stawów (sulfasalazyna)
• stosowanymi w leczeniu zatruć rtęcią, ołowiem, związkami żelaza (penicylamina)
• zobojętniającymi sok żołądkowy i osłaniające żołądek (np. kaolin-pektyny)
• przeczyszczającymi
• zwiotczającymi (np. suksametonium)
• indometacyną (lek przeciwzapalny)
• na zaburzenia oddychania, jak np. astmę (np. salbutamol)
• na raka
• na padaczkę (np. fenytoina)
• przeciwlękowymi lub przeciwdepresyjnymi (np. sole litu, alprazolam)
• na zakażenia bakteryjne (antybiotyki, np. erytromycyna, klarytromycyna, tetracyklina, gentamycyna, ryfampicyna, neomycyna oraz trimetoprim)
• na zakażenia grzybicze (itrakonazol)
• przeciwmalarycznymi (chinina)
• na obniżenie wysokiego poziomu cholesterolu (atorwastatyna, cholestyramina)
• akarbozą (stosowana w cukrzycy)
• przyjmowanymi po przeszczepach narządów (cyklosporyna)
• zapobiegającymi powstawaniu zakrzepów podczas dializy nerek (epoprostenol)
• moczopędnymi (np. spironolakton)
• kortykosteroidami (stosowane jako leki przeciwzapalne i przeciwalergiczne oraz w leczeniu zaburzeń hormonalnych)
• adrenaliną (stosowana np. w gwałtownie przebiegającej reakcji alergicznej)

Digoxin WZF z jedzeniem i piciem

Tabletki:

Digoxin WZF można przyjmować z jedzeniem. Należy jednak unikać pokarmów z dużą zawartością błonnika (m.in. razowe pieczywo, ziarna zbóż, owoce, warzywa, nasiona roślin strączkowych, np. groch, fasola), ponieważ mogą one zmniejszyć wchłanianie leku do krwi i jego skuteczność.

Ampułki:

Nie dotyczy, ponieważ Digoxin WZF jest przeznaczony do podawania dożylnego.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku.

Brak informacji dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.

Obserwowano zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego i zaburzenia widzenia u pacjentów przyjmujących digoksynę, dlatego powinni oni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Digoxin Teva?

Lek Digoxin Teva należy przechowywać zgodnie z zaleceniami dla każdej z postaci leku.

Tabletki:

• przechowywać w temperaturze poniżej 25°C
• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci

Ampułki:

• przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 25°C
• chronić od światła
• nie zamrażać
• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci