Doxorion (Doxazosinum)

Jak działa lek Doxorion?

Lek Doxorion powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, prowadzące do zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi. Zmniejsza również napięcie tkanki mięśniowej gruczołu krokowego i dróg moczowych, przez co zmniejsza dolegliwości związane z utrudnionym odpływem moczu i poprawia przepływ moczu.

Kiedy stosuje się lek Doxorion?

Lek Doxorion stosuje się u osób dorosłych w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Jak stosować lek Doxorion?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, lub farmaceutą.

Samoistne nadciśnienie tętnicze:

Rozpoczęcie leczenia zaleca się wprowadzeniem następującego schematu dawkowania:

• dzień 1-8: 1 mg doksazosyny rano
• dzień 9-14: 2 mg doksazosyny rano

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej 2 mg - 4 mg na dobę.

Maksymalna zalecana dawka dobowa leku wynosi 16 mg.

Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego:

Rozpoczęcie leczenia zaleca się wprowadzeniem następującego schematu dawkowania:

• dzień 1-8: 1 mg doksazosyny rano
• dzień 9-14: 2 mg doksazosyny rano

Następnie można zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej 2 mg - 4 mg na dobę.

Maksymalna zalecana dawka dobowa to 8 mg doksazosyny.

Pacjenci w podeszłym wieku

Dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, a jej zwiększenie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Stosuje się jeden z powyższych schematów dawkowania.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma potrzeby zamiany dawkowania. Dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększenie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Stosowanie leku Doxorion w tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Po przyjęciu większej dawki niż zalecana może wystąpić niedociśnienie tętnicze. Należy skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku

Należy przyjąć pominiętą dawkę leku tak szybko, jak to tylko możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. W takim przypadku należy przyjąć kolejną dawkę o wyznaczonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Doxorion?

Lek Doxorion jest przeciwwskazany u pacjentów, u których występuje:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub inne leki z grupy chinazolin (np. doksazosynę, prazosynę, terazosynę) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie
• łagodny rozrost gruczołu krokowego współistniejący z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi zakażeniami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego
• przewlekłe zakażenie dróg moczowych lub kamica pęcherza moczowego
• nadciśnienie tętnicze
• monoterapia u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem bez postępującej niewydolności nerek, lub z nią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Doxorion może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zaprzestać stosowania leku Doxorion i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• reakcje alergiczne (spanie, duszność, silne zawroty głowy, zapaść, obrzęk twarzy lub gardła, silna wysypka skórna z czerwonymi plamami lub pęcherzami)
• ból w klatce piersiowej, przyspieszona lub nieregularna akcja serca, zawał mięśnia sercowego, uczucie słabości w kończynach lub problemy z mówieniem, które mogą być objawem udaru
• żółknięcie skóry lub białkówek oka związane z zaburzeniami wątroby
• nietypowe powstawanie siniaków lub krwawienie wskutek małej liczby płytek krwi
• obecność krwi w moczu
• zapalenie wątroby (choroba wątroby z nudnościami, wymiotami, utratą apetytu, złe samopoczucie, gorączka)
• cholesteraza (blokowany przepływ żółci - może powodować swędzenie skóry, blady stolec i ciemny kolor moczu)

Często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):

• zakażenia dróg oddechowych
• zakażenia dróg moczowych
• senność
• zwroty głowy
• ból głowy
• zaburzenia akomodacji
• zawroty głowy o podłożu błędnikowym
• kołatanie serca
• tachykardia
• ból w klatce piersiowej
• niedociśnienie tętnicze
• ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi wynikające ze zmiany pozycji z siedzącej lub leżącej na stojącą, obrzęki
• zapalenie oskrzeli
• kaszel
• duszność
• nieżyt i (lub) niedrożność nosa
• ból brzucha
• niestrawność
• suchość w jamie ustnej
• nudności
• świąd
• ból pleców
• bóle mięśni
• zapalenie pęcherza
• nietrzymanie moczu, odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania moczu, częstomocz
• osłabienie
• objawy grypopodobne
• obrzęk uogólniony
• obrzęk w okolicy stawów skokowych, stóp lub palców (obrzęk obwodowy)

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 osób):

• reakcje alergiczne
• anoreksja
• skaza moczanowa
• pragnienie, zwiększony apetyt
• niepokój
• bezsenność
• nerwowość
• pobudzenie
• depresja
• chwiejność emocjonalna
• udar naczyniowy mózgu
• niedoczulica
• omdlenia
• drżenie
• apatia
• łzawienie
• światłowstręt
• szum w uszach
• zawał mięśnia sercowego
• omdlenia
• dusznica bolesna
• niedokrwienie obwodowe
• zapalenie gardła
• krwawienie z nosa
• zaparcia
• wzdęcia i oddawanie wiatrów
• wymioty
• zapalenie żołądka i jelit
• biegunka
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
• wysypka
• bóle stawów
• dyzuria (ból w czasie oddawania moczu), zaburzenia częstości oddawania moczu, krwiomocz
• impotencja
• ból
• gorączka
• dreszcze
• obrzęk twarzy
• uderzenia gorąca
• bladość
• hipokaliemia (zmniejszenie ilości potasu we krwi)
• zwiększenie masy ciała

Rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zaburzenia mózgowo-naczyniowe
• hipoglikemia (zmniejszenie ilości glukozy we krwi)
• wielomocz
• obrzęk krtani

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 100 000 osób):

• zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia)
• zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
• zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość)
• przeczulica
• sztywność mięśni
• zaburzenia smaku
• koszmary nocne
• utrata pamięci
• ortostatyczne zawroty głowy (związane ze zmianą pozycji z siedzącej lub leżącej na stojącą)
• parestezje (uczucie mrowienia, drętwienia, kłucia)
• niewyraźne widzenie
• zwolnienie częstości pracy serca (bradykardia)
• arytmie serca
• uderzenia krwi do głowy
• skurcz oskrzeli
• zapalenie wątroby
• zastój żółci, żółtaczka
• pokrzywka
• łysienie
• plamica
• skurcze mięśni, osłabienie mięśni
• zaburzenia w oddawaniu moczu, zwiększenie stężenia kreatyniny w moczu i osoczu, zwiększone wydzielanie moczu, oddawanie moczu w nocy
• powiększone piersi u mężczyzn (ginekomastia)
• długo utrzymujący się bolesny wzwód
• uczucie zmęczenia
• złe samopoczucie
• obniżona temperatura ciała u pacjentów w podeszłym wieku

Częstość nieznana:

• śródoperacyjny zespól wiotkiej tęczówki podczas operacji usuwania zaćmy
• wsteczna ejakulacja

• przed rozpoczęciem stosowania leku Doxorion należy wykluczyć raka gruczołu krokowego
• na początku leczenia może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiające się zawrotami głowy, osłabieniem, utratą przytomności -  wskazana jest kontrola ciśnienia tętniczego i unikanie sytuacji, w których może dojść do urazu wskutek osłabienia lub zawrotów głowy
• lek nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy
• zaobserwowano przypadki przedłużonej erekcji oraz priapizmu przy stosowaniu leku Doxorion - nieleczony priapizm może spowodować uszkodzenie tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną w celu podjęcia leczenia
• należy poinformować chirurga okulistę przed planowaną operacją usunięcia zaćmy o przyjmowaniu obecnie lub w przeszłości leku Doxorion, aby uniknąć możliwości wystąpienia powikłań podczas operacji
• u pacjentów jednocześnie stosujących lek Doxorion oraz inhibitory fosfodiesterazy-5 (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil) może dojść objawowej hipotonii (niedociśnienia) ze względu na fakt, iż obie grupy wykazują działanie wazodylatacyjne (rozszerzające naczynia krwionośne) - zaleca się, aby leczenie zaburzeń erekcji rozpocząć od możliwie najmniejszej dawki oraz zachować sześciogodzinną przerwę po przyjęciu leku Doxorion

Zaleca się ostrożność podczas przyjmowania leku Doxorion u pacjentów z następującymi ciężkimi chorobami serca:

• obrzęk płuc związany ze zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej
• niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej
• prawokomorowa niewydolność serca związana z zatorowością płucną lub wysiękiem osierdziowym
• lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania

U takich pacjentów szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie, gdy w opinii lekarza korzyść matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Doxorion, jeśli pacjentka karmi piersią. Doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w niewielkich ilościach, dlatego doksazosyna może być stosowany jedynie, gdy w opinii lekarza korzyść matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Zaobserwowano interakcje leku Doxorion podawanego jednocześnie z poniższymi produktami lub substancjami.

Grupy leków mogące nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi:

• inne leki obniżające ciśnienie krwi
• leki rozszerzające naczynia krwionośne lub azotany, np. nitrogliceryna i azotan izosorbidu (leki stosowane w chorobach serca)
• inhibitory PDE-5, np. syldenafil, tadalafil, wardenafil - u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze

Leki mogące osłabiać działanie obniżające ciśnienie krwi:

• leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), np. naproksen, ibuprofen
• estrogeny y (grupa hormonów płciowych)
• leki sympatykomimetyczne (leki pobudzające współczulny układ nerwowy)

Doxorion może osłabiać działanie:

• dopaminy
• efedryny
• fenylefryny
• metaraminolu
• metoksaminy

Należy także zachować ostrożność podczas stosowania z:

• lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych (np. klarytromycyna, itrakonazol, ketokonazol, telitromycyna, worykonazol)
• lekami stosowanymi w leczeniu HIV (np. indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir)
• nefazodonem, lekiem stosowany w leczeniu depresji
• lekami, które także mogą wpływać na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna - lek stosowany w przypadku dolegliwości żołądka)

Doxorion może wpływać na aktywność reniny w osoczu oraz wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas analizy danych laboratoryjnych. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji.

Lek Doxorion może przejściowo spowodować ograniczenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Szczególnie na początku leczenia istnieje możliwość nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego.

Jak przechowywać lek Doxorion?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.