Emoxen (Naproxenum + Esomeprazolum)

Jak działa lek Emoxen?

Lek Emoxen zawiera dwa różne leki o nazwie naproksen i ezomeprazol. Każdy z tych leków działa w inny sposób:

• naproksen należy do leków nazywanych „niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi” (NLPZ) – zmniejsza ból i stan zapalny
• ezomeprazol należy do leków nazywanych „inhibitorami pompy protonowej” – powoduje zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku; ezomeprazol pomaga zmniejszyć ryzyko wrzodów i innych dolegliwości żołądka powstających u pacjentów, u których konieczne jest stosowanie NLPZ

Kiedy stosuje się lek Emoxen?

Lek Emoxen stosuje się u osób dorosłych w łagodzeniu objawów:

• choroby zwyrodnieniowej stawów
• reumatoidalnego zapalenia stawów
• zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa

Emoxen pomaga zmniejszyć ból, obrzęk, zaczerwienienie i stan zapalny. Lek stosuje się, gdy małe dawki leków z grupy NLPZ są nieskuteczne w zwalczaniu bólu, a pacjent jest w grupie ryzyka wystąpienia wrzodu żołądka lub wrzodu w pierwszej części jelita cienkiego (dwunastnicy) podczas stosowania NLPZ.

Jak stosować lek Emoxen?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Sposób stosowania

• tabletki należy połykać w całości, popijając wodą
• nie należy żuć, dzielić ani kruszyć tabletek
• ważne jest, aby przyjmować tabletki w całości, aby lek działał prawidłowo
• tabletki należy przyjąć przynajmniej 30 minut przed posiłkiem – jedzenie może zmniejszyć ochronne działanie leku Emoxen na żołądek i jelita oraz powodować znaczne opóźnienie w łagodzeniu bólu i stanu zapalnego
• lekarz może zadecydować o monitorowaniu pacjenta, szczególnie jeśli stosuje on lek dłużej niż rok

Dawkowanie

• stosować jedną tabletkę dwa razy na dobę przez okres zgodny z zaleceniami lekarza
• Emoxen dostępny jest jedynie w dawce 500 mg + 20 mg; jeśli lekarz uzna, że dawkowanie nie jest właściwe dla pacjenta, może zalecić inne leczenie

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Emoxen

W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Możliwe objawy przedawkowania: letarg, zawroty głowy, senność, ból i/lub dyskomfort w górnej części brzucha, zgaga, niestrawność, nudności, zaburzenia czynności wątroby (wykazane w badaniu krwi), zaburzenia czynności nerek, podwyższony poziom kwasu we krwi, splątanie, wymioty, krwawienie z żołądka lub jelit, wysokie ciśnienie krwi, trudności w oddychaniu, śpiączka, nagłe reakcje alergiczne (mogą obejmować duszność, wysypkę skórną, obrzęk twarzy i/lub gardła, i/lub zapaść), niekontrolowane ruchy ciała.

Pominięcie przyjęcia leku Emoxen

W przypadku pominięcia dawki leku nie należy przyjmować dawki podwójnej.
Pominiętą dawkę należy przyjąć najszybciej jak to możliwe, jednak jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Emoxen?

Leku Emoxen nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na: naproksen, ezomeprazol (lub inne inhibitory pompy protonowej), którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jednoczesnego stosowania leku atazanawir lub nelfinawir (w leczeniu zakażenia HIV)
• ciężkich problemów dotyczących wątroby, nerek lub serca
• owrzodzenie żołądka lub jelit
• zaburzeń krwawienia lub poważnych i nieoczekiwanych krwawień
• gdy po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego (np. aspiryny), naproksenu lub innych leków z grupy NLPZ u pacjenta wystąpiła astma (świsty) lub reakcja alergiczna (świąd skóry, pokrzywka)
• gdy pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży

Jak każdy lek, Emoxen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane

W przypadku wystąpienia poniższych działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku Emoxen i natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• nagle pojawiający się świszczący oddech, opuchnięcie ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenie lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• charakterystyczna skórna reakcja alergiczna (utrwalona wysypka polekowa), która zazwyczaj nawraca w tym samym miejscu/miejscach w wyniku ponownego zastosowania leku; może mieć postać okrągłych lub owalnych zaczerwienionych plam i obrzęku skóry, pęcherzy (pokrzywki), swędzenia
• nagłe wystąpienie ciężkiej reakcji skórnej, która może obejmować rozległą wysypkę, pęcherze lub łuszczenie występujące nawet po kilku tygodniach leczenia, wysoką temperaturę ciała, podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych, zaburzenia krwi (eozynofilia), powiększenie węzłów chłonnych i objęcie innych narządów; mogą także występować pęcherze i krwawienie z warg, oczu, ust, nosa i narządów płciowych; wysypki skórne mogą przekształcić się w poważne rozległe uszkodzenia skóry (złuszczanie naskórka i powierzchownych błon śluzowych) z konsekwencjami zagrażającymi życiu; może to być „rumień wielopostaciowy”, „zespół Stevensa-Johnsona”, „toksyczna nekroliza naskórka” lub „reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi”
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie, które mogą być objawami zaburzeń czynności wątroby
• stosowanie leków takich jak Emoxen może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia ataku serca (zawału mięśnia sercowego) lub udaru; objawy to ból w klatce piersiowej promieniujący do szyi i ramion i wzdłuż lewego ramienia, splątanie lub osłabienie siły mięśniowej albo sztywność, które dotyczą tylko jednej połowy ciała
• oddawanie czarnych, smolistych stolców lub krwawa biegunka
• wymioty z krwią lub z czarnymi grudkami przypominającymi fusy z kawy

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:

• w rzadkich przypadkach lek Emoxen może zaburzać czynność białych, krwinek prowadząc do osłabienia odporności
• zakażenie z objawami takimi jak: gorączka z bardzo złym ogólnym samopoczuciem lub gorączka z objawami zakażenia miejscowego takimi jak ból szyi, gardła lub jamy ustnej albo trudności w oddawaniu moczu – należy tak szybko jak to możliwe skonsultować się z lekarzem, aby zbadać morfologię krwi z rozmazem w celu wykluczenia braku białych krwinek (agranulocytozy); ważne jest, aby poinformować wówczas lekarza o przyjmowanym leku

Inne działania niepożądane

Częste (mogą wystąpić u maksymalnie 1 osoby na 10):

• ból głowy
• uczucie zmęczenia, uczucie pragnienia, uczucie przygnębienia
• brak tchu
• kołatanie serca
• nasilone pocenie się
• swędząca skóra i wysypki skórne
• zawroty głowy, senność lub uczucie braku równowagi
• czerwone lub fioletowe znaki, siniaki lub plamy na skórze
• nudności (mdłości) lub wymioty
• zaburzenia snu lub trudności w zasypianiu (bezsenność)
• zaburzenia słuchu lub dzwonienie w uszach
• obrzęk dłoni, stóp i kostek (obrzęki)
• stan zapalny w jamie ustnej
• zaburzenia widzenia
• biegunka, ból brzucha, zgaga, niestrawność, zaparcia, odbijanie się lub wzdęcia z oddawaniem gazów
• wrzód żołądka lub wrzód w pierwszej części (dwunastnicy) jelita cienkiego
• zapalenie błony wyściełającej żołądek (zapalenie żołądka)
• łagodne polipy w żołądku

Niezbyt częste, rzadkie lub bardzo rzadkie (mogą wystąpić u maksymalnie 1 osoby na 100 lub mniej):

• ból jamy ustnej lub owrzodzenie jamy ustnej
• ból lub obrzęk języka
• zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźne widzenie, zapalenie spojówek lub ból oka
• uczucie senności, dziwne sny
• podwyższony poziom cukru (glukozy) we krwi (objawy to m.in.: uczucie pragnienia i zwiększona ilość moczu)
• niski poziom cukru (glukozy) we krwi (objawy to m.in.: uczucie głodu lub osłabienia, pocenie się i przyspieszone bicie serca)
• śpiączka
• zapalenie naczyń krwionośnych
• perforacja (przedziurawienie) żołądka lub jelita
• toczeń rumieniowaty układowy (SLE)
• powiększone węzły chłonne
• złamanie biodra, nadgarstka lub kręgosłupa (w przypadku stosowania leku Emoxen w dużych dawkach i przez długi czas)
• gorączka
• omdlenie
• suchość w jamie ustnej
• agresja
• utrata słuchu
• atak astmy
• napady lub drgawki
• zaburzenia miesiączkowania
• zmiany masy ciała
• wypadanie włosów (łysienie)
• wysypka grudkowa (pokrzywka)
• ból stawów (artralgia)
• powiększenie piersi u mężczyzn
• drobne skurcze lub drżenie mięśni
• zaburzenia łaknienia lub smaku
• osłabienie siły lub ból mięśni (mialgia)
• wydłużenie czasu krzepnięcia krwi
• u kobiet trudności z zajściem w ciążę
• gorączka, zaczerwienienie lub inne objawy zakażenia
• nieregularna, wolna lub bardzo szybka praca serca
• mrowienie i drętwienie
• trudności z pamięcią lub skupieniem uwagi
• uczucie pobudzenia, splątania, lęku lub poddenerwowania
• ogólne złe samopoczucie, osłabienie i brak energii
• obrzęk lub ból części ciała spowodowany zatrzymywaniem wody
• wysokie lub niskie ciśnienie krwi (mogą wystąpić omdlenia lub zawroty głowy)
• wysypka skórna lub powstawanie pęcherzy, lub zwiększenie wrażliwości skóry na słońce
• widzenie, czucie lub słyszenie nieistniejących rzeczy (omamy)
• zmiany wyników badań krwi oceniających czynność wątroby
• zakażenie zwane „pleśniawką”, które może wpływać na jelita i jest wywoływane przez grzyby
• krew w moczu lub inne zaburzenia czynności nerek (może im towarzyszyć ból pleców)
• trudności w oddychaniu, które mogą się powoli nasilać (mogą być to objawy rozwijającego się zapalenia płuc lub obrzęku płuc)
• małe stężenie soli (sodu) we krwi (może to powodować osłabienie, wymioty i skurcze)
• objawy zapalenia opon mózgowych takie jak gorączka, nudności, wymioty, sztywność karku, ból głowy, nadwrażliwość na światło i splątanie
• zaburzenia czynności trzustki (objawem jest silny ból brzucha promieniujący do pleców)
• jasne stolce, które są objawem ciężkiej choroby wątroby (zapalenie wątroby)
• zapalenie jelita grubego lub pogorszenie choroby zapalnej jelita, takiej jak choroba Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita (objawy to m.in.: ból brzucha, biegunka, wymioty i utrata masy ciała)
• choroby krwi takie jak zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość), białych krwinek lub płytek krwi (może to powodować osłabienie, siniaczenie, gorączkę, silne dreszcze, ból gardła lub podatność na zakażenia)
• zwiększona liczba niektórych rodzajów białych krwinek (eozynofilia)
• niedobór wszystkich rodzajów komórek krwi (pancytopenia)
• problemy ze sposobem, w jaki serce pompuje krew w organizmie lub uszkodzenie naczyń krwionośnych (objawy to m.in.: zmęczenie, skrócenie oddechu, osłabienie, ból w klatce piersiowej lub uogólniony ból)

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• podczas stosowania leku Emoxen przez co najmniej trzy miesiące może wystąpić zmniejszenie stężenia magnezu we krwi (objawy to m.in.: zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy lub przyspieszony rytm serca); jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy natychmiast poinformować o tym lekarza
• wysypka, prawdopodobnie z bólem stawów

Przed rozpoczęciem stosowania leku Emoxen należy omówić to z lekarzem.

Nie wolno stosować leku Emoxen i należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wcześniej lub podczas stosowania leku Emoxen wystąpiła którakolwiek z wymienionych sytuacji – ten lek może maskować objawy innej choroby:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia połykania
• wymioty lub wymioty z domieszką krwi
• czarne stolce (kał zabarwiony krwią)

Przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem w przypadku:

• zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego)
• jakichkolwiek problemów z wątrobą lub nerkami
• przyjmowania leków takich jak: kortykosteroidy przyjmowane doustnie, warfaryna, klopidogrel, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), kwas acetylosalicylowy (aspiryna) lub NLPZ, w tym inhibitory COX-2 
• gdy kiedykolwiek wystąpiła reakcja skórna po zastosowaniu leku podobnego do ezomeprazolu (będącego składnikiem leku Emoxen), który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego
• gdy należy wykonać określone badanie krwi (oznaczenie chromograniny A)
• gdy pacjent jest w podeszłym wieku

Przed zastosowaniem tego leku należy także poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują dolegliwości ze strony serca, przebył on wcześniej udar lub uważa, że jest narażony na te choroby. Pacjent może być narażony na wystąpienie tych dolegliwości, jeśli występują u niego: problemy z krążeniem krwi lub krzepnięciem krwi, wysokie ciśnienie krwi, duże stężenie cholesterolu we krwi, cukrzyca lub jeśli pacjent pali papierosy.

Jeśli u pacjenta wystąpiły wcześniej wrzody żołądka lub krwawienie, należy poinformować o tym lekarza. Pacjent zostanie poproszony o zgłaszanie lekarzowi wszelkich nietypowych objawów ze strony żołądka (np. bólu).
Stosowanie leków takich jak Emoxen może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawału mięśnia sercowego) lub udaru. Każde ryzyko zwiększa się podczas stosowania większych dawek i długotrwałego leczenia. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.

Emoxen zawiera naproksen z grupy NLPZ. Podobnie jak w przypadku wszystkich NLPZ, naproksen należy stosować w najniższej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy czas, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Lekarz będzie zatem oceniać w regularnych odstępach czasu, czy Emoxen jest nadal odpowiedni dla pacjenta.


Stosowanie inhibitora pompy protonowej (składnika leku Emoxen), szczególnie przez okres dłuższy niż rok, może nieznacznie zwiększać ryzyko złamań kości stawu biodrowego, nadgarstków lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent cierpi na osteoporozę lub stosuje kortykosteroidy (leki mogące zwiększać ryzyko rozwoju osteoporozy).

Podczas stosowania leku Emoxen może wystąpić stan zapalny w nerkach. Objawy mogą obejmować zmniejszenie objętości moczu lub wystąpienie krwi w moczu i (lub) reakcje nadwrażliwości, takie jak gorączka, wysypka i sztywność stawów. O takich objawach należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu.

W związku ze stosowaniem leku notowano ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, polekową reakcję z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Często pojawiają się one po objawach grypopodobnych, takich jak gorączka, ból głowy, ból ciała i mogą obejmować silną wysypkę. Wysypka może występować na dużej powierzchni ciała, z pęcherzami i łuszczeniem się skóry. Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast zwrócić się do lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek ze związanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi objawów. W przypadku pojawienia się wysypki na skórze, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza, ponieważ konieczne może być przerwanie leczenia lekiem Emoxen. Należy pamiętać, aby wspomnieć również o wszelkich innych dolegliwościach, takich jak ból stawów.
 

Emoxen nie nadaje się do uzyskania szybkiego złagodzenia ostrego bólu, ponieważ potrzeba kilku godzin, zanim substancja przeciwbólowa naproksen zostanie wchłonięta do krwi.

Emoxen zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Emoxen zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Nie należy stosować leku w ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne i zostało zalecone przez lekarza.
Nie należy przyjmować leku Emoxen w ostatnich 3 miesiącach ciąży, ponieważ może on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować komplikacje podczas porodu. 

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Emoxen, ponieważ niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka karmiących kobiet.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować tego leku i należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje:

• lek o nazwie „atazanawir” lub „nelfinawir” (stosowany w leczeniu zakażenia HIV)

Przed zastosowaniem leku Emoxen należy poinformować lekarza jeśli pacjent przyjmuje:

• kwas acetylosalicylowy (aspiryna); jeśli pacjent przyjmuje małe dawki kwasu acetylosalicylowego (aspiryny), może kontynuować stosowanie leku Emoxen
• inne leki z grupy NLPZ (w tym inhibitory COX-2)
• leki takie jak ketokonazol, itrakonazol, posakonazol lub worykonazol (stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez grzyby)
• erlotynib (lub inny lek przeciwnowotworowy z tej samej klasy)
• cholestyramina (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu w krwi)
• klarytromycyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń)
• antybiotyki chinolonowe (stosowane w zakażeniach), takie jak cyprofloksacyna lub moksyfloksacyna
• diazepam (lek stosowany w leczeniu niepokoju, w celu rozluźnienia mięśni lub w leczeniu padaczki)
• pochodne hydantoiny takie jak fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki)
• metotreksat (lek stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycy i raka)
• probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) (leki stosowane w leczeniu niepokoju i dużej depresji)
• sole litu (lek stosowany w leczeniu niektórych rodzajów depresji)
• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) (stosowany w leczeniu łagodnej depresji)
• cyklosporyna lub takrolimus (leki stosowane w celu zmniejszenia reakcji immunologicznych organizmu)
• digoksyna (stosowana w zaburzeniach czynności serca)
• pochodne sulfonylomocznika takie jak glimepiryd (doustne leki stosowane w celu kontroli stężenia cukru we krwi w cukrzycy)
• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego nazywane diuretykami (takie jak furosemid lub hydrochlorotiazyd), inhibitory ACE (takie jak enalapryl), antagoniści receptora angiotensyny II (jak np. losartan) i leki beta- adrenolityczne (takie jak propranolol)
• kortykosteroidy takie jak hydrokortyzon lub prednizolon (stosowane przeciwzapalnie)
• leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, dikumarol, heparyna lub klopidogrel
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy)
• cilostazol (lek stosowany w przypadku bólu nóg spowodowanego słabym przepływem krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji.

Podczas stosowania leku Emoxen mogą wystąpić zawroty głowy lub zaburzenia widzenia. W razie ich wystąpienia nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać maszyn.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku Emoxen. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu i przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.