Febuxostat Aurovitas (Febuxostatum)

Jak działa lek Febuxostat Aurovitas?

Lek Febuxostat Aurovitas zawiera febuksostat, który działa poprzez wywołanie spadku stężenia kwasu moczowego we krwi oraz zapobieganie odkładaniu się kryształów kwasu moczowego. Regularne stosowanie leku pozwala utrzymać w normie stężenie kwasu moczowego we krwi, co z czasem zmniejsza objawy choroby. Jeżeli odpowiednio niskie stężenie kwasu moczowego utrzymuje się przez długi czas, mogą się zmniejszyć również powstałe wcześniej guzki dnawe.

Kiedy stosuje się lek Febuxostat Aurovitas?

Lek Febuxostat Aurovitas stosuje się w przypadku dny moczanowej (choroba związana z nadmiernym stężeniem kwasu moczowego w organizmie), jak również w leczeniu i zapobieganiu dużemu stężeniu kwasu moczowego we krwi, które może wystąpić podczas chemioterapii raka krwi (dawka 120 mg febuksostatu).

Jak stosować lek Febuxostat Aurovitas?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Zwykle stosuje się jedną tabletkę na dobę.

Dna moczanowa

Lek dostępny jest w dawkach 80 mg i 120 mg substancji czynnej. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkę leku do pacjenta.

Lek należy przyjmować codziennie, nawet jeżeli u pacjenta nie występuje aktualnie zaostrzenie lub napady dny.

Zapobieganie i leczenie dużego stężenia kwasu moczowego u pacjentów poddawanych chemioterapii

Zalecana dawka to 120 mg febuksostatu na dobę. Stosowanie leku należy rozpocząć dwa dni przed chemioterapią i kontynuować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zazwyczaj leczenie jest krótkotrwałe.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego. Należy poinformować personel medyczny, jaki lek został użyty.

Pominięcie zastosowania leku

Nie stosuje się podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeżeli pacjent nie zastosuje kolejnej dawki w wyznaczonym czasie, należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeżeli zbliża się pora zastosowania kolejnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać stosowania leku, jeżeli nie zaleci tego lekarz prowadzący. Nagłe przerwanie stosowania leku może doprowadzić do nasilenia objawów choroby, na skutek powstawania nowych kryształów kwasu moczowego w stawach oraz w nerkach.

Kiedy nie stosować leku Febuxostat Aurovitas?

Leku Febuxostat Aurovitas nie powinno się stosować w przypadku uczulenia na febuksostat lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Febuxostat Aurovitas może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Febuxostat Aurovitas i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Rzadko (występujące u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość
• potencjalnie zagrażające życiu wysypki skórne, które charakteryzują się tworzeniem pęcherzyków oraz łuszczeniem skóry i wewnętrznych powierzchni jam ciała, np. jamy ustnej i narządów płciowych, bolesne owrzodzenia jamy ustnej i/lub narządów płciowych z towarzyszącą gorączką, bólem gardła i zmęczeniem (zespół Stevensa - Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub powiększeniem węzłów chłonnych, powiększeniem wątroby, zapaleniem wątroby prowadzącym do niewydolności wątroby, wzrostem liczby białych krwinek (reakcje na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi)
• uogólnione wysypki skórne

Inne działania niepożądane:

Często (występujące u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• biegunka 
• ból głowy
• wysypka
• nudności
• nasilenie objawów dny
• miejscowy obrzęk spowodowany nagromadzeniem się płynu w tkankach

Niezbyt często (występujące u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• zmniejszony apetyt
• zwiększone stężenie cukru we krwi, cukrzyca
• spadek libido
• trudności w zasypianiu, senność
• zawroty głowy, drętwienie, mrowienie, osłabione lub zmienione czucie (niedoczulica, niedowład połowiczy, parestezje)
• osłabienie węchu, zmienione lub osłabione odczuwanie smaku
• kołatanie serca, nieregularne lub przyspieszone bicie serca, nieprawidłowy zapis EKG
• uderzenia gorąca lub zaczerwienienie skóry (np. twarzy lub szyi)
• wzrost ciśnienia krwi
• krwawienie
• kaszel, duszność, dyskomfort lub ból w klatce piersiowej
• zapalenie błony śluzowej nosa lub gardła, zapalenie oskrzeli
• suchość w jamie ustnej
• ból brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, gazy
• zgaga, niestrawność
• zaparcie lub częstsze wypróżnianie się 
• wymioty
• świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, przebarwienie skóry 
• czerwone lub fioletowe plamki na skórze
• płaskie, czerwone obszary na skórze, pokryte małymi, zlewającymi się guzkami
• wysypka
• skurcze, osłabienie i ból mięśni lub stawów, zapalenie kaletki maziowej
• ból kończyn i pleców
• kurcze mięśni
• kamica nerkowa
• zaburzenia wzwodu
• obecność krwi w moczu, częste oddawanie moczu, nieprawidłowe wyniki badania moczu, zaburzenia czynności nerek
• zmęczenie, ból i uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej
• kamica żółciowa
• nieprawidłowe wyniki badań krwi
• wzrost stężenia hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi

Rzadko (występujące u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• uszkodzenie mięśni
• duży obrzęk głębszych warstw skóry, szczególnie w obrębie warg, oczu, narządów płciowych, rąk, stóp lub języka, który może utrudniać oddychanie
• wysoka gorączka, wysypka odropodobna, powiększenie się węzłów chłonnych 
• powiększenie się wątroby, zapalenie wątroby, wzrost liczby białych krwinek 
• rumień skóry
• różnego rodzaju wysypki (np. swędząca, z białymi plamkami, z pęcherzami wypełnionymi ropą, ze złuszczaniem skóry)
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Stevensa - Johnsona)
• nerwowość
• uczucie pragnienia
• dzwonienie w uszach
• zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie)
• wypadanie włosów 
• owrzodzenie jamy ustnej
• zapalenie trzustki
• nasilone pocenie się
• spadek masy ciała, zmniejszenie apetytu, anoreksja
• sztywność mięśni lub stawów
• zbyt niska liczba krwinek białych, czerwonych lub płytek krwi
• nagła potrzeba oddania moczu
• zapalenie wątroby, uszkodzenie wątroby
• żółtaczka
• zmiany lub spadek ilości wydalanego moczu wskutek zapalenia nerek 
• wzrost aktywności kinazy kreatynowej we krwi

Przed zastosowaniem leku Febuxostat Aurovitas należy omówić to z lekarzem, gdy u pacjenta występują:

• niewydolność serca, inna choroba serca lub udar - obecnie lub w przeszłości
• choroba nerek
• ciężka reakcja alergiczna na allopurynol (inny lek stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• choroba wątroby lub nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• leczenie z powodu dużego stężenia kwasu moczowego na skutek zespołu Lescha - Nyhana (rzadkie wrodzone zaburzenie, którego skutkiem jest wysokie stężenie kwasu moczowego we krwi) 
• zaburzenia czynności tarczycy

W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej należy natychmiast przerwać stosowanie leku Febuxostat Aurovitas. Możliwe objawy reakcji alergicznej to:

• wysypka w tym ciężkie postaci wysypki (np. pęcherzyki, guzki, swędząca, złuszczająca wysypka), swędzenie
• obrzęk kończyn lub twarzy
• problemy z oddychaniem
• gorączka i powiększenie węzłów chłonnych
• ciężkie, zagrażające życiu reakcje alergiczne z zatrzymaniem akcji serca i krążenia

Lekarz może podjąć decyzję o trwałym zaprzestaniu leczenia lekiem Febuxostat Aurovitas.

Jeżeli przed rozpoczęciem terapii lekiem Febuxostat Aurovitas u pacjenta występuje napad dny moczanowej (silny ból, tkliwość, zaczerwienienie, uczucie ciepła i obrzęku stawu), należy odczekać, aż napad osłabnie.

W czasie przyjmowania leku Febuxostat Aurovitas, u niektórych pacjentów może dojść do zaostrzenia objawów dny moczanowej, szczególnie w czasie pierwszych kilku tygodni terapii. Istotne jest, aby nie przerywać stosowania leku, gdyż nawet jeżeli wystąpi zaostrzenie choroby, stężenie kwasu moczowego jest ciągle obniżane przez lek. Napady dny moczanowej będą występowały rzadziej i będą łagodniejsze, jeżeli lek Febuxostat Aurovitas będzie przyjmowany codziennie.

Lekarz może zlecić regularne wykonywanie badań czynności wątroby podczas terapii lekiem Febuxostat Aurovitas.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku Febuxostat Aurovitas nie należy stosować w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Febuxostat Aurovitas nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• merkaptopuryna (lek stosowany w leczeniu nowotworów)
• azatiopryna (lek stosowany w celu osłabienia reakcji układu odpornościowego)
• teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Należy obserwować indywidualną reakcję pacjenta na leczenie. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, jeżeli podczas stosowania leku wystąpią objawy takie jak: zawroty głowy, senność, niewyraźne widzenie, odczucie drętwienia lub mrowienia.

Jak przechowywać lek Febuxostat Aurovitas?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku