Glitoprel (Glimepiridum)

Jak działa lek Glitoprel?

Lek Glitoprel zawiera glimepiryd należący do grupy pochodnych sulfonylomocznika. Glimepiryd pobudza trzustkę do wydzielania insuliny, zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę i zmniejsza wychwyt insuliny przez wątrobę. W rezultacie zmniejsza stężenie glukozy we krwi.

Kiedy stosuje się lek Glitoprel?

Lek Glitoprel stosuje się:

• w leczeniu cukrzycy typu 2 (insulinoniezależnej), w sytuacji kiedy niefarmakologiczne sposoby leczenia takie jak: zmniejszenie masy ciała, wysiłek, dieta nie są skuteczne
• w terapii skojarzonej z metforminą lub insuliną

Jak stosować lek Glitoprel?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, lub farmaceutą.   

Lek Glitoprel zwykle stosuje się w leczeniu długotrwałym.

Podanie

Lek należy połykać w całości, popijając ok. pół szklanki wody. Tabletki zażywać bezpośrednio przed lub w trakcie głównych posiłków np. śniadania.

Dzieci

Brak danych.

Dorośli

Monoterapia

Dawka leku jest ustalana indywidualnie w zależności od stanu pacjenta. Początkowo stosowany jest Glitoprel w dawce 1 mg. Jeśli przy tej dawce wystąpią u pacjenta objawy hipoglikemi, należy rozważyć kontrolę glikemii za pomocą samej diety. Dawkę leku można zwiększać w odstępach 1-2 tygodniowych. Maksymalna dawka to 6 mg na dobę i zazwyczaj jest ona stosowana w połączeniu z insuliną. W trakcie terapii możliwe jest zmniejszenie dawki w zależności od odpowiedzi organizmu chorego. Wszelkich zmian dokonuje lekarz.

Glitoprel w połączeniu z metforminą

Glitoprel stosuje się w połączeniu z metforminą gdy leczenie samą metforminą nie przynosi pożądanych efektów. Kurację glimepirydem rozpoczyna się od zastosowania małych dawek, które w razie potrzeby zwiększa się.

Glitoprel w połączeniu z insuliną

W sytuacji gdy maksymalna dobowa dawka glimepirydu jest nieskuteczna, można włączyć do terapii przeciwcukrzycowej insulinę. leczenie skojarzone rozpoczyna się od zastosowania mniejszych dawek insuliny, które w razie potrzeby lekarz może zwiększyć.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glitoprel

Zażycie zbyt dużej dawki leku może prowadzić do hipoglikemii, która może być zauważalna dopiero po 24 godzinach od zażycia leku a utrzymywać się przez 12 do 72 godzin. W sytuacji przedawkowania należy natychmiast wezwać lekarza. Pacjentowi przytomnemu z objawami hipoglikemii powinno się podać doustnie węglowodany (cukier). Poza tym stosuje się węgiel aktywowany lub płukanie żołądka.

Pominięcie zastosowania leku Glitoprel

Nie należy zażywać podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Lek należy przyjąć w normalnej dawce w najbliższym czasie wynikającym ze schematu leczenia.

Kiedy nie stosować leku Glitoprel?

Lek Glitoprel nie należy stosować w sytuacji:

• uczulenia na glimepiryd lub inny ze składników preparatu
• uczulenia na pochodne sulfonamidu lub sulfonylomocznika
• jeśli pacjent ma cukrzycę typu 1 (insulinozależną)
• występowania kwasicy ketonowej w przebiegu cukrzycy, z lub bez towarzyszącej jej śpiączką- wówczas konieczne jest zastosowanie insuliny
• ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby - wskazane leczenie insuliną
• dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy Lappa, zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Glitoprel może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Rzadko:

• hipoglikemii, której objawy ustępują po cofnięciu się hipoglikemii. Do symptomów hipoglikemii zalicza się: bóle i zawroty głowy, uczucie wielkiego głodu (wilczy apetyt), nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, drżenia, niedowład, zaburzenia czucia, utratę samokontroli, derilum, drgawki pochodzenia mózgowego, zaburzenia czasu reakcji, czujności i koncentracji, dezorientację, bezradność, zaburzenia mowy i widzenia, utratę   przytomności do stanu śpiączki, agresywność, depresję, płytki oddech i zwolnienie pracy serca
• agranulocytoza, erytropenia, granulocytoza, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, pancytopenia. Objawy te zazwyczaj mijają po odstawieniu leku.

Bardzo rzadko:

• ból brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia, biegunki, nudności, wymioty
• leukoplastyczne zapalenie naczyń
• łagodne reakcje nadwrażliwości, które mogą przechodzić w postać ciężką z dusznościami, obniżeniem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• upośledzenie czynności wątroby np. z żółtaczką, cholestazą
• niewydolność i zapalenie wątroby
• zmniejszenie stężenia sodu w surowicy

Częstość nieznana:

• świąd, wysypka, pokrzywka
• nadwrażliwość na światło
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• zaburzenia widzenia spowodowane zmianami stężenia glukozy we krwi (głównie na początku leczenia)

Cukrzycę należy leczyć kompleksowo, co oznacza stosowanie oprócz leków odpowiedniej diety, dawki ruchu i utrzymywanie prawidłowej masy ciała. Leczenie choroby wymaga regularnych pomiarów stężenia glukozy we krwi i badań w kierunku bezpieczeństwa i skuteczności prowadzonej terapii. Z powodu ryzyka występowania hipoglikemii pacjent powinien zawsze mieć przy sobie cukier w łatwo przyswajalnej postaci i dokument (indetyfikator) potwierdzający chorobę.

W trakcie kuracji glimepirydem, szczególnie na początku leczenia, może dojść do hipoglikemii. Niebezpieczeństwo wystąpienia niedocukrzenia zwiększa się w sytuacji:

• nieprzestrzegania dawkowania Glitoprelu
• małej aktywności fizycznej
• nieregularnego spożywania posiłków, niedożywienia, zmiany diety, okresach postu
• spożywania alkoholu
• występowania niektórych chorób tarczycy, nadnerczy, przysadki mózgowej
• zaburzeń czynności wątroby lub nerek
• jednoczesnego zażywania preparatów wchodzących w interakcje z glimepirydem

Pacjent powinien konsultować z lekarzem wszelkie zmiany w dawkowaniu leku i chęć przyjmowania innych leków.

W sytuacjach stresowych np. chorobach zakaźnych z gorączką, zabiegach chirurgicznych, urazach może zachodzić konieczność okresowego przyjmowania insuliny.

W trakcie leczenia zaleca się regularną kontrolę: stężenia glukozy we krwi i moczu, stężenia glikowanej hemoglobiny, czynności wątroby i obrazu krwi. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania glimepirydu przez cały okres ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ glimepirydu na reprodukcję, wynikający prawdopodobnie z działania hipoglikemizującego leku. Jeśli pacjentka stosująca Glitoprel planuje lub zajdzie w ciąże niezwłocznie powinna w porozumieniu z lekarzem zastąpić przyjmowanie glimepirydu na leczenie insuliną.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak badań dotyczących stosowania leku u kobiet karmiących piersią. Glimepiryd przenika do mleka szczurów. Z powodu przenikania do mleka matki innych sulfonylomoczników i ryzyka hipoglikemii u noworodków nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nasilenie działania glimepirydu, z potencjalnym ryzykiem wystąpienia hipoglikemii występuje w przypadku jednoczesnego stosowania Glitoprelu z:

• antybiotykami chinolowymi, tetracyklinami
• mikonazolem, flukonazolem
• probenecydem
• chloramfenikolem
• inhibitorami ACE
• lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryn
• metforminą, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i insuliną
• salicylanami i kwasem p- aminosalicylowym
• fibratami
• allopurinolem
• sympatykolitykami
• sulfinpirazonem
• pentoksyfiliną (duże dawki parenteralne)
• fluoksetyną, inhibitorami MAO
• trytokwaliną
• fosfamidami, cyklofosfamidami, trofosfamidami
• azapropazonem, fenylbutazonem, oksyfenbutazonem
• fenfluraminą
• męskimi hormonami płciowymi i steroidami anabolicznymi
• niektórymi sulfonamidami długo działającymi

Osłabienie działania glimepirydu i zwiększenie stężenia glukozy we krwi może występować w sytuacji jednoczesnego zażywania glimepirydu z:

• adrenalina i sympatykomimetyki
• diazoksyd, fenytoina
• barbiturany, glukagon, ryfampicyna
• kwas nikotynowy (w dużych dawkach) i pochodne kwasu nikotynowego
• chlorpromazyna, pochodne fenotiazyny
• diuretyki tiazydowe, saluretyki
• progestageny, estrogeny
• leki stymulujące tarczycę, 
• glukokortykoidy
• acetazolamid
• środki przeczyszczające (przy długotrwałym stosowaniu)

Nasilenie lub osłabienie działania glimepirydu mogą wywołać:

• leki ß-adrenergiczne np. atenolol, acebutol, metoprolol, propranolol
• klonidyna
• rezerpina 
• antagoniści receptora H₂
• alkohol

Glipotrel może nasilać lub osłabiać działanie pochodnych kumaryny.

Pacjent powinien informować lekarza prowadzącego o wszelkich zażywanych lub nowo zlecanych lekach, ponieważ istnieje ryzyko interakcji pomiędzy lekami.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Spożywanie alkoholu może zarówno osłabiać jak i nasilać działanie Glipotrelu w sposób niekontrolowany.

Objawy hiper- lub hipoglikemii występujące w trakcie leczenia glimepirydem jak i w przebiegu samej cukrzycy mogą osłabiać szybkość reakcji i zdolność koncentracji, a tym samym zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Glitoprel?

Lek należy przechowywać:

• w temperaturze do 25°C
• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci