Hydroxycarbamid TEVA (Hydroxycarbamidum)

Jak działa lek Hydroxycarbamid TEVA?

Lek Hydroxycarbamid TEVA działa hamująco na wzrost komórek nowotworowych. Ma działanie cytostatyczne i antymitotyczne.

Kiedy stosuje się lek Hydroxycarbamid TEVA?

Lek Hydroxycarbamid TEVA stosuje się w terapii przewlekłych zespołów mieloproliferacyjnych takich, jak:

• przewlekła białaczka szpikowa
• czerwienica prawdziwa z wysokim ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych
• nadpłytkowość samoistna
• zwłóknienie szpiku

Jak stosować lek Hydroxycarbamid TEVA?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lekarz ustala dawkę leku na podstawie aktualnej masy ciała albo masy należnej, w przypadku gdy aktualna masa jest mniejsza.

Schemat dawkowania jest zależny od leczonej jednostki chorobowej.

Kapsułki należy połykać w całości, nie dopuszczać do rozpadu w jamie ustnej.

Dzieci i młodzież

Nie ustalono dawkowania w tej grupie wiekowej ze względu na rzadkie występowanie tego typu stanów chorobowych u dzieci.

Pacjenci w podeszłym wieku

Z uwagi na większą wrażliwość na działanie hydroksykarbamidu, często wymagane jest stosowanie mniejszych dawek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. W przypadku zastosowania kilkukrotnie większej dawki niż zalecana odnotowano występowanie objawów śluzówkowo-skórnych:

• bolesność
• sinoczerwony rumień
• obrzęk dłoni i podeszw stóp, po którym następuje łuszczenie się skóry rąk i stóp
• uogólnione przebarwienia skóry
• zapalenie jamy ustnej

W przypadku przedawkowania lekarz wykona płukanie żołądka, zastosuje leczenie podtrzymujące oraz kontrolę czynności układu krwiotwórczego.

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć jak najszybciej. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Hydroxycarbamid TEVA?

Leku Hydroxycarbamid TEVA nie należy stosować:

• w przypadku nadwrażliwości na hydroksycarbamid lub na pozostałe składniki leku
• jeśli występuje ciężkie zahamowanie czynności szpiku, leukopenia, trombocytopenia lub ciężka niedokrwistość
• u kobiet w ciąży i matek karmiących piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Hydroxycarbamid TEVA może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdej osoby.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• gorączka
• kaszel
• trudności z oddychaniem

Na początku terapii mogą wystąpić zaburzenia erytropoezy (wytwarzanie megaloblastów). Zmiany morfologiczne mogą być podobne do niedokrwistości złośliwej, ale nie są związane z niedoborem witaminy B₁₂ lub kwasu foliowego. Hydroksykarbamid może obniżać stężenie żelaza w osoczu krwi i zmniejszać stopień jego zużytkowania przez krwinki czerwone, ale nie zmienia to czasu ich przeżycia.

Hydroksykarbamid może wywołać bolesne owrzodzenia kończyn dolnych, które są zazwyczaj trudne do leczenia i powodują konieczność przerwania terapii. Przerwanie podawania hydroksykarbamidu prowadzi przeważnie do ustąpienia owrzodzeń w ciągu kilku tygodni. Może dojść do zaostrzenia rumienia spowodowanego przeprowadzanym wcześniej lub jednocześnie napromienianiem.

Podczas leczenia hydroksykarbamidem może wzrosnąć stężenie kwasu moczowego we krwi (ryzyko rozwoju dny, a nawet nefropatii moczanowej). Pacjent powinien przyjmować w tym czasie dużo płynów, a lekarz zaleci podawanie allopurinolu, który zmniejszy stężenie kwasu moczowego we krwi i moczu.

Inne działania niepożądane:

Często (częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zahamowanie czynności szpiku, zmniejszenie liczby krwinek białych, zwiększenie liczby megaloblastów
• biegunka
• zaparcia

Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000, ale rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• małopłytkowość, niedokrwistość
• nudności, wymioty, jadlowstręt, zapalenie jamy ustnej, gorączka polekowa, dreszcze, złe samopoczucie
• wysypka grudkowo - plamkowa, rumień twarzy, rumień dłoni i stóp
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny
• przemijające zaburzenie czynności kanalików nerkowych z towarzyszącym zwiększeniem stężenia kwasu moczowego, mocznika i kreatyniny w surowicy krwi

Rzadko (częściej niż u 1 na 10000, ale rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• reakcje nadwrażliwości, gorączka
• wypadanie włosów
• ostre reakcje ze strony płuc w postaci rozlanych nacieków płucnych, duszności, alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych
• utrudnione i bolesne oddawanie moczu
• bóle głowy, zawroty głowy, stany dezorientacji, omamy

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów, łącznie z pojedynczymi przypadkami):

• zmiany skórne przypominające zapalenie skórno - mieśniowe, przebarwienia lub zmiany zanikowe skóry i paznokci, owrzodzenia skórne (szczególnie kończyn dolnych), świąd, rogowacenie, rak skóry (płaskokomórkowy, podstawnokomórkowy), sinoczerwone grudki, łuszczenie się skóry, zapalenie skóry powodujące czerwone, łuszczące się plamy mogące występować razem z bólem stawów
• zaburzenia czynności nerek

Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie lekarz zaleci regularną kontrolę:

• parametów krwi obwodowej (morfologia, liczba krwinek białych, liczba płytek krwi, obraz odsetkowy). Stężenie hemoglobiny, całkowita liczba krwinek białych i płytek krwi powinny być kontrolowane przynajmniej raz w tygodniu
• parametrów czynności nerek (stężenie kreatyniny, stężenie azotu mocznikowego, diureza)
• stężenia kwasu moczowego we krwi
• parametrów czynności wątroby

Przy ciężkiej niedokrwistości może być konieczne przetoczenie krwi.

Należy zachować ostrożność u pacjentów:

• po radioterapii
• po przeprowadzonej wcześniej chemioterapii
• z nowotworami nerek
• z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby (zwłaszcza na początku leczenia)

U pacjentów poddanych długotrwałemu leczeniu hydroksykarbamidem z powodu zaburzeń mieloproliferacyjnych może dojść do rozwoju wtórnej białaczki. Pacjent powinien zgłosić lekarzowi wystąpienie objawów takich jak: osłabienie, stany gorączkowe, bóle kości i stawów, bladość, owrzodzenia śluzówek, krwawienie z nosa lub dziąseł. Lekarz zaleci wówczas wykonanie badań laboratoryjnych krwi.

Podczas i po zakończeniu leczenia chronić skórę przed słońcem i regularnie samodzielnie kontrolować skórę, gdyż u pacjentów długotrwale przyjmujących hydroksykarbamid notowano wystąpienie złośliwego raka skóry. Podczas wizyt kontrolnych lekarz prowadzący będzie wykonywać badania skóry.

Pacjent powinien poinformować lekarza jeśli przyjmuje leki przeciwretrowirusowe (stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV). Stosowanie ich jednocześnie z hydroksykarbamidem może skutkować niepowodzeniem terapii i nasileniem działań niepożądanych. Może to doprowadzić do ostrego zapalenia trzustki, uszkodzeń i niewydolności wątroby niekiedy kończących się śmiercią oraz do neuropatii obwodowej u pacjentów z HIV.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Hydroksycarbamid TEVA w okresie ciąży. Zarówno kobiety jak i mężczyźni powinni stosować skuteczną antykoncepcję przed, w trakcie oraz 3 miesiące po zakończeniu leczenia hydroksykarbamidem.

Pacjenci powinni zostać poinformowani o możliwości zabezpieczenia zapasów nasienia u mężczyzn lub komórek jajowych u kobiet przed rozpoczęciem leczenia.

Hydroksykarbamid może wykazywać działanie uszkadzające geny, dlatego jeśli po zakończeniu leczenia hydroksykarbamidem pacjentka zamierza zajść w ciążę, wskazana jest konsultacja genetyczna.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie zaleca się stosowania leku Hydroksycarbamid TEVA w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków powinien o tym powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego
• leki przeciwretrowirusowe u pacjentów z zakażeniem HIV: didanozyna, stawudyna
• leki działające hamująco na czynność szpiku kostnego (inne leki przeciwnowotworowe podawane jednocześnie lub wcześniej)

Jeśli pacjent był lub jest poddawany napromieniowaniu powinien o tym powiedzieć lekarzowi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Stosowanie leku może zaburzać sprawność psychofizyczną powodując zawroty głowy, stany dezorientacji i omamy. Nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń w ruchu, szczególnie podczas stosowania dużych dawek.

Jak przechowywać lek Hydroxycarbamid TEVA?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25°C