Invitaxon (Benfotiaminum + Pyridoxini hydrochloridum + Cyanocobalaminum)

Lek Invitaxon dostarcza witaminy z grupy B, które są niezbędne do prawidłowego metabolizmu w komórkach nerwowych. Tiamina (B1), pirydoksyna (B6) i cyjanokobalamina (B12) uczestniczą w procesach wytwarzania energii i w syntezie neuroprzekaźników, co warunkuje prawidłową czynność układu nerwowego. W warunkach niedoboru ich uzupełnienie sprzyja odnowie struktur nerwowych oraz wspiera naturalne procesy regeneracyjne w tkance nerwowej. Dostępne dane kliniczne wskazują także, że witamina B1 może wykazywać dodatkowo działanie przeciwbólowe, co jest istotne w przebiegu neuropatii i neuralgii.

Invitaxon stosuje się jako leczenie wspomagające w chorobach obwodowego układu nerwowego różnego pochodzenia, w tym w szczególności w:

• polineuropatii,

• nerwobólach (neuralgiach),

• zapaleniu nerwów obwodowych.

• Zalecana dawka to 1 tabletka raz na dobę.
• W indywidualnych przypadkach dawka może zostać zwiększona do 1 tabletki trzy razy na dobę. Tabletki należy połykać w całości, zażywając je po posiłkach i popijając niewielką ilością płynu.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Invitaxon

Witamina B6 Przyjmowanie dawek większych niż 50 mg witaminy B6 na dobę przez dłuższy okres (dłużej niż 6-12 miesięcy) lub dawek przekraczających 1 g witaminy B6 na dobę przez krótszy okres (powyżej 2 miesięcy) może prowadzić do uszkodzenia nerwów (działanie neurotoksyczne). Przyjęcie dawki większej niż 2 g na dobę, może prowadzić do uszkodzenia nerwów, które może być odczuwane jako zaburzenia ruchu, zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie), drgawki i w bardzo rzadkich przypadkach zmiany w wynikach badań krwi oraz zapalne reakcje skórne.

Witamina B12

W bardzo rzadkich przypadkach, po przyjęciu bardzo dużych dawek, obserwowano reakcje alergiczne, wypryskowe zmiany skórne i łagodną postać trądziku.

Leku Invitaxon nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na benfotiaminę/tiaminę (witamina B1), pirydoksyny chlorowodorek (witamina B6), cyjanokobalaminę (witamina B12) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• u dzieci i młodzieży (poniżej 18 lat) z uwagi na zawartą w leku wysoką dawkę witamin.

Zgłaszano następujące działania niepożądane po krótkotrwałym lub długoterminowym stosowaniu leku Invitaxon:

Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):

• nudności,
• ból głowy.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• reakcje nadwrażliwości jak potliwość, szybkie bicie serca oraz reakcje skórne jak świąd i pokrzywka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Przyjmowanie dawek większych niż 50 mg witaminy B6 na dobę przez dłuższy okres (dłużej niż 6-12 miesięcy) może prowadzić do wystąpienia neuropatii obwodowej (w tym neuropatii czuciowej) (zaburzenia nerwów powodujące uczucie kłucia lub mrowienia).

Jeśli dawka dobowa witaminy B6 przyjmowanej przez dłuższy okres przekracza 50 mg, lub jeśli dawka dobowa witaminy B6 przyjmowanej przez krótszy okres przekracza 1 g, może wystąpić uczucie kłucia i mrowienia w rękach lub stopach (objawy obwodowej neuropatii czuciowej lub parestezje). Jeśli u pacjenta wystąpi uczucie kłucia lub mrowienia lub inne działania niepożądane należy skontaktować się z lekarzem, który dostosuje dawkowanie lub zaleci odstawienie leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, podejrzewa ciążę lub planuje ciążę, przed zastosowaniem leku powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Lek Invitaxon nie powinien być stosowany w okresie ciąży. W czasie ciąży zapotrzebowanie na witaminy powinno być pokrywane poprzez zbilansowaną dietę. Ze względu na wysokie dawki witamin zawartych w preparacie, Invitaxon może być stosowany wyłącznie w przypadku niedoboru i jedynie na zlecenie lekarza, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko.

Lek Invitaxon nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią. Witaminy B1, B6 i B12 przenikają do mleka kobiecego, a duże dawki witaminy B6 mogą zmniejszać wydzielanie mleka. Preparat może być zastosowany jedynie w szczególnych sytuacjach, wyłącznie na zlecenie lekarza, po rozważeniu potencjalnych korzyści i zagrożeń.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych obecnie lekach, lekach stosowanych w niedalekiej przeszłości oraz o preparatach, które pacjent planuje stosować.

• Jednoczesne stosowanie witaminy B1 z lekiem cytostatycznym 5-fluorouracylem (stosowanym w leczeniu nowotworów) może powodować nieskuteczność witaminy B1.

• Leki zobojętniające sok żołądkowy zmniejszają wchłanianie witaminy B1 z przewodu pokarmowego.

• Długotrwałe stosowanie niektórych diuretyków (np. furosemidu) może prowadzić do niedoboru witaminy B1 w wyniku zwiększonego jej wydalania z moczem.

• Jednoczesne przyjmowanie L-dopy (lek w chorobie Parkinsona) z witaminą B6 może zmniejszać skuteczność L-dopy.

• W przypadku równoczesnego stosowania leków obniżających stężenie witaminy B6 w organizmie (tzw. antagonistów pirydoksyny, np. izoniazyd, hydralazyna, penicylamina, cykloseryna) zapotrzebowanie na witaminę B6 może wzrastać.

• Witamina B6 może zmniejszać skuteczność altretaminy (lek przeciwnowotworowy).

• Wchłanianie witaminy B12 może być zaburzone przez: inhibitory pompy protonowej (np. omeprazol), antagonistów receptora H2 (np. cymetydynę), kwas aminosalicylowy, kolchicynę oraz antybiotyk neomycynę.

• Stężenie witaminy B12 może być znacząco obniżane przez metforminę (lek przeciwcukrzycowy).

Wchłanianie witaminy B1 zmniejszane jest przez alkohol i herbatę. Jeśli witamina B1 przyjmowana jest razem z napojami zawierającymi siarczyny (np. wino), może ona ulec rozkładowi i tym samym stracić swoje właściwości.

Lek Invitaxon nie ma wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub pudełku po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.