Jext (Adrenalinum)

Lek Jext zawiera adrenalinę (epinefrynę), substancję należącą do grupy amin katecholowych. Adrenalina działa bezpośrednio na receptory adrenergiczne – pobudza receptory α i β – co prowadzi do szybkiego obkurczenia naczyń krwionośnych, podwyższenia ciśnienia tętniczego, rozluźnienia mięśni dróg oddechowych i poprawy pracy serca. Działanie to jest szczególnie istotne w sytuacjach nagłego wystąpienia reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu anafilaktycznego, w celu przeciwdziałania jego nasileniu.

Podanie leku domięśniowo umożliwia szybki początek działania, co ma kluczowe znaczenie w stanach zagrożenia życia.

Jext jest wskazany do doraźnego leczenia ostrych reakcji alergicznych, w tym wstrząsu anafilaktycznego, który może być wywołany m.in. przez:

• użądlenia i ukąszenia owadów,

• spożycie niektórych pokarmów,

• zastosowanie leków,

• wysiłek fizyczny.

Wyrób przeznaczony jest do natychmiastowego użycia przez osoby przeszkolone – zgodnie z zaleceniem lekarza – w przypadku wystąpienia pierwszych objawów reakcji anafilaktycznej.

Lek Jext należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Przed użyciem należy upewnić się, w jakich sytuacjach konieczne jest zastosowanie preparatu.

Dawkowanie:

• Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 30 kg – zalecana dawka to 300 mikrogramów adrenaliny podana domięśniowo w udo.

• Dzieci o masie ciała od 15 do 30 kg – zalecana dawka to 150 mikrogramów adrenaliny podana domięśniowo w udo.

Dobór dawki zależy od masy ciała dziecka i powinien być regularnie weryfikowany przez lekarza.

Lek należy zastosować natychmiast po wystąpieniu objawów reakcji anafilaktycznej, w razie potrzeby również przez ubranie. Czasami konieczne może być ponowne podanie dawki – jeśli objawy nie ustąpią w ciągu 5–15 minut, należy użyć drugiego wstrzykiwacza. Z tego względu zaleca się, aby pacjent zawsze miał przy sobie więcej niż jeden wstrzykiwacz Jext.

Sposób podania Jext

Jext jest jednorazowym wstrzykiwaczem półautomatycznym, przeznaczonym do podania domięśniowego w zewnętrzną stronę uda. Nie należy podawać leku w pośladek. Wstrzyknięcie może być wykonane przez ubranie lub bezpośrednio przez skórę.

Instrukcja użycia:

1. Chwycić wstrzykiwacz ręką dominującą, trzymając kciuk przy żółtej nakładce ochronnej.

2. Drugą ręką zdjąć żółtą nakładkę.

3. Umieścić czarną końcówkę na zewnętrznej stronie uda, pod kątem prostym (90°).

4. Mocno wcisnąć w udo aż do usłyszenia „kliknięcia”. Przytrzymać przez 10 sekund.

5. Wyjąć wstrzykiwacz. Igła zostanie automatycznie zakryta.

6. Delikatnie rozmasować miejsce wstrzyknięcia przez 10 sekund.

7. Natychmiast wezwać pomoc medyczną (tel. 112) i poinformować o reakcji anafilaktycznej.

W okienku wstrzykiwacza widoczny jest kolorowy pręcik (biały – Jext 300, niebieski – Jext 150), co potwierdza wykonanie wstrzyknięcia. Pozostały roztwór nie nadaje się do ponownego użycia.

Dalsze postępowanie po użyciu leku Jext

Po zastosowaniu leku należy niezwłocznie zgłosić się do szpitala, nawet jeśli objawy ustąpią, ponieważ reakcja anafilaktyczna może nawrócić. Do czasu przyjazdu karetki:

• należy położyć się z uniesionymi nogami (chyba że powoduje to trudności z oddychaniem – wtedy usiąść),

• nieprzytomnych ułożyć na boku w pozycji bezpiecznej,

• poprosić osobę towarzyszącą o pozostanie przy pacjencie.

Zużyty wstrzykiwacz można przekazać personelowi medycznemu w celu utylizacji.

Zastosowanie większej dawki niż zalecana

W razie przypadkowego lub zbyt dużego podania leku Jext, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Przedawkowanie adrenaliny może prowadzić do gwałtownego wzrostu ciśnienia, zaburzeń rytmu serca, niewydolności nerek lub płuc.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

W przebiegu nagłej reakcji alergicznej, lek Jext można zastosować zawsze. Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na sodu pirosiarczyn lub którykolwiek z pozostałych składników leku Jext, lekarz poinstruuje pacjenta, w jakich sytuacjach należy stosować Jext. W celu uzyskania dalszych informacji na temat nadwrażliwości na siarczyny, należy zapoznać się z punktem: Jext zawiera sodu pirosiarczyn i sodu chlorek.

Jak każdy lek, ten produkt może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poniższe działania niepożądane opierają się na doświadczeniach ze stosowania adrenaliny.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• drżenie,
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak siniaki, ból i obrzęk,
• zawroty głowy,
• omdlenie,
• ból głowy,
• uczucie mrowienia lub drętwienia,
• uczucie szybkiego lub nieregularnego bicia serca,
• sztywność mięśni,
• nudności,
• wymioty,
• suchość w jamie ustnej,
• zmniejszone ukrwienie dłoni i stóp w razie przypadkowego wstrzyknięcia w te miejsca,
• zwiększone ciśnienie tętnicze krwi,
• uczucie osłabienia,
• nadmierne pocenie się,
• dyskomfort lub ból w klatce piersiowej,
• zmiany wyników badań laboratoryjnych krwi, takie jak zwiększone stężenie cukru we krwi, zmniejszone stężenie potasu i gromadzenie się szkodliwych kwasów w organizmie.

Opisywano przypadkowe wstrzyknięcie adrenaliny w dłoń lub stopę, które może powodować zatrzymanie dopływu krwi do tego miejsca, a także ochłodzenie, bladość, uczucie mrowienia i drętwienia, zasinienie, bolesne krwawienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia. W razie przypadkowego wstrzyknięcia leku Jext należy zawsze zwrócić się o natychmiastową pomoc medyczną.

Jext zawiera pirosiarczyn sodu, który rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym trudności w oddychaniu.

Jeśli lekarz przepisał pacjentowi lek Jext, należy omówić to z lekarzem:

• jeśli pacjent ma chorobę serca,
• jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy,
• jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie tętnicze krwi,
• jeśli pacjent ma cukrzycę,
• jeśli pacjent ma guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy),
• jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie wewnątrz oka (jaskra),
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek lub gruczołu krokowego (prostaty),
• jeśli pacjent ma małe stężenie potasu lub duże stężenie wapnia we krwi,
• i (lub) jeśli pacjent jest w podeszłym wieku, pacjentka jest w ciąży, pacjentem jest dziecko o masie ciała mniejszej niż 15 kg, ze względu na większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Jeśli pacjent ma astmę, może być narażony na zwiększone ryzyko reakcji alergicznej.
Każdy pacjent, u którego wystąpiła reakcja anafilaktyczna, powinien zgłosić się do lekarza w celu wykonania badań na obecność substancji, na które może być uczulony, aby unikać ich w przyszłości.
Ważne jest, aby mieć świadomość, że alergia na jedną substancję może prowadzić do alergii na substancje pokrewne.
Jeśli pacjent ma alergię pokarmową, ważne jest, aby sprawdzić wszystkie przyjmowane składniki (w tym leki), ponieważ nawet niewielkie ilości mogą powodować ciężkie reakcje alergiczne.

Lekarz lub pielęgniarka dokładnie poinstruuje pacjenta, w jakich sytuacjach i w jaki sposób prawidłowo stosować lek Jext.
W celu uniknięcia przypadkowego wstrzyknięcia leku należy dokładnie przestrzegać instrukcji jego użycia.

Lek Jext może być wstrzykiwany wyłącznie domięśniowo, w zewnętrzną stronę uda. Nie należy wstrzykiwać leku w pośladek, z powodu ryzyka przypadkowego wstrzyknięcia leku do żyły.

Przypadkowe wstrzyknięcie leku w dłoń lub palce może spowodować zatrzymanie dopływu krwi do tego miejsca. W razie przypadkowego wstrzyknięcia leku w te obszary ciała należy niezwłocznie udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala w celu podjęcia leczenia.

Jeśli pacjent ma grubą warstwę podskórnej tkanki tłuszczowej, istnieje ryzyko, że pojedyncza dawka leku Jext może być niewystarczająca. Może być konieczne wstrzyknięcie drugiej dawki leku. Należy postępować zgodnie z instrukcją użycia opisaną w punkcie 3.

Jeśli wstrzyknięcie wykonywane jest przez inną osobę, a noga pacjenta nie jest unieruchomiona podczas wstrzyknięcia, istnieje możliwość zranienia. W celu uniknięcia zranienia nogi należy dokładnie przestrzegać instrukcji użycia leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Dane dotyczące stosowania adrenaliny podczas ciąży są ograniczone. W nagłych przypadkach zagrażających życiu, kobiety w ciąży, mogą bez wahania zastosować lek Jext, ze względu na niebezpieczeństwo utraty ich życia lub życia ich dziecka.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to szczególnie ważne u pacjentów przyjmujących następujące leki:

• leki przeciwdepresyjne, takie jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO),
• eki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (inhibitory COMT) i lewodopa,
• leki zwiększające podatność serca na występowanie zaburzeń rytmu serca (arytmii), takie jak digoksyna lub chinidyna,
• leki stosowane w chorobach tarczycy (np. lewotyroksyna). • Leki ułatwiające oddychanie stosowane w astmie (teofilina),
• leki stosowane podczas porodu (oksytocyna),
• leki stosowane w leczeniu alergii, takie jak difenhydramina lub chlorfeniramina (leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji),
• leki alfa- lub beta-adrenolityczne stosowane w chorobach serca,
• leki wpływające na przywspółczulny układ nerwowy, który reguluje czynności niezależne od woli organizmu, takie jak bicie serca i czynność płuc (leki parasympatykolityczne, parasympatykomimetyczne).

Pacjenci z cukrzycą powinni starannie kontrolować stężenie glukozy po zastosowaniu leku Jext, ponieważ adrenalina może zwiększać stężenie glukozy we krwi.

Alkohol może nasilać działanie adrenaliny.

Jest mało prawdopodobne, aby podanie adrenaliny we wstrzyknięciu miało wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ale może ona być zaburzona na skutek ciężkiej reakcji anafilaktycznej. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po: „Termin ważności (EXP)”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać.

Należy pamiętać, aby co jakiś czas sprawdzać zawartość szklanego pojemnika wstrzykiwacza Jext przez okienko podglądu, aby upewnić się, że roztwór jest przejrzysty, bezbarwny, wolny od 7 widocznych cząstek stałych. Należy wymienić lek Jext przed upływem terminu ważności lub wcześniej. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się, że roztwór zmienił barwę lub ma formę zawiesiny (widoczne są cząstki stałe). Przydatne może być zapisanie terminu ważności w kalendarzu lub dzienniku, aby upewnić się, że lek Jext będzie wymieniony w odpowiednim czasie.

Jext jest dostarczany w plastikowym futerale, w celu ochrony leku Jext podczas jego przenoszenia lub przechowywania. Lek Jext należy wyjąć z futerału przed użyciem lub podczas kontroli leku Jext. Po sprawdzeniu należy ponownie umieścić lek Jext w futerale.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.