Lurasidone Teva (Lurazydon)

Jak działa lek Lurasidone Teva?

Lek Lurasidone Teva działa poprzez wpływ na pracę neuroprzekaźników w mózgu – głównie dopaminy i serotoniny.

• Blokuje receptory dopaminowe (D2) – dzięki temu zmniejsza objawy psychotyczne, takie jak omamy i urojenia.
• Blokuje wybrane receptory serotoninowe (głównie 5-HT2A) – co dodatkowo stabilizuje nastrój, poprawia myślenie i ogranicza negatywne objawy schizofrenii, takie jak wycofanie czy spłycenie emocji.
• Zachowuje równowagę między dopaminą a serotoniną, co pozwala zmniejszać objawy choroby przy jednoczesnym ograniczeniu działań niepożądanych typowych dla starszych leków.

W efekcie normalizuje aktywność mózgu i pomaga kontrolować objawy schizofrenii.

Kiedy stosuje się lek Lurasidone Teva?

Lek Lurasidone Teva stosuje się w leczeniu schizofrenii:

• u dorosłych, czyli w przypadku objawów takich jak omamy, urojenia, dezorganizacja myślenia, wycofanie społeczne czy spłycenie emocji.
• u młodzieży w wieku 13–17 lat, gdy występują u nich podobne objawy wymagające farmakoterapii.

Jak stosować lek Lurasidone Teva?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  

Lekarz ustali dawkę dla konkretnego pacjenta uwzględniając:

• reakcję pacjenta na zastosowaną dawkę,
• ewentualne przyjmowanie przez pacjenta innych leków,
• ewentualne problemy pacjenta dotyczące nerek lub wątroby.  

Dorośli (od 18 lat): 

• Zalecana dawka początkowa wynosi 37 mg raz na dobę.  
• Lekarz może zwiększać lub zmniejszać tę dawkę w zakresie od 18,5 mg do 148 mg raz na dobę.
• Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 148 mg raz na dobę.  

Młodzież w wieku 13-17 lat: 

• Zalecana dawka początkowa wynosi 37 mg lurazydonu raz na dobę.  
• Dawka może być zwiększona lub zmniejszona przez lekarza w zakresie od 37 do 74 mg raz na dobę.
• Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 74 mg.  

Jak przyjmować lek Lurasidone Teva?

• Tabletkę/tabletki leku należy połknąć w całości, popijając wodą, aby nie poczuć ich gorzkiego smaku.
• Pacjent powinien przyjmować dawkę leku regularnie, codziennie o tej samej porze, co ułatwia pamiętanie o przyjęciu leku.
• Lek ten należy przyjmować z pokarmem lub bezpośrednio po posiłku, co ułatwia wchłanianie leku przez organizm i umożliwia jego lepsze działanie.  

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Lurasidone Teva, należy natychmiast skontaktować się ze swoim lekarzem.
• U pacjenta może wystąpić senność, zmęczenie, nieprawidłowe ruchy ciała, problemy ze staniem i chodzeniem, zawroty głowy spowodowane niskim ciśnieniem krwi oraz nieprawidłowa praca serca. 

Pominięcie zastosowania leku

• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
• Jeśli pacjent pominie jedną dawkę leku, należy przyjąć kolejną dawkę w następnym dniu.
• Jeśli pacjent pominie dwie lub więcej dawek, należy skontaktować się ze swoim lekarzem.  

Przerwanie stosowania leku

• Jeśli pacjent przerwie przyjmowanie tego leku, utraci efekty jego działania.
• Nie należy przerywać stosowania tego leku, jeśli nie zaleci tego lekarz, ponieważ objawy choroby mogą wtedy powrócić.  

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 

Kiedy nie stosować leku Lurasidone Teva?

Kiedy nie przyjmować leku Lurasidone Teva:

• jeśli pacjent ma uczulenie na lurazydon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpłynąć na stężenie lurazydonu we krwi, czyli:
  • leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, takie jak itrakonazol, ketokonazol (z wyjątkiem ketokonazolu w szamponie), pozakonazol lub worykonazol,
  • leki stosowane w leczeniu zakażeń, takie jak antybiotyk klarytromycyna lub telitromycyna,
  • leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV, takie jak kobicystat, indynawir, nelfinawir, rytonawir i sakwinawir,
  • leki na przewlekłe zapalenie wątroby, takie jak boceprewir i telaprewir,
  • lek na depresję, nefazodon,
  • lek na gruźlicę, ryfampicyna,
  • leki stosowane w napadach padaczkowych, takie jak karbamazepina, fenobarbital i fenytoina,
  • produkty roślinne stosowane w leczeniu depresji, ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum).  

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jak każdy lek, lek Lurasidone Teva może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów:

• ciężka reakcja alergiczna objawiająca się gorączką, obrzękiem ust, twarzy, warg lub języka, dusznością, swędzeniem, wysypką skórną i niekiedy spadkiem ciśnienia krwi (nadwrażliwość). Reakcje takie są obserwowane często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów).
• ciężka wysypka z pęcherzami na skórze, w obrębie ust, oczu oraz narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona). Taka reakcja występuje z nieznaną częstością.
• gorączka, potliwość, sztywność mięśni i zaburzenia świadomości. Mogą to być objawy stanu nazywanego złośliwym zespołem neuroleptycznym. Reakcje te występują rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów).
• zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg), które to zakrzepy mogą przepłynąć naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. Jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy natychmiast zwrócić się po poradę lekarską.  

Mogą także wystąpić następujące działania niepożądane u dorosłych:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• uczucie niepokoju i niemożność siedzenia nieruchomo,
• nudności (mdłości),
• bezsenność.

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• Parkinsonizm: jest to ogólny termin medyczny obejmujący wiele objawów, takich jak zwiększone wydzielanie śliny lub wilgotne usta ślinienie się; drżenie mięśni przy zginaniu kończyn; spowolnione, ograniczone lub zaburzone ruchy ciała; brak ekspresji twarzy; napięcie mięśni, sztywność szyi; sztywność mięśni; chodzenie drobnymi, szybkimi krokami, z powłóczeniem nogami, i brak normalnych współruchów ramion przy chodzeniu; uporczywe mruganie oczami w reakcji na stukanie w czoło (nieprawidłowy odruch),
• zaburzenia mowy, nietypowe ruchy mięśni; zespół objawów określanych jako objawy pozapiramidowe (ang. EPS), do których należą nietypowe, bezcelowe mimowolne ruchy mięśni,
• szybkie bicie serca, 
• podwyższone ciśnienie tętnicze krwi,
• zawroty głowy,
• skurcze i sztywność mięśni,
• wymioty,
• biegunka,  
• ból pleców,
• wysypka i swędzenie,  
• niestrawność,  
• suchość w jamie ustnej lub nadmierne ślinienie się,
• ból brzucha,
• senność, zmęczenie, pobudzenie i lęk,
• przyrost masy ciała,
• zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej (enzymu występującego w mięśniach) wykazane w badaniach krwi,
• zwiększenie stężenia kreatyniny (wskaźnika czynności nerek) wykazane w badaniach krwi,
• zmniejszenie apetytu.

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):

• niewyraźna mowa,
• koszmary senne,
• trudności z przełykaniem,
• podrażnienie błony śluzowej żołądka,
• nagłe uczucie lęku,
• drgawki (napady),
• bóle w klatce piersiowej,
• bóle mięśni,
• chwilowa utrata przytomności,
• uczucie wirowania,
• zaburzenia przewodzenia impulsów elektrycznych w sercu, 
• powolna praca serca,
• bóle stawów,
• problemy z chodzeniem,
• usztywniona postawa ciała,
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (cukier we krwi), zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (wykazane w badaniach krwi),
• zwiększone ciśnienie krwi,
• obniżenie ciśnienia krwi przy wstawaniu, co może spowodować omdlenie,
• przeziębienie,
• uderzenia gorąca,  
• nieostre widzenie,  
• potliwość,
• ból podczas oddawania moczu,
• niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn (późne dyskinezy),
• niskie stężenie sodu we krwi, mogące powodować zmęczenie i dezorientację, drżenie mięśni, drgawki i śpiączkę (hiponatremia),
• brak energii (letarg),
• gazy (wzdęcia),
• ból szyi,
• problemy z erekcją,
• bolesne krwawienia miesięczne lub brak krwawień,
• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (które rozprowadzają tlen w organizmie).

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):

• rabdomioliza, czyli rozpad włókien mięśniowych, prowadzący do uwolnienia zawartości włókien mięśniowych (mioglobiny) do krwioobiegu, co objawia się bólem mięśni, nudnościami, uczuciem splątania, nieprawidłową szybkością i rytmem pracy serca i, ewentualnie, ciemną barwą moczu,  
• zwiększenie liczby eozynofilów (pewnego typu białych krwinek),
• opuchlizna pod powierzchnią skóry (obrzęk naczynioruchowy),
• rozmyślne samouszkodzenie ciała,
• zdarzenie mózgowo- naczyniowe,
• niewydolność nerek,
• zmniejszenie liczby białych krwinek (zwalczających zakażenia),
• bóle piersi, wydzielanie mleka z piersi,
• nagły zgon.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zmniejszenie liczby komórek z podgrupy białych krwinek (neutrofili),
• zaburzenia snu,
• u noworodków widoczne mogą być takie objawy, jak pobudzenie, nasilenie lub osłabienie napięcia mięśni, drżenie mięśni, senność, problemy z oddychaniem lub karmieniem,
• nieprawidłowe powiększenie piersi  W grupie osób w podeszłym wieku z otępieniem zaobserwowano niewielki wzrost liczby zgonów pacjentów przyjmujących leki przeciwko schizofrenii w porównaniu do pacjentów nieprzyjmujących tych leków.

U młodzieży mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• uczucie niepokoju i niezdolność do siedzenia w miejscu,
• ból głowy,
• senność,
• nudności (złe samopoczucie).

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• zwiększenie lub zmniejszenie apetytu,
• nietypowe sny,
• problemy z zaśnięciem, napięcie, pobudzenie, lęk i drażliwość,
• osłabienie fizyczne, zmęczenie,
• depresja,
• zaburzenia psychotyczne: termin medyczny odnoszący się do wielu chorób psychicznych powodujących zaburzenia myślenia i postrzegania; pacjenci z psychozami tracą kontakt z rzeczywistością,
• objawy schizofrenii,
• trudność w skupianiu uwagi,
• uczucie wirowania,
• nietypowe mimowolne ruchy (dyskinezy),
• nieprawidłowe napięcie mięśni, w tym kręcz karku i mimowolne odchylanie oczu w górę,
• parkinsonizm: termin medyczny odnoszący się do szeregu objawów, które obejmują nadmierne wydzielanie śliny lub wilgotne usta, ślinę wyciekającą z ust, nagłe szarpnięcia podczas zginania kończyn, powolne, ograniczone lub zaburzone ruchy ciała, brak wyrazu twarzy, napięcie mięśni, sztywność karku, sztywność mięśni, drobne, powłóczyste, pośpieszne kroki i brak właściwego ruchu ramion podczas chodzenia, uporczywe mruganie w reakcji na stukanie w czoło (nieprawidłowe odruchy),
• szybkie bicie serca,
• trudności w wypróżnianiu się (zatwardzenie),
• suchość w jamie ustnej lub nadmierne wydzielanie śliny,
• wymioty (mdłości),
• potliwość,
• sztywność mięśni,
• problemy z erekcją,
• podwyższone stężenie fosfokinazy kreatynowej (enzymu mięśniowego) obserwowane w badaniach krwi,
• wzrost stężenia prolaktyny (hormonu) we krwi obserwowany w badaniach krwi,
• przyrost lub utrata masy ciała.

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):

• nadwrażliwość,
• przeziębienie, zakażenie gardła i nosa,
• zmniejszona aktywność tarczycy, zapalenie tarczycy,
• zachowania agresywne, zachowania impulsywne,
• apatia,
• stan splątania,
• nastrój depresyjny,
• utrata kontaktu z prawidłowymi procesami myślowymi (zaburzenia dysocjacyjne),
• omamy (słuchowe lub wzrokowe),
• myśli mordercze,
• trudności z zaśnięciem,
• wzrost lub obniżenie popędu seksualnego,
• brak energii,
• zmiany stanu psychicznego,
• obsesje,
• uczucie ostrego i obezwładniającego lęku (napad paniki),
• wykonywanie mimowolnych, bezcelowych ruchów, (nadpobudliwość psychoruchowa),
• nadpobudliwość mięśni ciała (hiperkinezja), niemożność odpoczynku (niepokój ruchowy),
• niekontrolowana chęć poruszania nogami (zespół niespokojnych nóg), niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn (późna dyskineza),
• zaburzenia snu,
• myśli samobójcze,
• zaburzenia myślenia,
• niestabilność (uczucie wirowania),
• zmiany w odczuwaniu smaku,
• zaburzenia pamięci,
• nieprawidłowe uczucie na skórze (parestezje),
• uczucie noszenia ciasnej opaski wokół głowy (napięciowy ból głowy), migreny,
• trudności podczas skupiania wzroku, nieostre widzenie,
• ziększona wrażliwość słuchu,
• palpitacje, zmiany w rytmie serca,
• obniżenie ciśnienia krwi na stojąco, co może powodować omdlenia,
• podniesione ciśnienie krwi,
• ból brzucha lub zaburzenia,
• brak lub niedobór wydzielania śliny,
• biegunka,
• niestrawność,
• suchość warg,
• ból zęba,
• częściowy lub całkowity brak włosów, nieprawidłowość wzrostu włosów,
• wysypka, pokrzywka,
• skurcze i sztywność mięśni, bóle mięśniowe,
• bóle stawów, bóle ramion i nóg, bóle szczęki,
• obecność bilirubiny w moczu, obecność białka w moczu, marker czynności nerek,
• bóle lub trudności w oddawaniu moczu, częste oddawanie moczu, zaburzenia czynności nerek,
• dysfunkcje seksualne,
• trudności podczas wytrysku,
• nieprawidłowe powiększenie piersi, bóle piersi, wydzielanie mleka z piersi,
• nieregularne cykle menstruacyjne bądź ich brak,
• wydawanie niekontrolowanych dźwięków i wykonywanie niekontrolowanych ruchów (zespół Tourette'a),
• dreszcze,
• trudności z chodzeniem,
• złe samopoczucie,
• ból w klatce piersiowej,
• gorączka,
• umyślne przedawkowanie,
• wpływ na czynność tarczycy, widoczne w badaniach krwi wzrost cholesterolu we krwi, wzrost stężenia trójglicerydów we krwi, obniżenie stężenia HDL, zmniejszenie stężenia LDL,
• wzrost stężenia glukozy we krwi (cukru we krwi), wzrost stężenia insuliny we krwi, wzrost aktywności niektórych enzymów wątrobowych (marker funkcji wątroby), obserwowany w badaniach krwi,
• wzrost lub obniżenie stężenia testosteronu we krwi, wzrost stężenia TSH we krwi obserwowany w badaniach krwi,
• zmiany w EKG,
• obniżenie stężenia hemoglobiny, obniżenie liczby białych krwinek (zwalczających zakażenia) obserwowany w badaniach krwi.

Może upłynąć kilka dni, a nawet tygodni, zanim ten lek zacznie w pełni działać. W razie jakichkolwiek pytań dotyczących tego leku należy skontaktować się z lekarzem. 

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lurasidone Teva lub podczas leczenia, należy omówić to z lekarzem, zwłaszcza jeśli:

• pacjent ma myśli samobójcze lub wykazuje zachowania samobójcze ,
• pacjent ma chorobę Parkinsona lub otępienie,
• u pacjenta rozpoznano kiedykolwiek stan objawiający się wysoką gorączką i sztywnością mięśni (nazywany złośliwym zespołem neuroleptycznym) lub pacjent odczuwał kiedykolwiek sztywność i drżenie mięśni albo miał problemy z poruszaniem (objawy pozapiramidowe) lub nieprawidłowe ruchy języka lub twarzy (późne dyskinezy). Należy pamiętać, że ten lek może wywołać takie dolegliwości,
• pacjent ma chorobę serca lub otrzymuje leki stosowane w chorobie serca powodujące skłonność do niskiego ciśnienia krwi, lub ktoś z członków rodziny pacjenta ma zaburzenia rytmu serca (w tym wydłużenie odstępu QT),
• pacjent ma w wywiadzie napady padaczkowe lub padaczkę,
• u pacjenta lub kogoś z jego rodziny występowały zakrzepy krwi, gdyż leki przeciwko schizofrenii wiążą się z powstawaniem zakrzepów krwi,
• pacjent ma powiększone piersi (u mężczyzn, ginekomastia), u pacjenta występuje mleczna wydzielina z piersi (mlekotok), brak miesiączkowania lub zaburzenia erekcji,
• pacjent ma cukrzycę lub skłonność do cukrzycy,
• pacjent ma zaburzoną czynność nerek,
• pacjent ma zaburzoną czynność wątroby,
• masa ciała pacjenta się zwiększyła,
• u pacjenta następuje obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania, co może powodować omdlenia,
• uzależnienie od opioidów (leczone buprenorfiną), silny ból (leczony opioidami) lub depresja lub inne choroby leczone lekami przeciwdepresyjnymi. Stosowanie tych leków razem z lekiem  Lurasidone Teva może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu (patrz „Lek Lurasidone Teva a inne leki”).

Jeśli pacjenta dotyczy którykolwiek z powyższych stanów, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który może uznać za właściwe zmianę dawki leku, dokładniejsze monitorowanie stanu pacjenta lub przerwanie stosowania leku Lurasidone Teva. 

Lek Lurasidone Teva zawiera sód

• Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na jedną tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 
• Nie należy stosować tego leku w okresie ciąży, chyba że zostało to uzgodnione z lekarzem.  
• Jeżeli lekarz uzna, że potencjalne korzyści z leczenia w okresie ciąży przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla nienarodzonego dziecka, będzie dokładnie monitorował stan dziecka po urodzeniu. Wynika to z faktu, że u noworodków, których matki przyjmowały lurazydon w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie 3 miesiące), mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność i (lub) zwiotczenie mięśni, senność, pobudzenie, problemy z oddychaniem i trudności z pobieraniem pokarmu.  
• Jeżeli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy skontaktować się z lekarzem.

• Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 
• Nie wiadomo, czy lurazydon przenika do mleka matki.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Ma to szczególne znaczenie, jeżeli pacjent przyjmuje:  

• jakiekolwiek leki działające na mózg, gdyż mogą one negatywnie wpłynąć na działanie leku Lurasidone Teva na mózg,
• leki obniżające ciśnienie krwi, lek ten może bowiem także obniżyć ciśnienie krwi,
• leki przeciwko chorobie Parkinsona i zespołowi niespokojnych nóg (np. lewodopa), gdyż ten lek może osłabić ich działanie,
• leki zawierające pochodne alkaloidów sporyszu (stosowane w leczeniu migreny) oraz inne leki, w tym terfenadynę i astemizol (stosowane w leczeniu kataru siennego i innych objawów  alergicznych), cyzapryd (stosowany w leczeniu problemów z trawieniem), pimozyd (stosowany w leczeniu chorób psychicznych), chinidynę (stosowana w leczeniu chorób serca), beprydyl (stosowany w leczeniu bólu w klatce piersiowej),
• leki zawierające buprenorfinę (stosowane w leczeniu uzależnienia od opioidów), opioidy (stosowane w leczeniu silnego bólu) lub leki przeciwdepresyjne, takie jak moklobemid, tranylcypromina, citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, duloksetyna, wenlafaksyna, amitryptylina, doksepina lub trimipramina. Leki te mogą wchodzić w interakcje z lekiem Lurasidone Teva i mogą wystąpić objawy takie jak mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni kontrolujących ruch oka, pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, drżenie, przesadne odruchy, zwiększone napięcie mięśni, temperatura ciała powyżej 38°C. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.  

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który może uznać za konieczne zmianę dawki takiego leku podczas leczenia lekiem Lurasidone Teva. 

Następujące leki mogą spowodować zwiększenie stężenia lurazydonu we krwi:

• diltiazem (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi),
• erytromycyna (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń),
• flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych),
• werapamil (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub bólu w klatce piersiowej).

  Następujące leki mogą spowodować zmniejszenie stężenia lurazydonu we krwi:  

• amprenawir, efawirenz, etrawiryna (stosowane w leczeniu zakażenia HIV),
• aprepitant (stosowany w leczeniu mdłości i wymiotów),
• armodafinil, modafinil (stosowane w leczeniu senności),
• bozentan (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub owrzodzenia palców),
• nafcylina (stosowana w leczeniu zakażeń),
• prednizon (stosowany w leczeniu chorób zapalnych),
• rufinamid (stosowany w leczeniu napadów padaczkowych).

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który może uznać za konieczne zmianę dawki leku Lurasidone Teva.  

Stosowanie leku Lurasidone Teva z jedzeniem i piciem

Podczas przyjmowania tego leku nie należy pić soku grejpfrutowego. Grejpfruty mogą wpłynąć na działanie tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Podczas przyjmowania tego leku należy unikać picia alkoholu, ponieważ alkohol nasila negatywne działanie leku.  

• Podczas leczenia tym lekiem może wystąpić senność, zawroty głowy lub zaburzenia widzenia.
• Nie należy prowadzić pojazdów, jeździć rowerem ani obsługiwać żadnych narzędzi czy maszyn, dopóki nie będzie wiadomo, czy ten lek nie działa na pacjenta w niekorzystny sposób.  

Jak przechowywać lek Lurasidone Teva?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.  
• Brak szczególnych zaleceń dotyczących przechowywania.