Rosugen (Rosuvastatinum)

Jak działa lek Rosugen?

Lek Rosugen obniża poziom lipidów we krwi, a szczególnie stężenie złego cholesterolu (LDL-C). Działanie to polega na blokowaniu wytwarzania w organizmie cholesterolu LDL-C oraz zwiększeniu zdolności organizmu do usuwania tej frakcji tłuszczu.

Kiedy stosuje się lek Rosugen?

Lek Rosugen stosuje się:

• w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu
• w profilaktyce miażdżycy
• w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia ataku serca lub udaru u pacjentów z grupy ryzyka

Jak stosować lek Rosugen?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób przyjmowania leku:

• tabletki należy połykać w całości, popijając wodą
• tabletki przyjmuje się raz na dobę, z posiłkiem lub bez posiłku
• tabletki najlepiej stosować o tej samej porze dnia, aby nie pominąć przyjęcia tabletki

Stosowanie leku Rosugen w celu obniżenia wysokiego stężenia cholesterolu

• zwykle stosowana dawka początkowa to 5 mg lub 10 mg
• wybór dawki początkowej zależy od:
  • stężenia cholesterolu we krwi
  • ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu
  • występowania czynników, które sprzyjają wystąpieniu działań niepożądanych
• lekarz może zalecić stosowanie dawki początkowej wielkości 5 mg u pacjentów:
  • pochodzenia azjatyckiego
  • w wieku powyżej 70 lat
  • z umiarkowanie nasilonymi problemami z nerkami
  • narażonych na wystąpienie miopatii
• lekarz może zwiększyć dawkę w zależności od potrzeb pacjenta
• dawka leku może być zwiększana przez lekarza z częstotliwością nie większą niż co 4 tygodnie
• maksymalna dawka dobowa leku to 40 mg - stosowana u pacjentów z wysokim stężeniem cholesterolu i dużym ryzykiem wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu

Stosowanie leku Rosugen w celu zmniejszenia ryzyka zawału serca, udaru mózgu lub związanych z tym problemów

• zalecana dawka dobowa to 20 mg

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat

• zakres stosowanych dawek w tej grupie pacjentów to 5-20 mg
• dawka początkowa zazwyczaj stosowana to 5 mg, lekarz może stopniowo zwiększać dawkę leku, aż do momentu wybrania dawki odpowiedniej dla danego pacjenta
• maksymalna dawka dobowa to 10-20 mg w zależności od jednostki chorobowej
• lek należy zażywać raz na dobę
• dawka 40 mg nie może być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat

Podczas terapii pacjent powinien regularnie badać poziom cholesterolu. Lekarz na podstawie wyników badań będzie dobierał odpowiednie dawki leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Należy skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala.

Pominięcie zastosowania leku

Należy przyjąć kolejną dawkę leku o standardowej porze ustalonej przez pacjenta. Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełniania pominiętej dawki leku.

Przerwanie stosowania leku

Przed zakończeniem stosowania leku należy najpierw zasięgnąć opinii lekarza. Zakończenie przyjmowania leku może spowodować ponowny wzrost stężenia cholesterolu.

Kiedy nie stosować leku Rosugen?

Leku Rosugen nie powinno się stosować w przypadku:

• uczulenia na rozuwastatynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• nietolerancji niektórych cukrów
• ciąży lub karmienia piersią
• chorób wątroby
• ciężkich chorób nerek
• powtarzającego się lub niewyjaśnionego bólu mięśni
• jednoczesnego stosowania cyklosporyny

Przeciwwskazania do stosowania dawki 40 mg:

• nasilone problemy z nerkami
• nieprawidłowa praca tarczycy
• nawracające, niewiadomego pochodzenia dolegliwości lub bóle mięśni
• nadużywanie alkoholu przez pacjenta
• pochodzenie azjatyckie
• stosowanie leków z grupy fibratów

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Rosugen może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Rosugen i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• trudności w oddychaniu z wystąpieniem obrzęku twarzy, ust, języka i/lub gardła, lub bez
• obrzęk twarzy, warg, języka i/lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu
• bardzo nasilone swędzenie skóry (z grudkami)
• bóle lub inne dolegliwości mięśni, które utrzymują się dłużej niż można się spodziewać - objawy ze strony mięśni pojawiają się częściej u dzieci i młodzieży
• rabdomioliza

U pacjenta mogą również wystąpić następujące działania niepożądane, które mogą być objawami poważnej choroby. Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z poniższych, powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej:

• uczucie silnego zmęczenia, pragnienie, oddawanie moczu częściej niż zwykle, zwłaszcza w nocy - mogą to być objawy cukrzycy. Jest to bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent ma wysoki poziom cukrów i tłuszczów we krwi, nadwagę i wysokie ciśnienie krwi
• ostry ból brzucha, promieniujący do pleców (mogą być to objawy zapalenia trzustki)
• częstsze lub łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków, lub krwawień, co może być objawem małej liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), z gorączką, bólem brzucha, jasnymi stolcami lub ciemnym zabarwieniem moczu (mogą być to oznaki problemów z wątrobą)
• uczucie drętwienia, mrowienia lub pieczenia ramion i nóg (mogą to być objawy uszkodzenia nerwów)
• ciężkie reakcje skórne - powstawanie pęcherzy i łuszczenie skóry, szczególnie wokół ust, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
• problemy z oddychaniem, w tym uporczywy kaszel i/lub duszność, lub gorączka (mogą być to objawy bliznowacenia płuc, znanego jako śródmiąższowa choroba płuc)

Inne działania niepożądane:

Często (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• ból brzucha
• zaparcie
• ból mięśni
• nudności
• osłabienie
• zawroty głowy
• zwiększenie ilości białka w moczu - zazwyczaj objaw ten ustępuje samoistnie i nie trzeba przerywać stosowania leku (dotyczy tylko dawki 40 mg)

Niezbyt często (mogą dotyczyć 1 na 100 pacjentów):

• wysypka, swędzenie lub inne reakcje skórne
• zwiększenie ilości białka w moczu - zazwyczaj objaw ten ustępuje samoistnie i nie trzeba przerywać stosowania leku (dotyczy to dawki 5 mg, 10 mg, 20 mg)

Rzadko (mogą dotyczyć 1 na 1000 pacjentów):

• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych stwierdzane w badaniach krwi

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć 1 na 10 000 pacjentów):

• obecność krwi w moczu
• bóle stawów
• utrata pamięci
• powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia)

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• biegunka (luźne stolce)
• kaszel
• duszność
• obrzęk (opuchnięcie)
• zaburzenia snu, w tym bezsenność i koszmary senne
• zaburzenia seksualne
• depresja
• choroby ścięgien, niekiedy powikłane pęknięciem lub zerwaniem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Rosugen należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty:

• jeśli u pacjenta występują choroby nerek
• jeśli u pacjenta występują choroby wątroby
• jeśli u pacjenta występują częste lub niewiadomego pochodzenia dolegliwości, lub bóle mięśni, albo u pacjenta lub w jego rodzinie występowały w przeszłości choroby mięśni, lub pacjent miał wcześniej zaburzenia ze strony mięśni występujące podczas stosowania leków zmniejszających stężenie substancji tłuszczowych - pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, kiedy wystąpią u niego dolegliwości lub bóle mięśni niewiadomego pochodzenia, szczególnie jeśli towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie i gorączka, należy również poinformować lekarza, jeśli wystąpi stałe osłabienie mięśni
• jeśli pacjent spożywa regularnie duże ilości alkoholu
• jeśli u pacjenta występuje choroba tarczycy
• jeśli pacjent stosuje leki zmniejszające stężenie cholesterolu z grupy fibratów
• jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV, np. rytonawir z lopinawirem i/lub atazanawirem
• jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 7 dni doustnie, lub we wstrzyknięciach lek zawierający kwas fusydowy (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych) - stosowanie kwasu fusydowego jednocześnie z lekiem Rosugen może prowadzić do ciężkich uszkodzeń mięśni (rabdomiolizy)
• jeśli pacjent ma powyżej 70 lat - ponieważ lekarz musi dobrać odpowiednią dawkę początkową leku Rosugen dla pacjenta
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność układu oddechowego
• jeśli pacjent pochodzi z Azji

• jeśli pacjent ma ponad 70 lat
• jeśli pacjent jest chory na cukrzycę lub istnieje u niego ryzyko rozwoju cukrzycy

Jeśli którakolwiek z wymienionych wyżej sytuacji dotyczy pacjenta, nie powinien on przyjmować leku w dawce 40 mg, a przed przyjęciem leku Rosugen w jakiejkolwiek innej dawce należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek ma wpływ na czynność wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie kuracji lekiem, powinny zostać wykonane badania krwi oceniające aktywność enzymów wątrobowych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Rosugen nie wolno stosować w ciąży. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę, powinna natychmiast przerwać stosowanie leku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Rosugen nie wolno stosować w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Rosugen nie powinien być jednocześnie przyjmowany z:

• cyklosporyną
• fibratami (w przypadku dawki leku Rosugen 40 mg)

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• warfarynę lub klopidogrel (lub jakikolwiek inny lek rozrzedzający krew)
• leki z grupy fibratów (takie jak gemfibrozyl, fenofibrat) lub jakikolwiek inny lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi (np. ezetymib)
• leki stosowane w przypadku niestrawności (stosowane w celu zobojętnienia kwasu solnego w żołądku)
• erytromycynę (antybiotyk)
• kwas fusydowy (antybiotyk)
• doustne środki antykoncepcyjne
• hormonalną terapię zastępczą
• leki stosowane w leczeniu zakażeń wirusowych, w tym zakażenia HIV lub wirusem zapalenia wątroby typu C, podawane pojedynczo lub w skojarzeniu z innymi lekami (np. rytonawir z lopinawirem i/lub azatanawir, lub symeprewir)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

U większości pacjentów lek Rosugen nie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Jeśli w trakcie stosowania leku pojawią się zawroty głowy, należy skonsultować się z lekarzem przed podjęciem próby prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Rosugen?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C
• lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• lek pakowany w butelki powinien być używany nie dłużej niż 3 miesiące od pierwszego otwarcia butelki