Stomezul (Esomeprazolum)

Jak działa lek Stomezul?

Stomezul zawiera ezomeprazol, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Czynna postać ezomeprazolu blokuje aktywność enzymu pompy protonowej i w ten sposób hamowane jest podstawowe i stymulowane wydzielanie kwasu w żołądku

Kiedy stosuje się lek Stomezul?

Lek Stomezul stosuje się w:

Dorośli:

• chorobie refluksowej przełyku (GERD). Polega ona na zarzucaniu kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem), co powoduje ból, stan zapalny i zgagę
• chorobie wrzodowej żołądka i górnej części jelita z zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. W razie wystąpienia tych dolegliwości, lekarz może przepisać także antybiotyki w celu leczenia zakażenia i zagojenia wrzodu
• chorobie wrzodowej żołądka wywołanej niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Lek Stomezul przepisywany jest także w celu zapobiegania powstawaniu wrzodów żołądka u pacjentów, którzy przyjmują niesteroidowe leki przeciwzapalne
• przedłużonym leczeniu po zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów dzięki dożylnie podawanemu ezomeprazolowi
• zbyt dużej ilości kwasu w żołądku wywołanej przez guz w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona)

Młodzież w wieku 12 lat i starsza:

• chorobie refluksowej przełyku (GERD). Polega na zarzucaniu kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem), co powoduje ból, stan zapalny i zgagę
• chorobie wrzodowej żołądka i górnej części jelita z zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. W razie wystąpienia tych dolegliwości, lekarz może przepisać także antybiotyki w celu leczenia zakażenia i zagojenia wrzodu

Jak stosować lek Stomezul?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

• w przypadku długotrwałego przyjmowania leku (zwłaszcza przez okres dłuższy niż rok), może być konieczna kontrola lekarska
• w razie gdy lekarz zalecił przyjmowanie leku doraźnie, należy poinformować go o wszelkich zmianach w objawach
• lekarz zadecyduje o dawce leku i czasie leczenia. Dawkowanie zależy od stanu pacjenta, wieku oraz czynności wątroby

Dorośli w wieku 18 lat i starsi

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku (GERD)

• u pacjentów, u których stwierdzono niewielkie uszkodzenie przełyku, zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Stomezul raz na dobę przez okres 4 tygodni. Gdy nie doszło do wyleczenia przełyku, lekarz może zalecić przyjmowanie tej samej dawki przez kolejne 4 tygodnie
• zazwyczaj zalecana dawka po wyleczeniu przełyku to 20 mg leku Stomezul raz na dobę
• jeżeli przełyk nie był uszkodzony, zazwyczaj zalecana dawka leku Stomezul to 20 mg na dobę. Po wyrównaniu objawów, lekarz może zalecić przyjmowanie leku doraźnie w dawce do 20 mg na dobę
• w przypadku ciężkich chorób wątroby, lekarz może przepisać mniejszą dawkę leku

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby

• zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Stomezul dwa razy na dobę przez tydzień
• lekarz zaleci również stosowanie antybiotyków, np. amoksycyliny i klarytromycyny

Leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)

• zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Stomezul raz na dobę przez 4 do 8 tygodni

Zapobieganie wrzodom żołądka podczas terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)

• zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Stomezul raz na dobę

Przedłużone leczenie po zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów za pomocą dożylnie podawanego ezomeprazolu

• zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Stomezul raz na dobę przez 4 tygodnie

Leczenie nadmiaru kwasu w żołądku wywołanego przez guz w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona)

• zwykle zalecana dawka to 40 mg leku Stomezul dwa razy na dobę
• lekarz dostosuje dawkę w zależności od potrzeb pacjenta i zadecyduje o czasie trwania leczenia. Maksymalna dawka leku to 80 mg dwa razy na dobę

Młodzież w wieku 12 lat i starsza:

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku (GERD)

• u pacjentów, u których stwierdzono niewielkie uszkodzenie przełyku, zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Stomezul raz na dobę przez okres 4 tygodni. Gdy nie doszło do wyleczenia przełyku, lekarz może zalecić przyjmowanie tej samej dawki przez kolejne 4 tygodnie
• zazwyczaj zalecana dawka po wyleczeniu przełyku to 20 mg leku Stomezul raz na dobę
• jeżeli przełyk nie był uszkodzony, zazwyczaj zalecana dawka leku Stomezul to 20 mg na dobę
• w przypadku ciężkich chorób wątroby, lekarz może przepisać mniejszą dawkę leku

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby

• zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Stomezul dwa razy na dobę przez tydzień
• lekarz zaleci również stosowanie antybiotyków, np. amoksycyliny i klarytromycyny

Przyjmowanie leku Stomezul

• lek Stomezul można przyjmować o każdej porze dnia
• lek Stomezul można przyjmować z jedzeniem lub na czczo
• tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy ich żuć ani kruszyć, gdyż zawierają one peletki pokryte powłoką chroniącą przed działaniem kwasu żołądkowego. Istotne jest, aby nie uszkodzić peletek

W razie trudności z połykaniem tabletek

Jeśli pacjent ma trudności z połknięciem tabletki:

• wrzucić tabletkę do szklanki z niegazowaną wodą. Nie należy stosować innych płynów
• wymieszać, aż tabletka rozpadnie się (płyn nie będzie przejrzysty). Należy wypić płyn od razu lub w ciągu 15 minut od przygotowania. Płyn należy zamieszać bezpośrednio przed wypiciem
• aby upewnić się, że cały lek został zażyty, szklankę należy napełnić wodą do połowy, zamieszać i wypić płyn. Nierozpuszczone cząstki zawierają lek. Nie wolno ich żuć ani kruszyć
• gdy pacjent nie może samodzielnie połykać, tabletkę można wymieszać z niewielką ilością wody i podać strzykawką przez zgłębnik bezpośrednio do żołądka

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Stomezul

W razie przyjęcia większej dawki leku Stomezul niż przepisana przez lekarza, należy bezzwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Stomezul

W przypadku pominięcia dawki leku, należy zażyć ją tak szybko jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwie dawki w tym samym czasie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Stomezul

Lek należy przyjmować zawsze tak długo, jak to zalecił to lekarz. Przerywanie leczenia lub leczenie z przerwami bez konsultacji lekarskiej może zmniejszyć skuteczność terapii.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Stomezul?

Nie należy stosować leku Stomezul:

• jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• gdy u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej, np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol
• jeśli jednocześnie przyjmowany jest nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń HIV)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Stomezul może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Stomezul i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• świszczący oddech, obrzęk ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry. Mogą również pojawić się pęcherze i krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów rodnych. Mogą to być objawy zespołu Stevensa - Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka
• żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu oraz zmęczenie, które mogą być objawami chorób wątroby
• w bardzo rzadkich przypadkach, lek Stomezul może wywierać niekorzystny wpływ na białe krwinki, prowadząc do niedoboru odporności. W razie wystąpienia zakażeń z takimi objawami jak gorączka z bardzo złym samopoczuciem, lub gorączka z oznakami zakażenia miejscowego, takimi jak ból szyi, gardła lub jamy ustnej lub też trudności w oddawaniu moczu, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem w celu przeprowadzenia badań krwi wykluczających agranulocytozę (niedobór białych krwinek). Bardzo ważne jest wówczas, aby poinformować lekarza o przyjmowaniu leku.

Inne działania niepożądane:

Często (u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności, wymioty
• łagodne polipy żołądka

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• obrzęk stóp i kostek
• zaburzenia snu (bezsenność)
• zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (uczucie wirowania)
• suchość w jamie ustnej
• zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby
• wysypka skórna, guzkowata wysypka (pokrzywka), swędzenie skóry
• złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (jeśli lek Stomezul jest stosowany w dużych dawkach oraz przez długi czas)

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zaburzenia krwi, np. zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia) lub płytek krwi (trombocytopenia). Może to powodować osłabienie, łatwe tworzenie się siniaków oraz sprzyjać zakażeniom
• małe stężenie sodu we krwi. Może to powodować osłabienie, wymioty oraz skurcze
• uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia
• zaburzenia smaku
• zaburzenia wzroku, np. niewyraźnie widzenie
• nagła zadyszka lub duszność (skurcz oskrzeli)
• zapalenie jamy ustnej
• zakażenie grzybicze zwane pleśniawką, które może atakować jelita
• utrata włosów (łysienie)
• wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne
• bóle stawów lub mięśni
• złe samopoczucie i brak energii
• nasilone pocenie się

Bardzo rzadko (u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• brak białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi
• agresja
• omamy (widzenie, słyszenie lub wyczuwanie rzeczy, których nie ma)
• osłabienie siły mięśniowej
• ciężkie choroby nerek
• powiększone piersi u mężczyzn

Nieznana częstość:

• jeżeli stosowano lek Stomezul przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, spadku stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca. W przypadku zaobserwowania któregoś z wymienionych objawów, należy o tym bezzwłocznie poinformować lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do spadku stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi
• zapalenie jelita prowadzące do biegunki
• wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów

Przed zastosowaniem leku Stomezul, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• ciężkiej choroby wątroby lub nerek
• gdy u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Stomezul, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego
• planowanego specyficznego badania krwi (stężenie chromograniny A)

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, szczególnie w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ może on zalecić przerwanie leczenia. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich jak ból stawów.

Stomezul może maskować objawy innych chorób, dlatego należy bezzwłocznie poinformować lekarza o następujących objawach występujących przed terapią lub podczas terapii lekiem Stomezul:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i trudności z przełykaniem
• ból brzucha lub niestrawność
• wymioty pokarmem lub krwią
• czarne stolce z domieszką krwi

W razie stosowania leku Stomezul doraźnie, należy zgłosić się do lekarza, jeśli objawy nie ustąpią lub zmienią charakter.

Stosując inhibitory pompy protonowej, takie jak lek Stomezul, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może wzrosnąć nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz podejmuje decyzję o stosowaniu leku Stomezul podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak danych dotyczących przenikania leku Stomezul do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy przyjmować leku Stomezul w czasie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Stomezul równocześnie z nelfinawirem (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu następujących leków:

• atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV)
• ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych). W razie konieczności lekarz dostosuje dawkę leku Stomezul u pacjentów przyjmujących lek w sposób ciągły i u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby
• erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka)
• leki metabolizowane przez specyficzny enzym, takie jak:
  • cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji)
  • diazepam (lek stosowany w stanach lękowych jako lek rozluźniający mięśnie lub w leczeniu epilepsji)
  • fenytoina (lek stosowany w leczeniu epilepsji)

W razie konieczności lekarz musi zmniejszyć dawkę tych leków, zwłaszcza jeśli przyjmowane są okazjonalnie. U pacjentów przyjmujących fenytoinę lekarz będzie kontrolował jej stężenie we krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania leku Stomezul.

• leki stosowane do rozrzedzania krwi takie jak warfaryna, fenprokumon, acenokumarol - pacjent może być monitorowany przez lekarza przy rozpoczęciu oraz zakończeniu terapii lekiem Stomezul
• cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego)
• cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi)
• metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w dużych dawkach do leczenia raka) - jeśli pacjent przyjmuje duże dawki metotreksatu lekarz może tymczasowo zalecić odstawienie leku Stomezul
• takrolimus (lek stosowany po przeszczepie narządów)
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy)
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (lek stosowany w leczeniu depresji)
• digoksyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń serca)
• klopidogrel (lek przeciwzakrzepowy)

W razie równoczesnego stosowania amoksycyliny i klarytromycyny oraz leku Stomezul w leczeniu wrzodów wywołanych zakażeniem Helicobacter pylori bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich innych przyjmowanych lekach.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Jest mało prawdopodobne, by lek Stomezul wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże mogą wystąpić działania niepożądane takie jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. Wówczas nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Stomezul?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C
• okres ważności po pierwszym otwarciu butelki: 6 miesięcy