Tarsime (Cefuroximum)

Jak działa lek Tarsime?

Lek Tarsime dzięki zawartości substancji czynnej cefuroksymu z grupy cefalosporyn 2 generacji i wykazuje działanie bakteriobójcze.

Kiedy stosuje się lek Tarsime?

Tarsime jest stosowany do leczenia zakażeń:

• płuc lub klatki piersiowej,
• układu moczowego
• skóry i tkanek miękkich
• brzucha
• oraz w celu zapobiegania zakażeniom podczas operacji

Jak stosować lek Tarsime?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką.

Dawkowanie

• lekarz dostosuje odpowiednią dawkę w zależności od ciężkości oraz rodzaju zakażenia, przyjmowanych antybiotyków, masy ciała pacjenta, jego wieku oraz wydolności nerek

Noworodki i niemowlęta (w wieku 0-3 tygodni)

• zalecana dawka dobowa to 30-100 mg na każdy kilogram masy ciała niemowlęcia lub dziecka
• dawkę tę należy podawać w 2 lub 3 dawkach podzielonych

Niemowlęta (w wieku powyżej 3 tygodni) i dzieci

• zalecana dawka dobowa to 30-100 mg na każdy kilogram masy ciała niemowlęcia lub dziecka
• dawkę tę należy podawać w 3 lub 4 dawkach podzielonych

Dorośli i młodzież

• zalecana dawka to 750-1500mg leku Tarsime na dobę podawana w 2,3 lub 4 dawkach podzielonych 
• nie należy przekraczać dawki 6g na dobę

Pacjenci z chorymi nerkami

Lekarz dostosuje odpowiednią dawkę.

Kiedy nie stosować leku Tarsime?

Nie należy stosować leku Tarsime gdy u pacjenta występuje: 

• uczulenie na cefuroksym, antybiotyki z grupy cefalosporyn lub którykolwiek ze składników leku
• ciężka reakcja alergiczna po podaniu antybiotyków beta-laktamowych (penicyliny, monobaktamy, karbapenemy)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tarsime może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli podczas stosowania leku Tarsime wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych:

• reakcja alergiczna: wypukła, swędząca wysypka, spadek ciśnienia tętniczego krwi, obrzęk górnych dróg oddechowych, czasami twarzy lub ust, który może utrudniać oddychanie, w tym anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny – gwałtownie przebiegające reakcje zagrażające życiu, przebiegające z zawrotami głowy, dezorientacją i omdleniem z powodu niedostatecznego przepływu krwi przez narządy
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk Quinckego) charakteryzujący się występowaniem ograniczonych obrzęków skóry i błony śluzowej, które mogą być groźne dla życia jeśli wystąpią w gardle lub krtani
• rozlane zmiany skórne (różowe zmiany na skórze kończyn i wewnątrz jamy ustnej), z pęcherzami i łuszczącym się naskórkiem; może być to objaw zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka - choroby Leyella
• obfita i wodnista biegunka utrzymująca się przez dłuższy czas, przebiegająca z gorączką i bólem brzucha; może być objawem zapalenia jelita grubego (nazywanego rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego)

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• ból w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk i zaczerwienienie wzdłuż żyły
• zwiększenie aktywności substancji (enzymów) wytwarzanych w wątrobie
• zmiana liczby białych krwinek (neutropenia lub eozynofilia)
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny w krwinkach czerwonych

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• wysypka skórna, pokrzywka i świąd
• zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia)
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe
• zwiększenie stężenia bilirubiny (substancji wytwarzanej przez wątrobę)
• dodatni wynik testu Coombsa, w wynikach badań

Częstość nieznana: 

• zakażenie grzybicze, bakteryjne (Clostridium difficile)
• zbyt szybki rozpad krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna),
• zmniejszenie liczby płytek krwi (komórek biorących udział w krzepnięciu krwi - małopłytkowość)
• wysoka temperatura (gorączka), zapalenie naczyń krwionośnych skóry
• śródmiąższowe zapalenie nerek (gorączka, tępe bóle w okolicy lędźwiowej), w wynikach badań: zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny w surowicy krwi zmniejszenie klirensu kreatyniny

W trakcie leczenia lekiem Tarsime należy zwrócić uwagę, czy nie występują takie dolegliwości, jak reakcje uczuleniowe i zaburzenia żołądka i jelit. Jeśli pacjent miał reakcje uczuleniowe na inne antybiotyki, może być także uczulony na lek Tarsime.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku Tarsime w trakcie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku Tarsime w trakcie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leku Tarsime nie należy łączyć z:

• antybiotykami z grupy aminoglikozydów
• lekami moczopędnymi
• probenecydem
• lekami przeciwzakrzepowymi
• doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, podczas stosownia leku Tarsime należy zastosować dodatkowe mechaniczne środki zapobiegania ciąży, lek może obnizać skuteczność doustnej antykoncepcji

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn jeśli pacjent nie czuje się dobrze.

Jak przechowywać lek Tarsime?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem
• przechowywać w temperaturze poniżej 25°C