Telmizek HCT (Telmisartanum + Hydrochlorothiazidum)

Telmizek HCT jest lekiem złożonym, zawierającym dwie substancje czynne, telmisartan i hydrochlorotiazyd w jednej tabletce. Telmisartan należy do antagonistów receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, powodującą zwężenie naczyń krwionośnych, tym samym podwyższającą ciśnienie tętnicze. Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków zwanych tiazydowymi lekami moczopędnymi.

Jak działa lek Telmizek HCT?

Obie substancje zawarte w jednej tabletce wspomagają kontrolę wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Telmisartan blokuje działanie angiotensyny II, w związku z czym naczynia krwionośne rozszerzają się, a ciśnienie tętnicze obniża. Hydrochlorotiazyd zwiększa wydalanie moczu, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Kiedy stosuje się lek Telmizek HCT?

Lek Telmizek HCT jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan stosowany oddzielnie.

Jak stosować lek Telmizek HCT?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zalecana dawka leku Telmizek HCT to jedna tabletka na dobę. Należy przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia, można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabletki należy połknąć popijając wodą lub napojem bezalkoholowym.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Jeśli u pacjenta wątroba nie funkcjonuje właściwie, zwykła dawka nie powinna być większa niż 40 mg telmisartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu na dobę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą albo z najbliższym szpitalnym oddziałem doraźnej pomocy medycznej.

Pominięcie zastosowania leku

Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku, powinien zażyć go niezwłocznie jeszcze tego samego dnia. Jeżeli tabletka nie zostanie przyjęta jednego dnia, należy przyjąć zwykle stosowaną dawkę następnego dnia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Telmizek HCT?

Leku Telmizek HCT nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na telmisartan lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• uczulenia na hydrochlorotiazyd lub pochodne sulfonamidów
• ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem drugiego i trzeciego trymestru
• ciężkiej choroby wątroby, takiej jak zastój żółci lub zwężenie dróg żółciowych, lub jakiejkolwiek innej ciężkiej choroby wątroby
• ciężkiej choroby nerek
• niskiego stężenia potasu lub wysokiego stężenia wapnia we krwi, które nie ulegają poprawie na skutek leczenia
• leczenia aliskirenem u pacjentów chorych na cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Telmizek HCT może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Telmizek HCT i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych niżej działań niepożądanych:

• posocznica
• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
• tworzenie się pęcherzy i złuszczanie się zewnętrznej warstwy skóry (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)

Częste (do 1 na 10 pacjentów):

• zawroty głowy

Niezbyt częste (do 1 na 100 pacjentów):

• zmniejszenie stężenia potasu we krwi
• lęk
• omdlenia
• uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje)
• uczucie wirowania
• przyspieszone tętno
• zaburzenia rytmu serca
• niskie ciśnienie tętnicze krwi
• nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas wstawania
• skrócenie oddechu (duszność)
• biegunka
• suchość błon śluzowych w jamie ustnej
• wzdęcia
• ból pleców
• skurcze mięśni
• ból mięśni
• zaburzenia erekcji
• ból w klatce piersiowej
• zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi

Rzadkie (do 1 na 1000 pacjentów):

• zapalenie płuc
• zapalenie oskrzeli
• aktywacja lub zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego
• ból gardła
• zapalenie zatok
• uczucie smutku (depresja)
• bezsenność
• zaburzenia widzenia
• trudności w oddychaniu
• ból brzucha
• zaparcia
• wzdęcia (niestrawność)
• nudności
• wymioty
• zapalenie błony śluzowej żołądka
• nieprawidłowa czynność wątroby (występuje częściej u pacjentów pochodzenia japońskiego)
• zaczerwienienie skóry
• reakcje alergiczne takie jak świąd lub wysypka
• zwiększona potliwość
• pokrzywka
• ból stawów i ból kończyn
• skurcze mięśni
• objawy grypopodobne
• ból
• małe stężenie sodu
• zwiększone stężenie kreatyniny
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi

• hydrochlorotiazyd może powodować rzadkie reakcje powodujące ograniczenie widzenia i ból oczu, które mogą się pojawić w ciągu kilku godzin do kilku tygodni od przyjęcia leku, nieleczone mogą prowadzić do trwałego zaburzenia wzroku
• podczas przyjmowania leku należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV
• leczenie hydrochlorotiazydem może prowadzić do zaburzenia równowagi elektrolitów w organizmie
• w przypadku planowanego zabiegu operacyjnego lub znieczulenia należy powiadomić lekarza o przyjmowaniu leku
• lek może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów rasy czarnej

Należy stosować ostrożnie i przed zastosowaniem leku poinformować lekarza o występowaniu u pacjenta:

• niedociśnienia, którego prawdopodobieństwo wystąpienia jest większe, jeśli pacjent jest odwodniony lub ma niedobór soli
• chorobie nerek
• przeszczepie nerki
• zwężenia tętnicy nerkowej
• chorobie wątroby
• problemów z sercem
• cukrzycy
• dny moczanowej
• zatrzymaniu wody i soli w organizmie łącznie z zaburzeniami równowagi elektrolitowej spowodowane zwiększonym stężeniem aldosteronu
• tocznia rumieniowatego układowego
• nowotworu złośliwego skóry lub pojawieniu się nieoczekiwanej zmiany skórnej podczas leczenia
• nadwrażliwości skóry na światło słoneczne

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Telmizek HCT podczas ciąży i nie wolno go stosować po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ może poważnie zaszkodzić rozwijającemu się dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Telmizek HCT nie jest zalecany podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i/lub zastosować inne środki ostrożności. W niektórych przypadkach konieczne może być odstawienie któregoś z leków. Dotyczy to zwłaszcza jednoczesnego przyjmowania razem z lekiem Telmizek HCT niżej wymienionych leków:

• preparaty litu, stosowane w leczeniu niektórych rodzajów depresji
• leki związane z występowaniem niskiego stężenia potasu we krwi, takie jak inne leki moczopędne, leki przeczyszczające (np. olej rycynowy), kortykosteroidy (np. prednizolon), ACTH (hormon adrenokortykotropowy), amfoterycyna, karbenoksolon, sól sodowa penicyliny G, kwas salicylowy oraz jego pochodne
• leki mogące podwyższać stężenie potasu we krwi, np. leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, substytuty soli zawierające potas, inhibitory ACE, cyklosporyna i inne produkty lecznicze, np. heparyna sodowa
• leki, na które wpływają zmiany stężenia potasu we krwi, takie jak leki nasercowe (np. digoksyna) czy też leki regulujące częstość akcji serca (np. chinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol), leki używane w leczeniu zaburzeń psychicznych (np. tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna) oraz niektóre antybiotyki (np. sparfloksacyna, pentamidyna) lub pewne leki stosowane w terapii odczynów alergicznych (np. terfenadyna)
• leki stosowane w cukrzycy (insulina lub leki doustne takie jak metformina)
• kolestyramina i kolestypol
• leki obniżające stężenie tłuszczów we krwi
• leki podwyższające ciśnienie krwi takie jak noradrenalina
• leki zwiotczające mięśnie takie jak tubokuraryna
• suplementy wapnia i (lub) witaminy D
• leki o działaniu antycholinergicznym takie jak atropina i biperyden
• amantadyna
• pozostałe leki stosowane w leczeniu nadciśnienia, kortykosteroidy, leki przeciwbólowe (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, NLPZ), leki stosowane w leczeniu nowotworów, dny moczanowej lub zapalenia stawów
• przyjmowanie inhibitora ACE lub aliskirenu
• digoksyna

Lek Telmizek HCT może nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia lub leków, które mogą wywołać zmniejszenie ciśnienia krwi (np. baklofen, amifostyna). Ponadto niskie ciśnienie krwi mogą dodatkowo zmniejszyć: alkohol, barbiturany, narkotyki lub leki przeciwdepresyjne. Objawem są zawroty głowy przy wstawaniu.

Działanie leku Telmizek HCT może być osłabione w przypadku jednoczesnego stosowania NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych, np. kwasu acetylosalicylowego lub ibuprofenu).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Należy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania leku Telmizek HCT. Alkohol może dodatkowo obniżyć ciśnienie krwi i (lub) nasilić ryzyko zawrotów głowy lub omdlenia.

Niektórzy pacjenci przyjmujący lek Telmizek HCT mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Telmizek HCT?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC