Unituss 60 mg/10 ml, syrop, 120 ml

Unituss to lek dostępny bez recepty (OTC) w postaci syropu o truskawkowym zapachu, odpowiedni dla dzieci powyżej 2. roku życia oraz dorosłych.

Jak działa syrop Unituss?

Lek zawiera lewodropropizynę – substancję czynną o działaniu przeciwkaszlowym i znoszącym skurcz oskrzeli. 10 ml syropu zawiera 60 mg lewodropropizyny.

Syrop stosuje się w objawowym leczeniu suchego kaszlu o różnym pochodzeniu, np. w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, w przebiegu raka płuca, czy przy krztuścu. 

Lek można stosować jedynie w oczekiwaniu na rozpoznanie przyczyny kaszlu lub na efekt leczenia choroby, która go wywołuje. Nie należy stosować leku Unituss dłużej niż 7 dni bez konsultacji z lekarzem.

Lek Unituss stosuje się u osób powyżej 2. roku życia w:

• objawowym leczeniu nieproduktywnego (suchego) kaszlu różnego pochodzenia.

Unituss – skład syropu

10 ml syropu zawiera:

• substancja czynna: lewodropropizyna 60 mg,
• pozostałe składniki: metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), sacharoza, aromat truskawkowy 502301T (zawiera glikol propylenowy (E 1520) oraz etanol), kwas cytrynowy jednowodny (E 330), sodu wodorotlenek, woda oczyszczona.

Przeciwkaszlowe.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Dzieci w wieku od 2 lat:
  • 10-20 kg: 3 ml syropu 3 razy na dobę;
  • 20-30 kg: 5 ml syropu 3 razy na dobę.
• Dorośli: 10 ml syropu do 3 razy na dobę.

Sposób podania

• Syrop Unituss należy przyjmować doustnie 3 razy dziennie, zachowując co najmniej 6-godzinne przerwy między dawkami. W zestawie z butelką znajduje się miarka umożliwiająca dokładne odmierzenie porcji 3, 5 lub 10 ml.
• Leczenie należy kontynuować do ustąpienia kaszlu lub zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli po 7 dniach objawy nie ustąpią, należy przerwać stosowanie syropu i skonsultować się z lekarzem. Warto pamiętać, że kaszel jest objawem choroby, dlatego istotne jest zidentyfikowanie i leczenie przyczyny jego występowania.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Unituss

• W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. W przypadku przedawkowania z objawami klinicznymi lekarz natychmiast wdroży leczenie objawowe oraz, gdy zajdzie taka potrzeba, zastosuje typowe postępowanie doraźne (płukanie żołądka, węgiel aktywny, pozajelitowa podaż płynów, itd.).

Pominięcie przyjęcia leku Unituss

• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
• W przypadku, gdy pacjent zapomni zażyć lek Unituss, powinien przyjąć kolejną dawkę leku o zwykłej porze.

Przerwanie przyjmowania leku Unituss

• W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leku Unituss nie nalezy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników;
• u osób z obfitą wydzieliną oskrzelową i zaburzeniami czynności rzęsek nabłonka oskrzelowego (zespół Kartagenera, dyskineza rzęsek);
• u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Jak przchowywać syrop Unituss?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
• Po pierwszym otwarciu butelki lek można stosować przez 6 miesięcy, jednak nie dłużej niż do daty ważności podanej na opakowaniu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Podczas stosowania leku Unituss działania niepożądane występują bardzo rzadko. W większości przypadków nie są to ciężkie powikłania, a objawy ustępują po przerwaniu leczenia, czasem tylko wymagając specyficznego leczenia farmakologicznego.
• Należy przerwać stosowanie leku Unituss i natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z niżej wymienionych objawów:
  • ciężkie przypadki reakcji skórnych (pokrzywka, świąd) lub chorób skóry np. przebiegających z tworzeniem się pęcherzy (epidermoliza),
  • nierówna praca serca (ryzyko wystąpienia bigeminii przedsionkowej),
  • reakcja alergiczna i (lub) anafilaktyczna, w postaci obrzęku, duszności, wymiotów i biegunki,
  • śpiączka hipoglikemiczna.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, ponieważ mogą one spowodować konsekwencje zagrażające życiu.

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• pokrzywka, rumień, osutka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący zwykle w obrębie twarzy lub gardła, mogący zagrażać życiu), reakcje skórne;
• bóle żołądka, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka;
• reakcje alergiczne, w tym natychmiastowe, ogólne złe samopoczucie;
• zawroty głowy, zaburzenia równowagi, drżenia, mrowienie, drętwienie;
• kołatania serca, częstoskurcz, obniżenie ciśnienia tętniczego;
• drażliwość, senność, depersonalizacja (zaburzenie postrzegania własnej osoby i otoczenia);
• duszność, kaszel, obrzęk błony śluzowej układu oddechowego;
• niedobór lub brak sił (astenia) i osłabienie kończyn dolnych.

Ponadto wystąpiły następujące działania niepożądane:

• zapalenie języka i aftowe zapalenie jamy ustnej z gorączką;
• stan zapalny spowodowany zatrzymaniem odpływu żółci z wątroby (cholestatyczne zapalenie wątroby);
• przypadki uogólnionego obrzęku, omdleń i osłabienia;
• napady padaczki - duży napad padaczkowy (drgawki kloniczno-toniczne) oraz mały napad padaczkowy (bezdrgawkowy, tzw. napad typu petit mal);
• rozszerzenie źrenic oraz utrata zdolności widzenia. W obu przypadkach objawy ustąpiły po odstawieniu leku;
• przypadki obrzęku powiek, które w większości można uznać za obrzęk naczynioruchowy, biorąc pod uwagę jednoczesne wystąpienie pokrzywki;
• senność, obniżenie napięcia mięśni oraz wymioty u noworodka, co przypisano przedostaniu się do organizmu dziecka lewodropropizyny przyjmowanej przez karmiącą piersią matkę. Objawy pojawiły się po karmieniu i ustąpiły spontanicznie po ominięciu kilku karmień (piersią).

Stosowanie leku Unituss zgodnie z zaleceniami podanymi w ulotce dla pacjenta zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

• Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
• W badaniach u ludzi nie stwierdzono zmian zapisu krzywej EEG podczas podawania lewodropropizyny w skojarzeniu z benzodiazepinami.
• U osób szczególnie wrażliwych należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego zażywania leków uspokajających.

Unituss z jedzeniem i piciem

• Ze względu na brak informacji o wpływie posiłków na wchłanianie leku, zaleca się stosowanie między posiłkami.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Unituss należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Unituss jest lekiem stosowanym w objawowym leczeniu nieproduktywnego (suchego) kaszlu i można go stosować tylko w oczekiwaniu na rozpoznanie przyczyny kaszlu i (lub) efekt leczenia choroby powodującej ten kaszel.

Dzieci w wieku poniżej 2 lat

• Leku Unituss nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku

• Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania lewodropropizyny u osób w podeszłym wieku, ponieważ istnieją dowody zmiany wrażliwości na wiele leków w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

• Zaleca się ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <35 ml/min).

Ciąża i karmienie piersią

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży lub zamierzających zajść w ciążę, a także w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Nie prowadzono badań oceniających zdolność prowadzenia pojazdów i (lub) obsługiwania maszyn. Niemniej, ponieważ w rzadkich przypadkach lek może powodować senność.
• Należy zachować ostrożność u pacjentów, którzy zamierzają prowadzić pojazdy bądź obsługiwać urządzenia mechaniczne i poinformować ich o takiej ewentualności.

Lek Unituss zawiera sacharozę, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), glikol propylenowy (E 1520), etanol oraz sód.

• Lek Unituss zawiera 4 g sacharozy w 10 ml syropu. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
• Lek zawiera metylu parahydroksybenzoesan i propylu parahydroksybenzoesan, które mogą powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).
• Lek zawiera 7,5 mg glikolu propylenowego w 10 ml syropu.
• Ten lek zawiera mniej niż 0,0009 mg alkoholu (etanolu) w 10 ml syropu. Ilość alkoholu w 10 ml tego leku jest równoważna mniej niż 1 ml piwa lub 1 ml wina. Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.
• Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 10 ml syropu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Zakłady Farmaceutyczne „UNIA” Spółdzielnia Pracy
ul. Chłodna 56/60
 00-872 Warszawa
unia@uniapharm.pl

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.