Valtap HCT (Valsartanum + Hydrochlorothiazidum)

Jak działa lek Valtap HCT?

Lek Valtap HCT zawiera dwie substancje czynne: 

• walsartan z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II powoduje rozszerzanie się naczyń krwionośnych i w efekcie obniżenie ciśnienia krwi
• hydrochlorotiazyd z grupy tiazydowych leków moczopędnych (diuretyków) zwiększający ilość wydalanego moczu, co również obniża ciśnienie krwi

Kiedy stosuje się lek Valtap HCT?

Lek Valtap HCT stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi, którego nie udaje się odpowiednio kontrolować podczas stosowania tylko jednej substancji (walsartanu lub hydrochlorotiazydu).

Jak stosować lek Valtap HCT?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób stosowania:

• lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, zwykle w godzinach porannych
• lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku
• tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody
• osoby z wysokim ciśnieniem tętniczym często nie dostrzegają żadnych objawów z nim związanych, wiele osób czuje się dość dobrze
• ważne jest zgłaszanie się na wizyty kontrolne u lekarza, nawet w przypadku dobrego samopoczucia

Dawkowanie:

• lekarz poinformuje pacjenta, ile tabletek leku Valtap HCT należy zażywać
• w zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może zalecić zwiększenie lub zmniejszenie dawki leku
• zalecana dawka leku Valtap HCT to jedna tabletka na dobę
• nie należy zmieniać dawki ani przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Valtap HCT

• w przypadku wystąpienia silnych zawrotów głowy i (lub) omdlenia, należy się położyć i bezzwłocznie skontaktować z lekarzem
• w razie przypadkowego zażycia zbyt dużej liczby tabletek należy skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub zgłosić się do najbliższego szpitala

Pominięcie zastosowania dawki leku Valtap HCT

• w przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć, gdy tylko pacjent sobie o tym przypomni
• jednak jeśli zbliża się pora zażycia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę
• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku Valtap HCT

• zaprzestanie stosowania leku Valtap HCT może spowodować ponowne wystąpienie nadciśnienia
• nie należy przerywać stosowania leku, chyba że tak zaleci lekarz

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Valtap HCT należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Valtap HCT?

Leku Valtap HCT nie należy stosować u pacjentów:

• uczulonych na walsartan, hydrochlorotiazyd, pochodne sulfonamidu, (substancje chemicznie zbliżone do hydrochlorotiazydu) lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• u pacjentek w drugim i trzecim trymestrze ciąży (lepiej również unikać stosowania leku Valtap HCT we wczesnym okresie ciąży)
• z ciężką chorobą wątroby, uszkodzeniem małych przewodów żółciowych w wątrobie (marskością żółciową wątroby), skutkującym zastojem żółci w wątrobie (cholestazą)
• z ciężką chorobą nerek
• z bezmoczem (kiedy pacjent nie może wydalać moczu)
• dializowanych za pomocą sztucznej nerki
• ze zmniejszonym stężeniem potasu lub sodu we krwi albo zwiększonym stężeniem wapnia we krwi (pomimo leczenia)
• z dną moczanową
• z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek przyjmujących lek obniżający ciśnienie tętnicze, zawierający aliskiren

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Valtap HCT może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Jeśli po zastosowaniu leku Valtap HCT wystapią ciężkie działania niepożądane, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Valtap HCT i skontaktować się z lekarzem (może być konieczna natychmiastowa pomoc medyczna).

Ciężkie działania niepożądane:

• obrzęk naczynioruchowy (reakcja alergiczna) - objawy: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w połykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu
• ciężka choroba skóry, powodująca wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, spojówkach lub błonie śluzowej jamy ustnej, łuszczenie się skóry i gorączkę (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• osłabienie wzroku lub ból oczu z powodu podwyższonego ciśnienia w gałce ocznej (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmierne nagromadzenie płynu między naczyniówką a twardówką), ostrej krótkowzroczności lub ostrej jaskry zamkniętego kąta)
• gorączka, ból gardła, częstsze zakażenia (agranulocytoza)

Pozostałe działania niepożądane

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• kaszel
• niskie ciśnienie tętnicze
• uczucie „pustki” w głowie
• odwodnienie (z uczuciem pragnienia, suchością błony śluzowej jamy ustnej i języka, rzadkim oddawaniem moczu, ciemnym zabarwieniem moczu, suchą skórą)
• ból mięśni
• uczucie zmęczenia
• mrowienie lub drętwienie
• nieostre widzenie
• szum uszny (np. syczenie, brzęczenie)

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zawroty głowy
• biegunka
• ból stawów

Częstość nieznana:

• trudności w oddychaniu
• znaczne zmniejszenie ilości oddawanego moczu
• małe stężenie sodu we krwi (które może wywołać uczucie zmęczenia, dezorientację, drżenie mięśni i (lub) drgawki w ciężkich przypadkach)
• małe stężenie potasu we krwi (któremu niekiedy towarzyszy osłabienie mięśni, kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca)
• mała liczba krwinek białych (z takimi objawami jak gorączka, zakażenia skóry, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej spowodowane zakażeniami, osłabienie)
• zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi (które może, w rzadkich przypadkach, wywoływać zażółcenie skóry i oczu)
• zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi (co może wskazywać na nieprawidłową czynność nerek)
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (co może, w rzadkich przypadkach, wywołać dnę)
• omdlenie

Działania niepożądane zgłoszone po zastosowaniu leków zawierających sam walsartan lub hydrochlorotiazyd.

Walsartan

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• uczucie wirowania
• ból brzucha

Częstość nieznana:

• pęcherze na skórze (objaw pęcherzowego zapalenia skóry)
• wysypka skórna ze swędzeniem lub bez, przebiegająca z niektórymi z następujących objawów przedmiotowych i podmiotowych: gorączką, bólem stawów, bólem mięśni, obrzękiem węzłów chłonnych i (lub) objawami grypopodobnymi
• wysypka, fioletowo-czerwone plamy, gorączka, swędzenie (objawy zapalenia naczyń krwionośnych)
• mała liczba płytek krwi (czasami z niewyjaśnionym krwawieniem lub powstawaniem sińców)
• duże stężenie potasu we krwi (czasami z kurczami mięśni, zaburzeniami rytmu serca)
• reakcje alergiczne (z takimi objawami jak wysypka, swędzenie, pokrzywka, trudności w oddychaniu lub połykaniu, zawroty głowy)
• obrzęk, głównie twarzy i gardła; wysypka; swędzenie
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny i odsetka krwinek czerwonych we krwi (oba te czynniki w ciężkich przypadkach mogą wywołać niedokrwistość)
• niewydolność nerek
• małe stężenie sodu we krwi (które może wywołać uczucie zmęczenia, dezorientację, drżenie mięśni i (lub) drgawki w ciężkich przypadkach)

Hydrochlorotiazyd

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• małe stężenie potasu we krwi
• zwiększone stężenie lipidów we krwi

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• małe stężenie sodu we krwi
• małe stężenie magnezu we krwi
• duże stężenie kwasu moczowego we krwi
• swędząca wysypka i inne rodzaje wysypki
• zmniejszony apetyt
• łagodne nudności i wymioty
• zawroty głowy, omdlenie podczas wstawania
• niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk i powstawanie pęcherzy na skórze (wynikające z nadwrażliwości na słońce)
• duże stężenie wapnia we krwi
• duże stężenie cukru we krwi
• obecność cukru w moczu
• nasilenie zaburzeń metabolicznych w przebiegu cukrzycy
• zaparcie, biegunka, uczucie dyskomfortu w żołądku lub jelitach, zaburzenia wątroby, które mogą wystąpić razem z zażółceniem skóry i oczu
• nieregularna czynność serca
• ból głowy
• zaburzenia snu
• smutny nastrój (depresja)
• mała liczba płytek krwi (czasami występuje krwawienie lub zasinienie podskórne)
• zawroty głowy
• mrowienie lub drętwienie
• zaburzenie widzenia

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 osoby na 10 000):

• zapalenie naczyń krwionośnych z objawami takimi jak wysypka, fioletowo-czerwone plamy, gorączka
• wysypka, swędzenie, pokrzywka, trudności w oddychaniu lub połykaniu, zawroty głowy (reakcje nadwrażliwości)
• wysypka na twarzy, ból stawów, zaburzenia mięśni, gorączka (toczeń rumieniowaty)
• silny ból w nadbrzuszu (zapalenie trzustki)
• trudności w oddychaniu z gorączką, kaszlem, świszczącym oddechem, dusznością (niewydolność oddechowa, w tym zapalenie płuc oraz obrzęk płuc)
• bladość skóry, zmęczenie, duszność, ciemne zabarwienie moczu (niedokrwistość hemolityczna)
• gorączka, ból gardła lub owrzodzenie jamy ustnej na skutek zakażenia (leukopenia)
• stan splątania, zmęczenie, drżenie i kurcze mięśni, przyspieszony oddech (zasadowica hipochloremiczna)

Częstość nieznana:

• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry)
• osłabienie, powstawanie siniaków i częste zakażenia (niedokrwistość aplastyczna)
• znaczne zmniejszenie ilości oddawanego moczu (możliwe objawy zaburzenia czynności nerek lub niewydolności nerek)
• wysypka, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub błonie śluzowej jamy ustnej, złuszczanie się skóry, gorączka (możliwe objawy rumienia wielopostaciowego)
• kurcze mięśni
• gorączka
• osłabienie (astenia)

Przed rozpoczęciem stosowania Valtap HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli:

• pacjent stosuje leki oszczędzające potas, suplementy potasu lub substytuty soli kuchennej zawierające potas lub inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi, np. heparynę - konieczne może być regularne oznaczanie stężenia potasu we krwi
• u pacjenta występuje małe stężenie potasu we krwi
• u pacjenta występuje biegunka lub nasilone wymioty
• pacjent zażywa duże dawki leków moczopędnych
• u pacjenta występuje ciężka choroba serca
• u pacjenta występuje niewydolność serca lub jeśli pacjent przebył zawał serca
• u pacjenta występuje zwężenie tętnicy nerkowej
• pacjentowi w ostatnim czasie przeszczepiono nerkę
• u pacjenta występuje hiperaldosteronizm (choroba, w której nadnercza wydzielają zbyt duże ilości hormonu o nazwie aldosteron)
• u pacjenta występuje choroba nerek lub wątroby
• u pacjenta kiedykolwiek wystąpił obrzęk języka i twarzy, spowodowany reakcją alergiczną (obrzękiem naczynioruchowym), po przyjęciu innego leku (w tym inhibitorów ACE)
• u pacjenta występuje gorączka, wysypka i ból stawów, które mogą być objawami tocznia rumieniowatego układowego
• u pacjenta występuje cukrzyca, dna moczanowa, duże stężenie cholesterolu lub triglicerydów we krwi
• u pacjenta w przeszłości wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna - leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów złośliwych skóry i warg (nieczerniakowego nowotwór złośliwy skóry); podczas przyjmowania leku Valtap HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV
• u pacjenta w przeszłości występowały reakcje alergiczne po zastosowaniu innych leków obniżających ciśnienie krwi z tej grupy leków (antagonistów receptora angiotensyny II) lub jeśli u pacjenta występuje uczulenie lub astma
• u pacjenta występuje osłabienie wzroku lub ból oka - mogą to być objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększonego ciśnienia w oku i mogą wystąpić w ciągu kilku godzin do kilku tygodni od rozpoczęcia stosowania leku Valtap HCT (bez rozpoczęcia leczenia objawy mogą prowadzić do całkowitej utraty wzroku)
• pacjent przyjmuje którykolwiek z leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego: inhibitor ACE (na przykład enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą, aliskiren

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Lek Valtap HCT może powodować zwiększoną wrażliwość skóry na światło słoneczne.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Valtap HCT w pierwszym trymestrze ciąży.
Stosowanie w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane ze względu na szkodliwy wpływ leku na rozwój dziecka.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi piersią lub zamierza rozpocząć karmienie piersią.
Lek Valtap HCT nie jest zalecany do stosowania u kobiet karmiących piersią.
Zaleca się stosowanie leków o lepszym profilu bezpieczeństwa w okresie karmienia piersią, szczególnie w przypadku karmienia noworodków lub wcześniaków.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jednoczesne stosowanie leku Valtap HCT z niektórymi lekami może mieć wpływ na leczenie.
Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności, a w niektórych przypadkach zalecić odstawienie jednego z leków. Dlatego przed rozpoczęciem stosowania leku Valtap HCT, należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje:

• lit - stosowany w leczeniu niektórych chorób psychicznych
• leki  lub substancje, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi (suplementy potasu lub substytuty soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas i heparyna)
• leki, które mogą zmniejszać stężenie potasu we krwi (leki moczopędne - diuretyki, kortykosteroidy, leki przeczyszczające, karbenoksolon, amfoterycyna lub penicylina G)
• niektóre antybiotyki (z grupy ryfamycyny), leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepionego narządu (cyklosporyna) lub lek przeciwretrowirusowy, stosowany w leczeniu zakażeń HIV/AIDS (rytonawir) - leki te mogą nasilać działanie leku Valtap HCT
• leki, które mogą wywoływać nieregularną czynność serca (leki przeciwarytmiczne stosowane w leczeniu chorób serca) oraz niektóre leki przeciwpsychotyczne
• leki, które mogą zmniejszać stężenie sodu we krwi (leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdrgawkowe)
• leki stosowane w dnie moczanowej (allopurynol, probenecyd, sulfinpirazon)
• witaminę D w dawkach leczniczych i suplementy wapnia
• leki stosowane w cukrzycy (doustne np. metformina lub insuliny)
• leki obniżające ciśnienie tętnicze (w tym metylodopy)
• leki zwiększające ciśnienie tętnicze (noradrenalina lub adrenalina)
• digoksynę lub inne glikozydy naparstnicy (stosowane w leczeniu chorób serca)
• leki, które mogą zwiększać stężenie cukru we krwi (diazoksyd oraz leki betaadrenolityczne)
• leki cytotoksyczne (stosowane w leczeniu raka) - metotreksat lub cyklofosfamid
• leki przeciwbólowe (niesteroidowe leki przeciwzpalne - NLPZ), w tym wybiórcze inhibitory cyklooksygenazy-2 (inhibitory COX-2) i kwas acetylosalicylowy w dawce większej niż 3 g na dobę
• leki zwiotczające mięśnie (tubokuraryna)
• leki przeciwcholinergiczne (stosowane w leczeniu skurczów przewodu pokarmowego, skurczów pęcherza moczowego, astmy, choroby lokomocyjnej, kurczy mięśni, choroby Parkinsona oraz pomocniczo podczas znieczulenia)
• amantadynę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona oraz w leczeniu i zapobieganiu niektórym chorobom wywołanym przez wirusy) kolestyraminę i kolestypol (stosowanych głównie w leczeniu dużego stężenia lipidów we krwi)
• cyklosporynę (stosowaną po przeszczepieniu narządów, w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepu)
• inhibitory ACE lub aliskiren

Należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Valtap HCT przed wykonaniem badań lub zabiegów z wykorzystaniem:

• środków nasennych i znieczulających (działających usypiająco lub przeciwbólowo, stosowanych np. podczas zabiegów chirurgicznych)
• środków kontrastujących zawierających jod (stosowanych w badaniach obrazowych)

 Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leki Valtap HCT, bez uprzedniego skonsultowania się z lekarzem. Alkohol może nasilić obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i/lub wywołać zawroty głowy lub omdlenia.

Przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdu lub obsługi maszyn lub innych czynności wymagających koncentracji pacjent powinien ustalić, jak lek Valtap HCT na niego wpływa. Podobnie jak wiele innych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, Valtap HCT może w rzadkich przypadkach powodować zawroty głowy, co może wpływać na zdolność koncentracji.

Jak przechowywać lek Valtap HCT?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30°C
• lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed wilgocią