Xylodont 2% (Lidocaini hydrochloridum)

Jak działa lek Xylodont 2%?

Lidokaina (substancja czynna leku Xylodont 2%) wykazuje działanie miejscowo znieczulające. Hamuje prądy jonowe odpowiedzialne za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu.

Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne.

Kiedy stosuje się lek Xylodont 2%?

Lek Xylodont 2% stosowany jest jako środek do znieczulania miejscowego (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.

Jak stosować lek Xylodont 2%?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.  

Dawkowanie

• 1 do 2 ml lub więcej w zależności od zabiegu, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji.
• W przypadku wrażenia, że działanie leku Xylodont jest za mocne lub za słabe, należy poinformować lekarza.

U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających:

• maksymalna dawka podana jednorazowo lub w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 90 minut, wynosi 7 mg chlorowodorku lidokainy na kilogram masy ciała, do całkowitej dawki nieprzekraczającej 550 mg chlorowodorku lidokainy;
• dawka maksymalna: 1000 mg lidokainy na 24 godziny.

U dzieci:

• podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Xylodont 2%

• Należy unikać przedawkowania środka znieczulającego i nigdy nie podawać kolejno 2 maksymalnych dawek, jeżeli przerwa pomiędzy nimi nie wynosi 24 godziny.
• Wskazane jest stosowanie niższych stężeń i dawek, które pozwolą uzyskać żądane działanie znieczulające.

Objawy przedawkowania:

• pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacją, zawrotami głowy, rozszerzeniem źrenic, przyspieszonym metabolizmem oraz podwyższoną temperaturą ciała;
• po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

• Po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu należy przerwać podawanie leku. Należy ułożyć pacjenta w pozycji poziomej i upewnić się, że oddycha swobodnie; jeśli nie, należy podać tlen, a w przypadku bezdechu zastosować sztuczne oddychanie.
• Należy unikać stosowania analeptyków działających na rdzeń przedłużony, by nie pogarszać stanu pacjenta poprzez zwiększenie zużycia tlenu.
• Drgawki można opanować podaniem diazepamu w dawkach od 10 do 20 mg dożylnie. Nie zaleca się stosowania barbituranów, by nie nasilać depresji rdzenia przedłużonego.
• Poprawę stanu układu krążenia można uzyskać przez dożylne zastosowanie glikokortykosteroidów. Dodatkowo można włączyć rozcieńczone roztwory środków pobudzających receptory alfa i beta o działaniu obkurczającym naczynia (np. mefentermina, metaraminol, itp.) lub siarczanu atropiny. 
• Zawsze należy mieć do natychmiastowej dyspozycji odpowiedni zestaw niezbędny do udzielenia natychmiastowej pomocy, oraz odpowiednio przeszkolony personel.
• W kilku przypadkach stwierdzono po zastosowaniu środków miejscowo znieczulających, przy braku nadwrażliwości osobniczej w wywiadzie, wystąpienie groźnych powikłań, nawet o tragicznym przebiegu

Kiedy nie stosować leku Xylodont 2%?

• Leku Xylodont 2% nie należy stosowac jeśli pacjent ma uczulenie na lidokainy chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników.
• Lek ten nie jest wskazany u osób z:
  • poważnymi chorobami serca i tętnic obwodowych,
  • nadciśnieniem,
  • migreną, 
  • nadczynnością tarczycy,
  • cukrzycą,
  • przerostem prostaty,
  • jaskrą wąskiego kąta przesączania,
  • nefropatią.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Xylodont 2% może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.  
   
Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania lidokainy, są podobne do obserwowanych podczas stosowania innych środków miejscowo znieczulających o budowie amidowej. Działania te zależą od dawki i mogą być spowodowane dużym stężeniem leku w osoczu, będącym następstwem przedawkowania, szybkiego wchłaniania lub przypadkowego wstrzyknięcia do naczynia, lub mogą być spowodowane nadwrażliwością, idiosynkrazją lub zmniejszoną tolerancją ze strony pacjenta.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1 000):

Zaburzenia układu nerwowego:

• pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm oraz podwyższona temperatura ciała;
• po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Zaburzenia naczyń:

• rozszerzenie naczyń, 
• nadciśnienie.

Zaburzenia serca:

• zaburzenia rytmu serca, 
• bradykardia.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

• przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli.

Bardzo rzadko (<1/10 000)

Zaburzenia układu immunologicznego:

• reakcje alergiczne (w najcięższych przypadkach wstrząs anafilaktyczny). Jeśli wystąpią reakcje uczuleniowe na lidokainę, należy postępować w sposób typowy.

Często (≥ 1/100 do <1/10):

Zaburzenia żołądka i jelit:

• nudności, 
• wymioty.

Częstość nieznana:

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• zmiany skórne, 
• pokrzywka, 
• obrzęk, 
• pocenie się.

Środek obkurczający naczynia krwionośne może spowodować wystąpienie następujących reakcji, zwłaszcza u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego: niepokój, pocenie się, zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie (co może być groźne u pacjentów z utrwalonym nadciśnieniem oraz u pacjentów z nadczynnością tarczycy), silny ból głowy, światłowstręt, ból zamostkowy, wymioty.

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Xylodont 2% należy to omówić z lekarzem lub farmaceutą.
• Opisywano rzadkie przypadki śmierci osób, u których nie stwierdzono uprzednio nadwrażliwości.
• Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lidokainy w stomatologii zależy od właściwego doboru dawki i sposobu podania leku, oraz od zachowania odpowiednich środków ostrożności.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.  
• Leku Xylodont 2% nie należy stosować w okresie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, stosowanie tego leku powinna omówić z lekarzem lub farmaceutą.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach i produktach leczniczych, także tych bez recepty, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o tych, które pacjent planuje przyjmować.

Brak danych.

• Xylodont 2% wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.
• Lekarz powinien zadecydować, czy pacjent może prowadzić pojazd lub obsługiwać maszyny po podaniu leku.

Jak przechowywać lek Xylodont 2%?

• Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.