Blocard (Bisoprololi fumaras)

Jak działa lek Blocard?

Bisoprololu fumaran, substancja czynna leku Blocard, należy do grupy leków nazywanych beta-adrenolitykami. Bisoprolol wpływa na reakcję organizmu na niektóre impulsy nerwowe, szczególnie w sercu. W rezultacie zwalnia czynność serca, zwiększając jego wydajność w pompowaniu krwi wewnątrz organizmu.

Kiedy stosuje się lek Blocard?

• Blocard 2,5 mg jest stosowany w leczeniu stabilnej, przewlekłej niewydolności serca.
• Blocard 5 mg i Blocard 10 mg stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej spowodowany niedostatecznym zaopatrzeniem serca w tlen).

Jak stosować lek Blocard?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób stosowania

• W czasie stosowania leku Blocard konieczne są regularne kontrole lekarskie, szczególnie na początku leczenia, w czasie zwiększania dawki i w przypadku zakończenia leczenia.
• Tabletkę należy przyjmować rano z posiłkiem lub niezależnie od posiłku, popijając wodą.
• Tabletek nie należy rozgryzać. Tabletki z kreską można podzielić na dwie równe dawki.

Dawkowanie

Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca

• Leczenie bisoprololem rozpoczyna się od małej dawki, która będzie stopniowo zwiększana ‒ zadecyduje o tym lekarz. 
• Zalecana dawka początkowa to 1,25 mg raz na dobę.
• Dawkę zwiększa się w odstępach dwutygodniowych lub dłuższych do dawki 2,5 mg, 3,75 mg, 5 mg, 7,5 mg i 10 mg raz na dobę. 
• Zazwyczaj odbywa się to w następujący sposób:
  • 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez 2 tygodnie;
  • 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 2 tygodnie;
  • 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez 2 tygodnie;
  • 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 2 tygodnie;
  • 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 2 tygodnie;
  • 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (przewlekłym).
• Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg bisoprololu.

W zależności od tego, jak lek jest tolerowany, lekarz może zalecić wydłużenie odstępu czasu do następnego zwiększenia dawki. Odpowiednie postępowanie ustali lekarz.

Leczenie nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej

• W obu wskazaniach zazwyczaj stosowana dawka 5 mg bisoprololu fumaranu raz na dobę.
• W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę 10 mg bisoprololu fumaranu raz na dobę.
• Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę.
• U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie należy stosować dawki większej niż 10 mg bisoprololu na dobę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Blocard

W przypadku przyjęcia większej dawki leku Blocard niż zalecana należy natychmiast powiadomić o tym lekarza, który zadecyduje, jakie działania należy podjąć.
Objawy przedawkowania to m.in.: zwolnienie czynności serca, trudności w oddychaniu, znaczny spadek ciśnienia krwi, zawroty głowy lub drgawki (spowodowane zmniejszeniem stężenia cukru we krwi).

Pominięcie zastosowania leku Blocard

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku. Zalecaną dawkę należy przyjąć następnego dnia rano.

Przerwanie stosowania leku Blocard

Nie należy przerywać stosowania tego leku bez konsultacji z lekarzem. Po przerwaniu stosowania leku choroba może się zaostrzyć.

Kiedy nie stosować leku Blocard?

Leku Blocard nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na bisoprolol lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• ciężkiej astmy
• poważnych zaburzeń krążenia krwi w kończynach (jak zespół Raynauda), które mogą powodować mrowienie, blednięcie bądź sinienie palców rąk lub stóp
• nieleczonego guza chromochłonnego (rzadko występujący nowotwór nadnerczy)
• kwasicy metabolicznej (stan, w którym odczyn krwi (pH) jest nieprawidłowy)
• ostrej niewydolności serca
• nasilenia niewydolności serca, gdy konieczne jest dożylne podawanie leków zwiększających kurczliwość serca
• stwierdzonych objawów wolnej czynności serca
• stwierdzonych objawów niskiego ciśnienia tętniczego
• niektórych chorób serca powodujących bardzo wolną lub nierówną pracę serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowoprzedsionkowy, zespół chorej zatoki), braku rozrusznika,
• stwierdzonego wstrząsu kardiogennego (ostre, groźne zaburzenie pracy serca prowadzące do niskiego ciśnienia tętniczego i niewydolności krążenia)

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• bradykardia (wolna czynność serca) (u pacjentów ze stabilną, przewlekłą niewydolnością serca)

Częste (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• pogorszenie istniejącej niewydolności serca (u pacjentów ze stabilną, przewlekłą niewydolnością serca)
• niskie ciśnienie tętnicze (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca)
• zmęczenie*, astenia (osłabienie) (u pacjentów ze stabilną, przewlekłą niewydolnością serca), zawroty głowy*, ból głowy*
• uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (m.in. nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie)

Dotyczy tylko pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową:
* objawy te występują głównie na początku leczenia; zwykle są łagodne i ustępują w ciągu 1-2 tygodni.

Niezbyt częste (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, pogorszenie istniejącej niewydolności serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową); bradykardia (wolna czynność serca) (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową)
• zaburzenia snu
• depresja
• astenia (osłabienie) (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową)
• skurcz oskrzeli (trudności w oddychaniu) u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc
• osłabienie mięśni lub kurcze mięśni

Rzadkie (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• zaburzenia słuchu
• alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa
• zmniejszone wydzielanie łez (należy uwzględnić, jeśli pacjent stosuje soczewki kontaktowe)
• zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub oczu
• zmiany w wynikach niektórych badań krwi, dotyczących czynności wątroby (zwiększenie aktywności AlAT i AspAT) lub stężenia triglicerydów w surowicy
• reakcje alergiczne (m.in. świąd, zaczerwienienie twarzy, wysypka)
• zaburzenia potencji
• koszmary senne, omamy
• omdlenie

Bardzo rzadkie (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zapalenie spojówek (podrażnienie lub zaczerwienienie oczu)
• wystąpienie lub nasilenie łuszczących się zmian na skórze (łuszczyca), zmiany łuszczycopodobne
• łysienie

Przed rozpoczęciem stosowania leku Blocard należy porozmawiać z lekarzem, jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów:

• cukrzyca
• niektóre choroby serca (m.in. zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku ‒ dławica Prinzmetala),
• zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby
• zaburzenia krążenia krwi w kończynach
• zaburzenie czynności tarczycy
• lżejsza astma oskrzelowa lub przewlekła choroba płuc
• występowanie łuszczących się zmian skórnych (łuszczyca), również w wywiadzie
• guz chromochłonny rdzenia nadnerczy
• ścisła głodówka

Należy powiadomić lekarza, jeśli planowane jest:

• leczenie odczulające (Blocard może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej lub zwiększać nasilenie takiej reakcji)
• zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym (Blocard może zmieniać reakcję organizmu na podawane leki)

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Istnieje ryzyko, że stosowanie leku Blocard w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku. O przyjmowaniu leku zadecyduje lekarz.

Nie wiadomo, czy bisoprolol przenika do mleka ludzkiego, dlatego nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku Blocard.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. 

Przed zastosowaniem leku Blocard należy poinformować lekarza jeśli pacjent przyjmuje:

• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon)
• niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, jak werapamil i diltiazem)
• niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna

Powyższych leków nie należy stosować razem z lekiem Blocard bez specjalnego zalecenia lekarza. Nie należy jednak przerywać ich przyjmowania bez porozumienia się z lekarzem.

Przed zastosowaniem leku Blocard należy poinformować lekarza jeśli pacjent przyjmuje:

• niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub choroby wieńcowej (antagoniści wapnia pochodne dihydropirydyny, takie jak felodypina i amlodypina)
• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron)
• miejscowo stosowane beta-adrenolityki (m.in. krople do oczu przeznaczone do leczenia jaskry)
• niektóre leki stosowane w leczeniu choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki)
• leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (adrenomimetyki, takie jak izoprenalina i dobutamina)
• insulinę i doustne leki przeciwcukrzycowe
• środki stosowane w znieczuleniu ogólnym (na przykład w czasie operacji)
• glikozydy naparstnicy stosowane w leczeniu niewydolności serca
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zapalenia stawów, łagodzeniu bólu i zapalenia (na przykład ibuprofen i diklofenak)
• adrenalinę (lek stosowany w leczeniu ciężkich, zagrażających życiu reakcji alergicznych i w zatrzymaniu krążenia)
• wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze jako działanie pożądane lub niepożądane (leki przeciwnadciśnieniowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), niektóre leki przeciwpadaczkowe, leki stosowane podczas znieczulenia ogólnego (barbiturany), niektóre leki stosowane w chorobach psychicznych, charakteryzujących się utratą kontaktu z rzeczywistością (pochodne fenotiazyny))
• meflochinę (lek stosowany w zapobieganiu i leczeniu malarii)
• leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B)
• ryfampicynę (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń)
• pochodne ergotaminy, leki stosowane w leczeniu demencji i bólów migrenowych

Brak informacji.

Blocard może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia, po zwiększeniu dawki lub po zmianie leków, jak również w razie łączenia leku z alkoholem.

Brak specjalnych zaleceń odnośnie przechowywania leku. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w oryginalnym opakowaniu. Nie należy stosować leku po upłynięciu daty ważności, która jest umieszczona na opakowaniu lub na blistrze.