Cital (Citalopramum)

Jak działa lek Cital?

Cital to lek, który zawiera substancję czynną cytalopram. Należy on do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu przez zwiększenie stężenia serotoniny.

Kiedy stosuje się lek Cital?

• w leczeniu depresji oraz zapobieganiu nawrotom zaburzeń depresyjnych nawracających
• w leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku z agorafobią, np. strach przed wyjściem z domu, przed tłumem i miejscami publicznymi lub bez agorafobii

Jak stosować lek Cital?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Leczenie depresji

20 mg raz na dobę.

W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę, w zależności od nasilenia objawów depresji i reakcji pacjenta na leczenie.

Leczenie zaburzenia lękowego z napadami lęku

10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, a następnie dawka zwiększana jest do 20 - 30 mg na dobę.

W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

10 - 20 mg jeden raz na dobę.

Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat

Leku Cital nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 20 mg.

Sposób stosowania

Cital przyjmuje się w pojedynczej dawce raz na dobę.

Lek można przyjmować o każdej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Tabletkę należy połknąć, popijając wodą.

Czas trwania leczenia

Poprawę uzyskuje się po paru tygodniach. Należy kontynuować stosowanie leku Cital, nawet jeśli upłynie trochę czasu, zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Nie wolno zmieniać dawkowania bez konsultacji z lekarzem.

Terapia zazwyczaj trwa co najmniej 6 miesięcy.

Leczenie należy kontynuować tak długo, jak zaleci lekarz, nawet jeśli nastąpi poprawa samopoczucia. Choroba może utrzymywać się przez długi czas i jeśli leczenie zostanie przerwane za wcześnie, objawy mogą wrócić. U pacjentów z nawracającą depresją, leczenie podtrzymujące może trwać nawet kilka lat, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Cital

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Cital należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. Objawy przedawkowania:

• nieregularne bicie serca
• drgawki, drżenia
• zmiany rytmu serca
• senność, śpiączka
• wymioty,
• obniżenie lub podwyższenie ciśnienia krwi
• nudności
• zespół serotoninowy
• pobudzenie
• zawroty głowy
• rozszerzenie źrenic
• nasilone pocenie się
• sinica skóry
• hiperwentylacja

Pominięcie przyjęcia leku Cital

Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę, powinien przyjąć kolejną o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Cital

Nagłe przerwanie stosowania leku Cital może powodować łagodne i przemijające objawy odstawienia, takie jak zawroty głowy, uczucie kłucia, zaburzenia snu, niepokój, ból głowy, nudności, wymioty, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, dezorientacja, chwiejność emocjonalna lub drażliwość, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, trzepotanie lub wzmożona czynność serca (kołatanie serca). W razie zakończenia leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Cital przez parę tygodni.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Cital?

Leku Cital nie powinno się stosować w przypadku:

• gdy pacjent ma uczulenie na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• gdy pacjent przyjmuje lek z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). Do inhibitorów monoaminooksydazy należą takie leki jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, selegilina (leczenie choroby Parkinsona), moklobemid (leczenie depresji) i linezolid (antybiotyk)
• gdy pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub w przeszłości wystąpiły u niego takie zaburzenia (stwierdzone w badaniu EKG)
• gdy pacjent przyjmuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca

W razie zakończenia stosowania inhibitorów MAO należy zaczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem terapii lekiem Cital. W razie zakończenia przyjmowania moklobemidu musi upłynąć 1 dzień przed rozpoczęciem stosowania leku Cital. Po zakończeniu przyjmowania leku Cital musi upłynąć 1 tydzień (7 dni), zanim zacznie się stosować jakiekolwiek inhibitory MAO.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Cital może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane zazwyczaj przemijają po paru tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby i ustępują wraz z poprawą samopoczucia.

Niektórzy pacjenci zgłaszali następujące poważne działania niepożądane.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów należy natychmiast odstawić lek Cital i powiadomić lekarza prowadzącego:

• pobudzenie, zaburzenia świadomości, wysoka gorączka, drżenia mięśni i gwałtowne skurcze mogą być to objawy rzadko występującego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym, zgłaszanego podczas skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych
• obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, trudności w oddychaniu albo przełykaniu (reakcja alergiczna)
• nietypowe krwawienia, także z przewodu pokarmowego

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane (u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów należy zaprzestać stosowania leku Cital i natychmiast powiadomić lekarza prowadzącego:

• hiponatremia: zmniejszone stężenie sodu we krwi, mogące powodować uczucie zmęczenia, dezorientację, drżenie mięśni
• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie mogące być objawem zagrażającego życiu stanu zwanego torsade de pointes

Wymienione poniżej działania niepożądane są często łagodne i zazwyczaj ustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z wymienionych poniżej objawów mogą być również charakterystyczne dla choroby i ustąpią wraz z osiągnięciem poprawy.

Jeśli działania niepożądane są szczególnie uciążliwe i utrzymują się dłużej niż kilka dni, należy o tym poinformować lekarza.

Bardzo często (u więcej niż 1 osoby na 10):

• senność
• bóle głowy
• trudności w zasypianiu
• nasilone pocenie się
• suchość błony śluzowej jamy ustnej (zwiększa to zagrożenie próchnicą, dlatego należy myć zęby częściej niż zazwyczaj)
• nudności

Często (u nie więcej niż 1 osoby na 10):

• zmniejszenie apetytu
• pobudzenie
• zmniejszenie popędu płciowego
• lęk
• nerwowość
• stan splątania (dezorientacji)
• nietypowe sny
• ziewanie
• biegunka
• wymioty
• zaparcia
• świąd
• bóle mięśni i stawów
• drżenia
• uczucie mrowienia lub drętwienia dłoni lub stóp
• zawroty głowy
• zaburzenia uwagi
• dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• u mężczyzn problemy z wytryskiem i wzwodem
• u kobiet zahamowanie orgazmu
• uczucie zmęczenia
• uczucie kłucia w obrębie skóry (zaburzenia czucia)
• zmniejszenie masy ciała

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 osoby na 100):

• krwawienie w obrębie skóry (łatwe siniaczenie)
• zwiększenie apetytu
• agresja
• omdlenia
• rozszerzenie źrenic
• przyspieszenie lub zwolnienie akcji serca
• pokrzywka
• wypadanie włosów
• depersonalizacja (utrata poczucia własnej osobowości)
• omamy
• mania
• wysypka
• nadwrażliwość na światło
• problemy z oddawaniem moczu
• obfite krwawienia miesiączkowe
• obrzęk rąk lub nóg
• zwiększenie masy ciała

Rzadko (u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

• napady drgawkowe
• mimowolne ruchy
• zaburzenia smaku
• krwawienia
• zapalenie wątroby
• gorączka

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• myśli i zachowania samobójcze
• zmniejszenie liczby płytek krwi, powodujące wzrost ryzyka krwawień i powstawania krwawych wybroczyn na skórze
• nadwrażliwość (wysypka)
• ciężkie reakcje alergiczne, powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy
• akatyzja – niepokój psychoruchowy - stan niepokoju połączony z potrzebą poruszania
• drgawki
• zespół serotoninowy
• zaburzenia widzenia
• niskie ciśnienie krwi
• zwiększenie ilości wydalanego moczu
• hipokaliemia: zbyt niskie stężenie potasu we krwi, mogące powodować osłabienie mięśni, drżenie mięśni lub nieprawidłowy rytm serca
• napady paniki
• zgrzytanie zębami
• niepokój
• nietypowe ruchy lub sztywność mięśni
• krwawienie z nosa
• krwawienia, w tym wybroczyny w skórze i błonach śluzowych
• nagle występujący obrzęk skóry lub błon śluzowych
• bolesny wzwód prącia
• mlekotok u mężczyzn oraz u kobiet, które nie karmią piersią
• nieregularne krwawienia miesiączkowe, krwotok maciczny
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
• u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości
• nieprawidłowy rytm serca

Przed rozpoczęciem stosowania leku Cital należy poinformować lekarza o następujących obecnych lub występujących w przeszłości sytuacjach:

• mania lub paniczny lęk
• zaburzenia czynności nerek lub wątroby
• zaburzenia czynności serca w tym również przebyty ostatnio zawał mięśnia sercowego
• powolna spoczynkowa akcja serca i/lub zmniejszone stężenie elektrolitów będące wynikiem przedłużającej się, ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania leków odwadniających
• szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenie, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, co może wskazywać na zaburzenia czynności serca
• cukrzyca, stosowanie leku Cital może wpływać na stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i/lub doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi
• napady drgawek lub padaczka
• małe stężenie sodu we krwi
• zwiększona skłonność do krwawień
• problem rozszerzonej źrenicy oka
• leczenie elektrowstrząsami

Leki takie, jak Cital (SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wystąpić może faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym poczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością ruchową. Jeśli wystąpią te objawy, należy zwrócić się do lekarza.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy jak niepokój, trudności w spokojnym siedzeniu lub staniu w miejscu, czyli akatyzja. W razie pojawienia się takich objawów należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

Myśli samobójcze oraz pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

U pacjentów z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami występować myśli samookaleczenia, lub samobójcze. Mogą się nasilić po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać dopiero po pewnym czasie – zazwyczaj po dwóch tygodniach, a nawet później.

Większa skłonność do takich myśli może wystąpić:

• gdy u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć do samookaleczenia
• jeśli pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych pokazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy koniecznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Dobrym rozwiązaniem jest poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji, lub zaburzeniach lękowych, a także poproszenie ich o przeczytanie ulotki tego leku. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, gdy zauważą, że objawy depresji lub lęku nasiliły się, lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Zasadniczo leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. U pacjentów w wieku poniżej 18. roku życia podczas stosowania leków z omawianej grupy, stwierdza się zwiększoną możliwość wystąpienia:

• prób samobójczych
• myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa (myśli samobójcze)
• wrogości (głównie zachowania agresywne, buntownicze i złość)

Jednak lekarz może zdecydować o przepisaniu leku Cital pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, jeśli będzie to w interesie pacjenta. Jeśli lekarz przepisze lek Cital pacjentowi w wieku poniżej 18. roku życia i opiekun dziecka będzie chciał to przedyskutować, należy się skontaktować z lekarzem. Jeśli podczas stosowania leku Cital pojawi się lub nasili którykolwiek z wymienionych powyżej objawów, należy powiadomić lekarza. Dodatkowo nie potwierdzono bezpieczeństwa długotrwałego przyjmowania leku Cital pod względem jego wpływu na wzrost, dojrzewanie, uczenie się (funkcje poznawcze) oraz zachowanie w tej grupie wiekowej.

Dodatkowe informacje dotyczące choroby

Tak jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub związanych z nią zaburzeń, poprawa nie nastąpi natychmiast. Pacjent może ją odczuć dopiero kilka tygodni po rozpoczęciu leczenia lekiem Cital. W leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku poprawę zwykle obserwuje się po 2 - 4 tygodniach. W początkowym okresie leczenia u niektórych pacjentów występuje nasilenie lęku, który ustępuje podczas leczenia. Jest zatem bardzo ważne, aby pacjent dokładnie stosował się do zaleceń lekarza oraz nie przerywał leczenia, ani nie zmieniał dawki bez zasięgnięcia porady u lekarza.

Lek zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy poinformować lekarza i/lub położną o przyjmowaniu leku Cital. Stosowanie takich leków podczas ciąży zwłaszcza w ostatnim trymestrze może zwiększać ryzyko ciężkich powikłań u noworodka, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Stan ten objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą oraz występuje zwykle w pierwszych 24 godzinach po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub położną.

Pacjentki stosujące Cital w ostatnich 3 miesiącach ciąży aż do porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić objawy takie jak:

• drgawki, drżenia, drżączka
• wahania ciepłoty ciała
• trudności w pobieraniu pokarmu
• wymioty
• małe stężenie cukru we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• wzmożona pobudliwość odruchowa
• drażliwość, ospałość, ciągły płacz
• senność lub trudności w zasypianiu

Jeśli u noworodka wystąpił którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub położną.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić dziecka piersią w trakcie przyjmowania leku Cital, ponieważ niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka matki.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków i to może czasami powodować występowanie poważnych działań niepożądanych.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) zawierające takie substancje czynne, jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Cital. Po zakończeniu stosowania leku Cital należy zaczekać tydzień, zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków
• odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A, zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji)
• antybiotyk linezolid
• lit (zapobieganie i leczenie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz tryptofan
• imipraminę i dezypraminę (leczenie depresji)
• nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO - B) zawierające selegilinę (leczenie choroby Parkinsona); leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych. Dawka selegiliny nie może przekraczać 10 mg na dobę
• metoprolol (stosowany w nadciśnieniu tętniczym i/lub chorobie serca) - stężenie metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie stwierdzono objawów nasilonego działania lub działań niepożądanych metoprololu
• sumatryptan i podobne leki (leczenie migreny) oraz tramadol (stosowany w silnych bólach). Zwiększają one ryzyko działań niepożądanych; w przypadku wystąpienia nietypowych objawów podczas skojarzonego stosowania tych leków należy zgłosić się do lekarza prowadzącego
• cymetydyna, gdy stosowana jest w dużych dawkach (stosowana w chorobie wrzodowej żołądka) - stężenie cytalopramu we krwi może zwiększyć się, ale nie stwierdzono nasilenia objawów niepożądanych leku cytalopramu
• leki o znanym działaniu na czynność płytek krwi (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, kwas acetylosalicylowy (w lekach przeciwbólowych), niesteroidowe leki przeciwzapalne (w zapaleniu stawów) – niewielkie zwiększenie ryzyka krwawień
• ziele dziurawca zwyczajnego (lek ziołowy stosowany w depresji) - przyjmowany jednocześnie z lekiem Cital może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych
• meflochinę (stosowaną w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego, oraz leki przeciwdepresyjne
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi (zwiększają ryzyko wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca)
• nie należy przyjmować leku Cital jednocześnie z lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca lub lekami, które mogą wpływać na rytm serca, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii – szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna)

Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu.

Cital zazwyczaj nie powoduje senności. Jednak w przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub senności po rozpoczęciu stosowania leku Cital, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, do czasu ustąpienia tych objawów.

Jak przechowywać lek Cital?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze do 25°C.