Zofran roztwór do wstrzykiwań (Ondansetronum)

Jak działa lek Zofran?

Lek Zofran zawiera substancję czynną ondansetron. Lek ten ma działanie przeciwwymiotne i zapobiegające nudnościom.

Kiedy stosuje się lek Zofran?

Lek ten stosuje się:

• u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 6 miesięcy w zapobieganiu i hamowaniu nudności oraz wymiotów wywołanych chemioterapią i radioterapią nowotworów
• u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 1 miesiąca w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów okresu pooperacyjnego

Jak stosować lek Zofran?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą.

Zapobieganie i hamowanie nudności oraz wymiotów wywołanych chemioterapią i radioterapią:

Dzieci w wieku 6 miesięcy i powyżej oraz młodzież

• w dniu stosowania chemioterapii:
  • pierwsza dawka podawana jest w postaci wstrzyknięcia dożylnego, bezpośrednio przed leczeniem
  • po upływie 12 godzin od chemioterapii lub radioterapii lek zwykle podaje się doustnie w zależności od masy ciała dziecka (dzieciom o masie ciała do 10 kg - 2 mg ondansetronu, powyżej 10 kg - 4 mg ondansetronu)
• w kolejnych dniach:
  • dawki doustne dwa razy na dobę przez okres do 5 dni

Maksymalna dawka dobowa wynosi 32 mg ondansetronu w dawkach podzielonych.

Dorośli

• w dniu stosowania chemioterapii lub radioterapii:
  • zazwyczaj stosowana dawka u dorosłych to 8 mg podane w postaci wstrzyknięcia dożylnego lub domięśniowego bezpośrednio przed leczeniem
  • 12 godzin później lek Zofran zwykle podaje się doustnie - w postaci tabletki 8 mg lub 10 ml syropu
• w kolejnych dniach:
  • zazwyczaj stosowana dawka u dorosłych to 8 mg - jedna tabletka o mocy 8 mg lub 10 ml syropu dwa razy na dobę
  • taka dawka może być stosowana przez okres do 5 dni

Maksymalna dawka dobowa wynosi 32 mg ondansetronu w dawkach podzielonych.

Pacjenci w wieku od 65 do 74 lat

• o wielkości dawki decyduje lekarz
• wszystkie dawki podane dożylnie należy rozcieńczyć i podać w postaci infuzji trwającej nie krócej niż 15 minut

Pacjenci w wieku 75 lat i powyżej

• o wielkości dawki decyduje lekarz
• nie należy stosować dożylnie początkowej dawki ondasetronu większej niż 8 mg
• wszystkie dawki dożylne należy rozcieńczyć i podać w postaci infuzji trwającej nie krócej niż 15 minut

Zapobieganie i leczenie nudności i wymiotów po operacji chirurgicznej:

Dorośli

• zazwyczaj stosowana dawka to 4 mg podane w postaci wstrzyknięcia domięśniowego lub dożylnego
• w celu zapobiegania wymiotom lek zostanie podany bezpośrednio przed znieczuleniem

Dzieci w wieku 1 miesiąca i powyżej oraz młodzież

• o wielkości dawki decyduje lekarz
• maksymalna pojedyncza dawka to 4 mg w postaci wstrzyknięcia dożylnego
• w celu zapobiegania wymiotom lek zostanie podany bezpośrednio przed w czasie lub po znieczuleniu pacjenta

Pacjenci z umiarkowanymi lub ciężkimi chorobami wątroby

Nie należy stosować dawki większej niż 8 mg na dobę.

Zasady stosowania:

• w dniu rozpoczęcia leczenia lek Zofran jest podawany przez pielęgniarkę lub lekarza we wstrzyknięciu domięśniowym lub dożylnym albo w kroplówce
• lek w postaci roztworu do wstrzykiwań powinien zacząć działać wkrótce po podaniu, dlatego jeśli u pacjenta w dalszym ciągu występują nudności lub wymioty, należy poinformować o tym fakcie lekarza lub pielęgniarkę
• na następne dni lekarz może przepisać lek Zofran w postaci tabletek lub syropu w celu kontynuacji leczenia
• o wielkości dawki zawsze decyduje lekarz

Podanie większej niż zalecana dawki leku Zofran

Otrzymanie zbyt dużej dawki jest mało prawdopodobne, ponieważ lek powinien być podawany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę.

W przypadku przedawkowania obserwuje się objawy podobne do działań niepożądanych.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Zofran należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Zofran?

Leku Zofran nie należy stosować jeśli pacjent:

• ma uczulenie na ondansetron lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• przyjmuje apomorfinę - możliwość występowania głębokiego niedociśnienia tętniczego oraz utraty przytomności podczas stosowania jednocześnie z ondansetronem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Zofran może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Zofran i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi reakcja alergiczna mogąca obejmować następujące objawy:

• nagle występujący świszczący oddech, ból lub ucisk w klatce piersiowej
• obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej lub języka
• wysypkę - czerwone kropki lub plamy pod skórą gdziekolwiek na ciele (pokrzywka)
• omdlenie

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• uczucie gorąca lub zaczerwienienie skóry
• zaparcia
• podrażnienie i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• czkawka
• obniżenie ciśnienia krwi, które może spowodować omdlenie lub zawroty głowy
• zbyt wolne lub nierówne bicie serca (zaburzenia rytmu)
• ból w klatce piersiowej
• drgawki
• nietypowe ruchy ciała lub drżenie
• zmiany wyników badań czynności wątroby

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• zawroty głowy
• niewyraźne widzenie
• zaburzenia rytmu serca (czasem wywołujące nagłą utratę przytomności), w tym zagrażający życiu częstoskurcz komorowy typu Torsade de Pointes

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• rozległa wysypka z pęcherzami i złuszczaniem naskórka, obejmująca znaczną część ciała (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• osłabienie widzenia lub przemijający zanik widzenia, które zwykle ustępują w ciągu 20 minut

Przed rozpoczęciem stosowania leku Zofran należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• ma uczulenie na leki podobne do ondansetronu, takie jak granisetron lub palonosetron
• ma chorobę wątroby
• ma niedrożność jelit
• stosuje leki należące do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI)

Ondansetron powoduje wydłużenie odstępu QT w sposób zależny od dawki oraz może wywoływać częstoskurcz komorowy typu Torsade de Pointes - należy unikać stosowania leku Zofran u pacjentów z wrodzonym zespołem długiego QT oraz zachować ostrożność u pacjentów, u których występuje lub może wystąpić wydłużenie odstępu QTc, w tym pacjentów:

• z zaburzeniami gospodarki elektrolitowej
• z zastoinową niewydolnością serca
• z bradyarytmią
• przyjmujących inne produkty lecznicze wywołujące wydłużenie odstępu QT lub zaburzenia gospodarki elektrolitowej

Przed zastosowaniem leku Zofran pacjent powinien skorygować:

• hipokaliemię (zbyt małe stężenie potasu we krwi)
• hipomagnezemię (zbyt małe stężenie magnezu we krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Zofran w czasie ciąży, ponieważ może on wykazywać szkodliwy wpływ na rozwój płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Zofran, ponieważ niewielkie ilości leku przenikają do mleka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy szczególnie poinformować lekarza jeżeli pacjent stosuje:

• karbamazepinę lub fenytoinę - powodują zmniejszenie stężenia ondansetronu we krwi
• ryfampicynę - powoduje zmniejszenie stężenia ondansetronu we krwi
• tramadol - ondansetron może zmniejszać jego działanie przeciwbólowe
• leki wpływające na serce, w tym wpływające na odstęp QT - skojarzone stosowanie ondansetronu może powodować dodatkowe wydłużenie odstępu QT
• leki powodujące zaburzenia gospodarki elektrolitowej
• leki stosowane w leczeniu nowotworów, szczególnie antracykliny - zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca
• antybiotyki takie jak erytromycyna lub ketokonazol - zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca
• leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), w tym fluoksetyna, paroksetyna, sertralina, fluwoksamina, citalopram, escitalopram - możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego
• leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), w tym wenlafaksyna i duloksetyna - możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Zofran nie wykazuje interakcji z alkoholem.

Lek Zofran nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Zofran?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30°C
• lek należy chronić od światła
• po rozcieńczeniu w roztworach przeznaczonych do podawania dożylnego przygotowany roztwór musi być przechowywany w temperaturze 2ºC - 8ºC nie dłużej niż 24 godziny
• w czasie wlewu dożylnego nie musi być chroniony przed światłem