AntyGrypin Complex 500 mg + 200 mg + 4 mg, granulat musujący, 10 saszetek

AntyGrypin Complex 500 mg + 200 mg + 4 mg to lek w postaci granulatu musującego do rozpuszczania w wodzie. Lek przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i młodzieży powyżej 15 roku życia w leczeniu przeziębienia, grypy i objawów grypopodobnych.

AntyGrypin Complex jest lekiem złożonym, który w swoim składzie zawiera trzy substancje czynne:

• paracetamol, działający przeciwbólowo i przeciwgorączkowo,
• chlorofenaminy maleinian, zmniejszający wyciek wydzieliny śluzowej z nosa, hamuje odruch kichania i łzawienie oczu,
• kwas askorbowy, uzupełniający niedobory witaminy C w organizmie. 

Do doraźnego leczenia objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych, takich jak ból głowy, gorączka, ból gardła, nieżyt nosa i gardła u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 15 lat.

Zawartość 1 saszetki:

• Substancja czynna: 500 mg paracetamolu (Paracetamolum), 200 mg kwasu askorbowego (Acidum ascorbicum), 4 mg chlorofenaminy maleinianu (Chlorphenamini maleas).
• Pozostałe składniki to: kwas cytrynowy, sodu wodorowęglan, sacharoza, magnezu cytrynian, sodu cyklaminian (E 952), sacharyna sodowa (E 954), aromat cytrynowy (Tetrarome Lemon P 0551 987323: maltodekstryna kukurydziana, składniki aromatyzujące (limonen, beta-pinen, cytral, gamma-terpinen, linalol), alfa tokoferol (E 307)).

Przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Dorośli i młodzieży powyżej 15 lat: 1 saszetkę na 30 minut przed snem.
• Nie stosować więcej niż zawartość 3 saszetek na dobę w dawkach podzielonych, przy czym dawek nie można powtarzać częściej niż co 4 godziny.
• Granulat musujący należy rozpuścić w szklance zimnej lub ciepłej wody.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: w przypadku zaburzeń czynności nerek dawka paracetamolu nie może być większa niż 500 mg:
  • współczynnik przesączania kłębuszkowego 10 – 50 ml/min,
  • dawka paracetamolu: 500 mg nie częściej niż co 6 godzin.
• Nie stosować leku w przypadku ciężkiego zaburzenia czynności nerek.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. Nie stosować leku w przypadku ciężkiego zaburzenia czynności wątroby.
• Osoby w podeszłym wieku: u osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek dawkowanie jest takie jak u osób dorosłych.

Leku AntyGrypin Complex nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat i gdy:

• pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• pacjent choruje na niewydolność wątroby lub nerek,
• pacjent przyjmuje inne leki wpływające na czynność wątroby,
• pacjent nadużywa alkoholu,
• pacjent choruje na jaskrę z wąskim kątem przesączania,
• u pacjenta występuje ryzyko zatrzymania moczu, związane z zaburzeniami odcinka cewki moczowej przebiegającego przez gruczoł krokowy,
• pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (IMAO, stosowane w leczeniu depresji), obecnie lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

• Przechowywać w temperaturze do 25°C.
• Przechowywać w szczelnie zamkniętym oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

Jak każdy lek, AntyGripin Complex może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane związane z paracetamolem:

Należy zaprzestać stosowania leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli wystąpi:

• obrzęk krtani, uniemożliwiający oddychanie (pojedyncze przypadki);
• wstrząs anafilaktyczny, objawiający się splątaniem, bladością skóry, spadkiem ciśnienia krwi, poceniem się, wytwarzaniem małej ilości moczu, przyspieszonym oddechem, osłabieniem i omdleniem (pojedyncze przypadki);
• rumień wielopostaciowy (pojedyncze przypadki);
• ciężka reakcja skórna: toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona), ostra uogólniona osutka krostkowa objawiająca się wysypką z krostami na całym ciele, nadżerkami w jamie ustnej, oczach, narządach płciowych i na skórze, czerwonymi plamkami na tułowiu, często z pęcherzami pośrodku, pękającymi olbrzymimi pęcherzami, złuszczaniem dużych płatów naskórka, osłabieniem, gorączką i bólami stawowymi (bardzo rzadkie przypadki);
• uporczywy świąd, wysypka na skórze, nadmierne pocenie się, pojawienie się na skórze wykwitów grudkowych, krwotocznych lub pęcherzykowych (plamica), reakcją alergiczną przypominającą powodująca obrzmienia tkanek znajdujących się pod skórą (obrzęk naczynioruchowy), reakcja alergiczna powodująca powstawanie pęcherzy na skórze (pokrzywka); występują rzadko;
• zapalenie trzustki w stopniu ostrym lub przewlekłym, krwotok, ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty, zaburzenie czynności (niewydolność) wątroby, nieodwracalne uszkodzenie (martwica) wątroby, zażółcenie skóry, błon śluzowych i białkówek oczu (żółtaczka); występują rzadko.

Rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 1000 osób):

• anemia spowodowana różnymi niedoborami, zahamowanie czynności szpiku kostnego, zmniejszenie liczby płytek krwi;
• gromadzenie płynu w tkankach (obrzęk);
• zaburzenie czynności nerek (nefropatia) i upośledzenie wchłaniania lub wydzielania cewek nerkowych (tubulopatie).

Działania niepożądane związane z chlorofenaminą:

Zaprzestać przyjmowania leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli wystąpi reakcja alergiczna:

• reakcje nadwrażliwości (alergiczne), reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje alergiczne, w przebiegu, których może wystąpić kaszel, trudności z połykaniem, szybkie bicie serca, świąd, opuchnięcie powiek lub okolic oczu, twarzy, języka, duszność, zmęczenie itp.);
• zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego w postaci senności, nudności i osłabienia mięśniowego, które u części pacjentów ustępują po 2-3 dniach leczenia; występuje często;
• blokowanie dróg żółciowych (cholestaza), zapalenie wątroby lub inne zaburzenia czynności wątroby (łącznie z bólami w nadbrzuszu lub bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu itp.); występują rzadko.

Inne działania niepożądane obejmują:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób):

• nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy mięśni w obrębie twarzy (dyskinezy), zaburzenia koordynacji ruchowej (sztywność), drżenia, drętwienie, mrowienie, pieczenie, uczucie jak kłucie igłami (parestezje);
• nieostre lub podwójne widzenie;
• suchość w nosie i gardle, wysychanie błon śluzowych;
• suchość w jamie ustnej, utrata apetytu, zmiany odczuwania smaków i zapachów, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból w nadbrzuszu), które mogą ulec zmniejszeniu, jeśli lek jest stosowany w trakcie posiłku;
• wzmożone pocenie się;
• zatrzymanie moczu i (lub) trudności z oddawaniem moczu.

Rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 1000 osób):

• zmiany w badaniach krwi (brak granulocytów, zmniejszenie liczby leukocytów, anemia spowodowana zanikiem szpiku kostnego (anemia aplastyczna) lub zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia)) co może przebiegać z objawami, takimi jak nietypowe krwawienie, ból gardła lub zmęczenie;
• nadwrażliwość na światło, nadwrażliwość na podobne leki;
• pobudzenie, szczególnie przy stosowaniu dużych dawek u dzieci lub osób w podeszłym wieku, charakteryzujące się niepokojem, bezsennością, nerwowością, majaczeniem, kołataniem serca, a także drgawkami;
• szumy uszne (przykre doznania dźwiękowe), ostre zapalenie błędnika;
• w przypadku przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, kołatanie, szybkie bicie serca (tachykardia);
• niedociśnienie tętnicze (hipotensja), zwiększone ciśnienie tętnicze (nadciśnienie), gromadzenie płynu w tkankach (obrzęk);
• ucisk w klatce piersiowej, ciężki oddech;
• niezdolność do odbywania współżycia seksualnego u mężczyzn (impotencja), krwawienia międzymiesiączkowe.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Flukloksacylinę (antybiotyk), ze względu na ryzyko wystąpienia poważnych zaburzenia dotyczącego krwi i płynów ustrojowych (kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową), które należy pilnie leczyć i które może wystąpić szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą (stan, gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi, prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywieniem, przewlekłym alkoholizmem, a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu.

Należy zachować ostrożność stosując:

• pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe oraz leki zastępcze),
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, głównie schizofrenii i innych psychoz),
• barbiturany (leki nasenne i stosowane w leczeniu padaczki),
• benzodiazepiny (leki o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym i zmniejszającym napięcie mięśni),
• leki przeciwlękowe inne niż benzodiazepiny (np. meprobamat),
• leki nasenne (lorazepam, diazepam),
• leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina),
• leki przeciwhistaminowe blokujące receptor H1 (leki stosowane w leczeniu chorób alergicznych),
• leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu na ośrodkowy układ nerwowy,
• baklofen (lek rozkurczający mięśnie),
• talidomid (lek wpływający na układ odpornościowy, stosowany w leczeniu szpiczaka mnogiego),
• antycholinergiczne leki przeciwparkinsonowskie (jak benzatropina),
• leki podobne do atropiny o działaniu przeciwskurczowym (zawierające hioscynę),
• dyzopyramid (lek stosowany w chorobach serca),
• neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny (leki stosowane w leczeniu psychoz, jak chlopromazyna, tiorydazyna, perfenazyna),
• klozapinę (lek stosowany w leczeniu schizofrenii i zaburzeń psychicznych w przebiegu choroby Parkinsona),
• salicylamid (lek przeciwbólowy),
• ryfampicynę (antybiotyk),
• leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina, karbamazepina, lamotrygina i inne),
• leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy wątrobowe,
• kofeinę,
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, diklofenak, naproksen),
• leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny (acenokumarol, warfaryna),
• inhibitory monoaminooksydazy (leki stosowane w leczeniu depresji),
• flufenazynę (lek stosowany w leczeniu psychozy).

• W przypadku wysokiej lub utrzymującej się gorączki, rozpoczynającego się nadkażenia bakteryjnego, utrzymywania się objawów przez więcej niż 3 dni w przypadku gorączki i 5 dni w przypadku bólu, należy skontaktować się z lekarzem.
• Stosując lek w dawkach większych niż zalecane oraz w przypadku długiego leczenia może wystąpić ryzyko uzależnienia, głównie psychicznego.
• Aby zapobiec przedawkowaniu, nie należy przyjmować innych leków zawierających paracetamol. Ryzyko przedawkowania tego leku zwiększa się u pacjentów z chorobą wątroby.
• Zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów w stanach obniżonego poziomu glutationu.
• Wystąpiły przypadki niewydolności wątroby u pacjentów w stanach obniżonego poziomu glutationu, zwłaszcza u pacjentów:
  • bardzo niedożywionych, cierpiących z powodu anoreksji, z niskim wskaźnik masy ciała (BMI), wyniszczonych,
  • odwodnionych,
  • regularnie pijących alkohol,
  • u których występuje łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna),
  • z posocznicą.

Stosowanie paracetamolu może zwiększyć ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej. Objawy kwasicy metabolicznej obejmują: pogłębiony, przyspieszony, wysilony oddech, nudności, wymioty, utratę apetytu. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, ostrym zapaleniem wątroby, niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, niedokrwistością hemolityczną i niedoborem reduktazy methemoglobinowej.

Ryzyko przedawkowania leku wzrasta u osób z niewydolnością wątroby niewywołaną przez alkoholową marskość wątroby.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Stosowanie paracetamolu może wpływać na wyniki badania stężenia kwasu moczowego we krwi, jak również na badanie stężenia glukozy. Chlorofenamina może mieć wpływ na wyniki testów skórnych z wykorzystaniem alergenów. Zaleca się przerwanie stosowania produktu na co najmniej 3 dni przed rozpoczęciem testów skórnych.

Stosowanie leku AntyGrypin Complex z jedzeniem, piciem i alkoholem

W czasie przyjmowania leku nie należy spożywać alkoholu, ponieważ może dojść do uszkodzenia wątroby i nadmiernego uspokojenia.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży.

Karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania leku AntyGrypin Complex w okresie karmienia piersią.

Płodność

Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu paracetamolu, chlorofenaminy maleinianu ani kwasu askorbowego na płodność.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Podczas przyjmowania leku może wystąpić senność wpływająca na sprawność psychofizyczną osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących maszyny.

Lek AntyGrypin Complex w postaci granulatu musującego zawiera sacharozę i glukozę

Gdy stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Lek zawiera 3156 mg sacharozy w jednej saszetce. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Lek AntyGrypin Complex w postaci granulatu musującego zawiera sód 

W leku zawarto 88,8 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej saszetce. Odpowiada to 4,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.