Aramlessa (Perindoprilum argininum + Amlodipinum)

Jak działa Aramlessa?

Lek Aramlessa, zawierający peryndopryl i amlodypinę, działa poprzez rozszerzanie i rozluźnianie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi i poprawia przepływ krwi do serca, pomagając w leczeniu nadciśnienia i stabilnej choroby wieńcowej.

W jakim celu stosuje się lek Aramlessa?

Lek Aramlessa stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz stabilnej choroby wieńcowej, aby poprawić przepływ krwi i zmniejszyć obciążenie serca.

Jak stosować lek Aramlessa?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli:

• Tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody, najlepiej codziennie o tej samej porze, rano, przed posiłkiem. Lekarz określi odpowiednią dawkę dla pacjenta. 
• Zazwyczaj zalecana dawka to jedna tabletka na dobę.
• Lek Aramlessa jest zazwyczaj zalecany pacjentom już stosującym peryndopryl i amlodypinę w oddzielnych tabletkach.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Aramlessa

• W razie zażycia zbyt wielu tabletek należy niezwłocznie zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala lub skontaktować się z lekarzem.
• Najczęściej występującym objawem przedawkowania jest niskie ciśnienie tętnicze, które może powodować zawroty głowy lub omdlenie. W takiej sytuacji pomóc może położenie się z uniesionymi nogami.
• Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).

Pominięcie przyjęcia leku Aramlessa

• Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, ponieważ regularne stosowanie jest najskuteczniejsze. Jeśli jednak pominie się dawkę leku Aramlessa, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze.
• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Aramlessa

• Leczenie lekiem Aramlessa jest zazwyczaj długotrwałe, dlatego przed przerwaniem przyjmowania tabletek należy skontaktować się z lekarzem.
• W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku:

• jeśli pacjent ma uczulenie na peryndopryl lub inny inhibitor ACE, na amlodypinę lub innych antagonistów wapnia, lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Aramlessa,
• jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące,
• jeśli w przypadku wcześniejszego stosowania inhibitora ACE u pacjenta występowały objawy, takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy lub języka, intensywne swędzenie lub nasilone wysypki, lub jeśli takie objawy występowały u osoby spokrewnionej w jakichkolwiek innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym),
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze zawierającym aliskiren,
• jeśli pacjent ma zwężenie zastawki aorty (stenoza aortalna) lub jest we wstrząsie kardiogennym (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości krwi do organizmu),
• jeżeli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie),
• jeżeli pacjent ma niewydolność serca po zawale serca,
• jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą, zależnie od stosowanego urządzenia, lek Aramlessa może nie być odpowiedni dla pacjenta,
• jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej),
• jeśli pacjent przyjmował lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan, stosowany w leczeniu niewydolności serca.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• nagły świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu,
• obrzęk powiek, twarzy lub warg,
• obrzęk języka lub gardła, co powoduje znaczne trudności w oddychaniu,
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego
• ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon
• śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne,
• silne zawroty głowy lub omdlenie,
• zawał serca, zbyt szybka lub nieprawidłowa czynność serca, lub ból w klatce piersiowej,
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie.

Odnotowano następujące bardzo częste i częste działania niepożądane. Jeśli którekolwiek z działań niepożądanych jest uciążliwe dla pacjenta, lub jeśli trwa ponad tydzień, należy skontaktować się z lekarzem.

Bardzo często występują:

• obrzęk (zatrzymanie płynów).

Często występują: 

• ból głowy,
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, 
• senność (zwłaszcza na początku leczenia), 
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, 
• uczucie drętwienia lub mrowienia kończyn, 
• zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), 
• szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków), 
• kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), 
• nagłe zaczerwienienie twarzy, 
• uczucie „pustki” w głowie w związku z niskim ciśnieniem tętniczym, 
• kaszel, duszność, 
• nudności, wymioty, ból brzucha,
• zaburzenia smaku, 
• niestrawność lub zaburzenia trawienia, 
• zmiana rytmu wypróżnień, biegunka, zaparcie, 
• reakcje alergiczne (takie jak wysypki skórne, swędzenie), 
• kurcze mięśni, 
• zmęczenie, osłabienie, 
• opuchnięcie okolicy kostek (obrzęk obwodowy).

Inne, odnotowane działania niepożądane zamieszczono niżej. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Niezbyt często występują:

• wahania nastroju, lęk, depresja, 
• bezsenność, zaburzenia snu, 
• drżenie, omdlenie, 
• nieodczuwanie bólu, 
• zaburzenia rytmu serca, 
• zapalenie błony śluzowej nosa (niedrożność nosa lub katar),
• wypadanie włosów, 
• czerwone plamy na skórze, odbarwienie skóry, 
• ból, ból pleców, ból stawów, ból mięśni, ból w klatce piersiowej, 
• zaburzenia oddawania moczu, parcie na pęcherz moczowy w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu,
• złe samopoczucie, skurcz oskrzeli (uczucie ściskania w klatce piersiowej, świszczący oddech i duszność), 
• suchość błony śluzowej jamy ustnej, obrzęk naczynioruchowy (objawy, takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy lub języka), 
• tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze, 
• zaburzenia dotyczące nerek,
• impotencja,
• nasilone pocenie się,
• zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj krwinek białych),
• dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn,
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała,
• tachykardia (szybka czynność serca),
• zapalenie naczyń krwionośnych,
• reakcje nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce),
• gorączka,
• upadki,
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Rzadko występują:

• ostra
• niewydolność nerek,
• objawy stanu zwanego SIADH (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego): ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki, zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu, nasilenie łuszczycy, zmiany wyników badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy.

Bardzo rzadko występują:

• zaburzenia sercowo-naczyniowe (dławica piersiowa, zawał serca i udar mózgu),
• eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc),
• obrzęk powiek, twarzy lub warg, obrzęk języka i gardła, co powoduje znaczne trudności w oddychaniu,
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka skórna, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół StevensaJohnsona), rumień wielopostaciowy (wysypka skórna, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach),
• nadwrażliwość na światło,
• zmiany parametrów krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych,
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi,
• zaburzenia dotyczace krwi,
• zapalenie trzustki, co może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie,
• zaburzenia czynności wątroby,
• zapalenie wątroby,
• zażółcenie skóry (żółtaczka),
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, co może mieć wpływ na niektóre wyniki badań,
• wzdęcie brzucha (nieżyt żołądka),
• zaburzenia nerwów, co może powodować osłabienie, mrowienie lub drętwienie,
• zwiększenie napięcia mięśni,
• opuchlizna dziąseł,
• zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemia).

Częstość nieznana występowania nieznana:

• drżenie,
• usztywnienie postawy,
• maskowatość twarzy,
• spowolnienie ruchów i powłóczenie nogami,
• chwiejny chód,
• przebarwienie,
• drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Aramlessa należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych stanów:

• kardiomiopatia przerostowa (choroba mięśnia sercowego) lub zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczynia krwionośnego dostarczającego krew do nerki),
• niewydolność serca,
• znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy),
• jakiekolwiek inne choroby serca,
• choroby wątroby,
• choroby nerek lub stosowanie dializoterapii,
• pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi (pierwotny aldosteronizm),
• kolagenozy naczyń (choroba tkanki łącznej), takie jak toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina skóry,
• cukrzyca,
• stosowanie diety o małej zawartości sodu lub zamienników soli kuchennej zawierających potas (konieczne jest kontrolowanie stężenia potasu we krwi),
• konieczność zwiększenia dawki u pacjenta w podeszłym wieku,

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego: 

• antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem na przykład
• walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek
• związane z cukrzycą,
• aliskiren.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego:

• racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki),
• syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków nazywanych inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu),
• sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca,
• linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do grupy leków zwanych gliptynami (stosowanymi w leczeniu cukrzycy),
• jeśli pacjent jest rasy czarnej w takim przypadku może istnieć większe ryzyko obrzęku naczynioruchowego, a lek może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras.

Obrzęk naczynioruchowy

• U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym lekiem Aramlessa, zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego (ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła oraz z trudnościami w połykaniu, lub oddychaniu). Reakcja ta może wystąpić w dowolnym momencie leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy przerwać przyjmowanie leku Aramlessa i skontaktować się niezwłocznie z lekarzem. 
• Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Aramlessa we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenie u dziecka, jeżeli jest stosowany w tym okresie.

Stosując lek Aramlessa należy również poinformować lekarza lub personel medyczny, jeśli:

• pacjent ma być poddany znieczuleniu ogólnemu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu,
• w ostatnim czasie występowała biegunka lub wymioty,
• ma być przeprowadzony zabieg aferezy LDL (usunięcie cholesterolu z krwi z użyciem specjalnego urządzenia),
• ma być przeprowadzone leczenie odczulające w celu zmniejszenia reakcji uczuleniowych na użądlenia pszczół lub os.

Dzieci i młodzież

• Nie zaleca się stosowania leku Aramlessa u dzieci i młodzieży.

Lek Aramlessa zawiera sód

• Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Należy powiedzieć lekarzowi o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Zazwyczaj lekarz zaleci przerwanie przyjmowania leku Aramlessa przed zajściem w ciążę lub gdy tylko pacjentka dowie się, że jest w ciąży oraz zaleci zażywanie innego leku zamiast leku Aramlessa.

Nie zaleca się stosowania leku Aramlessa we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może powodować poważne uszkodzenie u dziecka.

Wykazano, że małe ilości amlodypiny przenikają do mleka ludzkiego.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka karmi lub zaczyna karmić piersią.

Nie zaleca się stosowania leku Aramlessa podczas karmienia piersią. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku, jeśli pacjentka chce karmić piersią, zwłaszcza gdy dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy unikać stosowania leku Aramlessa z:

• litem (stosowanym w leczeniu manii lub depresji),
• estramustyną (stosowaną w leczeniu raka),
• lekami oszczędzającymi potas (triamteren, amiloryd), suplementami potasu lub zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas, innymi lekami mogącymi zwiększać stężenie potasu w organizmie (takimi jak heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów, trimetoprim i kotrimoksazol, znany także jako lek złożony zawierający trimetoprim i sulfametoksazol, stosowane w leczeniu zakażeń powodowanych przez bakterie),
• lekami oszczędzającymi potas, stosowanymi w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawce 12,5 mg do 50 mg na dobę.

Stosowanie innych leków może mieć wpływ na leczenie lekiem Aramlessa. Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ może to wymagać zachowania szczególnej ostrożności:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRA), aliskiren lub leki moczopędne (leki zwiększające objętość moczu wytwarzanego przez nerki),
• leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów mTOR),
• lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca),
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) stosowane w celu łagodzenia bólu lub duże dawki kwasu acetylosalicylowego, substancji zawartej w wielu lekach, stosowanej przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, a także w zapobieganiu tworzeniu się zakrzepów krwi,
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina),
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne typu imipraminy, neuroleptyki),
• leki immunosupresyjne (osłabiające mechanizmy obronne organizmu), stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna, takrolimus),
• trimetoprim i kotrimoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń),
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej),
• prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca),
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany,
• efedryna, noradrenalina lub adrenalina (leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy),
• baklofen lub dantrolen (we wlewie), stosowane w leczeniu sztywności mięśni występującej w takich chorobach jak stwardnienie rozsiane, dantrolen jest również stosowany w leczeniu hipertermii złośliwej występującej podczas znieczulenia (objawy to bardzo wysoka gorączka i sztywność mięśni),
• niektóre antybiotyki, takie jak ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna (stosowane w zakażeniach powodowanych przez bakterie),
• ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) stosowane w leczeniu depresji,
• symwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi),
• leki przeciwpadaczkowe, takie jak: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon,
• itrakonazol, ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych),
• antagoniści receptorów alfa-adrenergicznych leki stosowane w leczeniu rozrostu gruczołu krokowego (prostaty), takie jak: prazosyna, alfuzosyna, doksazosyna, tamsulosyna, terazosyna,
• amifostyna (stosowana, aby zapobiec lub osłabić działania niepożądane, związane ze stosowaniem innych leków lub naświetlań w leczeniu raka),
• kortykosteroidy (stosowane w leczeniu różnych stanów chorobowych, w tym ciężkiej astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów),
• sole złota, zwłaszcza podawane we wstrzyknięciu (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów),
• rytonawir, indynawir, nelfinawir (tak zwane inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażenia HIV).

Aramlessa z jedzeniem i piciem

• Lek Aramlessa należy przyjmować przed posiłkiem.
• Podczas stosowania leku Aramlessa nie należy pić soku grejpfrutowego ani jeść grejpfrutów, ponieważ grejpfruty oraz sok grejpfrutowy mogą powodować zwiększenie stężenia substancji czynnej, amlodypiny, co może skutkować nieprzewidywalnym nasileniem działania obniżającego ciśnienie tętnicze leku Aramlessa.

Brak informacji.

Aramlessa może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Jeśli po zastosowaniu leku u pacjenta wystąpią nudności, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie lub ból głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn oraz należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku.