Azithromycin Aurovitas (Azithromycinum)

Jak działa lek Azithromycin Aurovitas?

Lek Azithromycin Aurovitas zawiera azytromycynę, która jest antybiotykiem z grupy makrolidów. Stosowany jest w celu leczenia zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na azytromycynę: między innymi zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, ostre zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich.

Kiedy stosuje się lek Azithromycin Aurovitas?

• zakażenia w klatce piersiowej, zakażenia gardła i nosa (takie jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, migdałków, ból gardła (zapalenie gardła) i zapalenie zatok)
• zakażenia ucha
• zakażenia skóry i tkanek miękkich
• zakażenie cewki moczowej (przewodu odprowadzającego mocz z pęcherza moczowego) lub szyjki macicy, wywołane przez bakterie zwane Chlamydia trachomatis

Jak stosować lek Azithromycin Aurovitas?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób przyjmowania:

• tabletkę należy przyjmować popijając połową szklanki wodą
• lek można zażywać niezależnie od posiłku
• tabletkę można podzielić na równe dawki

Dawkowanie

Dorośli, młodzież o masie ciała co najmniej 45 kg i pacjenci w podeszłym wieku:

Zalecana dawka leku to 500 mg raz na dobę przez 3 dni. Całkowita dawka wynosi 1500 mg. Lekarz może zalecić przyjmowanie całkowitej dawki 1500 mg w ciągu 5 dni: 500 mg pierwszego dnia i po jednej tabletce 250 mg od 2 do 5 dnia.

W zakażeniach cewki moczowej i szyjki macicy wywołanych przez Chlamydia trachomatis: Jedna dawka 1000 mg przyjęta jeden raz.

Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 45 kg:

Nie zaleca się stosowania leku w postaci tabletek. U dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 45 kg powinno się stosować lek w innej postaci.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby:

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, należy poinformować o tym lekarza.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku dawkowanie jest takie samo jak u pozostałych pacjentów dorosłych.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Objawy przedawkowania to:

• przemijająca utrata słuchu
• nudności lub wymioty
• biegunka

W razie przedawkowania może być konieczne przyjęcie do szpitala.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku pominięcia dawki leku należy ją przyjąć jak najszybciej. Następną dawkę należy zażyć w zwykłym czasie. Mimo pominięcia dawki należy zażyć wszystkie tabletki, co oznacza, że leczenie zakończy się dzień później.

Przerwanie przyjmowania leku

Nie należy przerywać przyjmowania leku bez konsultacji z lekarzem. Jeśli przepisane leczenie nie jest całkowicie zakończone, zakażenie może powrócić.

Kiedy nie stosować leku  Azithromycin Aurovitas?

Nie należy stosować tego leku, gdy u pacjenta  występuje:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Azithromycin Aurovitas może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów ciężkiej reakcji alergicznej, lek należy odstawić i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala:

• nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu lub połykaniu
• obrzęk warg, języka, twarzy i szyi
• silne zawroty głowy lub zapaść
• ciężka lub swędząca wysypka na skórze, zwłaszcza przebiegająca z pęcherzami i jeśli występuje bolesność oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych

Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• ciężka biegunka, trwająca dłuższy czas lub biegunka z krwią, bólem brzucha i gorączką; mogą to być objawy ciężkiego zapalenia jelit, które czasami występuje po zastosowaniu antybiotyków
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu, spowodowane zaburzeniami czynności wątroby
• zapalenie trzustki, powodujące silny ból brzucha i pleców
• zwiększone lub zmniejszone oddawanie moczu, lub ślady krwi w moczu
• wysypka skórna spowodowana przez nadwrażliwość na światło słoneczne
• nietypowe siniaki lub krwawienie
• nieregularny rytm serca

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• biegunka

Częste (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• nudności (wymioty), ból lub skurcze żołądka, utrata apetytu
• zmiana liczby białych krwinek oraz stężenia wodorowęglanów we krwi

Niezbyt częste (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• pleśniawki (kandydoza)
• zakażenia grzybicze
• zakażenia grzybicze
• zakażenia bakteryjne
• zapalenie gardła
• duszność, ból w klatce piersiowej, świszczący oddech i kaszel (zaburzenia oddychania)
• zapalenie błony śluzowej nosa
• grypa żołądkowa (zapalenie żołądka i jelit)
• zapalenie pochwy
• zapalenie płuc
• zmiana liczby białych krwinek
• obrzęk naczynioruchowy
• nadwrażliwość
• utrata apetytu (jadłowstręt)
• nerwowość
• uczucie senności (senność)
• zmiany w odczuwaniu smaku
• uczucie mrowienia lub drętwienie (parestezje)
• niedowidzenie
• trudności z zasypianiem (bezsenność)
• zaburzenia ucha
• zawroty głowy
• uczucie wirowania (zaburzenia równowagi)
• kołatanie serca
• uderzenia gorąca
• skrócenie oddechu
• krwawienie z nosa
• zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka)
• zaparcie
• oddawanie gazów (wzdęcie żołądka)
• trudności w połykaniu
• obrzęk brzucha
• suchość w jamie ustnej
• odbijanie
• owrzodzenie jamy ustnej
• zwiększone wydzielanie śliny
• ciężka postać rumienia wielopostaciowego
• świąd
• zapalenie skóry
• sucha skóra
• nasilone pocenie się
• ból, obrzęk i zmniejszona ruchliwość stawów (zapalenie kości i stawów)
• ból mięśni
• ból pleców
• ból szyi
• zwiększone stężenie mocznika we krwi
• bolesne lub utrudnione oddawanie moczu
• ból w dolnej części pleców (ból nerek)
• plamienie
• ból jąder
• pokrzywka
• ból w klatce piersiowej
• obrzęk twarzy
• gorączka
• ból
• obrzęk kończyn (obrzęki obwodowe)
• obrzęk
• ogólne uczucie złego samopoczucia
• zmęczenie
• osłabienie (astenia)
• zmiany w aktywności enzymów wątrobowych i wartości innych parametrów mierzonych we krwi
• powikłania po zabiegu

Rzadkie (rzadziej niż u 1 na 1000):

• pobudzenie
• nieprawidłowa czynność wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, ciemny mocz, jasny kał
• alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne
• osutka skórna charakteryzująca się szybkim pojawianiem się obszarów zaczerwienienia skóry usianych niewielkimi krostkami (pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem)

Częstość nieznana:

• ​​zakażenia jelita (rzekomobłoniaste zapalenie jelit)
• zmniejszona liczba czerwonych krwinek spowodowana rozpadem (niedokrwistość hemolityczna); zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia)
• reakcje anafilaktyczne
• uczucie złości, agresja
• niepokój
• dezorientacja
• omamy
• osłabienie (omdlenie)
• drgawki (napady padaczkowe)
• osłabiony zmysł dotyku (niedoczulica)
• nadpobudliwość
• zaburzenia węchu (całkowita utrata węchu, odczuwanie dziwnych zapachów)
• zaburzenia smaku (utrata smaku)
• zaostrzenie lub nasilenie osłabienia mięśni (miastenia)
• zaburzenia słuchu, w tym utrata słuchu lub szumy uszne
• szybkie (częstoskurcz komorowy) lub nieregularne bicie serca, czasami zagrażające życiu, zmiany rytmu serca stwierdzone w elektrokardiogramie (wydłużenie odstępu QT i torsade de pointes)
• niskie ciśnienie tętnicze krwi
• zapalenie trzustki
• przebarwienie języka
• niewydolność wątroby
• ciężkie alergiczne reakcje skórne
• ból stawów
• niewydolność nerek, zapalenie nerek

Poniższe objawy niepożądane obserwowano podczas stosowania w zapobieganiu zakażeniom kompleksem Mycobacterium avium (MAC).

Bardzo częste (częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• biegunka
• ból brzucha
• nudności
• oddawanie gazów (wzdęcie)
• dyskomfort w jamie brzusznej
• luźne stolce

Częste (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• utrata apetytu (jadłowstręt)
• uczucie zawrotów głowy
• ból głowy
• uczucie kłucia i mrowienia lub drętwienia (parestezje)
• zaburzenia smaku
• zaburzenia widzenia
• głuchota
• wymioty, ból lub kurcze żołądka, utrata apetytu, problemy z trawieniem pokarmu
• wysypka skórna i swędzenie
• ból stawów (zapalenie stawów)
• zmęczenie

Niezbyt częste (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• osłabienie w odczuwaniu dotyku (niedoczulica)
• utrata słuchu lub szumy uszne
• kołatanie serca
• zaburzenia czynności wątroby, takie jak zapalenie wątroby
• ciężka postać rumienia wielopostaciowego
• alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne, czerwona, łuszcząca się i obrzęknięta skóra
• ogólne złe samopoczucie
• osłabienie (astenia)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Azithromycin Aurovitas należy zachować szczególną ostrożność, w przypadku gdy u pacjenta występuje:

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• ciężkie zaburzenia czynności serca lub zaburzenia rytmu serca, takie jak zespół wydłużonego odstępu QT (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG)
• małe stężenia potasu lub magnezu we krwi
• dodatkowe zakażenie
• leczenie jakiekolwiek alkaloidem sporyszu, takie jak ergotamina (stosowana w leczeniu migreny), ponieważ leków tych nie należy stosować jednocześnie z azytromycyną
• szczególny rodzaj osłabienia mięśni, zwany miastenią
• zaburzenia czynności nerwów (zaburzenia neurologiczne) lub psychiki (zaburzenia psychiczne)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że podawanie tego leku jest bezwzględnie konieczne.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Leku nie należy stosować w okresie karmienia ciąży, ponieważ azytromycyna częściowo przenika do mleka ludzkiego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

• leki zobojętniające sok żołądkowy, stosowane w leczeniu zgagi i niestrawności. Lek Azithromycin Aurovitas należy przyjmować przynajmniej godzinę przed i dwie godziny po przyjęciu leku zobojętniającego
• ergotamina (w leczeniu migreny)
• leki zmniejszające stężenie cholesterolu (statyny)
• warfaryna lub podobne leki stosowane w celu rozrzedzania krwi. Azithromycin Aurovitas może doprowadzić do jeszcze większego rozrzedzenia krwi
• cyzapryd (w leczeniu zaburzeń żołądkowych). Mogą wystąpić ciężkie zaburzenia pracy serca (widoczne w zapisie EKG lub na monitorze urządzenia EKG)
• terfenadyna (w leczeniu kataru siennego). Mogą wystąpić ciężkie zaburzenia pracy serca (widoczne w zapisie EKG lub na monitorze urządzenia EKG)
• zydowudyna lub nelfinawir (w leczeniu zakażeń wirusem HIV). Przyjmowanie nelfinawiru wraz z lekiem Azithromycin Aurovitas może spowodować wystąpienie u pacjenta większej liczby działań niepożądanych wymienionych w ulotce
• ryfabutyna – stosowana w leczeniu gruźlicy
• chinidyna – stosowana w leczeniu zaburzeń rytmu serca
• cyklosporyna – lek stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu przez organizm. Lekarz może zalecić w takim przypadku regularne kontrolowanie stężenia cyklosporyny we krwi, a także zmienić dawkę leku

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu jakichkolwiek spośród niżej wymienionych leków, ponieważ Azithromycin Aurovitas może nasilić skutki ich działania. Lekarz może zmienić dawkę:

• alfentanyl – lek nasenny, stosowany podczas zabiegu chirurgicznego
• digoksyna – przyjmowany w leczeniu zaburzeń pracy serca
• astemizol – stosowany w leczeniu kataru siennego
• pimozyd – przyjmowany w leczeniu zaburzeń psychicznych

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji.

Ten lek może powodować zawroty głowy i drgawki. Jeśli pacjent odczuwa takie objawy, nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Azithromycin Aurovitas?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania