Flucorta (Fluconazolum)

Jak działa lek Flucorta?

Lek Flucorta zawiera substancję czynną flukonazol, która należy do grupy leków przeciwgrzybiczych. Flukonazol hamuje biosyntezę ergosterolu grzyba.

Kiedy stosuje się lek Flucorta?

Dorośli:

• kryptokokowe zapalenie opon mózgowych – grzybicze zakażenie mózgu
• kokcydioidomikoza – choroba układu oddechowego
• zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida i wykryte we krwi, narządach wewnętrznych, np. serce, płuca lub drogach moczowych
• zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – zakażenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła i otarć w jamie ustnej związanych ze stosowaniem protez zębowych
• zakażenia drożdżakowe narządów płciowych – zakażenia pochwy lub prącia
• grzybice skóry, np. grzybica stóp (stopa atlety), grzybica tułowia, pachwin, paznokci

Lek Flucorta można stosować także w celu:

• zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
• zapobiegania nawrotom drożdżakowych zakażeń błon śluzowych
• zapobiegania nawrotom drożdżakowych zakażeń pochwy
• zapobiegania zakażeniom drożdżakowym (u pacjentów z osłabionym, nieprawidłowo działającym układem odpornościowym)

Dzieci i młodzież w wieku od 3 do 17 lat (dla postaci syrop w wieku od 0 do 17 lat):

• zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – zakażenia błony śluzowej jamy ustnej lub gardła
• zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida i wykryte we krwi, narządach wewnętrznych, np. serce, płuca lub drogach moczowych
• kryptokokowe zapalenie opon mózgowych – grzybicze zakażenie mózgu

Lek Flucorta można stosować także w celu:

• zapobiegania zakażeniom drożdżakowym (gdy układ odpornościowy pacjenta jest słaby i nie funkcjonuje prawidłowo)
• zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

Jak stosować lek Flucorta?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli:

Leczenie kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

400 mg w pierwszej dobie, następnie 200 mg do 400 mg raz na dobę przez 6 do 8 tygodni lub w razie konieczności dłużej. Czasami dawka jest zwiększona do 800 mg.

Zapobieganie nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych

200 mg raz na dobę do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Leczenie kokcydioidomikozy

200 mg do 400 mg raz na dobę od 11 miesięcy do 24 miesięcy lub w razie konieczności dłużej. Czasami dawka może zostać zwiększona do 800 mg.

Leczenie zakażenia narządów wewnętrznych wywołanego przez drożdżaki Candida

800 mg w pierwszej dobie, następnie 400 mg raz na dobę do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Leczenie zakażenia błony śluzowej jamy ustnej, gardła i otarć w jamie ustnej związanych ze stosowaniem protez zębowych

200 mg do 400 mg w pierwszej dobie, następnie 100 mg do 200 mg do czasu, aż lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Zakażenia drożdżakowe (pleśniawki) błony śluzowej – dawka zależy od lokalizacji

50 mg do 400 mg raz na dobę przez 7 do 30 dni, do czasu, kiedy lekarz zaleci zakończenie leczenia.

Zapobieganie zakażeniom błony śluzowej jamy ustnej i gardła

100 mg do 200 mg raz na dobę, lub 200 mg 3 razy na tydzień, jeśli u pacjenta jest zwiększone ryzyko nawrotów zakażenia.

Leczenie zakażeń drożdżakowych narządów płciowych

Pojedyncza dawka 150 mg.

Zapobieganie nawrotom zakażeń pochwy

150 mg co trzeci dzień, w sumie 3 dawki (doba 1., 4. i 7.), a następnie raz na tydzień przez 6 miesięcy (jeśli u pacjentki jest zwiększone ryzyko nawrotów zakażenia).

Leczenie zakażeń grzybiczych skóry i paznokci

W zależności od miejsca zakażenia 50 mg raz na dobę, 150 mg raz w tygodniu, 300 do 400 mg raz w tygodniu przez 1 do 4 tygodni (w grzybicy stóp może być konieczne stosowanie do 6 tygodni, w zakażeniach paznokci leczenie należy kontynuować do czasu zastąpienia starego paznokcia przez nowy, niezakażony).

Zapobieganie zakażeniom drożdżakowym (jeśli układ odpornościowy pacjenta jest słaby i nie funkcjonuje prawidłowo)

200 do 400 mg raz na dobę, jeśli u pacjenta jest zwiększone ryzyko nawrotów zakażenia.

Młodzież w wieku od 12 do 17 lat:

Należy podawać dawkę zapisaną przez lekarza (jak u dorosłych i dzieci).

Dzieci w wieku od 3 do 11 lat (od 28 dni do 11 lat dla postaci syrop):

Maksymalna dawka u dzieci wynosi 400 mg na dobę. Dawka ustalana jest na podstawie masy ciała dziecka w kilogramach.

Zakażenia drożdżakowe błon śluzowych jamy ustnej i gardła wywołane – dawka i długość leczenia zależą od ciężkości i miejsca zakażenia

3 mg/ kg masy ciała (w pierwszej dobie można podać dawkę 6 mg/ kg masy ciała).

Kryptokokowe zapalenie opon mózgowych lub drożdżakowe zakażenia narządów wewnętrznych

6 do 12 mg/ kg masy ciała.

Zapobieganie zakażeniom drożdżakowym u dzieci (jeśli układ odpornościowy nie funkcjonuje prawidłowo)

3 do 12 mg/ kg masy ciała.

Dzieci w wieku od 3 do 4 tygodnia życia (dla postaci syrop):

Taka sama dawka jak wyżej, ale podawana co drugi dzień. Maksymalna dawka wynosi 12 mg/ kg masy ciała co 48 godzin.

Dzieci w wieku poniżej 2 tygodnia życia (dla postaci syrop):

Ta sama dawka co powyżej podawana co 3 dni. Maksymalna dawka wynosi 12 mg/ kg masy ciała co 72 godzin.

Pacjenci w podeszłym wieku

Podaje się dawkę zwykle stosowaną u dorosłych, chyba że u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Lekarz może zalecić zmianę dawkowania, w zależności od czynności nerek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Flucorta

Zastosowanie zbyt dużej dawki może spowodować złe samopoczucie. Należy bezzwłocznie skontaktować się z oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. Objawy ewentualnego przedawkowania mogą obejmować:

• zaburzenia słuchu, widzenia i czucia
• myślenie o rzeczach nieprawdziwych (omamy i zachowania paranoidalne)

Wskazane może być leczenie objawowe (leczenie podtrzymujące czynności życiowe i płukanie żołądka, jeśli konieczne).

Przerwanie przyjmowania leku Flucorta

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie pominięcia przyjęcia dawki należy przyjąć ją zaraz po przypomnieniu sobie o tym. Jeśli jest to prawie czas przyjęcia kolejnej dawki, nie należy stosować pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Flucorta?

Leku Flucorta nie powinno się stosować w przypadku:

• gdy pacjent ma uczulenie na flukonazol, inne leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawami mogą być swędzenie, zaczerwienienie skóry lub trudności z oddychaniem
• jeśli pacjent stosuje astemizol czy terfenadynę (leki przeciwhistaminowe stosowane w leczeniu alergii)
• gdy pacjent stosuje cyzapryd (w leczeniu zaburzeń żołądka)
• jeśli pacjent stosuje pimozyd (w leczeniu zaburzeń umysłowych)
• gdy pacjent stosuje chinidynę (w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
• jeśli pacjent stosuje erytromycynę (antybiotyk do leczenia zakażeń)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Flucorta może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Flucorta i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

Lek Flucorta może wywierać wpływ na wątrobę. Objawy ze strony wątroby obejmują:

• uczucie zmęczenia
• utratę apetytu
• wymioty
• zażółcenie skóry lub białkówki oka (żółtaczka)

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne. Ciężkie reakcje alergiczne są jednak rzadkie. Jeśli wystąpi którychkolwiek z poniższych objawów, należy bezzwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi:

• nagłe sapanie
• trudności w oddychaniu lub ucisk w piersi
• opuchlizna powiek twarzy lub ust
• swędzenie całego ciała, zaczerwienienie skóry lub czerwone albo swędzące krosty
• wysypka na skórze
• ciężkie reakcje skórne, np. wysypka z powstawaniem pęcherzy (może to również dotyczyć jamy ustnej i języka)

Inne działania niepożądane

Często (u 1 do 10 na 100 osób):

• ból głowy
• ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty
• wzrost wartości testów czynności wątroby
• wysypka

Niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 osób):

• spadek liczby czerwonych krwinek, co powoduje bladość, osłabienie i duszność
• zmniejszenie apetytu
• bezsenność, senność
• drgawki, zawroty głowy, zaburzenia równowagi (uczucie wirowania), zaburzenia czucia, najczęściej w postaci mrowienia, kłucia lub drętwienia, zmiany smaku
• zaparcia, niestrawność, wzdęcia, suchość w jamie ustnej
• ból mięśni
• uszkodzenie wątroby oraz zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka)
• bąble, pokrzywka, świąd, zwiększona potliwość
• uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, gorączka

Rzadko (u 1 do 10 na 10000 osób):

• spadek liczby białych komórek krwi, które uczestniczą w obronie organizmu przed zakażeniami oraz komórek krwi pomagających powstrzymać krwawienie
• czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry, mogące być skutkiem spadku liczby płytek krwi lub zmiany w obrębie innych komórek krwi
• zmiany parametrów biochemicznych krwi (wysokie stężenie cholesterolu, lipidów we krwi)
• spadek stężenia potasu we krwi
• drżenie
• zaburzenia w badaniu EKG, zaburzenia rytmu serca
• niewydolność wątroby
• reakcje alergiczne (niekiedy ciężkie), w tym rozległa wysypka pęcherzowa i złuszczanie skóry, ciężkie reakcje skórne, opuchlizna ust lub twarzy
• wypadanie włosów

Przed stosowaniem leku Flucorta należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, gdy u pacjenta występują:

• zaburzenia czynności nerek lub wątroby
• choroby serca, w tym zaburzenia rytmu serca
• zaburzenia stężenia potasu, wapnia lub magnezu
• ciężkie reakcje skórne (swędzenie, zaczerwienienie skóry, trudności w oddychaniu)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Flucorta u kobiet w ciąży, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Flucorta u kobiet karmiących piersią, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu:

• astemizolu, terfenadyny (leki przeciwhistaminowe stosowane w alergii)
• cyzaprydu (stosowanego w zaburzeniach żołądka)
• pimozydu (stosowanego w zaburzeniach umysłowych)
• chinidyny (stosowanej w zaburzeniach rytmu serca)
• erytromycyny (antybiotyku stosowanego w leczeniu infekcji)

Gdy pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, powinien się upewnić, że lekarz jest o tym poinformowany:

• ryfampicyna lub ryfabutyna (antybiotyki do leczenia zakażeń)
• alfentanyl, fentanyl (leki znieczulające)
• amitryptylina, nortryptylina (leki przeciwdepresyjne)
• amfoterycyna B, worykonazol (leki przeciwgrzybicze)
• leki zmniejszające krzepliwość krwi, zapobiegające tworzeniu się skrzepów krwi (warfaryna, indanedion lub podobne leki)
• benzodiazepiny (midazolam, triazolam lub inne podobne leki) ułatwiające zasypianie lub uspakajające
• karbamazepina, fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki)
• nifedypina, isradypina, amlodypina, felodypina i losartan (stosowane w leczeniu nadciśnienia)
• cyklosporyna, ewerolimus, syrolimus lub takrolimus (zapobiegające odrzuceniu przeszczepów)
• cyklofosfamid, alkaloidy barwinka (winkrystyna, winblastyna lub inne podobne leki) stosowane w leczeniu chorób nowotworowych
• halofantryna (stosowana w leczeniu malarii)
• statyny (atorwastatyna, symwastatyna i fluwastatyna lub inne podobne leki) stosowane w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu
• metadon (lek przeciwbólowy)
• celekoksyb, flurbiprofen, naproksen, ibuprofen, lornoksykam, meloksykam, diklofenak (niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ)
• doustne środki antykoncepcyjne
• prednizolon (steroid)
• zydowudyna znana również jako AZT, sakwinawir (stosowane u pacjentów z HIV)
• leki przeciwcukrzycowe, np. chlorpropamid, glibenklamid, glipizyd lub tolbutamid
• teofilina (stosowana w astmie)
• witamina A (uzupełnienie diety)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Brak danych.

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę, że sporadycznie mogą wystąpić drgawki bądź zawroty głowy.

Jak przechowywać lek Flucorta?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25ºC
• termin ważności od pierwszego otwarcia: 6 miesięcy (dla postaci syrop)