Indapamide SR (Indapamidum)

Indapamide SR to lek moczopędny o przedłużonym uwalnianiu. Powoduje nieznaczne zwiększenie objętości wytwarzanego moczu. Ten lek stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi u dorosłych.

Jak działa lek Indapamide SR? 

Lek Indapamide SR działa poprzez hamowanie resorpcji zwrotnej sodu w cewkach nerkowych warstwy korowej nerek, dzięki czemu zwiększa ilość wydalanego moczu i wykazuje działanie obniżające ciśnienie.

Kiedy stosuje się lek Indapamide SR?

Ten lek stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych.

Jak stosować lek Indapamide SR?

Lek Indapamide SR należy stosować:

• jedną tabletkę na dobę (rano)
• niezależnie od posiłków
• połykając w całości
• popijając wodą

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Indapamide SR

Bardzo duża dawka leku Indapamide SR może powodować:

• nudności
• wymioty
• niedociśnienie tętnicze
• kurcze mięśni
• zawroty głowy
• senność
• dezorientacja
• zmiany ilości moczu wytwarzanego w nerkach

Pominięcie zastosowania leku Indapamide SR

W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Indapamide SR 

Należy skontaktować się z lekarzem przed przerwaniem stosowania leku, ponieważ leczenie lekiem Indapamide SR jest długotrwałe.

Kiedy nie stosować leku Indapamide SR?

Nie należy stosować leku Indapamide SR jeśli u pacjenta:

• wystąpi uczulenie na indapamid, sulfonamidy lub inne substancje pomocnicze tego leku
• występuje ciężka choroba nerek
• występuje ciężka choroba wątroby lub stan zwany encefalopatią wątrobową (degeneracyjna choroba mózgu)
• występuje za małe stężenie potasu we krwi 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, również Indapamide SR może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one występują.

Należy przerwać przyjmowanie leku Indapamide SR i natychmiast zwrócić się do lekarza jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych:

• obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka (obrzęk: skóry, kończyn lub twrzy, warg lub języka, obrzęk błony śluzowej gardła lub dróg oddechowych powodując duszność lub trudność w połykaniu)
• ciężkie reakcje skórne (wysypka skórna, zaczerwienienie skóry na całym ciele, silne swędzenie, pęcherze, łuszczenie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych lub inne reakcje alergiczne
• zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca
• zapalenie trzustki (silny ból brzucha i ból pleców połaczony z bardzo złym samopoczuciem
• choroba mózgu spowodowana przez choroby wątroby (encefalopatia wątrobowa)
• zapalenie wątroby

Częste (mogą dotyczyć 1 na 10 osób):

• czerwona, wypukła wysypka skórna
• reakcje uczuleniowe, głównie dotyczące skóry u osób skłonnych do reakcji alergicznych i astmatycznych

Niezbyt częste (mogą dotyczyć 1 na 100 osób):

• wymioty
• czerwone punkciki na skórze (plamica)

Rzadkie (mogą dotyczyć 1 na 1000 osób):

• uczucie zmęczenia, ból głowy, mrowienie, zawroty głowy
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, zaparcia), suchość w ustach

Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć 1 na 10 000 osób):

• zmniejszenie liczby płytek krwi (łatwe tworzenie się siniaków oraz krwawienia z nosa), leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek, co może powodować występowanie niewyjaśnionej gorączki, ból gardła i niedokrwistość (zmniejszenie liczby czerwonych krwinek)
• wysokie stężenie wapnia we krwi
• zaburzenia rytmu serca (kołatanie serca, uczucie bicia serca), niskie ciśnienie krwi
• choroba nerek (objawy zmęczenia, zwiększoną potrzebę oddawania moczu, swędzenie skóry, nudności, obrzęk kończyn)
• nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby

Częstość nieznana:

• omdlenie
• u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym (choroba układu odpornościowego, prowadząca do zapalenia i uszkodzenia stawów, ścięgien i narządów wewnętrznych z objawami: wysypka skórna, zmęczenie, utrata apetytu, przyrost masy ciała i ból stawów) może nastąpić pogorszenie choroby
• reakcje nadwrażliwości na światło po ekspozycji na promieniowanie słoneczne lub sztuczne promieniowanie UVA
• krótkowzroczność
• niewyraźne widzenie
• zaburzenia widzenia

Mogą wystąpić następujące zmiany w wynikach badań laboratoryjnych:

• zmniejszenie stężenia potasu we krwi
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi (odwodnienie i obniżenie ciśnienia krwi)
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego, substancji, która może powodować wystąpienie lub nasilenie dny moczanowej
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą
• zwiększenie stężenia wapnia we krwi
• zwiększone aktywności enzymów wątrobowych
• nieprawidłowy zapis czynności serca w badaniu EKG

Przed rozpoczęciem stosowania leku Indapamide SR należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli u pacjenta:

• występują choroby wątroby
• występuje cukrzyca
• występuje dna moczanowa
• występują jakiekolwiek zaburzenia rytmu serca lub choroby nerek
• ma zostać przeprowadzone badanie oceniające czynność przytarczyc
• występowały reakcje uczuleniowe na światło

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania tego leku w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lakarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Karmienie piersią nie jest zalecane w okresie stosowania tego leku, ponieważ indepamid przenika do mleka kobiecego.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Indapamide SR jednocześnie z:

• litem (zwiększenie stężenia litu we krwi)
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, sotalol, ibutylid, dofetylid, preparaty naparstnicy)
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, niepokój, schizofrenia (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, neuroleptyki)
• beprydylem (stosowanym w leczeniu dławicy piersiowej, powodującej ból w klatce piersiowej)
• cyzaprydem (stosowanym w zaburzeniach motoryki przewodu pokarmowego)
• difemanilem (stosowanym w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych)
• sparfloksacyną, moksyfloksacyną, erytromycyną podawaną dożylnie (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń)
• winkamycyną podawaną dożylnie (stosowana w leczeniu objawowych zaburzeń poznawczych u osób starszych, w tym utraty pamięci)
• halofantryną (lek przeciwpasożytniczy stosowany w leczeniu niektórych rodzajów malarii)
• pentamidyną (stosowaną w leczeniu niektórych rodzajów zapalenia płuc)
• mizolastyną (stosowaną w leczeniu reakcji alergicznych, takich jak gorączka sienna)
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi o działaniu przeciwbólowym (np. ibuprofen) lub dużymi dawkami kwasu acetylosalicylowego
• inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (stosowane w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi i niewydolności serca)
• amfoterycyną B podawaną dożylnie (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• doustnie podawanymi kortykosteroidami, stosowanymi w leczeniu różnych chorób, w tym ciężkiej astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów
• lekami przeczyszczającymi pobudzającymi perystaltykę
• baklofenem (stosowanym w leczeniu sztywności mięśni, występującej w takich chorobach, jak stwardnienie rozsiane)
• lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (amiloryd, spironolakton, triamteren)
• metforminą (stosowaną w leczeniu cukrzycy)
• środkami cieniującymi zawierającymi jod (stosowane podczas badań diagnostycznych z zastosowaniem promieni Roentgena)
• tabletkami zawierającymi wapń lub innymi środkami uzupełniającymi niedobór wapnia
• cyklosporyną, takrolimusem lub innymi lekami hamującymi czynność układu odpornościowego (po przeszczepieniu narządów lub stosowane w leczeniu chorób z autoagresji lub ciężkich chorób reumatycznych lub dermatologicznych)
• tetrakozaktydem (stosowanym w leczeniu choroby Crohna)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Indapamide SR może powodować działania niepożądane, związane z obniżaniem się ciśnienia krwi, takie jak zawroty głowy lub uczucie zmęczenia. W takiej sytuacji należy zrezygnować z prowadzenia pojazdu lub wykonywania innych czynności wymagających koncentracji.

Jak przechowywać lek Indapamide SR?

• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci
• brak specjalnych wymagań dotyczących przechowywania