Levetiracetam Actavis (Levetiracetamum)

Jak działa lek Levetiracetam Actavis?

Zawarta w leku substancja czynna - lewetyracetam wykazuje działanie przeciwpadaczkowe.

Kiedy stosuje się lek Levetiracetam Actavis?

Levetiracetam Actavis jest stosowany w:

• monoterapii w leczeniu napadów częściowych wtórnie uogólnionych lub bez wtórnego uogólnienia (wtórne uogólnienie występuje wtedy, gdy drgawki rozprzestrzeniają się w mózgu) u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 lat z nowo zdiagnozowaną padaczką w leczeniu pewnych postaci padaczki
• jako dodatkowy lek poza innym lekiem przeciwpadaczkowym u dorosłych, młodzieży, dzieci i niemowląt w wieku od 1 miesiąca w leczeniu napadów częściowych wtórnie uogólnionych lub bez wtórnego uogólnienia
• jako dodatkowy lek poza innym lekiem przeciwpadaczkowym u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną w leczeniu napadów mioklonicznych (krótkie, podobne do wstrząsów skurcze pojedynczych mięśni lub grup mięśni)
• jako dodatkowy lek poza innym lekiem przeciwpadaczkowym u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z idiopatyczną padaczką uogólnioną (typ padaczki, która ma prawdopodobnie podłoże genetyczne), w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych (duże napady, w tym utrata świadomości)

Jak stosować lek Levetiracetam Actavis?

Ten lek należy stosować zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ogólne zasady stosowania:

• lek jest przeznaczony do terapii długotrwałej
• nie należy nagle przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem, ponieważ może to spowodować zwiększenie częstości napadów drgawkowych
• lek Levetiracetam Actavis musi być przyjmowany dwa razy na dobę, rano i wieczorem, mniej więcej o tej samej porze każdego dnia
• tabletki leku Levetiracetam Actavis należy połykać, popijając wystarczającą ilością płynu (np. szklanką wody)
• Levetiracetam Actavis można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia

Monoterapia

Dawka u dorosłych i młodzieży (w wieku od 16 lat):

• zazwyczaj stosowana dawka: od 1000 mg do 3000 mg na dobę
• jeżeli pacjent przyjmuje lek po raz pierwszy, lekarz zaleci najpierw mniejszą dawkę (500 mg każdego dnia) przez 2 tygodnie, a dopiero potem najmniejszą zazwyczaj stosowaną dawkę - 1000 mg

Leczenie wspomagające

Dawka u dorosłych i młodzieży (w wieku od 12 do 17 lat) o masie ciała powyżej 50 kg:

• zazwyczaj stosowana dawka: od 1000 mg do 3000 mg na dobę

Dawka u niemowląt i dzieci (w wieku od 1 do 23 miesięcy), dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) i młodzieży (w wieku od 12 do 17 lat) o masie ciała poniżej 50 kg:

• lekarz zaleci najbardziej odpowiednią postać leku Levetiracetam Actavis, w zależności od wieku, masy ciała i dawki
• roztwór doustny jest postacią bardziej odpowiednią dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 6 lat oraz u dzieci i młodzieży (w wieku od 6 do 17 lat) o masie ciała poniżej 50 kg oraz wtedy, gdy nie można podać właściwej dawki w tabletkach

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki leku należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Po przedawkowaniu najczęściej obserwuje się objawy takie jak:

• senność
• pobudzenie
• agresja
• obniżona czujność
• zahamowanie oddychania
• śpiączka

Pominięcie zastosowania leku

Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeżeli nie została przyjęta jedna lub więcej dawek leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku

Jeżeli leczenie lekiem Levetiracetam Actavis ma zostać przerwane, to lek powinien być odstawiany stopniowo, w celu uniknięcia zwiększenia częstości napadów padaczkowych. Jeśli lekarz zadecyduje o przerwaniu leczenia, poinformuje także, w jaki sposób należy stopniowo odstawiać lek.

Kiedy nie stosować leku Levetiracetam Actavis?

Leku Levetiracetam Actavis nie należy stosować w przypadku uczulenia na lewetyracetam, pochodne pirolidonu lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Levetiracetam Actavis może powodować skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• osłabienie, zawroty głowy lub trudności w oddychaniu, ponieważ te objawy mogą oznaczać ciężką reakcję alergiczną (anafilaksja)
• obrzęk twarzy, ust, języka i gardła (obrzęk Quinckego)
• objawy grypopodobne i wysypka na twarzy, a następnie na całym ciele, przebiegająca z wysoką temperaturą, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych obserwowana w badaniach krwi, zwiększenie liczby niektórych białych krwinek (eozynofilia) oraz powiększenie węzłów chłonnych (wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi - zespół DRESS)
• objawy takie jak: zmniejszone oddawanie moczu, zmęczenie, nudności, wymioty, splątanie i obrzęk nóg, kostek lub stóp, gdyż może to być oznaka nagłego pogorszenia czynności nerek
• wysypka na skórze, która może prowadzić do powstawania pęcherzy i wyglądać jak małe tarcze strzelnicze (ciemny punkt otoczony jaśniejszym obszarem i ciemnym kręgiem dookoła) - rumień wielopostaciowy
• rozległa wysypka z pęcherzami i złuszczającą się skórą, występująca głównie w okolicy ust, oczu, nosa i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
• cięższa postać wysypki powodująca złuszczanie skóry z ponad 30% powierzchni ciała (martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
• oznaki poważnych zmian psychicznych, lub zauważenie u pacjenta oznak dezorientacji, niepamięci (utraty pamięci), zaburzeń pamięci (zapominanie), zaburzeń zachowania lub innych objawów neurologicznych, w tym niezamierzonych lub niekontrolowanych ruchów

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (więcej niż 1 na 10 osób):

• zapalenie błony śluzowej nosa i gardła
• senność, bóle głowy

Częste (nie więcej niż 1 na 10 osób):

• jadłowstręt (utrata apetytu)
• depresja
• uczucie wrogości lub agresja
• lęk
• bezsenność
• nerwowość lub drażliwość
• drgawki
• zaburzenia równowagi
• zawroty głowy (uczucie chwiania się)
• ospałość (brak energii i zapału)
• drżenia (mimowolne drżenie)
• zawroty głowy (uczucie wirowania)
• kaszel
• ból brzucha, biegunka, dyspepsja (niestrawność), wymioty, nudności
• wysypka
• astenia/zmęczenie (znużenie)

Niezbyt częste (nie więcej niż 1 na 100 osób):

• zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby krwinek białych
• zmniejszenie masy ciała
• zwiększenie masy ciała
• myśli i próby samobójcze
• zaburzenia umysłowe
• nieprawidłowe zachowanie
• omamy
• uczucie złości
• dezorientacja
• napady paniki
• chwiejność emocjonalna/zmiany nastroju
• pobudzenie
• niepamięć (utrata pamięci), zaburzenia pamięci (zapominanie)
• ataksja (zaburzenie koordynacji ruchów)
• parestezja (mrowienie)
• zaburzenia koncentracji uwagi
• podwójne widzenie, niewyraźne widzenie
• podwyższone/nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych
• utrata włosów, wyprysk, świąd
• osłabienie mięśni, ból mięśni
• urazy

Rzadkie (nie więcej niż 1 na 1 000 osób):

• infekcja
• zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów krwinek
• ciężkie reakcje alergiczne (DRESS, reakcje anafilaktyczne - ciężkie i poważne reakcje alergiczne, obrzęk Quinckego - obrzęk twarzy, ust, języka i gardła)
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• samobójstwo
• zaburzenia osobowości (zaburzenia zachowania)
• zaburzenia myślenia (powolne myślenie, niemożność koncentracji uwagi)
• mimowolne skurcze mięśni głowy, tułowia i kończyn, trudności w kontrolowaniu ruchów, hiperkinezja (nadaktywność)
• zapalenie trzustki
• zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby
• nagłe pogorszenie czynności nerek
• wysypka na skórze, która może powodować powstawanie pęcherzy i wyglądać jak małe tarcze strzelnicze (ciemny punkt otoczony jaśniejszym obszarem i ciemnym okręgiem dookoła - rumień wielopostaciowy)
• rozległa wysypka z pęcherzami i złuszczającą się skórą, występująca głównie w okolicy ust, oczu, nosa i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
• cięższa postać wysypki powodująca złuszczanie skóry z ponad 30% powierzchni ciała (martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
• rabdomioliza (rozpad mięśni prążkowanych) i związane z tym zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi - występowanie jest istotnie częstsze u Japończyków w porównaniu z innymi pacjentami (niepochodzącymi z Japonii)

Przed zastosowaniem leku Levetiracetam Actavis należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje:

• choroba nerek
• jakiekolwiek spowolnienie wzrostu lub niespodziewane przedwczesne dojrzewanie dziecka - należy skontaktować się z lekarzem
• myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze, objawy depresji - należy skontaktować się z lekarzem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lek nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jednoczesne stosowanie doustnie makrogolu (lek używany w zaparciach) i lewetyracetamu powoduje zmniejszenie skuteczności lewetyracetamu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Po przyjęciu leku u pacjenta może wystąpić senność, zwłaszcza na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki. Dopóki pacjent nie przekona się, w jaki sposób lek na niego działa, powinien unikać obsługiwania maszyn lub prowadzenia pojazdów.

Jak przechowywać lek Levetiracetam Actavis?

• lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym  i niewidocznym dla dzieci 
• brak specjalnych wymagań dotyczących warunków przechowywania