Paroxetine Aurovitas (Paroxetinum)

Jak działa lek Paroxetine Aurovitas?

Lek Paroxetine Aurovitas wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Substancja czynna leku - paroksetyna zwiększa stężenie serotoniny w mózgu, neuroprzekaźnika, którego poziom u pacjentów chorujących na depresję lub zaburzenia lękowe jest niższy niż u zdrowych pacjentów.

Kiedy stosuje się lek Paroxetine Aurovitas?

Lek Paroxetine Aurovitas stosuje się u pacjentów dorosłych w leczeniu:

• depresji
• zaburzeń lękowych z napadami lęku (w tym z agorafobią, będącą lękiem przed otwartą przestrzenią)
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (nawracające, obsesyjne myśli z niekontrolowanym zachowaniem)
• fobii społecznej (unikanie sytuacji społecznych)
• zaburzeń stresowych pourazowych (związanych z traumatycznym doświadczeniem)
• zaburzeń lękowych uogólnionych (uogólniony niepokój lub zdenerwowanie)

Jak stosować lek Paroxetine Aurovitas?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek Paroxetine Aurovitas należy przyjmować rano w trakcie posiłku. Tabletkę połknąć popijając wodą, nie rozgryzać.

Lekarz zaleci, od jakiej dawki leku Paroxetine Aurovitas należy rozpocząć terapię. U większości pacjentów poprawa występuje po kilku tygodniach leczenia. Jeśli po tym czasie reakcja na zalecaną dawkę jest niewystarczająca, lekarz może zdecydować o stopniowym zwiększaniu dawki o 10 mg, aż do maksymalnej dobowej dawki.  W każdym ze wskazań terapia może trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Ciężki epizod depresji:

Zalecana dawka leku to 20 mg (1 tabletka) na dobę. U pacjentów, u których reakcja na tę dawkę jest niewystarczająca, dawka może być stopniowo zwiększana o 10 mg (pół tabletki), aż do maksymalnej dobowej dawki 50 mg.

Zaburzenia obsesyjno - kompulsywne:

Zalecana dawka leku to 40 mg (2 tabletki) na dobę. Leczenie powinno rozpocząć się od dawki 20 mg (1 tabletka) na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana o 10 mg (pół tabletki), aż do uzyskania dawki zalecanej. Niektórzy pacjenci, u których reakcja na tę dawkę jest niewystarczająca, mogą odnieść korzyść ze stoniowego zwiększania dawki, aż do maksymalnej dobowej dawki 60 mg.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku:

Zalecana dawka leku to 40 mg (2 tabletki) na dobę. Leczenie powinno rozpocząć się od dawki 10 mg (pół tabletki) na dobę i zwiększać ją stopniowo o 10 mg (pół tabletki), aż do uzyskania dawki zalecanej. Jeśli po kilku tygodniach reakcja na zalecaną dawkę jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stoniowego zwiększania dawki, aż do maksymalnej dobowej dawki 60 mg.

Fobia społeczna,zaburzenia lękowe i uogólnione, zaburzenia stresowe pourazowe:

Zalecana dawka leku to 20 mg (1 tabletka) na dobę. Jeśli po kilku tygodniach reakcja na zalecaną dawkę jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stoniowego zwiększania dawki o 10 mg (pół tabletki), aż do maksymalnej dobowej dawki 50 mg.

Pacjenci w podeszłym wieku

Maksymalna dobowa dawka u pacjentów w wieku powyżej 65 lat wynosi 40 mg.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Lekarz może zalecić mniejszą niż zazwyczaj stosowana dawkę leku Paroxetine Aurovitas pacjentom z chorobą wątroby lub ciężką chorobą nerek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Nigdy nie wolno przyjmować dawki leku większej, niż zalecona przez lekarza. W przypadku zastosowania większej dawki niż zalecana należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego, okazując opakowanie po przedawkowanym leku. Objawami przedawkowania mogą być działania niepożądane leku lub gorączka i niezależne od woli skurcze mięśni.

Pominięcie dawki leku Paroxetine Aurovitas

W przypadku pominięcia dawki leku o zwykłej porze, należy zażyć ją możliwie szybko tego samego dnia (następnego dnia przyjąć lek o zwykłej porze). Jeśli pacjent uświadomi sobie pominięcie dawki dopiero w nocy lub w następnym dniu, nie powinien już przyjmować pominiętej dawki (mogą wystąpić objawy odstawienia, które powinny ustąpić po zażyciu kolejnej dawki leku o zwykłej porze). Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Paroxetine Aurovitas

Nigdy nie wolno przerywać stosowania leku Paroxetine Aurovitas bez konsultacji z lekarzem. Nie należy nagle przerywać stosowania leku, gdyż może doprowadzić  to do wystąpienia objawów odstawienia. W razie konieczności przerwania leczenia, lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki leku w ciągu kilku tygodni lub miesięcy (przykładowo o 10 mg tygodniowo). Większość pacjentów doświadcza łagodnych, ustępujących w ciągu 2 tygodni, objawów odstawienia. W przypadku nasilonych objawów odstawienia  należy skontaktować się z lekarzem, który może zalecić wolniejsze odstawianie leku.

Kiedy nie stosować leku Paroxetine Aurovitas?

Leku Paroxetine Aurovitas nie należy stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
• jeśli pacjent stosuje lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni stosował inhibitory monoaminooksydazy (np. moklobemid, chlorek metylotioniny)
• jeśli pacjent stosuje leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna, pimozyd)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Paroxetine Aurovitas może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Paroxetine Aurovitas i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych:

Niezbyt częste (występujące u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• nietypowe siniaki, krwawienia, krwawe wymioty lub stolce
• trudności w oddawaniu moczu

Rzadkie (występujące u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• napad padaczkowy, drgawki
• niepokój, niemożność utrzymania nieruchomej pozycji siedzącej lub stojącej (akatyzja)
• zmęczenie, osłabienie, ból, sztywność lub brak koordynacji mięśni, dezorientacja, hiponatremia

Bardzo rzadkie (występujące u nie więcej niż 1 na 10000 pacjentów):

• reakcje alergiczne (grudkowata wysypka, obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka, swędzenie, utrudnione oddychanie lub przełykanie, osłabienie)
• zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny, objawiające się silnym pobudzeniem, rozdrażnieniem, dezorientacją, poceniem się, uczuciem gorąca, drżeniem, dreszami, omamami, nagłym skurczem lub sztywnością mięśni, szybkim biciem serca, a nawet utratą przytomności
• ostra jaskra (bolesność oczu, nieostre widzenie)

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu
• agresja
• zgrzytanie zębami

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia paroksetyną:

Bardzo często (występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• nudności
• zaburzenia dotyczące czynności seksualnych, popędu seksualnego (zaburzenia wzwodu i wytrysku u mężczyzn, brak orgazmu)

Często (występujące u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• wzrost stężenia cholesterolu we krwi
• ból głowy, zawroty głowy
• brak apetytu
• zaburzenia snu (bezsenność, koszmary senne, nadmierna senność)
• uczucie pobudzenia
• uczucie osłabienia, drżenie
• zaburzenia koncentracji
• zaburzenia ostrości widzenia
• ziewanie, suchość w jamie ustnej
• biegunka
• zaparcie
• wymioty
• przybieranie na wadze
• pocenie się

Niezbyt często (występujące u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• krótkotrwały wzrost lub spadek ciśnienia krwi (może spowodować zawroty głowy, zasłabnięcie przy nagłej zmianie pozycji na stojącą)
• przyspieszone bicie serca
• wysypka
• świąd
• dezorientacja
• omamy
• rozszerzenie źrenic
• trudności w poruszaniu się, sztywność, drżenie,nieprawidłowe ruchy ust i języka
• zatrzymanie lub nietrzymanie moczu
• pogorszenie kontroli glikemii

Rzadko (występujące u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• nieprawidłowe wytwarzanie mleka w gruczołach sutkowych (u mężczyzn i kobiet)
• wzrost poziomu prolaktyny we krwi
• zaburzenia miesiączkowania
• bóle stawów, mięśni
• zespół niespokojnych nóg
• depersonalizacja
• mania
• napady lęku
• wpływ na pracę wątroby

Bardzo rzadko (występujące u nie więcej niż 1 na 10000 pacjentów):

• rumień wielopostaciowy
• rozsiana wysypka na skórze z pęcherzykami i złuszczaniem się skóry wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) lub złuszczaniem znacznej powierzchni skóry (martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
• zaburzenia czynności wątroby
• zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego
• zatrztymanie płynów (obrzęki rąk lub nóg)
• wrażliwość na światło
• bolesny, nieprzemijający wzwód prącia
• spadek ilości płytek krwi

Paroksetyna może wywoływać u niektórych pacjentów uczucie utrzymujących się szumów usznych (brzęczenie, syczenie, dzwonienie w uszach), jak również zwiększać ryzyko złamań kości.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Paroxetine Aurovitas należy zwrócić się do lekarza jeśli pacjent:

• stosuje jakiekolwiek inne leki
• stosuje lek tamoksyfen w leczeniu raka piersi
• cierpi na schorzenia nerek, serca, wątroby
• choruje na padaczkę, miał w przeszłości napady drgawek
• miał w przeszłości epizody maniakalne
• jest leczony elektrowstrząsami
• stosuje leki mogące zwiększać ryzyko krwawienia (rozrzedzające krew - warfaryna; przeciwpsychotyczne - perfenazyna, klozapina; trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne; niesteroidowe leki przeciwzapalne - kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam) lub jeśli u pacjenta w przeszłości występowały krwawienia
• choruje na cukrzycę
• choruje na jaskrę
• stosuje dietę ubogosodową
• jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę
• ma mniej niż 18 lat

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Niektóre badania wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia u płodów wrodzonych wad rozwojowych (zwłaszcza układu sercowo-naczyniowego) związanych ze stosowaniem paroksetyny w pierwszym trymestrze ciąży. Paroksetyna może być stosowana przez kobiety w ciąży tylko jeśli istnieją ścisłe wskazania do jej stosowania. U kobiet w ciąży i kobiet planujących zajście w ciążę lekarz powinien rozważyć alternatywną opcję leczenia.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Paroxetine Aurovitas może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matki. Pacjentka przyjmująca ten lek, powinna przed rozpoczęciem karmienia piersią skonsultować się z lekarzem.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek wykazuje interakcje z:

• lekami będącymi inhibitorami monoaminoksydazy (MAO, w tym moklobemid i chlorek metylotioniny), których stosowanie jest przeciwwskazane z lekiem Paroxetine Auorvitas, ponieważ grozi wystąpieniem zespołu serotoninowego
• lekami przeciwpsychotycznymi (lit, rysperydon, perfenazyna, klozapina, natomiast pimozyd i tioryzadyna są lekami przeciwwskazanymi do stosowania razem z lekiem Paroxetine Auorvitas), ponieważ ich wspólne stosowanie grozi wystąpieniem zespołu serotoninowego
• niesteroidowymi lekami przeciwbólowymi tzw. NLPZ (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, naproksen, diklofenak, celekoksyb, etodolak), ponieważ ich wspólne stosowanie zwiększa ryzko krwawień
• lekami przeciwbólowymi takimi jak petydyna, tramadol, gdyż ich wspólne stosowanie grozi wystąpieniem zespołu serotoninowego
• lekami przeciwmigrenowymi zwanymi tryptanami, takimi jak np. sumatryptan, gdyż ich wspólne stosowanie grozi wystąpieniem zespołu serotoninowego 
• lekami przeciwdepresyjnymi, w tym innymi lekami z grupy SSRI i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak klomipramina, nortryptylina, dezypramina, gdyż może wystąpić zespół serotoninowy podczas stosowania
• lekami stosowanymi w znieczuleniu ogólnym (miwakurium, suksametonium)
• lekami stosowanymi w leczeniu HIV (fosamprenawir, rytonawir)
• lekami stosowanymi w leczeniu drgawek lub padaczki (fenobarbital, fenytoina, walproinian sodu, karbamazepina)
• lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryna), ponieważ ich wspólne stosowanie zwiększa ryzyko krwawień
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (propafenon, flekainid)
• fentanylem, który stosowany jest w leczeniu bólu przewlekłego lub podczas znieczulenia, ponieważ ich wspólne stosowanie może powodować objawy zespołu serotoninowego
• atomeksyną, która stosowana jest w leczeniu ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi)
• procyklidyną, która stosowana jest w leczeniu drżenia, szczególnie w chorobie Parkinsona
• metoprololem, beta-blokerem stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i chorób serca
• prawastatyną, stosowaną w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu, ponieważ jednoczesne stosowanie leków może prowadzić do zwiększenia poziomu cukru we krwi, co jest szczególnie niebezpieczne dla cukrzyków
• ryfampicyną, stosowaną w leczeniu gruźlicy i trądu
• linezolidem, antybiotkiem
• tamoksyfenem, lekiem przeciwnowotworowym stosowanym w leczeniu raka piersi, ponieważ lek Paroxetine Auorvitas może zmniejszać działanie tamoksyfenu
• preparatami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca, stosowanymi w leczeniu depresji, ponieważ ich jednoczesne stosowanie może powodować objawy zespołu serotoninowego
• suplementem diety pod nazwą trypofan, ponieważ ich wspólne stosowanie grozi wystąpieniem zespołu serotoninowego

W niektórych przypadkach jednoczesnego stosowania leku Paroxetine Auorvitas z innymi lekami lub suplementami rozwija się zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny, w przebiegu których obserwuje się: uczucie pobudzenia, silne rozdrażnienie, splątanie, niepokój, uczucie gorąca, pocenie się, drżenie, dreszcze, halucynacje, sztywność mięśni, nagłe skurcze mięśni, szybkie bicie serca. Objawy mogą się nasilać i prowadzić do utraty przytomności. 

Paroxetine Aurovitas z jedzeniem i piciem

Przyjmowanie leku Paroxetine Aurovitas rano w trakcie posiłku zmniejsza ryzyko wytąpienia nudności.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Stosując lek Paroxetine Aurovitas należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilić objawy choroby oraz skutki uboczne leku.

Paroxetine Aurovitas może wywołać zawroty głowy, dezorientację i senność oraz zaburzać widzenie. W razie wystąpienia takich objawów nie należy kierować pojazdami ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Paroxetine Aurovitas?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze poniżej 25° C.