Perindanor (Tert-Butylamini Perindoprilum)
Lek Perindanor zawiera jako sunstancję czynną peryndopryl, należącą do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Spis treści
| Nazwa | Perindanor |
| Nazwa międzynarodowa | Tert-Butylamini Perindoprilum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki |
| Skład - substancja czynna | Perindopril |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości | Rozszerzanie naczyń krwionośnych. |
| Zastosowanie |
|
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Lek nie powinien być stosowany w okresie ciąży. |
| Karmienie piersią | Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią. |
| Dzieci | Nie zaleca się stosowania leku Perindanor u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Lek nie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, jednak gdy podczas przyjmowania leku występują objawy zbyt niskiego ciśnienia krwi (zawroty głowy, osłabienie) należy zachować ostrożność. Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn może być przy takich objawach ograniczona. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Perindanor?
Lek Perindanor dzięki swojemu działaniu opartemu na rozszerzeniu naczyń krwionośnych, ułatwia sercu pompowanie krwi.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Perindanor?
Lek Perindanor stosuje się w leczeniu:
- nadciśnienia
- objawowej niewydolności serca
- stabilnej chorobie wieńcowej (Perindanor zmniejsza ryzyko wystapienia zdarzeń sercowych u pacjentów z zawałem mięśnia serca lub rewaskularyzacją w wywiadzie)
Dawkowanie
Jak stosować lek Perindanor?
Ten lek należy zawsze stosować z zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze:
- dawka początkowa to 4 mg raz na dobę, rano
- lekarz może zwiększyć dawkę do 8 mg raz na dobę
- maksymalna dawka dobowa to 8 mg
- u pacjentów powyżej 65 lat leczenie rozpoczyna się od dawki 2 mg raz na dobę, po miesiącu leczenia dawkę mozna zwiększyć do 4 mg lub 8 mg
Niewydolność serca:
- dawka początkowa to 2 mg
- po 2 tygodniach lekarz może zwiększyć dawkę do 4 mg
- dawka maksymalna to 4 mg
Stabilna choroba wieńcowa:
- dawka początkowa to 4 mg raz na dobę, rano
- po 2 tygodniach lekarz może zwiększyć dawkę do 8 mg
- maksymalna dawka dobowa to 8 mg
- u pacjentów powyżej 65 lat leczenie rozpoczyna się od dawki 2 mg raz na dobę, po tygodniu leczenia dawkę mozna zwiększyć do 4mg a po kolejnym tygodniu do 8 mg raz na dobę
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Perindanor:
Należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza lub do szpitalnego oddziału ratunkowego. Objawami przedawkowania leku są zawroty głowy i omdlenia wynikające ze zbyt niskiego ciśnienia krwi. Pacjenta należy położyć z uniesionymi nogami.
Pominięcie zastosowania leku Perindanor:
W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Perindanor:
Nie należy samodzielnie przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Perindanor?
Leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:
- uczulenie na peryndopryl, inne inhibitory konwertazy angiotensyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- pacjentka jest w ciąży
- wystąpienie w przeszłości takich objawów jak: trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy lub języka, intensywne swędzenie lub ciężka wysypka skórna
- pacjent choruje na cukrzycę lub występują u niego zaburzenia czynności nerek i dodatkowo przyjmuje lek alskiren
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Perindanor może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należy zaprzestać stosowania leku Perindanor i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)
- silne zawroty głowy lub omdlenie spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)
- obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu
- nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)
- szybkie lub nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej lub zawał serca
- osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem (objaw udaru)
- zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie
- zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka)
- wysypka, która często rozpoczyna się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach
Inne działania niepożądane:
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):
- ból głowy
- zawroty głowy
- zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
- uczucie mrowienia lub drętwienia
- zaburzenia widzenia
- szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków w uszach)
- kaszel
- skrócenie oddechu
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność lub trudności z trawieniem, biegunka, zaparcie)
- reakcje alergiczne (takie, jak wysypki, świąd)
- kurcze mięśni
- uczucie osłabienia
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):
- zmiany nastroju
- zaburzenia snu
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- nasilony świąd lub ciężkie wysypki
- tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze
- zaburzenia czynności nerek
- impotencja
- pocenie się
- zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj krwinek białych)
- senność
- omdlenie
- kołatanie serca
- częstoskurcz
- zapalenie naczyń krwionośnych
- reakcje nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce) - ból stawów
- ból mięśni
- ból w klatce piersiowej
- złe samopoczucie
- obrzęk obwodowy
- gorączka
- upadki
- nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób):
- zaostrzenie łuszczycy
- nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):
- dezorientacja
- eozynofilowe zapalenie płuc
- zapalenie błony śluzowej nosa
- ostra niewydolność nerek
- zmiany morfologii krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Perindanor należy omówić to z lekarzem jesli u pacjenta wystepuja:
- zwężenie zastawki aorty
- choroby serca
- choroba wątroby
- dializy lub choroba nerek
- kolagenoza
- cukrzyca
- dieta niskosodowa
- planowany zabieg chirurgiczny i/lub znieczulenie
- planowany zabieg usuwania cholesterolu z krwi przy użyciu specjalnego urządzenia
- lecznie odczulające u pacjentów uczulonych na jad pszczół i os
- występowanie u pacjenta w ostatnim czasie biegunki lub wymiotów
- nietolerancja cukrów
- przyjmowanie leków na nadciśnienie (alskiren, antagoniści receptora angiotensyny II)
W trakcie przyjmowanie leku Perindanor lekarz może monitorować ciśnienie krwi, czynność nerek oraz stężenie elektrolitów.
Leku nie należy stosować:
- u pacjentów rasy czarnej, istnieje zwiększone ryzyko wystapienia obrzęku naczynioruchowego
- u pacjentów stosujących następujące leki : racekadotryl, syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR; istnieje zwiększone ryzyko wystapienia obrzęku naczynioruchowego
Należy natychmiast przerwać leczenie w przypadku wystąpienia objawów świadczących o wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego: obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła z trudnościami w przełykaniu lub oddychaniu.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Perindanor a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Jeśli pacjentka jest w ciąży powinna poinformować o tym lekarza. Stosowanie leku we wczesnej ciąży nie jest zalecane, a przyjmowanie leku Perindanor w 2 i 3 trymestrze ciąży może spowodować uszkodzenie płodu.
Perindanor a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią zwłaszcza dotyczy to wcześniaków i noworodków.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Zaobserwowano interakcje leku Perindanor z:
- innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (antagoniści receptora angiotensyny II, aliskiren)
- lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (spironolakton, amiloryd) lub innymi lekami zwiększającymi jego stężenie we krwi (kotrimoksazol)
- preparatami potasu lub zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas
- litem
- lekami oszczędzającymi potas wykorzystywane w leczeniu niewydolności serca (eplerenonen i spironolakton w dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę)
- niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
- lekami przeciwcukrzycowymi (insulina, metformina)
- baklofenem (leczenie sztywności mięśni)
- lekami przeciwpsychotycznymi (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne)
- lekami immunosupresyjnymi (np. cyklosporyna, takrolimus)
- trimetoprymem
- estramustyną
- lekami przeciwbiegunkowymi (racekadotryl)
- lekami stosowanymi w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR)
- allopurynolem
- prokainamidem
- lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne
- heparyną
- lekami stosowanymi w leczeniu niskiego ciśnienia
- solami złota
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Perindanor a alkohol
Brak danych.
Perindanor a prowadzenie pojazdów
Lek nie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, jednak gdy podczas przyjmowania leku występują objawy zbyt niskiego ciśnienia krwi (zawroty głowy, osłabienie) należy zachowac ostrożność. Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn może być przy takich objawach ograniczona.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Perindanor?
- lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci
- nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C
- przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią
- zużyć w ciągu 60 dni od otwarcia aluminiowej torebki




















