Ivabrodine Genoptim (Ivabradinum)

Jak działa lek Ivabradine Genoptin?

Iwabradyna jest lekiem o swoistym działaniu zmniejszającym częstość pracy serca. Polega na swoistym, zależnym od dawki zmniejszeniu częstości pracy serca. Działa przeciwdławicowo i przeciwniedokrwiennie. Iwabradyna jest szybko uwalniana z tabletek i jest dobrze rozpuszczalna w wodzie a wchłania się szybko i prawie całkowicie po podaniu doustnym.

Kiedy stosuje się lek Ivabradine Genoptim?

Stosuje się w leczeniu objawowe przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej

• u dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca ≥70 uderzeń na minutę
• u dorosłych z nietolerancją lub z przeciwwskazaniem do stosowania leków betaadrenolitycznych
• w skojarzeniu z lekami beta-adrenolitycznymi u pacjentów, których nie udaje się skutecznie leczyć optymalną dawką leku beta-adrenolitycznego

Leczenie przewlekłej niewydolności serca 

• w przewlekłej niewydolności serca stopnia II do IV
• z zaburzeniami czynności skurczowej, u pacjentów z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi ≥75 uderzeń na minutę
• w skojarzeniu z leczeniem standardowym, w tym z lekiem 2 beta-adrenolitycznym, lub gdy terapia lekiem beta-adrenolitycznym jest przeciwwskazane albo nie jest tolerowane

Jak stosować lek Ivabradine Genoptim?

Lek stosować zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie watpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceuta.

Tabletki należy przyjmować doustnie, dwa razy na dobę, tj. jedną tabletkę rano i jedną wieczorem, podczas posiłków. W celu zapewnienia różnych dawek, dostępne są tabletki powlekane zawierające 5 mg i 7,5 mg iwabradyny.

Leczenie objawowe przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej:

• dostosowanie dawkowania po dokonaniu serii pomiarów częstości akcji serca, badania EKG lub 24-godzinnego monitorowania w warunkach ambulatoryjnych
• dawka początkowa iwabradyny nie powinna przekraczać 5 mg dwa razy na dobę u pacjentów w wieku poniżej 75 lat
• po trzech do czterech tygodni leczenia, jeśli u pacjenta wciąż występują objawy, jeśli dawka początkowa jest dobrze tolerowana i gdy częstość akcji serca w spoczynku wynosi powyżej 60 uderzeń na minutę, dawkę można zwiększyć do kolejnej wyższej dawki u pacjentów otrzymujących 2,5 mg dwa razy na dobę lub 5 mg dwa razy na dobę
• dawka podtrzymująca nie powinna przekraczać 7,5 mg dwa razy na dobę. Jeśli w ciągu trzech miesięcy po rozpoczęciu leczenia nie ma poprawy i objawy dławicy piersiowej utrzymują się, terapię iwabradyną należy przerwać.
• należy rozważyć przerwanie leczenia, jeśli reakcja odnośnie objawów jest tylko ograniczona oraz kiedy nie ma klinicznie istotnego zmniejszenia częstości akcji serca w spoczynku w ciągu trzech miesięcy
• w czasie leczenia częstość akcji serca w spoczynku zmniejsza się poniżej 50 uderzeń na minutę lub pacjent odczuwa objawy związane z bradykardią takie jak zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub niedociśnienie, dawkowanie należy stopniowo zmniejszyć do najmniejszej dawki 2,5 mg dwa razy na dobę (dwa razy na dobę po pół tabletki 5 mg)
• po zmniejszeniu dawki należy monitorować częstość akcji serca
• należy przerwać leczenie, jeżeli częstość akcji serca utrzymuje się poniżej 50 uderzeń na minutę lub jeśli pomimo zmniejszenia dawki utrzymują się objawy bradykardii

Leczenie przewlekłej niewydolności serca:

• leczenie należy rozpoczynać tylko u pacjentów ze stabilną niewydolnością serca
• zalecana dawka początkowa iwabradyny wynosi 5 mg dwa razy na dobę
• po dwóch tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć do 7,5 mg dwa razy na dobę, jeśli częstość akcji serca w spoczynku wynosi stale powyżej 60 uderzeń na minutę, lub zmniejszyć do 2,5 mg dwa razy na dobę (pół tabletki o mocy 5 mg dwa razy na dobę)
• jeśli częstość akcji serca wynosi od 50 do 60 uderzeń na minutę, należy utrzymać dawkę 5 mg dwa razy na dobę. Jeśli podczas leczenia częstość akcji serca w spoczynku zmniejszy się trwale do poniżej 50 uderzeń na minutę lub u pacjenta występują objawy związane z bradykardią, u pacjentów otrzymujących 7,5 mg dwa razy na dobę lub 5 mg dwa razy na dobę dawkę należy zmniejszyć
• jeśli częstość akcji serca w spoczynku zwiększy się trwale do powyżej 60 uderzeń na minutę, u pacjentów otrzymujących 2,5 mg dwa razy na dobę lub 5 mg dwa razy na dobę dawkę można zwiększyć
• leczenie musi być przerwane, jeśli częstość akcji serca wynosi stale poniżej 50 uderzeń na minutę lub utrzymują się objawy bradykardii

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku 75 lat i powyżej należy:

• zastosowanie mniejszej dawki początkowej leku (2,5 mg dwa razy na dobę, tzn. pół tabletki o mocy 5 mg dwa razy na dobę)
• dawkę można 3 zwiększać w razie potrzeby

Zaburzenie czynności nerek:

Nie jest wymagana zmiana dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek i klirensem kreatyniny powyżej 15 ml/min. Brak jest dostępnych danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 15 ml/min. W tej grupie pacjentów iwabradynę należy stosować ze szczególną ostrożnością.

Zaburzenie czynności wątroby:

Nie jest wymagana zmiana dawkowania u pacjentów z lekkim zaburzeniem czynności wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania iwabradyny u pacjentów z umiarkowanie nasilonym zaburzeniem czynności wątroby.

• iwabradyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ należy spodziewać się znacznego zwiększenia narażenia układowego

Dzieci i młodzież:

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania iwabradyny w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dzieci w wieku poniżej 18 lat i nie można przedstawić zaleceń dotyczących dawkowania. 

Przedawkowanie:

• może prowadzić do ciężkiej i przedłużającej się bradykardii
• ciężką bradykardię należy leczyć objawowo, w specjalistycznym oddziale
• w razie wystąpienia bradykardii ze słabą tolerancją hemodynamiczną należy rozważyć zastosowanie leczenia objawowego, w tym dożylne podanie produktów leczniczych o działaniu pobudzającym receptory beta, na przykład izoprenaliny
• w razie konieczności należy zastosować okresowo sztuczną elektrostymulację serca

Kiedy nie stosować leku Ivabradine Genoptim?

Lek Ivabradine Genoptin nie należy stosować gdy:

• wystepuje nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• u pacjenta zwiekszona jest częstość pracy serca w spoczynku i przed leczeniem wynosi poniżej 70 uderzeń na minutę
• u pacjenta nastąpił wstrząs kardiogenny
• przy świeżym zawale mięśnia sercowego
• gdy pacjent ma ciężkie niedociśnienie (<90/50 mm Hg)
• u pacjenta z ciężką niewydolnością wątroby
• pacjent ma zespół chorego węzła zatokowego
• ma blok zatokowo-przedsionkowy
• pacjent choruje na niestabilną lub ostrą niewydolność serca
• gdy jest konieczność stosowania stymulatora serca (częstość akcji serca narzucona wyłącznie przez stymulator serca)
• pacjent z niestabilną dławicą piersiową
• występuje u pacjenta blok przedsionkowo-komorowy trzeciego stopnia
• przy jednoczesnym stosowaniu z silnymi inhibitorami cytochromu, takimi jak: azolowe pochodne przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol)
• stosowanie antybiotyków makrolidowych (klarytromycyna, erytromycyna podawana doustnie, jozamycyna, telitromycyna)
• pacjent ma inhibitory proteazy HIV (nelfinawir, rytonawir)
• stosowanie nefazodonu
• jednocześnie stosuje werapamil lub diltiazemem, które są umiarkowanymi inhibitorami  o właściwościach zmniejszania częstości akcji serca
• ciąża
• pacjentki w czasie laktacji
• u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują odpowiednich metod zapobiegania ciąży

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek Ivabradina Genoptim może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystepują one u każdej osoby.

Bardzo częste (1 na 10 osób):

• zaburzenia widzenia (wrażenie widzenia silnego światła)
• bradykardia

Często (1 na 100 osób):

• ból głowy, zazwyczaj podczas pierwszego miesiąca leczenia
• zawroty głowy, prawdopodobnie związane z bradykardią
• niewyraźne widzenie
• bradykardia
• blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia (wydłużony odstęp PQ w zapisie EKG)
• dodatkowe skurcze komorowe
• migotanie przedsionków
• niekontrolowane ciśnienie tętnicze

Niezbyt często (1 na 1000 osób):

• eozynofilia
• zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi
• omdlenie, prawdopodobnie związane z bradykardią
• podwójne widzenie
• osłabione widzenie
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• kołatanie serca
• dodatkowe skurcze nadkomorowe
• niedociśnienie, prawdopodobnie związane z bradykardią
• duszność
• nudności
• zaparcia
• biegunka
• ból brzucha
• obrzęk naczynioruchowy
• wysypka
• kurcze mięśni
• astenia, prawdopodobnie związana z bradykardią
• zmęczenie, prawdopodobnie związane z bradykardią
• zwiększone stężenie kreatyniny we krwi
• wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG

Rzadko (1 na 10 000 osób):

• złe samopoczucie, prawdopodobnie związane z bradykardią
• blok przedsionkowo-komorowy drugiego stopnia i trzeciego stopnia

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę jesli:

Ostrzeżenia specjalne:

• jest wskazana tylko w leczeniu objawowym przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej, ponieważ nie wpływa korzystnie na sercowo-naczyniowe punkty końcowe (np. zawał mięśnia sercowego lub zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych)

Mierzenie częstości akcji serca:

• należy rozważyć dokonanie serii pomiarów częstości akcji serca, EKG lub 24-godzinnego monitorowania w warunkach ambulatoryjnych. Odnosi się to również do pacjentów z małą częstością akcji serca, szczególnie, gdy częstość akcji serca zmniejsza się poniżej 50 uderzeń na minutę, lub po zmniejszeniu dawki

Zaburzenia rytmu serca:

• iwabradyna nie jest skuteczna w leczeniu lub zapobieganiu zaburzeniom rytmu serca i prawdopodobnie traci ona skuteczność w razie wystąpienia tachyarytmii (np. częstoskurczu komorowego lub nadkomorowego)
• nie zaleca się stosowania iwabradyny u pacjentów z migotaniem przedsionków lub innymi zaburzeniami rytmu serca zakłócającymi czynność węzła zatokowego
• u pacjentów leczonych iwabradyną zwiększa się ryzyko wystąpienia migotania przedsionków (migotanie przedsionków było częstsze u pacjentów stosujących jednocześnie amiodaron lub silne leki przeciwarytmiczne klasy)
• zaleca się regularną kontrolę kliniczną pacjentów leczonych iwabradyną w celu obserwacji wystąpienia migotania przedsionków (utrwalonego lub napadowego)
• należy poinformować pacjentów o objawach przedmiotowych i podmiotowych migotania przedsionków oraz poradzić, aby skontaktowali się z lekarzem w przypadku ich wystąpienia
• jeśli podczas terapii wystąpi migotanie przedsionków, należy ponownie starannie rozważyć stosunek korzyści do ryzyka kontynuowania leczenia iwabradyną

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością serca z zaburzeniami przewodzenia śródkomorowego:

• blok lewej odnogi pęczka Hisa, blok prawej odnogi pęczka Hisa, oraz z zaburzeniami synchronizacji komór należy starannie monitorować

U pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym drugiego stopnia:

• iwabradyna nie jest zalecana u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym drugiego stopnia

U pacjentów z małą częstością pracy serca:

• nie należy rozpoczynać leczenia iwabradyną u pacjentów z częstością pracy serca w spoczynku wynoszącą przed leczeniem poniżej 70 uderzeń na minutę
• jeżeli podczas leczenia częstość pracy serca w spoczynku zmniejszy się długotrwale poniżej 50 uderzeń na minutę lub pacjent odczuwa objawy związane z bradykardią, takie jak zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub niedociśnienie, dawkę należy stopniowo zmniejszać

W skojarzeniu z antagonistami wapnia:

• jednoczesne stosowanie iwabradyny w skojarzeniu z lekami z grupy antagonistów wapnia zmniejszającymi częstość pracy serca, takimi jak werapamil lub diltiazem, jest przeciwwskazane
• nie ma potrzeby stosowania szczególnych środków ostrożności podczas stosowania iwabradyny w skojarzeniu z azotanami, antagonistami wapnia pochodnymi dihydropirydyny takimi jak amlodypina

Przewlekła niewydolność serca:

• niewydolność serca musi być ustabilizowana przed rozważeniem leczenia iwabradyną
• należy stosować z ostrożnością u pacjentów z niewydolnością serca IV stopnia ze względu na ograniczoną ilość danych

Udar mózgu:

• nie zaleca się stosowania iwabradyny bezpośrednio po wystąpieniu udaru mózgu

Widzenie:

• iwabradyna wpływa na czynność siatkówki
• nie ma toksycznego wpływu długotrwałego leczenia iwabradyną na siatkówkę
• należy rozważyć odstawienie leczenia w przypadku nieoczekiwanego pogorszenia wzroku
• należy zachować ostrożność u pacjentów z barwnikowym zwyrodnieniem siatkówki

Specjalne środki ostrożności:

• u pacjentów z niedociśnieniem lekkim do umiarkowanego należy stosować iwabradynę z zachowaniem ostrożności
• lek jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem (ciśnienie tętnicze krwi <90/50 mm Hg)

Migotanie przedsionków – zaburzenia rytmu serca:

• wykonanie kardiowersji elektrycznej w trybie planowym należy rozważyć po 24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki iwabradyny

Stosowanie u pacjentów z wrodzonym zespołem długiego odstępu QT albo przyjmujących leki wydłużające odstęp QT:

• należy unikać stosowania iwabradyny u pacjentów z wrodzonym zespołem długiego odstępu QT lub przyjmujących leki wydłużające odstęp QT
• jeżeli jest konieczne, należy ściśle monitorować czynność serca. Zmniejszenie częstości akcji serca spowodowane przez iwabradynę.
• może nasilić wydłużenie odstępu QT, co może powodować wystąpienie ciężkich arytmii

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym wymagający modyfikacji leczenia nadciśnienia:

• jeśli u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca leczonych iwabradyną są dokonywane modyfikacje terapii, należy regularnie monitorować ciśnienie tętnicze

Substancje pomocnicze:

• ponieważ tabletki zawierają laktozę, pacjenci z rzadką, dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak danych lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania iwabradyny u kobiet w ciąży a potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Z tego powodu stosowanie iwabradyny jest przeciwwskazane w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować podczas leczenia odpowiednie metody zapobiegania ciąży. Lek nie ma wpływu na płodność.

Jeśli pacjentka karmi piersią powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastoswaniem tego leku.

Iwabradyna przenika do mleka i dlatego stosowanie jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią. Kobiety wymagające leczenia iwabradyną powinny przestać karmić piersią i wybrać inny sposób karmienia dziecka.

Lekarz powinien zostać poinformowany o wszystkich ostatnio i obecnie stosowanych lekach, oraz o tych które pacjent zamierza przyjmować.

Jednoczesne stosowanie niezalecane jeśli:

• produkty lecznicze wydłuża odstęp QT i stosowane są w leczeniu chorób układu krążenia (np. chinidyna, dyzopiramid, beprydyl, sotalol, ibutylid, amiodaron
• stosuje się leki w leczeniu chorób innych układów (np. pimozyd, zyprazydon, sertyndol, meflochina, halofantryna, pentamidyna, cyzapryd, erytromycyna podana dożylnie)
• stosuje się leki w leczeniu chorób układu krążenia lub innych układów z iwabradyną, ponieważ zmniejszenie częstości pracy serca może nasilać wydłużenie odstępu QT

Jednoczesne stosowanie z zachowaniem ostrożności

• leki moczopędne zwiększające wydalanie potasu (tiazydowe leki moczopędne i pętlowe leki moczopędne)
• hipokaliemia może zwiększać ryzyko arytmii ponieważ iwabradyna może powodować bradykardię

Interakcje farmakokinetyczne

• Cytochrom P450 3A4 (CYP3A4) Iwabradyna jest metabolizowana wyłącznie przez CYP3A4 i jest bardzo słabym inhibitorem tego izoenzymu. Wykazano, że iwabradyna nie ma wpływu na metabolizm innych substratów.
• Inhibitory CYP3A4 oraz substancje o działaniu pobudzającym ten izoenzym mogą wykazywać interakcje z iwabradyną oraz wpływać na jej metabolizm i farmakokinetykę w stopniu istotnym klinicznie
• interakcje między poszczególnymi lekami wykazały, że inhibitory CYP3A4 zwiększają stężenia iwabradyny w osoczu, natomiast substancje o działaniu pobudzającym ten izoenzym zmniejszają te stężenia

Jednoczesne stosowanie przeciwwskazane

• przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie iwabradyny z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak azolowe pochodne przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol)
• antybiotyki makrolidowe (klarytromycyna, erytromycyna podawana doustnie, jozamycyna, telitromycyna)
• inhibitory proteazy HIV (nelfinawir, rytonawir) i nefazodon

Jednoczesne stosowanie iwabradyny w skojarzeniu z tymi lekami jest przeciwwskazane

• sok grejpfrutowy: jednoczesne picie soku grejpfrutowego i stosowanie iwabradyny zwiększa dwukrotnie narażenie na iwabradynę

Jednoczesne stosowanie ze szczególną ostrożnością

• Inhibitory CYP3A4 o umiarkowanie silnym działaniu: można rozważyć jednoczesne stosowanie iwabradyny z innymi inhibitorami CYP3A4 o umiarkowanie silnym działaniu (np. flukonazolem)
• leki pobudzające CYP3A4: leki pobudzające CYP3A4 (w tym ryfampicyna, barbiturany, fenytoina, Hypericum perforatum [preparaty dziurawca zwyczajnego]) mogą zmniejszać narażenie na iwabradynę i jej działanie
• podczas jednoczesnego stosowania produktów leczniczych pobudzających CYP3A4 może być konieczne dostosowanie dawki iwabradyny
• z preparatem dziurawca zwyczajnego. Należy ograniczyć stosowanie preparatów dziurawca zwyczajnego podczas leczenia iwabradyną.

Inne leki stosowane jednocześnie:

• inhibitory pompy protonowej (omeprazol, lanzoprazol), syldenafil, inhibitory reduktazy HMG-CoA (symwastatyna)
• antagoniści wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny (amlodypina, lacydypina)
• digoksyna i warfaryna
• ponadto nie stwierdzono klinicznie znamiennego wpływu iwabradyny na właściwości farmakokinetyczne symwastatyny, amlodypiny, lacydypiny, właściwości farmakokinetyczne oraz farmakodynamiczne digoksyny i warfaryny, oraz na właściwości farmakodynamiczne kwasu acetylosalicylowego
• bez obaw dotyczących bezpieczeństwa: inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści angiotensyny II, beta-adrenolityki, leki moczopędne, antagoniści aldosteronu, krótko i długo działające azotany, inhibitory reduktazy HMG-CoA, fibraty, inhibitory pompy protonowej, doustne leki przeciwcukrzycowe, kwas acetylosalicylowy i inne produkty lecznicze o działaniu przeciwpłytkowym

Dzieci i młodzież

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Mogą wystąpić przypadki zaburzonej zdolności prowadzenia pojazdów ze względu na objawy dotyczące wzroku. Iwabradyna może powodować przemijające zaburzenia widzenia, głównie w postaci wrażenia widzenia silnego światła. Należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia takich zaburzeń widzenia podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, w sytuacjach gdy może dojść do nagłych zmian natężenia światła, szczególnie podczas prowadzenia pojazdów w nocy. Lek nie ma wpływu na zdolność obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Ivabradine Genoptim?

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.