Lactulosum Amara 7,5 g/ 15 ml, syrop, 150 ml

Lactulosum Amara 7,5 g/ 15 ml to lek w postaci syropu przeznaczonego dla dorosłych, dzieci i niemowląt. Stosowany jest w przewlekłych zaparciach, a także w encefalopatii w przebiegu niewydolności (u dorosłych). 

Substancją czynną syropu jest laktuloza — syntetyczny disacharyd. Po podaniu doustnym nie ulega on rozkładowi z udziałem enzymów trawiennych i praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Laktuloza działa zmiękczająco na stolec i ułatwia jego przemieszczanie, powodując przenikanie wody do jelita. 

Syrop na zaparcia ma postać płynu o charakterystycznym zapachu truskawek. Opakowanie zawiera 150 ml produktu zamkniętego w szkalnej butelce.

Syrop Lactulosum Amara 7,5 g/ 15 ml stosuje się:

• w przewlekłych zaparciach,
• w encefalopatii w przebiegu niewydolności wątroby u dorosłych (stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa).

15 ml syropu Lactulosum Amara zawiera:

• substancję czynną: 7,5 g laktulozy ciekłej (Lactulosum liquidum),
• substancje pomocnicze: aromat truskawkowy, kwas cytrynowy jednowodny, woda oczyszczona.

Zmiękcza stolec i ułatwia jego przemieszczanie, powodując przenikanie wody do jelita.

Dawki dobowe należy dostosowywać indywidualnie. Poniższe informacje mają charakter orientacyjny:

• Dorośli: 
  • dawka początkowa: 15 - 45 ml,
  • dawka podtrzymująca: 15-30 ml.
  • Dzieci (7-14 lat): 
  • dawka początkowa: 15 ml,
  • dawka podtrzymująca: 10-15 ml.
• Dzieci (1-6 lat):
  • dawka początkowa: 10-15 ml,
  • dawka podtrzymująca: 10-15 ml.
• Niemowlęta (poniżej 1 roku):
  • dawka początkowa: do 5 ml,
  • dawka podtrzymująca: do 5 ml.
• Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy (tylko u osób dorosłych):
  • dawka początkowa: 30-45 ml 3-4 razy na dobę,
  • dawka podtrzymująca: należy ją ustalić w taki sposób, aby pacjent oddawał luźny stolec 2-3 razy na dobę. Odczyn stolca powinien być w granicach pH 5,0–5,5.

Z reguły dawki można zmniejszyć po kilku dniach, dostosowując je do potrzeb pacjenta. Najkorzystniej jest przyjmować zaleconą dawkę leku jednorazowo w trakcie śniadania. Pierwsze efekty kliniczne mogą się pojawić dopiero po kilku dniach. Jest to związane z mechanizmem działania laktulozy. Można rozważyć zastosowanie większych dawek lub zwiększenie częstości podawania, jeżeli nie uzyska się pozytywnej odpowiedzi po pierwszych dwóch dniach.

• Nadwrażliwość na laktulozę lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.
• Niedrożność przewodu pokarmowego lub ryzyko perforacji przewodu pokarmowego.
• Zwiększone stężenie galaktozy we krwi (galaktozemia).
• Nietolerancja laktozy.

Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w temperaturze powyżej 25°C, w oryginalnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu.

• Jak każdy lek, Lactulosum Amara może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
• W ciągu pierwszych kilku dni leczenia mogą pojawić się wzdęcia. Z reguły ustępują po kilku dniach.
• W przypadku zastosowania dawek większych niż zalecane mogą wystąpić: ból brzucha i biegunka. W takim przypadku dawkę należy zmniejszyć.
• W przypadku stosowania dużych dawek przez dłuższy okres czasu (zwykle tylko w leczeniu encefalopatii wątrobowej) u pacjenta mogą wystąpić zaburzenia równowagi elektrolitowej z powodu biegunki.
• W czasie przyjmowania leku Lactulosum Amara zgłaszano następujące działania niepożądane:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 osoby na 10)

• biegunka.

Często (mogą dotyczyć do 1 osoby na 10) 

• wzdęcia,
• nudności,
• wymioty,
• bóle brzucha.

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 osoby na 100)

• zaburzenia równowagi elektrolitowej w wyniku biegunki.

• Ponieważ laktuloza obniża pH w okrężnicy, leki których uwalnianie zależne jest od pH mogą ulegać inaktywacji.
• Jednoczesne stosowanie laktulozy z:
  • lekami zobojętniającymi kwas solny może hamować obniżanie przez laktulozę pH treści jelitowej,
  • doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. acenokumarolem, fenprokumonem) nasila działanie tych leków,
  • droperidolem zwiększa ryzyko wywołania przez laktulozę hipokalemii i hipomagnezemii oraz nasila ryzyko działania kardiotoksycznego (wydłużenie odcinka QT, arytmia komorowa typu torsade de pointes i zatrzymanie akcji serca), -
  • korzeniem lukrecji  zwiększa ryzyko hipokaliemii.

• Zaleca się konsultację lekarską w przypadku: 
  • występowania przed rozpoczęciem leczenia objawów brzusznych z towarzyszącym bólem o nieustalonej przyczynie,
  • niezadowalającego efektu terapeutycznego po kilku dniach stosowania laktulozy.
• Przewlekłe stosowanie źle dobranych dawek lub niewłaściwe stosowanie może prowadzić do wystąpienia biegunki i zaburzeń równowagi elektrolitowej.
• Podczas długotrwałego stosowania dużych dawek laktulozy w encefalopatii wątrobowej należy kontrolować stężenie sodu i potasu w surowicy.
• Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję cukrów, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Ciąża, karmienie piersią, wpływ na płodność

• Nie przewiduje się wpływu na ciążę, ponieważ ogólnoustrojowa ekspozycja na laktulozę jest niewielka. Lactulosum Amara w zalecanych dawkach może być stosowany w czasie ciąży.
• Nie przewiduje się wpływu na noworodka (niemowlę) podczas karmienia piersią, ze względu na niewielką ogólnoustrojową ekspozycję kobiety karmiącej na laktulozę. Lactulosum Amara w zalecanych dawkach może być stosowany podczas karmienia piersią.
• Nie przewiduje się wpływu na płodność, ze względu na niewielką ekspozycję ogólnoustrojową.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lactulosum Amara nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.