Betadine 10%, maść, 30 g (import równoległy)

Betadine 100 mg/ g to lek w postaci maści o brunatnej barwie do stosowania na skórę. Substancją czynną zawartą w leku jest powidon jodowany, będący połączeniem jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu. Przez pewien czas po nałożeniu maści Betadine uwalnia się jod. Wolny jod posiada właściwości bakteriobójcze.

Lek Betadine 100 mg/ g stosuje się w miejscowym leczeniu: 

• oparzeń, ran, otarć, owrzodzeń troficznych, zakażeń skóry. 

1 g maści zawiera:

• substancja czynna: powidon jodowany 100 mg,
• substancje pomocnicze: wodorowęglan sodu, makrogol 400, makrogol 4000, makrogol 1000, makrogol 1500, woda oczyszczona.

Powidon jodowany jest to połączenie jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu, z którego przez pewien okres czasu po podaniu uwalnia się jod. Wolny jod ma silne właściwości bakteriobójcze, działa na wirusy, grzyby, a także niektóre pierwotniaki. Lek Betadine jest środkiem dezynfekującym. 

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

• W leczeniu zakażeń: maść nakładać 1 lub 2 razy na dobę maksymalnie przez 14 dni.
• Skórę zmienioną chorobowo należy oczyścić i osuszyć.
• Na zmienioną chorobowo skórę nakładać lek Betadine.
• Można założyć opatrunek lub bandaż. 

• Uczulenie na którykolwiek ze składników leku.
• W nadczynności tarczycy.
• U pacjentów z chorobami tarczycy (w szczególności u osób z wolem guzkowym koloidowym, wolem endemicznym i zapaleniem tarczycy typu Hashimoto).
• W opryszczkowym zapaleniu skóry Duhringa.
• Przed i po leczeniu jodem radioaktywnym i scyntygrafią.

• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem

Lek Betadine, podobnie jak każdy inny lek, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Rzadko (dotyczą do 10 na 10 000 osób):

• reakcje nadwrażliwości, kontaktowe zapalenie skóry (z objawami takimi jak zaczerwienienie skóry, małe pęcherze i świąd skóry).

Bardzo rzadko (dotyczą mniej niż 1 osoby na 10 000):

• reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja alergiczna powodująca między innymi trudności w oddychaniu, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego),
• nadczynność tarczycy (może powodować zwiększony apetyt, zmniejszenie masy ciała, potliwość, szybkie bicie serca lub niepokój ruchowy) u pacjentów z chorobą tarczycy),
• obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła).

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• niedoczynność tarczycy (może wystąpić po długotrwałym lub intensywnym stosowaniu leku, powodując na przykład zmęczenie, zwiększenie masy ciała, wolniejsze bicie serca),
• zaburzenia czynności nerek,
• chemiczne oparzenie skóry (może wystąpić w wyniku "zbierania się" leku pod pacjentem w czasie przygotowania pacjenta do operacji),
• zaburzenia elektrolitowe,
• kwasica metaboliczna, ostra niewydolność nerek, nieprawidłowa osmolarność krwi (może wystąpić po stosowaniu bardzo dużych ilości leku, na przykład w leczeniu oparzeń).

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
  • Leki zawierające rtęć, srebro, wodę utlenioną, kwas benzoesowy lub taurolidynę mogą wchodzić w interakcje z powidonem jodowanym i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania z lekiem Betadine.
  • Podczas stosowania tego leku różne środki diagnostyczne mogą dawać fałszywie dodatnie wyniki badań laboratoryjnych (np. testy toluidynowy i z żywicą gwajakową na oznaczenie hemoglobiny lub glukozy w stolcu i moczu).
  • Wchłanianie jodu z lekiem Betadine może zaburzać testy czynności tarczycy.
  • Jednoczesne stosowanie leku Betadine z enzymatyczną maścią do leczenia ran, może zmniejszyć skuteczność obu leków.
  • Stosowanie leku Betadine na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie, lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, może spowodować przemijające przebarwienie skóry.

• Pacjenci z niewydolnością nerek nie powinni stosować leku długotrwale, jeśli nie zalecił tego lekarz.
• Po długotrwałym stosowaniu leku należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Długie stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeżeli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.
• Nie nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.
• Pacjenci, u których występują choroby tarczycy, nie powinni stosować leku długotrwale oraz na dużej powierzchni skóry, gdyż wchłonięty z tego leku jod może wywołać nadczynność tarczycy. U tych osób lekarz powinien monitorować czynność tarczycy i dobierać leczenie indywidualnie dla każdego pacjenta.
• Jeżeli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Unikać stosowania leku Betadine u pacjentów otrzymujących terapię litem. 

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych, dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.